Formy kredytu
1. Kredyt towarowy (handlowy) - polega na wzajemnym kredytowaniu się przedsiębiorstw, jest bezpośrednio związany z ruchem kapitału handlowego i przemysłowego.
2. Kredyt bankowy - forma ruchu pożyczkowego
- operacje wekslowe banków - zamiana wierzytelności wekslowych w gotówkę, przekształcenie kredytu handlowego na bankowy. Dyskonto weksli - skup przez bank weksli, których termin wykupu jeszcze nie nadszedł.
- operacje towarowe - pożyczki na towary w drodze i w obrocie towarowym.
- operacje papierami wartościowymi - pożyczki pod zastaw papierów wartościowych, tj. obligacji pożyczek państwowych, inwestycje bankowe polegające na zakupie przez bank papierów wartościowych.
- operacje rachunku bieżącym - operacje nie zabezpieczone, polegają na udzieleniu pożyczek bez realnego zabezpieczenia, są to pożyczki dla dużych przedsiębiorstw, wysoko oprocentowane.
- kontokorent - to rachunek bankowy, za pomocą, którego dokonywane są wszystkie operacje między klientem a bakiem, pożyczki są terminowe lub bezterminowe.
FUNKCJE KREDYTU:
emisyjna: jest to rola, jaką pełni kredyt bankowy w tworzeniu pieniądza i wprowadzaniu go do obiegu. Funkcje te pełni każdy kredyt, gdyż każde udzielenie przez bank kredytu tworzy nowy pieniądz i wprowadza go do obiegu, a każda spłata kredytu jest równoznaczna z wycofaniem z obiegu i likwidację pieniądza
dochodowa: można ją rozpatrywać z mikro i makroekonomicznego punktu widzenia. motywem, dla którego podmioty gospodarcze korzystają z kredytu, jest potrzeba dokonania wydatków, które nie znajdują pokrycia w uzyskanych przez te podmioty w danym okresie przychodach z innych źródeł (przychodach realnych) i redystrybucyjnych ani też z poprzednio nagromadzonych zasobów pieniądza. Z punktu widzenia poszczególnych kredytobiorców, czyli w ujęciu mikroekonomicznym, każdy kredyt powiększa ich dochody, czyli pełni funkcję dochodową. Natomiast o funkcji dochodowej kredytu z makroekonomicznego punktu widzenia mówimy wówczas, gdy w wyniku akcji kredytowej następuje w danym okresie ogólny wzrost dochodów pieniężnych w skali całej gospodarki narodowej. Ma to miejsce wówczas, gdy suma kredytów udzielanych w tym okresie przewyższa sumę kredytów spłaconych, czyli jeśli następuje wzrost pieniądza w obiegu.
rozdzielna jest to rola, jaką odgrywa kredyt w procesie ostatecznego podziału dochodu narodowego stały dopływ dóbr finalnych.
kontrolna: polega na tym, że kredyt umożliwia bankom wgląd w gospodarkę kredytobiorców, sprawowanie kontroli nad prawidłowością tej gospodarki i wywieranie wpływu na ich decyzje gospodarcze.
Przychody - poprzez przychody i zyski rozumie się uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia aktywów albo zmniejszenia zobowiązań, które prowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób, niż zniesienie środków przez właścicieli.
Kosztami nazywamy zawężone pojęcie wydatków. Nie wszystkie bowiem wydatki jednostki gospodarczej są dla niej jednocześnie kosztami. Z drugiej strony każdy koszt musi za sobą pociągać wcześniejszy lub późniejszy wydatek środków pieniężnych.
Każde przedsiębiorstwo ponosi w swojej działalności gospodarczej różnego charakteru koszty. Koszty ponoszone w przedsiębiorstwach są przeto złożoną kategorią ekonomiczną. Składają się one bowiem z wielu różnorodnych pozycji, odznaczających się odmiennymi właściwościami.
Elementy bilansu majątkowego:
Aktywa - zasoby firmy, co do których spodziewany jest ich przyszły wzrost, lub które spowodują przyszłe przepływy pieniężne (wszystko co firma posiada)
Zobowiązania - zobowiązania firmy wobec zewnętrznych jednostek lub roszczenia dotyczące aktywów (długi firmy)
Kapitał własny - pozostałe roszczenia aktywów po odjęciu zobowiązań (prawa właścicieli)
Podatek to przymusowe, bezzwrotne i nieodpłatne świadczenie pieniężne o charakterze powszechnym, nakładane z mocy prawa przez państwo lub inne organy władzy publicznej takie jak np. samorządy lokalne, na osoby fizyczne i prawne. Podatki spełniają trzy zasadnicze funkcje:
fiskalną - są głównym źródłem dochodów budżetu państwa bądź budżetów jednostek samorządu terytorialnego, gwarantują finansowanie wydatków publicznych. Jest to pierwotna, najstarsza funkcja podatków.
redystrybucyjną - są instrumentem przesuwania dochodów pomiędzy różnymi grupami społecznymi.
stymulacyjną - są wykorzystywane przez państwo jak i samorządy jako instrument oddziaływania na decyzje podmiotów gospodarczych w celu skorelowania ich z założeniami polityki gospodarczej i społecznej.
Ogół podatków funkcjonujących w określonym czasie tworzy system podatkowy. Różnorodność stosowanych podatków wymaga dokonania klasyfikacji przy uwzględnieniu różnych kryteriów. Z punktu widzenia jedności podmiotu opodatkowania wyróżnia się podatki bezpośrednie (np. dochodowe) i podatki pośrednie (np. VAT). W zależności od organu pobierającego podatki można je podzielić na podatki centralne i podatki lokalne.
Podatki lokalne stanowią (obok dotacji i subwencji) najistotniejsze źródło dochodów jednostek samorządu terytorialnego. Rady gmin mają prawo do określania wysokości tych podatków, przy czym ich górny pułap jest ustalany w drodze rozporządzenia Ministra Finansów. Rada gminy może wprowadzić zwolnienia, ulgi bądź umorzenia podatków, stanowiących dochód gminy i wpłacanych bezpośrednio na jej rachunek.
KLASYFIKACJA PODATKÓW WG PRZEDMIOTU OPODATKOWANIA:
Podatki majątkowe
od posiadanego majątku
od obrotu majątkowego
Podatki przychodowe, 3. Podatki dochodowe, 4. Podatki od wydatków, tzw. Konsumpcyjne
Finanse. W potocznym ujęciu utożsamia się z zasobami pieniężnymi, jakie są w dyspozycji publicznych i prywatnych podmiotów gospodarczych. Gospodarka rynkowa jest gospodarka pieniężną, co oznacza ze wszelkie procesy w gospodarce rynkowej są za pomocą pieniądza domena gosp. Pieniężnej są finanse. Finanse określa się jako gosp. Pieniężna, która polega na gromadzeniu pieniędzy z różnych źródeł, oraz na ich wydawaniu, lokowaniu na rożne cele i w różny sposób. W literaturze ekonomicznej finanse określa się jako zjawisko i procesy związane z gromadzeniem i podziałem zasobów pieniężnych lub jako mechanizm wymiany i podziału wartości materialnej.
FUNKCJE FINANSÓW PUBLICZNYCH
1 Redystrybucyjna funkcja finansów publicznych - odwołuje się do procesów gromadzenia środków publicznych, polega ona na ponownym podziale środków finansowych.
2 Alokacyjna funkcja finansów publicznych - polega na podziale środków publicznych na różne dziedziny
3 Regulacyjna (stymulacyjna) funkcja finansów publicznych - przy pomocy dochodów i wydatków budżetowych państwo oddziałuje na popyt i w pewnym stopniu na wielkość inflacji, wpływa na pobudzanie lub “schładzanie” koniunktury gospodarczej.
instrumenty dyskrecjonale (dotacje i subwencje),
instrument automatyczne (system zasiłków dla bezrobotnych, progresywny system podatkowy
4 stabilizacyjna, 5 kontrolna
Podział finansów. Biorąc pod uwagę kryterium podmiotowości dzielimy na:Finanse przedsiębiorstw, Finanse publiczne, Finanse banku i innych pośredników finansowych, Finanse ubezpieczeń, Finanse gospodarstw domowych
Kryterium przedmiotowe:
Nauka o finansach zajmuje się: Kreacja pieniądza w systemie bankowym, Obiegiem pieniądza pomiędzy podmiotami, Gromadzeniem pieniądza w formie oszczędności i rezerw pieniężnych, Lokowaniu zasobów pieniężnych (kapitału)
Weksel - jest to dokument zobowiązujący wystawcę lub wskazaną przez niego osobę do bezwarunkowego zapłacenia określonej kwoty w oznaczonym terminie.
Funkcje weksla:
funkcja płatnicza - jest to forma zapłaty w stosunkach kupna-sprzedaży, gdy nabywca reguluje swoją należność z opóźnieniem, korzystając z kredytu kupieckiego (towarowego). Funkcja płatnicza zrealizowana przez weksel, to po prostu odroczenie płatności. Funkcję płatniczą weksla wykorzystuje nabywca. Nabywca wystawia weksel, sprzedawca go otrzymał.
Sprzedający może go użyć do realizowania swoich kolejnych należności.
Jeżeli sprzedający będzie chciał otrzymać pieniądze przed zrealizowaniem weksla może go sprzedać;
funkcja kredytowa - polega na odroczeniu nabywcy zapłaty, gdy sprzedawca sprzedaje towar na tzw. kredyt kupiecki (towarowy);
Rodzaje weksli:
1. Weksel trasowany (ciągniony, trata) - jest to bezwarunkowe polecenie osoby wystawiającej (trasanta), skierowane pod adresem innej osoby (trasata) do zapłacenia przez nią osobie wskazanej na wekslu (benificjentowi).
Cechy charakterystyczne:
występują tu 3 podmioty: trasant, trasat i benificjent,
weksel nabiera mocy, gdy trasant wyrazi zgodę (akcept) na zapłatę.
Weksel własny (sola):
Cechy charakterystyczne:
dłużnikiem jest wystawca weksla - wystawia go i płaci ta sama osoba,
jest on wystawiany na 91 dni lub do 91 dni.
Czek - jest to skierowane do banku polecenie wypłacenia określonej kwoty pieniężnej, określonej osobie wskazanej na czeku lub okazicielowi (czek na okaziciela).
Na czeku nie wolno umieszczać żadnych warunków.
Bank jest trasatem, a wystawca jest trasantem.
Trasant może wystawić czek jedynie do wysokości będących na rachunku bankowym.
Na czeku możemy dokonywać indosu, czyli przeniesienia prawa.
Rodzaje czeków:
Czek gotówkowy - to wydane bankowi polecenie wypłacenia określonej kwoty gotówki.
Czek rozliczeniowy - jest to polecenie wydania bankowi przez trasanta obciążenia kwotą jego rachunku, a uznania tę kwotę rachunku benificjenta.
Obciążyć rachunek - oznacza dokonać wypłaty.
Czek potwierdzony - dotyczy głównie czeków gotówkowych, jest to stwierdzenie dokonane przez bank (odpłatnie), że trasant jest wypłacalny i benificjent może czek zrealizować. Bank do 3 dni od kwoty wystawienia czeku blokuje kwotę, będącą równowartością kwoty wystawionego czeku.
Czek podróżny - jest emitowany przez banki bądź duże Biura Podróży, jest to zagwarantowanie, że osoba dysponująca takimi czekami jest osobą wiarygodną.
Bony kasowe - są to papiery wartościowe emitowane przez banki.
- Są zwykle wypuszczane w okrągłych kwotach (deminowane).
Są wypuszczane na krótkie terminy (od 3 - 12 m-cy).
Stanowią dla banku środki na działalność finansową.
Mają dość wysokie oprocentowanie.
SPRAWOZDANIE FINANSOWE JAKO ŹRÓDŁO INFORMACJI O PRZEDSIĘBIORSTWIE
Elementy składowe sprawozdania finansowego i jego rola w zarządzaniu przedsiębiorstwem:
Każde przedsiębiorstwo jest zobowiązane sporządzać sprawozdanie finansowe na koniec roku obrotowego. Elementy składowe:
Cel - Dostarczenie informacji o sytuacji majątkowej, finansowej i wynikach działalności przedsiębiorstwa.
Bilans:
Zestawienie wartości składników majątkowych i kapitałów przedsiębiorstwa.
Zasada równowagi bilansowej - ogólna wartość majątku musi być równa kapitałowi A=P
Zasad ciągłości bilansowej
Sposób szeregowania aktywów i pasywów - w bilansie wszystkie składniki majątkowe są uszeregowane według wzrastającej płynności czyli możliwości spieniężenia!
Najpierw więc będą:
Aktywa trwałe:
Rzeczowe aktywa trwałe
Wartości niematerialne i prawne
Inwestycje długoterminowe
Należności długoterminowe
Aktywa obrotowe:
Zapasy
Należności krótkoterminowe
Inwestycje krótkoterminowe
Pasywa są uszeregowane według zasady pilności zwrotu czyli wzrastającej wymagalności, bieżemy pod uwagę termin zwrotu, najpierw więc kapitały własne a potem obce długoterminowe i krótkoterminowe.
Bilans to statystyczne ujęcie majątków i kapitałów
Rachunek przepływów pieniężnych:
pokazuje źródła wpływów gotówki do przedsiębiorstwa oraz kierunki wydatkowania
Dwie metody sporządzania rachunku:
Bezpośrednia: dokonanie podziału na:
Działalność operacyjną
Działalność inwestycyjną
Działalność finansową
Wpływy z tytułu sprzedaży i z tytułu innych wpływów z działalności operacyjnej.
Wydatki z podziałem na zakup materiałów i usług, wynagrodzenie pracownikóe, ubezpieczenia społeczne,,podatki, opłaty o charakterze publiczno - prawnym
Pośrednia:
Wychodzimy od zysku netto
Podział też na 3 działalności
Koszty w układzie rodzajowym:
Amortyzacja
Zmiana stanu zapasów
Zmiana stanu należności
Zmian stanu rezerw
Rachunek zysków i strat:
ukazuje w jakim stopniu wynik finansowy przedsiębiorstwa zależy od działalności operacyjnej a w jakim uwarunkowany jest przez przychody
i koszty finansowe, jak również przez sytuacje nadzwyczajne i obciążenie podatkiem dochodowym.
Wyróżniamy wariant porównawczy i kalkulacyjny.
Informacja dodatkowa - poddaje się w niej dane nie ujęte w bilansie oraz rachunku zysków i strat a także wyjaśnienia niezbędne do tego, by sprawozdanie finansowe przedstawiało rzetelnie i jasno sytuacje majątkową i finansową firmy.
Definicja i rodzaje kredytów
Kredyt to pożyczka, stosunek ekonomiczny polegający na przekazaniu przez jedną ze stron (wierzyciela) drugiej stronie (dłużnikowi) określonej wartości w pieniądzu lub towarach, na ustalonych przez obie strony warunkach zwrotu w późniejszym terminie. Jest to usługa z której obie strony czerpią stosowne dla siebie korzyści. Zysk wierzyciela stanowić będą odsetki od pożyczonej kwoty, które muszą być wraz z nią spłacone. Natomiast korzyścią dla dłużnika jest natychmiastowe otrzymanie środków pieniężnych, które przeznaczone będą na cel przez niego obrany, a które prawdopodobnie były by przez niego nie osiągalne inną drogą.
W gospodarce rynkowej występują różnego rodzaju kredyty posiadające pewne szczególne cechy. Dzięki tym cechom można dokonać klasyfikacji w oparciu o różne kryteria. Do najczęściej stosowanych kryteriów przy podziale kredytów bankowych należą:
okres kredytowania,
metoda udzielania kredytu,
przeznaczenie kredytu,
waluta kredytu.
Dzieląc kredyty z punktu widzenia okresu kredytowania wyodrębnia się:
kredyty krótkoterminowe, których okres spłaty wynosi do jednego roku,
kredyty średnioterminowe, których okres spłaty wynosi od 1 roku do 3 lat,
kredyty długo terminowe z terminem spłaty powyżej 3 lat.
Spotkać możemy także podział, gdzie cyfra 3 jest zamieniana cyfrą 5. Należy także pamiętać, że od okresu na jaki udzielony jest kredyt zależy w pewnym stopniu jego oprocentowanie.
Z punktu widzenia metody udzielenia kredytu wyróżnia się:
kredyt w rachunku bieżącym,
kredyt w rachunku kredytowym.
Przyjmując jako kryterium podziału kredytów ich przeznaczenie wyodrębnia się:
kredyty obrotowe, które przeznacza się na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej i są to najczęściej kredyty krótkoterminowe,
kredyty inwestycyjne, przeznaczone na finansowanie działalności rozwojowej, są to najczęściej kredyty średnio i długoterminowe.
Kredyty można także dzielić z punktu widzenia waluty w jakiej są one udzielone. Przyjmując to kryterium podziału wyodrębnia się kredyty:
kredyty złotowe,
kredyty dewizowe
W śród podziału kredytów ze względu na przeznaczenie najczęściej spotykanymi kredytami są
kredyty gotówkowe
kredyty mieszkaniowe
kredyty ratalne
kredyty lombardowe
kredyty preferencyjne z dopłatami z funduszu pożyczek i kredytów
Formy finansowania i ich podział
Finansowanie zewnętrzne i wewnętrzne - według pochodzenia źródła kapitału
Zewnętrzne - przedsiębiorstwo pozyskuje kapitał z zewnątrz czyli spoza firmy
1. obce (kapitał nie firmy, nie właścicieli) pochodzi z rynku pieniężnego albo kapitałowego
pieniężny - kredyty i pożyczki
kapitałowy - akcje i obligacje
Akcje - wyemitowane w pierwotnym obiegu.
Posiadacz akcji ma prawo do dywidendy jeśli jest zysk, decyduje o tym Rada Nadzorcza. Decyduje - posiadacz pakietu większościowego co oznacza możliwość zarządzania spółką
2.własne - wnoszenie do firmy własnych wkładów lub udziałów
Wewnętrzne
- przekształcenie dóbr rzeczowych w środki finansowe np. zmiana struktury kapitału, inwestycje z odpisów amortyzacyjnych albo zmniejszenie majątku poprzez sprzedaż
- tworzenie długoterminowych rezerw zatrzymanie zysków na inwestycje w firmie.
ŹRÓDŁA FINANSOWANIA:
Własne
1) zwolnienie kapitału przez przyśpieszenie obrotu kapitału,
sprzedaż zapasów, ściągnięcie należności, przeniesienie środków, sprzedaż zbędnej części majątku, finansowanie z amortyzacji, wniesienie nowych kapitałów do firmy.
2) Finansowanie z zatrzymywanego zysku.
Obce
1) krótkoterminowe
• Zobowiązania handlowe (długi),
• Kredyt dostawcy - firma przesyła towar natomiast pieniądze przelewa się później np. na AGD
• Wstrzymanie zapłaty np. zwłoka pracownikom
• kredyty krótkoterminowe zwykle na rachunku bieżącym - wynika to z umowy prowadzenia rachunku - warunki spłaty, odsetki,
• kredyt lombardowy = zastawny
- środki płynne: papiery wartościowe, akcje, obligacje,
- prawa do nieruchomości,
- rzeczy wartościowe.
2)średnioterminowe:
kredyty inwestycyjne dostawców na urządzenia, linie technologiczne, patenty,
kredyty budowlane średnioterminowe (są jednorazowe i wymagają podpisania umowy kredytowej, nie powtarzają się),
kredyty inwestycyjne o różnych okresach spłat + okres karencji,
debet - naruszenie stanu kąta, czyli wypłaty są większe od przychodów - strata + odsetki karne,
kredyt - możliwość pobrania ponad stan.
3)długoterminowe:
kredyty długoterminowe na zapłacenie nowych technologii, przetrwanie zakładu,
pożyczki (można je zaciągnąć od banku lub od osoby prywatnej, albo
państwa, pożyczkodawca jest w najlepszej sytuacji)
Kredyt bankowy jest regulowany przez prawo bankowe. Bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy określoną kwotę środków pieniężnych (na podstawie umowy) z przeznaczeniem na ustalony cel (określony w umowie) a Kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej wg umowy oraz zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami
Zdolność kredytowa to zdolność do spłaty kredytu. Warunkuje ona uzyskanie kredytu, a jej ocena jest domeną kredytodawcy
Rodzaje kredytów bankowych
Obrotowe jego celem jest sfinansowanie bieżących potrzeb związanych z działalnością gospodarczą przedsiębiorstwa, np. zakup surowców niezbędnych do rozpoczęcia lub kontynuowania produkcji
Inwestycyjne celem jest sfinansowanie nakładów potrzebnych do powiększenia lub stworzenia zasobów środków trwałych Z kredytu inwestycyjnego mogą być finansowane inwestycje materialne (zakup nieruchomości, maszyn), niematerialne (zakup papierów wartościowych, patentów, licencji) oraz finansowe (zakup akcji w spółce).
Okres kredytowania krótkoterminowy(rok) średnioterminowy (1-3)
Długoterminowy (wiele lat)- drogie bo długo rośnie ryzyko
Formy kredytu
1.na rachunku bieżącym, Pozawala „zdebetować” saldo rachunku (możemy wziąć z rachunku więcej niż mamy saldo)
a) do określonej kwoty np. 10000 można wykorzystywać środki , ale nie jest to debet w rozumieniu prawa bankowego. Elastyczny kredyt, średnio oprocentowany. Celem podstawowym kredytu jest utrzymanie płynności przedsiębiorstwa.
b) kredyt kasowy udzielany gotówkową. Służy do uzupełniania chwilowych niedoborów w kasie, głownie do wypłat. Uzyskanie kredytu jest b. trudne , tylko znani i wiarygodni kredytobiorcy mogą go uzyskać.
2.Na rachunku kredytowym powstaje na wyodrębnionym rachunku . Wyróżnia się tu linię kredytową -można powtarzalnie wykorzystywać na powtarzalne transakcje. Otwiera się specjalny
rachunek kredytowy i bank za każdą dostawę płaci i odnawia linie i znów możemy płacić
3.Kredyt dyskontowy bank przyjmuje weksle, które w operacji dyskonta bankowego zostają przekształcone przez kredyt bankowy w natychmiast dostępny pieniądz. Weksel może zdyskontować zarówno jego wystawca jak i każdy następny jego posiadacz. bank dyskontując weksel nie płaci jego pełnej sumy wekslowej lecz potrąca z góry odsetki, zwane dyskontem. niskie koszty uzyskania kredytu
4.Kredyt lombardowy = zastawny udzielany zwłaszcza firmom, pod zastaw papierów wartościowych, ruchomości (np. samochody, maszyny) i nieruchomości (grunty, budynki). Charakteryzuje się niższą stopą oprocentowania niż kredyt zwykły
Ewidencja strat i zysków nadzwyczajnych.
Strata nadzwyczajna powstaje głównie w wyniku działania siły wyższej i oznacza zniszczenie wartości materialnych, czyli w wypadku straty nadzwyczajnej nie uzyskujemy żadnego efektu. Jest to efektywna utrata części kapitału własnego.
Zyski nadzwyczajne powstają przez uzyskanie dochodu bez poniesienia kosztu (przedawnienie zobowiązań lub kary uzyskane z tytułu nieterminowych dostaw lub niskiej jakości materiałów. Jest to efektywny przyrost kapitału własnego.