Autyzm:

• Zespoły autystyczne

• podłoże

• wczesna schizofrenia

• organiczne uszkodzenia o.u.n.

• Frustracja emocjonalna - rozłąka z rodzicami, w tym zespół hospitalizmu (izolacja emocjonalna dziecka od matki)

• oligofrenia

• „prawdziwy” autyzm (rzadki - 0,05%) [schizofrenia 1%]

• rokowania

• 60% brak samodzielności

• 40% częściowa lub pełna samodzielność

• terapia

• nie ma leku który działał by na autyzm (leki objawowe aby zmniejszyć stany pobudzenia zaburzeń snu itd. itp.)

• psychoterapia, muzykoterapia, odzwierciedlanie (wykonywanie podobnych czynności które wykonuje dziecko aby zbliżyć się do dziecka)

• Współpraca rodziców

• Zespół Kannera:

• występuje od niemowlęctwa

• osoby są pomijane dostrzegane przedmioty i zmiana ich położenia wzbudza lek i agresje

• zaburzenia mowy ( neologizmy, iteracje, agramatyzmy, echolalia, i echolalia opóźniona)

• fonografizm (zdolność do bardzo dokładnego odtwarzania rozkładu przedmiotów w pomieszczeniu)

• odwracanie zaimków osobowych (mówienie o sobie (jako on) albo o sobie (jako ty)

• Rokowanie:

• 50% opóźnienia rozwoju

• 30% mutyzm przewlekły

• Zespół Aspergera

• chłopcy o normalnym lub ponadprzeciętnym poziomie inteligencji

• rozwój mowy prawidłowy, a nawet przyśpieszony w stosunku do rozwoju ruchowego (początkowo)

• osoby z otoczenia wprawdzie spostrzegają, ale odbierają je jako „przeszkadzające”

• cechy autyzmu rozwijają się ok 2-3rż

Depresje i choroby afektywne

• depresje u dzieci i młodzieży przebiegają w sposób odmienny niż u dorosłych.

• Co łączy dzieci i starszych?

• Depresje maskowane

• maski bólowe

• maski psychosomatyczne (dolegliwości nie wiadomo jakie)

• zaburzenia rytmów biologicznych

• maski psychopatologiczne

• maski behawioralne

• depresja anaklityczna

• występuje u noworodków i niemowląt w następstwie rozłąki z matką:

• utrata łaknienia,

• zanik odruchu ssania

• zaburzenia rytmu snu i czuwania

• brak reakcji płaczu

• dzieci w wieku przedszkolnym:

• objawy psychicne

• zahamowanie

• unikanie zabaw

• podniecenie ruchowe

• objawy psychosomatyczne

• napady płaczu, krzyku

• zaburzenia snu

• jaktacje

• zaburzenia łaknienia

• dzieci w wieku szkolnym (młodsze)

• objawy psychiczne

• drażliwośc

• poczucie braku bezpieczeństwa

• niepewność

• zahamowanie przy zabawach

• trudnośc z nauką

• unikanie kontaktów

• objawy psychosomatyczne

• moczenie nocne

• dzieci w wieku szkolnym (starsze)

• objawy psychiczne

• zamyślenie

• próby samobójcze (z braku mniejszej wartości, braku perspektyw)

• poczucie mniejszej wartości

• przygnębienie

• objawy psychosomatyczne

• bóle głowy

• inne dolegliwości bólowe

• rokowanie dzieci i młodzieży:

• niekorzystnie rokuje wczesny początek i duża liczba nawrotów do 18 rż

Urazy czaszki:

• padaczka pourazowa

• upośledzenie umysłowe → niewykształcenie się funkcji po uurazie

• otępienie → zanik wcześniej już wykształconych funkcji

• organiczne zaburzenia osobowości → zachowanie osoby się zmienia

• cerebestenia pourazowa (zespół neuresteniczny) (stan przemijajacy w ciągu kilku dni, zaburzeń koncentracji, zaburzeń snu większej drażliwosci i meczliwości)

zaburzenia odrzywiania:

• Jadłowstręt psychiczny (nazwa nieprawidłowa gdyż nie ma wstrętu do jedzenia, który wystepuje przy niekturych chorobach nowotworowych) [anoreksja]

• najczęściej u dziewcząt w wieku dojrzewania

• może zwiastować początek niektórych chorób

• konieczność różnicowania z chorobami somatycznymi np. Choroby simondsa → choroba przysadki muzgowej)

• zaburzenia łaknienia w depresji są dosyć charakterystyczne.

• Bardzo duża aktywność aż do moment krańcowego wyniszczenia.

• Przebieg:

• początek zwykle bardzo powolny (stopniowoe wycofywanie różnych pokarmów)

• utrata łaknienia

• każde przyjęcie pokarmu połączone z poczuciem przepełnienia żołądka - wymioty.

• Obraz kliniczny

• długo zachowana sprawnośc fizyczna

• właściwa ocena swojego stanu

• nastrój „matowy” (bez wyraźnego obniżenia

• koncentracja na walce z jedzeniem i na nauce szkolnej.

• Utrata miesiączkowania

• zanik tkanki tłuszczowej i mięśniowej

• obniżenie RR i ciepłoty

• płaska krzywa tolerancji na glukozę

• zmniejszeni stężenia globulin w surowicy

• łuszczenie się skóry

• obfite owłosienie dystalnych części kończyn

• patogeneza (wg Bruch)

• nadmierna symbioza z matką, (wysoki poziom lęku matki neurotyzm matki, dużą troską wręcz nadmierna otacza dziecko, dziecko nie posiada autonomii) błahy bodziec ze strony otoczenia, np. ty jesteś gruba albo jesteś w ciąży, często popycha do początków anoreksji. Kontrola własnej wagi ciała jest zależna od osoby i jest może formą protestu przeciwko braku autonomii i w ten sposób (poprzez kontrole wagi) okazanie swojej niezależności od otoczenia. Terapia nigdy nie powinna dotyczyć tylko osoby dotkniętej, a powinna dotyczyć całego najbliższego otoczenia(rodzinna terapia).

Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego (tryb przyjęcia do szpitala psychiatrycznego)

• stwierdzenie wskazań do przyjęcia

• wyrażenie przez osobę z zaburzeniami psychicznymi zgody (pisemnej) na pobyt w szpitalu

Art. 23 → odnosi się do osób których zachowanie wynikające z choroby psychicznej, bezpośrednio powoduje zagrożenie życie tej osoby albo zdrowia i życia osób w jej otoczeniu

zachowania wskazujące na zaburzenia psychiczne → badanie lekarskie (skierowanie) → badanie psychiatryczne (historia choroby) → badanie psychiatryczne lub psychologiczne (historia choroby)

Zatwierdzenie przez ordynatora → (powiadomienie sądu) → kierownik szpitala

art. 29 → osoba ma objawy osoby chorej, jednak nie chce być leczona, jej zachowanie nie powoduje zagrożenia dla niej albo dla osób w jej otoczeniu, możemy domniemywać ze przedłużający się stan może powodować zagrożenie dla siebie i innych w niedalekiej przyszłości. Nie umieszczenie w szpitalu grozi znacznemu pogorszeniu się jej stanu

Badanie psychiatryczne → (świadectwo, zaświadczenie psychiatryczne) → sąd opiekuńczy ← wniosek krewnych w linii prostej , rodzeństwa, przedstawiciel ustawowy, lub osoba sprawująca faktyczną opiekę.

Przymus bezpośredni → przytrzymywanie, unieruchamianie, izolacja, przymusowe zastosowanie leków (jest poprzez ustawę zezwolenie), zleca się i nadzoruje stosowanie poprzez lekarza lub jeżeli nie jest możliwe uzyskanie decyzji lekarza, o zastosowaniu przymusu decyduje pielęgniarka, która niezwłocznie powiadamia o tym fakcie lekarza. Każdy wypadek zastosowania przymusu odnotowuje się w dokumentacji. Zasadność ocenia się w ciągu 3 dni poprzez kierownika zakładu.