Sympatia - to pozytywny stosunek uczuciowy do danej osoby.
Przyjaźń - to związek uczuciowy łączący osoby atrakcyjne psychicznie lub/i erotycznie dla siebie, połączony z bezinteresownością, czyli gotowością do niesienia pomocy i współdziałania.
Rodzina- to instytucja społeczna, będąca wspólnota spokrewnionych osób.
Małżeństwo - to związek prawny, zawarty, zgodnie z obowiązującym prawem, oparty na wzajemnym szacunku, miłości, wierności, asekuracji i współżyciu seksualnym.
FAZY ROZWOJU PSYCHOSEKSUALNEGO WG FREUDA
1. FAZA ORALNA (łac. os, oris = usta) - okres niemowlęcy. Koncentracja dziecka na ustach, z którymi wiążą się przyjemne przeżycia (ssanie, przechodzenie pokarmu) i które są głównym miejscem (,,narzędziem") poznawania świata (dotykanie przedmiotów);
2. FAZA ANALNA (łac. anus = odbyt) - okres niemowlęcy. Koncentracja na okolicy odbytu: przeżycia emocjonalne i kontakty społeczne, związane z zabiegami higienicznymi \wykonywanymi przez matkę; uczenie się kontrolowanego oddawania moczu i kału (udane próby sprawiające dziecku przyjemność, jego zachowanie jest nagradzane);
3. FAZA FALICZNA (łac.phallus = członek) -wiek przedszkolny (ok. 4-5 r. ż.). Dziecko odkrywa swoje genitalia: zabawia się nimi, sprawia mu to przyjemność. Mogą \występować fantazje seksualne, w tym także tzw. "lęk kastracyjny" u chłopców o utratę członka a u dziewcząt poczucie jakiegoś braku.
4. OKRES LATENCJI (łac. latens = ukryty) - młodszy wiek szkolny przed pokwitaniem. Kilkuletni okres "spokoju", po k1órym libido (popęd seksualny) zaczyna na narastać.
5. FAZA GEN1TALNA (łac. genitalis = płciowy) - trwa od rozpoczęcia dojrzewania płciowego. Stopniowe osiąganie zdolności do przeżywania satysfakcji seksualnej, czyli orgazmu i miłości do osoby płci przeciwnej. Osiąganie tej zdolności (nie jest ona udziałem wszystkich ludzi) poprzedzają, zwłaszcza u chłopców, zachowania seksualne typu masturbacyjnego. Zaburzenia w przebiegu rozwoju psychoseksualnego dziecka lub błędne reakcje i zachowania rodziców wpływają niekorzystnie na jego późniejsze funkcjonowanie seksualne w wieku dorosłym.
Zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego
(kłykciny kończyste)
· Bardzo zakaźne, przez kontakt seksualny.
· Wywołuje ono powstanie zmian w okolicy narządów płciowych, które mają postać brodawkowatych, kalafiorowatych, przerosłych tworów, zwanych kłykcinami kończystymi. Opisane zmiany występują po 30-90 dniach po kontakcie z zakażoną osobą.
· Czynnikami sprzyjającymi zakażeniu jest maceracja błon śluzowych, obniżenie odporności, ciąża.
· Skutkiem nieleczenia zmian chorobowych kobiet może być powstanie stanów przednowotworowych szyjki macicy.
· Rozpoznanie opiera się na stwierdzeniu charakterystycznych zmian.
· Leczenie (dermatolog i ginekolog) niewielkich zmian polega na stosowaniu miejscowych środków osuszających, natomiast mniejsze zamrażamy płynnym azotem,
niszczymy za pomocą lasera bądź chirurgicznie. Leczenie obojga pacjentów.
WIRUSOWE ZAPALENIE WĄTROBY TYPU B
Przebieg Wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW' typu B, ,,żółtaczka wszczepienna") to jedna z najpowszechniejszych i najbardziej groźnych chorób zakaźnych. Wywołuje ją wirus HBV. Ocenia się, że z HBV zetknęło się 2 miliardy ludzi na całym świecie. Zażółcenie oczu, ból brzucha, osłabienie, spadek apetytu, podwyższona temperatura, krwawienie z nosa, ciemny mocz - to objawy zapalenia wątroby często mylone z objawami przeziębienia czy przemęczenia.
Drogi zakażenia Zakażenie wirusem HBV może być następstwem zabiegów medycznych naruszających ciągłość tkanek, takich jak iniekcje, dializy, gastroskopie, zabiegi stomatologiczne. Do zakażenia dochodzi też podczas zabiegów niemedycznych, na przykład przekłuwania uszu, wykonywania tatuażu, manicure, w salonie fryzjerskim. Wirus HBV przenosi się również poprzez kontakt seksualny z zakażonym partnerem, a także z zakażonej matki na dziecko w czasie ciąży, porodu, w okresie okołoporodowym oraz podczas karmienia piersią. Drogi przenoszenia wirusa WLW typu B są takie same jak w przypadku wirusa HIV, jednak wirus "żółtaczki wszczepiennej" jest od 50 do l 00 razy bardziej zakaźny niż wirus wywołujący AIDS. Do zakażenia jednej osoby wirusem WZW typu B wystarczy jedynie 0,00004 ml zakażonej krwi, natomiast do zakażenia wirusem HIV potrzebne jest 0,1 ml zakażonej krwi.
Skutki Ocenia się, że z HBV zetknęło się 2 miliardy ludzi na całym świecie. Około 350 milionów osób jest przewlekłymi nosicielami tego wirusa, a powikłania WZW typu B są co roku przyczyną 1,2 miliona zgonów. Zarówno przebieg WZW typu B, jak j. powikłania choroby są bardzo ciężkie. ,,żółtaczka wszczepienna" może prowadzić do marskości wątroby, która często objawia się wodobrzuszem, żółtaczką, zaburzeniem czynności mózgu i krwawieniami z żylaków przełyku. Marskość wątroby może prowadzić do rozwoju raka pierwotnego tego narządu, a wtedy jedyną szansą na przeżycie jest przeszczepienie wątroby.
WIRUSOWE ZAPALENIE WĄTROBY TYPU C
Przebieg. Przebieg WZW typu C jest skryty, brak jest specyficznych objawów klinicznych. Okres wylęgania choroby wynosi około 50 dni. Objawy żółtaczki występują u 10-25% chorych. Większość zakażeń (około 80%) jest bezobjawowa. Często objawem stanu zapalnego wątroby jest osłabienie, brak apetytu, mdłości, wymioty, bóle stawowo-mięśniowe, stany podgorączkowe. Choroba rozpoznawana jest jako "grypa", "reumatyzm", "dyspepsja".
Drogi zakażenia Do zakażenia dochodzi drogą parenteralną (zastrzyki, skaleczenie). Ludzie należący do grup ryzyka to: narkomani - stosujący narkotyki drogą dożylną, pacjenci, którym wykonano transfuzję krwi, osoby mające bardzo liczne kontakty heteroseksualne lub homoseksualne, ludzie mający ścisły, długotrwały kontakt z chorym domownikiem, pracownicy służby zdrowia, pacjenci poddawani zabiegom· hemodializ. U 40% pacjentów nie potrafimy określić czynnika ryzyka. Możliwe też jest zakażenie płodu przez chorą matkę - tzw. zakażenie pionowe (wirusy posiadają zdolność przechodzenia przez łożysko).
Skutki. Do rozwoju przewlekłego zapalenia wątroby dochodzi u ponad połowy chorych, którzy wcześniej przeszli ostre zapalenie wątroby typu C. U 20% pacjentów po 25-30 latach przewlekłego procesu chorobowego rozwija się marskość wątroby oraz rak wątrobowo- komórkowy.
OPRYSZCZKA NARZĄDÓW PŁCIOWYCH
Przebieg Opryszczka wywołana jest przez wirusa Herpes simplex, występującego w dwóch odmianach. Po 10 dniach od zakażenia na narządach płciowych widoczne są zmiany przypominające "zimne” na ustach i wokół nich. Na początku kobieta odczuwa swędzenie warg sromowych dużych, a mężczyzna trzonu prącia. Po 24 godzinach w miejscu swędzenia można dostrzec małe, czerwone krostki, które zmieniają się w pęcherzyki wypełnione płynem. Gdy pękną, w ciągli 5 dni tworzą się strupki, które goją się po 7-14 dniach.
Drogi zakażenia Przenoszony jest poprzez kontakty seksualne. Niełatwo go uniknąć, ponieważ można zarazić się w tym okresie, gdy nie ma widocznych zmian na skórze partnera. Pewnym zabezpieczeniem jest prezerwatywa, choć mniej skutecznym niż np. w przypadku AIDS. Jedyna metoda to unikanie przypadkowych kontaktów seksualnych.
Skutki Osoba zarażona nie pozbywa się wirusa do końca życia. Ale jego powtórny atak nie zawsze kończy się chorobą. Opryszczka narządów płciowych w większości przypadków jest niegroźna, ale zdarzają się wyjątki. Wirus może np. spowodować zapalenie opon. U kobiet sprzyja rozwojowi raka szyjki macicy. Niebezpieczny jest też dla pań w ciąży, a raczej dla mającego się urodzić dziecka. Zakażenie w czasie porodu może spowodować u noworodka ślepotę, a nawet śmierć.