STANISŁAW GROCHOWSKI (1542-1612)
ur. na Mazowszu; syn Piotra Wierzbowskiego
Grochy na Podlasiu
uczęszczał do szkoły jezuitów w Pułtusku
pomoc finansowa Jakuba Uchańskiego
1571 - w gronie słuchaczy wykładów Jakuba Wujka
ok. 1577 - kanonik uniejowski; potem kaliski, łowicki
1595 - proboszcz w Czersku
1600 - proces z powodu paszkwilu Babie koło
ok. 1601 - kustosz kruszwicki
pod opieką bp. Bernarda Maciejowskiego w Krk.; Małe Piecki
zm. 30 I 1612 w Krk
1588 - Krk - Kalliopea słowieńska Zygmuntowi III i Pieśni Kalliopy słowieńskiej na teraźniejsze pod Byczyną zwycięstwo
1598 - Krk - z łac. Hymny kościelne. Cokolwiek się ich w brewiarzach teraźniejszych znajdują i niektóre insze
1600 - paszkwil Babie koło, właśc. O nominacie krakowskim po śmierci ks. Radziwiłła kardynała na sejmie warszawskim w r. 1600
tłumaczenia wierszy Jakuba Pontanusa: Wirydarz abo Kwiatki rymów duchownych o dziecięciu P. Jezusie (Krk 1607), swobodna parafraza księgi I Floridorum libri octo (De puero) z 1595r.
autor licznych wierszy okolicznościowych
SEBASTIAN GRABOWIECKI (1543-1607)
poeta, tłumacz
ur. na Mszczyczynie pod Dolskiem; zm. 19 X 1607
syn szlachcica Stanisława i Zofii z Dakszyńskich
kształcony za granicą (wg Paprockiego)
na dworze królewskim Zygmunta Augusta
małżeństwo z Katarzyną Czermińską, dwórką Anny Jagiellonki
korespondencja z cesarzem Maksymilianem (o przychylność dla PL)
VI 1581 - sekretarz królewski (a był przeciw Batoremu)
1585 - Innsbruck u Ferdynanda rakuskiego
po śmierci żony wstąpił do stanu duchownego
ok. 1585 - proboszcz w Lemszalu (Inflanty)
1592 - godność opata klasztoru cystersów w Bledzewie
1590 - Krk - Setnik rymów duchownych
KASPER MIASKOWSKI (po 1550-1622)
syn szlachcica Jana i Zofii Kembłan Chełkowskiej
ur. w Smogorzewie, pod Gostyniem (Wlkp.)
benedyktyńska szkoła w Lubiniu (?); Kolegium Lubrańskie w Poznaniu
całe życie na wsi
od 1571 (śmierć ojca) opieka nad młodszym rodzeństwem
odziedziczona część Smogorzewa
1589 - ślub z Zofią Szczodrowską
1598-1603 - dzierżawa Osieku w Wlkp.; od 1603 Włoszczonawa k. Kutna
1607 - powrót do Smogorzewa; 22 IV 1622 - śmierć tamże
1608 - Kalisz - Łódź Opaleńska albo na szczęśliwy wjazd na swe biskupstwa (...) Jędrzeja Opaleńskiego biskupa poznańskiego
1612 - Krk - Pielgrzym wielkanocny abo rozmowa podróżnych z Jeruzalem do Emaus
1612 - przy Wieczerniku utrapionej Rzeczypospolitej Jana Dymitra Solikowskiego - Herkules słowieński
1612 - Zbiór rytmów wyd. przez Skalskiego w Krk
1622 - Poznań - drugie wydanie zbiorku „znowu przez autora poprawionych, rozszerzonych, na dwie części rozdzielonych”
JAN ŻABCZYC (zm. po 1629)
z rodziny mieszczańskiej
w I 10-leciu XVIIw. występował jako panegirysta, dworzanin Mniszchów samborsko-sanockich
przyjaźń z rodzinami Kotnowskich i Gołuchowskich
prawdopodobnie przebywał w ziemi czerwieńskiej, a potem osiadł z Krk
autor Symfonii anielskich (Krk 1630) poprzednio przypisywane Duchnowskiemu i „Kalendarza wiecznego” (długo uważany za anonimowy)
liczne wiersze okolicznościowe, zbiorek aforyzmów, maksym obyczajowych i przysłów zebrane w tomie Etyka dworskie (Krk 1615) wiele ich wydań (najczęściej anonimowo)
JAN Z KIJAN pseudonim (przełom XVI i XVIIw.)
nieznana biografia
twórca postaci plebejskiego bohatera, przypominającego Sowizrzała, Marchołta czy Ezopa
autor zbioru wierszy Nowy Sowiźrzał abo raczej Nowyźrzał (ok. 1596)
znany w 2 wersjach
drugie wydanie ma tytuł Sowiźrzał nowy (Krk 1614)
edycja Fraszek „Sowiźrzała nowego” (Krk 1614) - drugie, całkiem różne wydanie Fraszki nowe Sowiźrzałowe pochodzi z Krk z 1615r.
KLEMENS BOLESŁAWIUSZ (ur. w I ćw. XVII- zm. 2 II 1689 w klasztorze kaliskim)
ur. w Bolesławiu
w zakonie reformatów był tam profesorem i kaznodzieją
ok. 1664 - sprawował różne urzędy w zakonie aż do 1680r.
autor słynnego w XVIIw. utworu o charakterystycznym tytule: Przeraźliwe echo trąby ostatecznej... (Poznań 1670) wielokrotnie wznawiane
DANIEL NABOROWSKI (1573- lato 1640 w Wilnie; pochowany w Kiernowie)
ur. w Krk; syn aptekarza Szymona Ronenberga
po ukończeniu róznych studiów w Krk kształcił się w Wittenberdze; 1593-95 Bazylea (medycyna; ogłaszał rozprawy z tego zakresu, ded. je Wacławowi Leszczyńskiemu i Naruszewiczom, magnatom z Litwy)
w poł. 1595r. - wyjazd do Orleanu na studia prawnicze
1596 - Strasburg - udzielał lekcji j. obcych (m.in. Januszowi Radziwiłłowi)
od 1601 w Padwie - ochmistrz dworu Rafała Leszczyńskiego, z którym wspólnie pobierał lekcje w zakresie inżynierii wojskowej u Galileusza
1602 - powrót do kraju; osiadł na dworze J. Radziwiłła (sekretarz, lekarz)
udział w rokoszu Zebrzydowskiego (duża rola księcia)
1608 - wyjechał z nim do Niemiec, Anglii (1609), Francji i Włoch - powrót jesienią 1610
agent dyplomatyczny Radziwiłła; towarzysz w podróży do Królewca i Gdańska, bywał w Wwie
1620 - ślub z wdową po Piekarskim
po śmierci Radziwiłła - przenosiny na dwór jego przyrodniego brata Krzysztofa (zaufany agen) - dyplomata do Niemiec
do 1622 - Ryga - prowadził z Krzysztofem Białłozorem rokowania ze Szwedami o zawarcie rozejmu
Dolatycze - opieka nad chorym przyjacielem, Salomonem Rysińskim (zm. 1625)
1633 - podróż na Węgry (opiekun Anny Radziwiłłowej)
po powrocie - urząd sędziego grodzkiego w Wilnie (zamieszkał tam z rodziną)
coraz większa rola w ruchu różnowierczym kalwinizm
spuścizna literacka w rękopisach
duża jej część zebrana przez Jakuba Trembeckiego w swym Wirydarzu poetyckim (1910)
pierwsze pełne wydanie obejmujące rozproszone po sylwach wiersze poety - 1981r.
MACIEJ KAZIMIERZ SARBIEWSKI (1595-2 IV 1640 w Wilnie)
ur. 24 II 1595 w Sarbiewie pod Płońskiem na Mazowszu
syn szlachcia-ziemianina Mateusza i Anastazji z Milewskich
uczył się u jezuitów w Pułtusku
1612 - wstąpienie do zakonu jezutów
do 1614 - kształcił się w Akademii Wileńskiej; 1614-17 - filozofia w Braniewie (Brunsberdze)
1617-18 - nauczyciel poetyki w kolegium jezuickim w Krożach na Żmudzi; 1618-20 - retoryki w kolegium połockim
1620-22 - studia teologiczne w AW; od 1622 w Rzymie
zbliżył się tam do literatów i osobistości związanych z dworem papieża Urbana VIII; w 1623r. uwieńczył go laurem poetyckim
1623 - święcenia kapłańskie; ostatnie śluby w Wilnie (1629)
po powrocie do kraju znów uczył retoryki w Połocku, w AW (1627-33) gdzie wykładał także filozofię i teologię
1632 - doktorat filozofii; 1636 - teologii
1633-35 - dziekan wydziału teologii i filozofii
1635 - został kaznodzieją nadwornym króla Władysława IV, któremu towarzyszył w częstych podróżach (m.in. w 1638r. do Francji)
popularność jego twórczości w Europie przydomek „Horacego chrześcijańskiego”
pisał po łacinie
1625 - Kolonia - zbiór utworów Lyricorum libri tres; wielokrotnie wydawane za życia i po śmierci
1632 - edycja antwerpska; zdobiła ją karta tytułowa wg rysunku Rubensa
zbiór (później poszerzony): panegiryki, pieśni rel., ody patriotyczne, liryki refleksyjne, epigramaty
1614-26 - na marginesie zajęć pedagogicznych napisał 4 rozprawy z teorii poezji:
De perfecta poësi (O poezji doskonałej) - wyd. 1954
De acuto et arguto (O poincie i dowcipie)
Characteres lyrici (O rodzajach poezji lirycznej)
De virtutibus et vitiis carminis elegiaci (O zaletach i wadach elegii)
3 ostatnie wyd. jako Wykłady poetyki (Wrocław 1958)