ZAPALENIE STERCZA
Zapalenie stercza może być spowodowane bakteriami lub nie. Stąd wyróżnia się bakteryjne i bezbakteryjne zapalenie stercza, które może mieć charakter ostry lub przewlekły.
Ostre bakteryjne zapalenie stercza jest spowodowane najczęściej zawleczeniem drobnoustrojów z tylnej części cewki moczowej w czasie cewnikowania pęcherza moczowego. Objawia się ono gorączką, dreszczami, bólami krocza, pachwin, krzyża i okolicy nadłonowej oraz bolesnym częstomoczem. Badaniem palpacyjnym stwierdza się stercz miękki, bardzo tkliwy na ucisk. We krwi znajduje się wzmożoną liczbę granulocytów, a w eksprymacie ze stercza zwiększoną liczbę leukocytów i drobnoustroje, najczęściej Gram-ujemne. W przewlekłym zapaleniu stercza brak jest ogólnych objawów zakażenia, natomiast wydzielina wygnieciona palcem ze stercza zawiera krwinki białe i bakterie. Stercz jest tkliwy na ucisk, czasem o konsystencji twardej lub guzowatej. Chory podaje zwykle bóle krocza, promieniujące do okolicy nadłonowej, pachwin, jąder lub wewnętrznych powierzchni ud.
Powikłaniem zarówno ostrego, jak i przewlekłego zapalenia stercza może być zapalenie najądrza i jąder, pęcherza moczowego i odmiedniczkowe zapalenie nerek oraz zaburzenia seksualne (niepełny wzwód, przedwczesny lub bolesny wytrysk). Niebakteryjne zapalenie stercza ma być odczynem na zakażenie zarazkami Chlamydia trachomatis lub Ureaplasma urealyticum. W eksprymacie ze stercza stwierdza się zwiększone stężenie immunoglobulin klasy IgM i IgA, brak natomiast leukospermii.