Ewa Krąkowska

Edukacja integracyjna

UAM Poznań

Praca zaliczeniowa

Fragment scenariusza zajęć nauczania zintegrowanego:

Dobry kolega z wykorzystaniem metody aktywizacyjnej: mapa pojęciowa

/czas przeprowadzenia 45 minut/

Charakterystyka klasy:

Do klasy pierwszej, w której przeprowadziłam zajęcia z wykorzystaniem powyższej metody uczęszcza 15 uczniów, w tym:

12 uczniów - zdrowych,

2 uczniów - z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z dużymi zaburzeniami koncentracji,

1 uczeń - upośledzony umysłowo w stopniu lekkim.

Uzasadnienie wyboru metody:

Metoda w sposób najbardziej wyrazisty pokazywała to jakie cechy charakteru powinien posiadać dobry kolega, a o to mi chodziło. Nie wymagała też ode mnie wielkich nakładów finansowych, a jej przygotowanie nie zajmuje wiele czasu.

Kompetencje jakie osiągnął uczeń:

Cel zajęć: Uświadomienie więzi z kolegami/koleżankami.

Uczeń:

• opowie o swoim koledze/koleżance,

• wysłucha uważnie wiersza,

• odróżni cechy dobre od złych,

• wykona rysunek swojego kolegi z ławki.

Uczniowie mieli zwrócić uwagę na to, jakim należy być (jakie posiadać cech charakteru), aby inni uważali mnie za dobrego kolegę. Pracując metodą mapy pojęciowej w sposób bardzo obrazowy widać było, jakie cechy dzieci 7-letnie uważają za najważniejsze u swojego kolegi.

Przez całe zajęcia próbowali zwracać uwagę na te cechy, które wymienili i oceniali się nawzajem. Podsumowując zajęcia dzieci jeszcze raz słownie potwierdziły, że dobrze być
i mieć dobrego kolegę.

Tok lekcji	Czynności n-la	Czynności ucznia	Środki dydaktyczne	Formy metody	Uwagi /korelacja/
1. Z kim chcesz spędzić dzisiejszy dzień? - zabawa 2. Wyjaśnienie celu zajęć. 3. Zapis tematu na tablicy.	N-l zaprasza jedno dziecko z ławki na środek. Pozostałe siedzą w ławkach. Pyta: Maciej, z kim chciałbyś spędzić dzisiejszy dzień? Wybierz te dzieci lub jedno dziecko, a ja na pamiątkę zrobię wam zdjęcie na niby. „Dobry kolega”	Uczeń wybiera. Piszą w zeszytach	Kreda, tablica, zeszyty uczniów, długopisy/ołówki	Forma zbiorowa Metoda słowna Ćwiczeń praktycznych: pisanie	Edukacja społeczna
1. Odczytanie przez nauczyciela wiersza „Z kolegą weselej” S. Kraszewskiego.	W sobotę czy w niedzielę, Choć zajęć mam tak wiele. Samemu smutno jakoś, Z kolegą jest weselej! Swą radość z nim pomnożę, A smutki swe podzielę. Samemu zawsze gorzej, Z kolega jest weselej!		Wiersz „Z kolegą weselej” S. Kraszewskiego	Forma zbiorowa Metoda słowna
2. Rozmowa z dziećmi ukierunkowana pytaniem: - Kogo możemy nazwać prawdziwym przyjacielem?	Kieruje rozmową.	Odpowiadają na pytanie.		Forma zbiorowa Metoda słowna: rozmowa
3. Jakie cechy charakteru ma dobry kolega? - mapa pojęciowa.	Koordynuje pracę uczniów, ale przede wszystkim pracuje z uczniem upośledzonym. Zbiera dzieci na dywanie. Prowadzi pogadankę i koordynuje pracę. Nauczyciel pyta uczniów jakimi częściami mowy są wymienione przez nich cechy.	Dzieci: zdrowe - na otrzymanych karteczkach zapisują cechy charakteru dobrego kolegi; nadpobudliwe - gotowe napisy, z których należy wybrać właściwe np. bije, pomaga w lekcjach, miły, uśmiechnięty itp.; upośledzone - ilustracje, które przedstawiają dwoje dzieci w różnych sytuacjach. Przyklejają swoje propozycje cech charakteru na zasadzie promienia od ilustracji na papierze. Przeliczają ile razy powtórzyła się dana cecha, której jest najwięcej.	Na arkuszu szarego papieru przyklejony rysunek i napis: dobry kolega. Karteczki, gotowe napisy, ilustracje. Mapa pojęciowa	Forma indywidualna. Metoda: ćwiczeń praktycznych Forma zbiorowa Metoda słowna: pogadanka Ćwiczeń praktycznych	Edukacja społeczna Edukacja matematyczna
1. Podsumowanie: - Jakim należy być by inni nazywali mnie dobrym kolegom?		Podają odpowiedź na pytanie, wymieniając cechy z mapy pojęciowej.

---