Die indirekte Rede.

Mowa zależna

• Die direkte Rede (mowa niezależna): zdania z dosłownie przytaczanymi czyimiś słowami

• Die indirekte Rede (mowa zależna): zdania relacjonujące pośrednio czyjeś wypowiedzi.

MOWA ZALEŻNA WYRAŻANA JEST W TRYBACH PRZYPUSZCZAJĄCYCH.

Jak tworzyć tryby przypuszczające - przypomnienie.

• Konjunktiv I to:

- Konjunktiv Präsens (ich frage, du fragest, er frage, …)

- Konjunktiv Perfekt (ich habe gefragt, du habest gefragt, er habe gefragt, ...)

- Konjunktiv Futur (ich werde kommen, du werdest kommen, er werde kommen, ...)

• Konjunktiv II to:

- Konjunktiv Imperfekt (czas. słabych: ich machte, du machtest, er machte, ...)

(czas. mocnych: ich führe, du führest, er führe, ...)

- Konjunktiv Plusquamperfekt (ich hätte gemacht, du hättest gemacht, er hätte gemacht, ...)

(ich wäre gekommen, du wärest gekommen, er wäre gekommen, ... )

• Konditional I: (ich würde arbeiten, du würdest arbeiten, er würde arbeiten, ...)

Zamiana mowy niezależnej na zależną

Die direkte Rede. Czasownik w trybie oznajmującym	Die indirekte Rede. Czasownik w trybie przypuszczającym lub warunkowym
Präsens	Konjunktiv Präsens lub Konjunktiv Imperfekt
Imperfekt, Perfekt, Plusquamperfekt	Konjunktiv Perfekt lub Konjunktiv Plusquamperfekt
Futur I	Konjunktiv Futur lub Konjunktiv Konditional
Czasownik w trybie rozkazującym (Imperativ)	sollen, müssen, mögen, dürfen

Die direkte Rede. Die indirekte Rede.

Präsens

Jeśli w mowie niezależnej czasownik występuje w Präsens, to przy zamianie na mowę zależną używamy go w Konjunktiv Präsens (a); jeśli zaś formy trybów są jednakowe, stosujemy Konjunktiv Imperfekt (b).

Er sagte zu mir: Er sagte zu mir,

a) „Ich habe viel Zeit.” dass er viel Zeit habe.

er habe viel Zeit.

b) „Wir haben viel Zeit.” dass sie viel Zeit hätten.

sie hätten viel Zeit.

Imperfekt, Perfekt, Plusquamperfekt

Jeśli w mowie niezależnej czasownik występuje w jednym z czasów przeszłych (obojętnie, w którym), przy zamianie na „Indirekte Rede“ stosujemy „Konjunktiv Perfekt“, a w wypadku pokrywania się trybów - „Konjunktiv Plusquamperfekt“ (b).

Er sagte zu mir: Er sagte zu mir,

a) „Ich fragte den Lektor“ dass er den Lektor gefragt habe.

„Ich habe den Lektor Gefragt“ er habe den Lektor gefragt.

„Ich hatte den Lektor gefragt“

b) „Wir fragten den Lektor“ dass sie den Lektor Gefragt hätten.

sie hätten den Lektor gefragt.

c) „Ich fuhr nach Berlin“. dass er nach Berlin gefahren sei.

er sei nach Berlin gefahren.

d) (z czas. modalnym)

„Ich konnte dich nicht besuchen“ dass er mich nicht besuchen können habe.

e) ( stronie biernej)

„Ich wurde gefragt“ dass er gefragt worden sei.

Jeśli w mowie niezależnej czasownik występuje w jednym z czasów przeszłych (obojętnie w którym), przy zamianie na „Indirekte Rede“ stosujemy „Konjunktiv Perfekt“, a w wypadku pokrywania się trybów - „Konjunktiv Plusquamperfekt“ (b).

Futur I

Jeśli w mowie niezależnej czasownik użyty jest w Futur I, to w mowie zależnej należy zastosować Konjunktiv Futur lub w wypadku pokrywania się form trybów - Konditional I (b).

Er sagte zu mir: Er sagte zu mir,

a) „Ich werde dich besuchen“. dass er mich besuchen werde.

er werde mich besuchen.

b) „Wir werden dich besuchen dass sie mich besuchen würden.

asie würden mich besuchen.

Imperativ (tryb rozkazujący)

Jeśli w mowie niezależnej został użyty Imperativ, w mowie zależnej należy (w formie opisowej) zastosować odpowiedni czasownik modalny spośród „sollen”, „mögen“ lub „müssen“ w Konjunktiv Präsens lub Imperfekt, w zależności od treści, które chcemy wyrazić.

Er sagte zu mir: Er sagte zu mir,

a) „Nimm das Buch!“ dass ich das Buch nehmen solle.

ich solle das Buch nehmen.

b) „Geht sofort in die Stadt!“ saß wir sofort in die Stadt gehen müssten.

Zdania pytające

W zdaniach pytających zależnych występuje zawsze szyk zdania pobocznego. Jeśli w pytaniu niezależnym nie było zaimka pytającego, wówczas zdanie pytające zależne zaczyna się od spójnika „ob” (czy) (b).

Er fragte mich: Er fragte mich,

a) „Wann beginnt das Semester?“ wann das Semester beginne.

b) „Hast du ihn getroffen?“ ob ich ihn getroffen hätte.

Uwaga!

Jeśli w mowie niezależnej występuje tryb przypuszczający, wtedy w mowie zależnej należy zachować ten sam tryb.

Gdy tryb przypuszczający pokrywa się z trybem oznajmującym

Tryb przypuszczający pokrywa się z trybem oznajmującym w 1 os. l. poj., 1 i 3 os. l. mnogiej czasu teraźniejszego, czasu przeszłego Perfekt z czasownikiem posiłkowym haben oraz czasu przyszłego Futur I. W czasie Futur I pokrywa się jeszcze 2 os. l. mn.

Präsens Perfekt

Os.	Tr. ozn.	Tr. przyp.	Tr. ozn.	Tr. przyp.
1. ich 2. du 3. er	spreche sprichst spricht	spreche sprechest spreche	habe gesprochen hast gesprochen hat gesprochen	habe gesprochen habest habe gesprochen
1. wir 2. ihr 3. sie	sprechen sprecht sprechen	sprechen sprechet sprechen	haben gesprochen habt gesprochen haben gesprochen	haben gesprochen habet gesprochen haben gesprochen

Futur I

Os.	Tr. ozn.	Tr. przyp.
1. ich 2. du 3. er	werde sprechen wirst sprechen wird sprechen	werde sprechen werdest sprechen werde sprechen
1. wir 2. ihr 3. sie	werden sprechen werdet sprechen werden sprechen	werden sprechen werdet sprechen werden sprechen

W takich sytuacjach tworząc zdania w mowie zależnej należy stosować:

Gdy w mowie niezależnej:	to w mowie zależnej:
czas teraźniejszy (Präsens)	Konjunktiv Imperfekt
czas przeszły Perfekt	Konjunktiv Plusquamperfekt
czas przyszły Futur I	Konjunktiv Konditional I

Przykłady:

Wir sprechen mit Peter. Sie sprächen mit Peter.

Wir haben mit Peter gesprochen. Wir wären mit Peter Gesprochen.

Wir werden mit Peter sprechen. Wir würden mit Peter sprechen.

1

Nauka języka niemieckiego. Wilhelm BULA.

---