TEMAT: Nasze zabawki

GRUPA WIEKOWA: 3 - latki

CELE:

Dziecko:

- potrafi wcielić się w różne role

- dba o wspólne sprzęty i zabawki - uważnie obchodzi się z nimi, korzysta z nich zgodnie z przeznaczeniem, nie zabiera innym dzieciom, odkłada na wyznaczone miejsce po skończonej zabawie

- słucha uważnie tekstu opowiadania i potrafi odpowiadać na pytania do tekstu,

- wie, kiedy panuje porządek

METODY: aktywizujące, słowna, zadaniowa,

FORMY: zbiorowa, indywidualna

POMOCE: tekst opowiadania „O Wojtusiu, który nie dbał o porządek”, maskotki przyniesione przez jednego z rodziców, różne inne zabawki, np. miś, lalka, samochodzik, piłka

PRZEBIEG:

1. Zabawa na powitanie: Przekazujemy sobie uśmiech”.

Dzieci siedzą w kole. Nauczyciel mówi do dzieci: Wysyłam do was powitalny promyk uśmiechu, który powróci do mnie w pośpiechu - dotyka ramienia dziecka siedzącego obok (po prawej stronie) i patrząc mu w oczy uśmiecha się. Dzieci przekazują sobie uśmiech bez słów, dotykając lekko ramienia kolegi i uśmiechają się najpiękniej, jak potrafią.

2. „Nasze zabawki”- prezentacja zabawek przyniesionych do przedszkola przez jednego z rodziców.

3. Dołączenie zabawek do pozostałych. Rozmowa na temat używania zabawek, porządkowania ich, zwracania się do siebie nawzajem.

4. Przeczytanie przez nauczycielkę opowiadania pt. „O Wojtusiu, który nie dbał o porządek”.

B. Forma: O Wojtusiu, który nie dbał o porządek

Wojtuś nie szanował swoich zabawek. W jego pokoju panował zawsze bałagan. Porozrzucane samochody i klocki. Poplamione, z powyrywanymi kartkami książki leżały w różnych miejscach. Nie pomagały żadne uwagi rodziców, którzy bardzo się martwili, że ich syn nie potrafi utrzymać porządku. Pewnego razu kiedy Wojtuś zasnął, zabawki postanowiły się wyprowadzić. Ukryły się na strychu w ogromnej skrzyni, do której już od dawna nikt nie zaglądał. Została tylko książka z obrazkami, ponieważ nie mogła się wydostać spod olbrzymiej sterty ubrań, która ją przygniotła.

Rano z pokoju Wojtusia dobiegł głośny płacz. Przybiegła cała rodzina. Kiedy tylko otworzyli drzwi, od razu wiedzieli co się stało.

- Myślę, że jest sposób na to, żeby zabawki wróciły - mamusia pogładziła Wojtusia po głowie. Chłopiec przestał płakać.

- Jaki? One mnie nie lubią. Już nigdy do mnie nie wrócą.

Nagle zauważył wystający róg książki. Delikatnie wyciągnął ją spod ubrań. - Przepraszam - szepnął cichutko.

- Mamusiu posklejamy jej kartki. Zaraz wygumkuję ślady kredek. Nie pozwolę ci odejść - przemawiał tuląc książkę do siebie.

Tego dnia Wojtuś nie próżnował. Cała rodzina ze zdziwieniem obserwowała jak sprząta w swoim pokoju. Wieczorem, kiedy leżał w łóżku marzył tylko o jednym - żeby zabawki wróciły. W nocy śniło mu się, że na półkach pojawiły się samochody. Po dywanie toczyła się kolorowa piłka, a miś z pajacykiem bardzo się dziwili, że w pokoju panuje taki porządek. Na szafce stały równo ustawione książki, a w pojemniku kolorowe klocki zachęcały do zabawy.

Wczesnym rankiem kiedy słońce zajrzało do pokoju Wojtusia ze zdziwienia aż zastukało w szybę okna. Wszystkie zabawki siedziały na swoich miejscach. W pokoju było zupełnie inaczej niż zwykle. Wszędzie panował porządek.

Wojtuś usiadł na łóżku i..... nie wierzył własnym oczom.

- Jesteście, naprawdę jesteście. To nie sen. Bardzo was przepraszam. Obiecuję, że już zawsze będę o was dbał i nigdy nie pozwolę wam odejść.

5. Rozmowa na temat treści opowiadania:

- Dlaczego zabawki uciekły od Wojtusia?

- Co zrobił Wojtuś żeby zabawki wróciły?

- Jak Wy traktujecie zabawki, które są w Naszej sali?

- Czy myślicie, że zabawki w Naszej sali są szczęśliwe?

6. Ocenianie czy w sali panuje porządek. Porządkowanie zabawek na półkach i segregowanie klocków.

7. Zabawa ruchowa: „Ożywione zabawki”. Dzieci poruszają się dowolnie przy dźwiękach rytmicznej muzyki. Podczas przerwy jedno z nich wyciąga z pudełka zabawkę (może to być piłka, kaczka, samochód, pociąg, ptaszek itp.) i podaje jej nazwę. Nauczyciel formułuje polecenie do wykonania przez dzieci. W zależności od tego, jaka zabawka zostanie wylosowana, może ono brzmieć, np.: Tańczymy jak kaczuszki, skaczemy jak piłeczki, jeździmy jak samochody, latamy jak ptaszki itp.

8. Ewaluacja - ocena zajęć - dzieci uśmiechają się do misia jeśli zabawy im się podobały. Jeśli się nie podobały robią smutną minę.

---