Ostre i przewlekłe kłębuszkowe zapalenia nerek.
Katedra i Zakład Medycyny Rodzinnej AM we Wrocławiu
Choroba o podłożu immunologicznym
Jedna z głównych przyczyn Przewlekłej Choroby Nerek (PChN) w Polsce i na świecie
Przebiega w postaci zaostrzeń, nawrotów i remisji
Podłoże znane (np. poinfekcyjne) lub idiopatyczne
Podział:
Pierwotne i wtórne
Ostre, gwałtownie postępujące i przewlekłe
Submikroskopowe
Ogniskowe i/lub segmentale szkliwiejące
Błoniaste
Ostre rozplemowe wewnątrzwłośniczkowe (popaciorkowcowe, toczniowe rozplemowe, plamica Schönlein'a-Henoch'a)
Gwałtownie postępujące
Błoniasto-rozplemowe
Mezangialne rozplemowe
Nefropatia IgA
Rozplemowe zewnątrzwłośniczkowe
Nadciśnienie tętnicze
Obrzęki
Skąpomocz/bezmocz
Bóle w okolicy lędźwiowej
Białkomocz (o różnym nasileniu)
Krwinkomocz lub krwiomocz
Wykluczenie wtórnych przyczyn (m.in. zespół paranowotworowy)
Ocena stanu klinicznego (w tym ocena perspektywy leczenia immunosupresyjnego)
Wykluczenie zakażeń (HIV, HBV, HCV, HSV, CMV)
Wykluczenie ognisk zakażenia (zęby, zatoki)
Ocena stopnia uszkodzenia nerek (poziom kreatyniny i mocznika, eGFR)
Ocena wielkości i morfologii nerek w USG
Biopsja nerki
Nagłe pogorszenie funkcji nerek powyżej 15% eGFR
Białkomocz powyżej 1 g/d
Krwinkomocz i zaburzenie funkcji nerek
Krwinkomocz i białkomocz
Krwiomocz
Leczenie immunosupresyjne według schematów w zależności od rodzaju histologicznego KZN (NEFROLOG)
Leczenie nadciśnienia tętniczego - wartości docelowe poniżej 125/75 mmHg przy białkomoczu powyżej 1g/d lub 130/85 mmHg bez białkomoczu)
inhibitory enzymu konwertującego (iACE)
blokery receptora angiotensyny II (ARB)
Leczenie białkomoczu - iACE i/lub ARB, statyny
Leczenie obrzęków - prowadzenie bilansu płynów, ograniczenie spożycia płynów, sodu i białka (uwaga na zespół MIA)
Leczenie osteoporozy
Redukcja ryzyka sercowo-naczyniowego
Wczesne rozpoznawanie i leczenie infekcji
Szczepienia ochronne
Ocena stopnia wydolności nerek (kontrola poziomu kreatyniny i eGFR)
Hamowanie progresji PChN
Sterydy - prednizon, prednizolon, metyloprednizolon (pulsy dożylne, następnie doustnie)
Leki alkilujące (cytostatyki) - cyklofosfamid, chlorambucyl (pulsy dożylne, następnie leczenie doustne)
Cyklosporyna A - szczególnie w skojarzeniu ze sterydami
Takrolimus - w mono- lub politerapii
Sirolimus (rapamycyna) - w fazie badań
Azatiopryna
Mykofenolan mofetilu - głównie ze sterydami
Najbardziej innowacyjnymi produktami inżynierii genetycznej stały się białka infuzyjne, składające się z dwóch lub więcej naturalnych białek/fragmentów białek połączonych ze sobą oraz przeciwciała monoklonalne.
Przeciwciała monoklonalne I generacji są to preparaty pochodzenia mysiego, obecnie jednak, dzięki udoskonaleniu technologii przeciwciał monoklonalnych, otrzymano formy bardziej zhumanizowane, w których zredukowana jest znacząco lub zupełnie wyeliminowana immunogenność.
Efektem tego jest powstanie nowej generacji leków, określanych jako leki biologiczne, do których należą:
niskocząsteczkowe białka blokujące aktywację limfocytów T
monoklonalne przeciwciała przeciwko limfocytom
terapie antycytokinowe nakierowane na cytokiny prozapalne
cytokiny przeciwzapalne
leki blokujące czynnik transkrypcyjny NF-kB (nuclear factor kB)
inhibitory enzymu konwertującego TNF (tumor necrosis converting enzyme -TNCE)
cząsteczki blokujące aktywność białek adhezyjnych
inhibitory metaloproteinaz, przeciwciała monoklonalne przeciw limfocytom B
U wszystkich:
przeciw grypie
przeciw pneumokokom
atenuowane żywe szczepionki - HBV, IPV, DTP
Ostrożnie:
żywe szczepionki - MMR, OPV, VZ, BCG,
przeciwwskazane u chorych z głęboką immunosupresją
Najczęstsza w grupie pierwotnych KZN - 10-25% KZN w Polsce
Najczęściej u dorosłych w wieku do 50 roku życia, częściej u mężczyzn
Defekt glikozylacji IgA - odkładanie przeciwciał w mezangium
Objawy:
krwiomocz towarzyszący lub nie infekcji górnych dróg oddechowych
białkomocz subnerczycowy
nadciśnienie tętnicze
zwiększone stężenie IgA w surowicy
możliwy przebieg bezobjawowy (nadciśnienie tętnicze, pogorszenie funkcji nerek)
Leczenie:
nadciśnienia tętniczego i białkomoczu - iACE, ARB
sterydoterapia i wysokie dawki oleju rybnego (kwasy tłuszczowe z grupy omega-3)
w postaciach sterydoopornych - cytostatyki
Najczęściej występuje po infekcji
Związane z odkładaniem kompleksów immunologicznych w błonie podstawnej kłębuszków
Składową kompleksów immunologicznych jest antygen (bakterie, wirusy, grzyby, pierwotniaki)
Występuje głównie u dzieci
Pojawia się po około 21 dniach po przebyciu infekcji lub w wyniku ognisk zapalnych (zatoki, zęby, migdałki, ucho)
Może przejść w postać przewlekłą
Triada Addisa:
Obrzęki - głównie pod oczami
Nadciśnienie tętnicze
Zmiany w moczu (krwinkomocz, białkomocz, wałeczki erytrocytarne, szkliste i szklisto-włókniste)
Objawy ogólne (gorączka, bóle w okolicy lędźwiowej)
Możliwa ostra niewydolność nerek
Miano antystreptolizyny O (ASO) - powyżej 250j
Markery ostrego stanu zapalnego - leukocytoza, OB, białko C-reaktywne (również szybkie testy)
Składowa C3 dopełniacza - stężenie obniżone
Miano całkowitej aktywności hemolitycznej dopełniacza C'H50 (obniżone poniżej 55j)
Poziom kreatyniny, eGFR - różnicowanie z gwałtownie postępującym KZN
USG nerek
Biopsja nerki - masywny białkomocz lub brak poprawy po 6 tygodniach leczenia
Leczenie przyczynowe infekcji, najczęściej:
Penicylina prokainowa lub syntetyczna
Makrolidy (przy uczuleniu na penicylinę)
Leczenie objawowe
Brak podstaw do leczenie immunosupresyjnego
Leczenie nadciśnienia i obrzęków, bilans płynów
Rolą lekarza rodzinnego jest szybkie rozpoznanie choroby!
Obserwuje się szybki spadek funkcji nerek (powyżej 50% w ciągu kilku tygodni lub miesięcy)
Jak najwcześniejsze włączenie leczenia jest kluczowe dla rokowania
Objawia się najczęściej zespołem nefrytycznym
Leczenie: steroidoterapia, cyklofosfamid, plazmafareza (w przypadku obecności przeciwciał anty-GBM), dializoterapia
Auto-przeciwciała przeciwko części łańcucha włókien kolagenu typu IV - składnika błony podstawnej
Może towarzyszyć krwioplucie - naczynia włosowate pęcherzyków płucnych
Najczęściej u młodych mężczyzn
Krwiomocz, szybko następujący bezmocz
Po kilku dniach pogorszenie funkcji nerek
Leczenie: sterydy, terapia cytotoksyczna, plazmafareza
Remisja - spadek białkomoczu (do 0,2 g/d) i prawidłowa funkcja nerek lub brak progresji PChN
Poprawa - spadek białkomoczu (poniżej 3 g/d) i prawidłowa funkcja nerek lub brak progresji PChN
Brak poprawy - brak zmian w nasileniu białkomoczu
Pogorszenie - nasilenie białkomoczu i/lub spadek eGFR
prof. dr hab. Andrzej Steciwko
Katedra i Zakład Medycyny Rodzinnej AM we Wrocławiu