Wytyczne dla profilaktyki i
leczenia chorób
przenoszonych drogą
płciową
Małgorzata Piskorz-Szymendera
Katedra i Klinika Zdrowia Matki i Dziecka
ZALECENIA:
- najbardziej pewnym sposobem
uniknięcia przeniesienia STD jest
powstrzymanie się od kontaktów
seksualnych lub pozostawanie w
długotrwałym związku
monogamicznym z niezakażonym
partnerem
ZALECENIA:
- przed podjęciem aktywności
seksualnej wskazane jest
wykonanie badań w kierunku STD
- w przypadku stosunków z
partnerem o nieznanym statusie
STD lub już zakażonym należy
stosować prezerwatywę
ZALECENIA:
- stosowanie samych środków
plemnikobójczych nie jest zalecane
dla ochrony przed STD takich jak
HIV, rzeżączka, chlamydia
- niebarierowe metody
antykoncepcji nie chronią przed
nabyciem STD
WYTYCZNE DOTYCZĄCE
KOBIET W CIĄŻY:
- wszystkim ciężarnym należy
proponować badanie w kierunku
HIV
- obligatoryjne jest wykonywanie
badań serologicznych w kierunku
kiły
- obligatoryjnie należy wykonywać
badania w poszukiwaniu antygenu
HbsAg
- celowe jest badanie w kierunku
zakażenia Chlamydia Trachomatis
i Neisseria gonorrhoeae
WYTYCZNE DOTYCZĄCE
KOBIET W CIĄŻY:
- wśród ciężarnych z grup ryzyka
należy wykonać badanie na
obecność zakażenia wirusem C
- skrining bakteryjnej waginozy na
początku ciąży
- rutynowe badanie dla wykrycia
rzęsistkowicy
WYTYCZNE DOTYCZĄCE
KOBIET W CIĄŻY:
- obecność zakażenia wywołanego
HPV i HSV
ZBIERANIE WYWIADU
CHOROBOWEGO:
- główne dolegliwości
- aktywność seksualna
- moment wystąpienia pierwszych
objawów
- daty stosunków seksualnych
poprzedzających wystąpienie
objawów
- stosowanie metod
antykoncepcyjnych
- metody higieny narządów
płciowych
ZBIERANIE WYWIADU
CHOROBOWEGO:
- schorzenia ogólnoustrojowe
- stosowane środki farmakologiczne
- stan hormonalny organizmu
- przebyte schorzenia
- data ostatniej miesiączki
- schorzenia skóry i alergiczne
- wyniki ostatnich badań
serologicznych
ZBIERANIE WYWIADU
CHOROBOWEGO:
- podróże zagraniczne
- wywiad dotyczący stosowania
narkotyków
- udział czynników zewnętrznych
REKOMENDACJE POLSKIEGO
TOWARZYSTWA
GINEKOLOGICZNEGO W
ZAKRESIE ZAKAŻEŃ
PRZENOSZONYCH DROGĄ
PŁCIOWĄ
- edukacja i poradnictwo dotyczące
promocji bezpiecznych zachowań
seksualnych
- identyfikacja bezobjawowych osób
zakażonych
- skuteczna diagnostyka i leczenie
osób zakażonych
REKOMENDACJE POLSKIEGO
TOWARZYSTWA
GINEKOLOGICZNEGO W
ZAKRESIE ZAKAŻEŃ
PRZENOSZONYCH DROGĄ
PŁCIOWĄ
- identyfikacja, ocena, poradnictwo i
leczenie partnerów seksualnych
osób zakażonych
- szczepienia poprzedzające
ekspozycję osób zakażonych
PEŁNE BADANIE W
KIERUNKU CHORÓB
PRZENOSZONYCH DROGĄ
PŁCIOWĄ OBEJMUJE:
- wywiad dotyczący objawów
klinicznych
- informacje na temat przebytych
chorób przenoszonych drogą
płciową
- wywiad dotyczący zachowań
seksualnych: aktualni partnerzy,
rodzaj kontaktów, stosowanie
barierowych środków
antykoncepcyjnych
PEŁNE BADANIE W
KIERUNKU CHORÓB
PRZENOSZONYCH DROGĄ
PŁCIOWĄ OBEJMUJE:
- obecność objawów chorób
przenoszonych drogą płciową u
partnerów seksualnych
- stosowane w przeszłości i
aktualnie leki (antybiotyki, inne
leki przeciwbakteryjne lub
przeciwwirusowe)
- znane uczulenie na leki
PEŁNE BADANIE W
KIERUNKU CHORÓB
PRZENOSZONYCH DROGĄ
PŁCIOWĄ OBEJMUJE:
- wywiad dotyczący czynnika ryzyka
zakażenia HIV i/lub wirusowego
zapalenia wątroby typu B
- wywiad dotyczący przeszłości
położnej, przebytych chorób
kobiecych i wykonanych badań
przesiewowych (badania
cytologicznego, ultrasonografii i
mammografii)
WSKAZANIA DO PEŁNEGO
BADANIA W KIERUNKU CHORÓB
PRZENOSZONYCH DROGĄ
PŁCIOWĄ:
- rozpoznanie jakiejkolwiek choroby
przenoszonej drogą płciową
- stwierdzenie ryzykowania
zachorowań w zakresie nabycia
choroby przenoszonej drogą
płciową (duża liczba partnerów
seksualnych lub partner z
rozpoznaniem zakażeniem
przenoszonym drogą płciową)
WSKAZANIA DO PEŁNEGO
BADANIA W KIERUNKU CHORÓB
PRZENOSZONYCH DROGĄ
PŁCIOWĄ:
- udział w prostytucji
- zgłoszenie gwałtu lub
wykorzystania seksualnego
- obecność objawów wskazujących
na możliwość zakażenia
przenoszonego drogą płciową
WSKAZANIA DO PEŁNEGO
BADANIA W KIERUNKU CHORÓB
PRZENOSZONYCH DROGĄ
PŁCIOWĄ:
- kontakty seksualne z osobą, u
której wystąpiły objawy
wskazujące na możliwość
zakażenia przenoszonego drogą
płciową
ZALECANE BADANIA PRZY
PODEJRZENIU ZAKAŻENIA
PRZENOSZONEGO DROGĄ
PŁCIOWĄ:
Rutynowo w kierunku:
- chlamydii
- rzeżączki
- kiły
zakażenia HIV
ZALECANE BADANIA PRZY
PODEJRZENIU ZAKAŻENIA
PRZENOSZONEGO DROGĄ
PŁCIOWĄ:
Dodatkowo, gdy wskazują na to
objawy lub wywiad chorobowy w
kierunku:
- bacterial vaginosis
- grzybicznego zapalenia sromu i
pochwy
- rzęsistkowicy
- opryszczki płciowej
- świerzbu
ZALECANE BADANIA PRZY
PODEJRZENIU ZAKAŻENIA
PRZENOSZONEGO DROGĄ
PŁCIOWĄ:
Dodatkowo, gdy wskazują na to
objawy lub wywiad chorobowy w
kierunku:
- wszawicy łonowej
- mięczaka zakaźnego
- ziarniniaka pachwinowego
- wirusowego zapalenia wątroby
typu B
ZALECANE BADANIA PRZY
PODEJRZENIU ZAKAŻENIA
PRZENOSZONEGO DROGĄ
PŁCIOWĄ:
Decyzja o tym, które z powyższych
badań należy wykonać:
- częstość występowania zakażeń w
lokalnej populacji
- możliwość przeprowadzenia tych
badań
- skuteczne zapobieganie i
rozpoznanie zakażeń
przenoszonych drogą płciową (tam,
gdzie jest to możliwe) badań
laboratoryjnych
ZALECANE BADANIA PRZY
PODEJRZENIU ZAKAŻENIA
PRZENOSZONEGO DROGĄ
PŁCIOWĄ:
Zasady leczenia zakażeń
przenoszonych drogą płciową:
- leczenie należy rozpocząć podczas
pierwszej wizyty, jeżeli istnieje
możliwość potwierdzenia zakażenia
- tam, gdzie jest to możliwe należy
dążyć do zastosowania leku w
pojedynczej dawce
ZALECANE BADANIA PRZY
PODEJRZENIU ZAKAŻENIA
PRZENOSZONEGO DROGĄ
PŁCIOWĄ:
Zasady leczenia zakażeń
przenoszonych drogą płciową:
- pacjent powinien zostać
poinformowany o konieczności
unikania kontaktów seksualnych
bez zabezpieczenia do czasu, gdy
istnieje ryzyko przekazania infekcji
innym lub nawrotu zakażenia
ZALECANE BADANIA PRZY
PODEJRZENIU ZAKAŻENIA
PRZENOSZONEGO DROGĄ
PŁCIOWĄ:
Identyfikacja partnera:
- identyfikację partnera należy brać
pod uwagę w każdym przypadku
potwierdzonej choroby
przenoszonej drogą płciową
- decyzja, którzy z partnerów
seksualnych powinni być poddani
badaniu zależy od rodzaju
patogenu, znajomości jego okresu
inkubacji i wywiadu
ZALECANE BADANIA PRZY
PODEJRZENIU ZAKAŻENIA
PRZENOSZONEGO DROGĄ
PŁCIOWĄ:
Kontrola po leczeniu:
- powinna być przeprowadzona w
każdym potwierdzonym przypadku
choroby przenoszonej drogą
płciową
CHOROBY
PRZENOSZONE DROGĄ
PŁCIOWĄ
1. Rzeżączka
2. Zakażenia grzybicze
3. Zakażenia chlamydiami
4. Zakażenia wirusowe
5. Rzęsistkowica
6. Wszawica
7. Świerzb
CHOROBY
PRZENOSZONE DROGĄ
PŁCIOWĄ
8. Kiła
9. Inne zakażenia bakteryjne
10.Inne zakażenia pasożytnicze
KIŁA
Kiła jest układową chorobą zakaźną
szerzącą się głównie na drodze
kontaktów płciowych. Kiłę
wywołuje krętek blady.
Ze względu na mechanizm
zakażenia kiłę możemy podzielić
na:
- nabytą
- wrodzoną
KIŁA
Kiła wrodzona jest następstwem
zakażenia płodu w łonie matki.
Zakażenie kiłą nabytą następuje
najczęściej poprzez bezpośredni
kontakt i przeniesienie krętków
bladych z osoby chorej, będącej w
okresie zakaźnym, na zdrową.
PRZEBIEG KLINICZNY KIŁY
Ze względu na czas trwania kiłę
dzielimy:
- wczesna
- późna
Ze względu na symptomologię:
- objawowa
- utajona
PRZEBIEG KLINICZNY KIŁY
Kiła nabyta (kiła pierwszego
okresu) trwa od 3 do 9 tygodnia po
zakażeniu. Objaw
charakterystyczny to owrzodzenie
pierwotne.
Typowe owrzodzenie pierwotne ma
ksztalt okrągły lub owalny,
regularne gładkie brzegi, lśniące
dno pokryte niewielką ilością
surowiczej wydzieliny oraz
chrząstkowatą twardą podstawę.
PRZEBIEG KLINICZNY KIŁY
Po okresie 2-6 tygodni
owrzodzenie znika,
pozostawiając niewielką bliznę.
Dodatkowe
objawy to powiększenie węzłów
chłonnych.
PRZEBIEG KLINICZNY KIŁY
Kiła drugiego okresu rozpoczyna
się w 9-10 tygodniu od zakażenia i
trwa 2 lata.
Objawy to:
- osutki zajmujące skórę i błony
śluzowe
- uogólnione powiększenie węzłów
chłonnych
- dodatnie odczyny serologiczne
- zakaźność
PRZEBIEG KLINICZNY KIŁY
Kiła późna rozpoczyna się powyżej
2 roku
życia i najczęściej wynosi od 5 do
15 lat.
Ze względu na sporadyczne
występowanie późnej postaci kiły
ograniczam się jedynie do
wymienienia jej odmian:
PRZEBIEG KLINICZNY KIŁY
- kiła późna skóry, błon śluzowych i
kości
- kiła narządów wewnętrznych
- kiła sercowo-naczyniowa
- kiła układu nerwowego
PRZEBIEG KLINICZNY KIŁY
Kiła wrodzona – zakażenie może
nastąpić
już w 9-10 tygodniu trwania
ciąży.
Kiła wrodzona wczesna – objawy
pojawiają się między 3 a 7
tygodniem życia, wykwity na
skórze i błonach śluzowych,
powiększenie węzłów chłonnych,
powiększenie obwodu brzucha.
PRZEBIEG KLINICZNY KIŁY
Zmiany narządowe mogą się
toczyć w nerkach, płucach,
trzustce, gruczołach
wewnątrzwydzielniczych.
PRZEBIEG KLINICZNY KIŁY
Kiła wrodzona późna i dzieci ma
charakter prawie bezobjawowy.
W większości przypadków zmiany
kliniczne występują na skórze,
błonach śluzowych, narządach
wewnętrznych, układzie krążenia
i kostnym.
Kiła – rozpoznanie:
• Badanie mikrobiologiczne
• Badanie serologiczne
Kiła
Leczenie:
• penicylina, w dawce 1,2 mln.j
przez 20 dni w kile I okresu i przez
30 dni w kile II okresu i utajonej
• tetracyklina, doksycyklina (dla
kobiet uczulonych na PN)
NEISSERIA
GONORRHOEAE
Rzeżączkę wywołuje Gram ujemna
dwoinka Neisseria gonorrhoeae.
Bakteria atakuje błonę śluzową
dróg rodnych i wywołuje lokalny
stan zapalny.
NEISSERA GONORREAE
Objawy:
- ropna wydzielina z szyjki macicy
- zielonkawe ropne upławy
- bolesne oddawanie moczu
- 50% współistnieje rzeżączkowe
zapalenie odbytu.
NEISSERA GONORREAE
Zakażenie noworodka.
Zakażenie pojawia się między po7-21
dniowym okresie inkubacji. Objawy:
• ropne zapalenie spojówek
• owrzodzenie i zbliznowacenie
rogówki
• ślepota
NEISSERA GONORREAE
Rozpoznanie:
- Pobranie materiału z cewki
moczowej, szyjki macicy i odbytu
- badania bakteriologiczne
NEISSERA GONORREAE
Leczenie:
- ceftriakson
- cefiksim
- ciprofloksacyna
CHLAMYDIA
TRACHOMATIS
Czynniki ryzyka:
• wiek
• nieródki
• wczesny wiek współżycia płciowego
• liczba partnerów seksualnych
• niski status socjoekonomiczny
• kobiety rasy czarnej
CHLAMYDIA
TRACHOMATIS
Przebieg kliniczny:
- zapalenie cewki moczowej
- zapalenie szyjki macicy
- zapalenie narządów miednicy
- w przyszłości występowanie ciąży
ektopowej, niepłodności,zapalenia
jajowodów, strat ciąż i przewlekłego
bólu w miednicy oraz porodów
przedwczesnych
CHLAMYDIA
TRACHOMATIS
Przebieg kliniczny:
- krwawienie w miejscu założenia
wziernika i/lub pobieranie
materiału do badania
- wyciek żółtej, śluzowo - ropnej
wydzieliny
CHLAMYDIA
TRACHOMATIS
Przebieg kliniczny u mężczyzn:
- zapalenie cewki moczowej
- ostre zapalenie najądrzy (niepłodność)
- przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego
- odczynowe zapalenie stawów oraz
zwężenie cewki moczowej
- wyciek z cewki moczowej
- bolesne oddawanie moczu
CHLAMYDIA
TRACHOMATIS
Metody diagnostyczne:
- pobiera się wymazy z szyjki
macicy, cewki moczowej, odbytu
- z wewnętrznej powierzchni górnej
i dolnej powieki oka.
- DNA – metody immuno-
fluorescencji.
CHLAMYDIA
TRACHOMATIS
Leczenie:
- antybiotykoterapia (azytromycyna,
doksycyklina)
- kobiety ciężarne azytromycyny
- mężczyźni azytromycyna
HSV
Wirus opryszczki zwykłej HSV,
wyróżniamy 2 typy wirusa:
HSV 1 – odpowiedzialny jest za
zakażenia skóry i błon śluzowych
górnej części ciała
(10%)
HSV 2 – atakuje głównie okolicę
płciową (90% zakażeń)
HSV
Objawy:
• pęcherzyki
• nadżerki
• strupki
HSV
Leczenie:
- leki przeciwwirusowe:Acyclovir,
famcyclovir, valacyclovir
Bakteryjna waginoza
BV – jest to taki stan biocenozy
pochwy, w którym spadkowi
liczebności pałeczek kwasu
mlekowego towarzyszy bujny
rozwój szeregu bakterii
beztlenowych przy jednoczesnym
braku wykładników procesu
zapalnego.
Bakteryjna waginoza
Charakterystyka biochemiczna:
- rybi zapach
- biało – szara wydzielina w pochwie
- Wartość pH =/< 4,5
Bakteryjna waginoza
Diagnostyka:
• kompleksowe badania mikrobiologiczne
• pełna diagnostyka organizmów
beztlenowych
• dokładna ocena ilościowa dominujących
składników badanej mikroflory
• ocena co najmniej niektórych cech
metabolicznych bakterii
Bakteryjna waginoza
BV:
- zapalenie szyjki macicy
- zapalenie błony śluzowej macicy
- zapalenie przydatków
- zakażenie wewnątrzmaciczne w ciąży
- przedwczesne pęknięcie błon
płodowych
Bakteryjna waginoza
- poród przedwczesny
- zapalenie tkanek przypochwia
- infekcje układu moczowego
Bakteryjna waginoza
Leczenie:
- klindamycyna
- metronidazol
Wszawica Łonowa
Pediculus pubis – jest pasożytem
żyjącym w temperaturze od 28 do
30.Pasożytuje 3 tygodnie składając
gnidy.
Wszawica Łonowa
Obraz kliniczny:
• silny uporczywy świąd i palenie
wzgórka łonowego
• widoczne niebieskie plamki po
wkłuciu się pasożyta, zadrapań,
przeczosy
• mogą powstać wtórne nadkażenia
Wszawica Łonowa
Leczenie:
• higiena na gorąco
• permetryna w kremie
Świerzb
Choroba wywołana przez
świerzbowca.
Pasożyt skóry drążący, w
wydrążonych w skórze korytarzach
samica składa jaja z których
wykluwają się larwy wychodzące
na powierzchnię skóry.
Świerzb
Obraz kliniczny:
• uporczywy świąd sromu
• stwierdza się pęcherzyki i grudki
• obrzęk skóry
Świerzb
Leczenie:
• permetryna w kremie 5%
• maść Wilkinsona