Fizjologia wątroby. Fizjologiczne znaczenie krążenia wątrobowego. Rola żółci w procesie trawienia.
Wątroba jako gruczoł
jest największym narządem w całym organizmie
dzieli się na płaty (prawy, lewy, ogoniasty, czworoboczny)
płaty dzielą się na segmenty, a te na zraziki
jest otoczona łącznotkankową torebką Glissona
zraziki:
graniastosłup o podstawie sześciokąta
oś zrazika tworzy żyła centralna
w narożach znajdują się przestrzenie wrotne (skupiska tkanki łącznej) w których przebiega triada wątrobowa (tętnica, żyła i przewód żółciowy)
komórki wątroby
80% hepatocytów - komórek miąższowych
Układają się w beleczki oplecione siecią naczyn krwionośnych i kanalików żółciowych
16% komórek żernych - siateczkowo-śródbłonkowych gwiaździstych
4% komórek nabłonka dróg żółciowych
W związku z pełnioną funkcją komórki wątroby zawierają liczne ziarnistości (glikogen, tłuszcze, białka i barwniki)
Posiadają największą wartość mitochondriów (aż 20% ich objętości!)
Bardzo szybka regeneracja komórek.
Budowa hepatocytu:
wieloboczna komórka bogata we wszystkie organelle
hepatocyt ma 2 bieguny:
biegun naczyniowy - sąsiadujący ze ścianą zatoki wątrobowej, którego powierzchnia pokryta jest mikrokosmkami - z krwi hepatocyt pobiera produkty trawienia i wydziela większość wytworzonych przez siebie substancji
biegun kanalikowy - (żółciowy) na styku z sąsiednim hepatocytem. Błony komórkowe obu hepatocytów tworzą symetryczne wpuklenie uszczelnione połączeniami międzykomórkowymi - w ten sposób powstaje kanalik żółciowy
hepatocyt produkuje białka osocza (z wyjątkiem immunoglobulin), lipoproteidy, cholesterol i jego pochodne, kwasy i barwniki żółciowe
regulacja poziomu glukozy poprzez syntezę lub rozkład glikogenu
unieczynnia trucizny i leki
Zatoki wątrobowe:
ściany zatok są zbudowane wyłączne z komórek śródbłonka (brak blaszki podstawnej), które wykazują obecność licznych otworów
ściany te są w pełni przepuszczalne.
Ze ścianami zatoki związane są 2 typy komórek:
Na powierzchni wewnętrznej umiejscowione są makrofagi - Komórki Borowicza-Kupffera
Wychwytują z krwi drobnoustroje
Fagocytują stare erytrocyty
Na zewnętrznej powierzchni znajdują się Lipocyty
Magazynują witaminę A i lipidy
Unaczynienie wątroby
doprowadzenie krwi
żyła wrotna wątroby (układ wrotny wątroby) - odtlenowana krew ze śledziony, żołądka i jelit, jest bogata w składniki odżywcze i sole mineralne, które wątroba przechwytuje i przetwarza
tętnica wątrobowa właściwa - natlenowana
więcej tlenu dostarczane jest przez żyłę wrotną niż tętnice wątrobową właściwą - stosunek ilości dostarczanej krwi 3:1
odprowadzenie krwi
3 żyły wątrobowe - do żyły głównej dolnej
naczynia dzielą się w wątrobie na
tętnice wątrobową śródpłacikową
żyłę wątrobową śródpłacikową
przewód żółciowy śródpłacikowy
Główne funkcje wątroby:
w życiu płodowym narząd krwiotwórczy
Filtracyjna
Zatrzymanie monosacharydów, wolnych kwasów tłuszczowych, aminokwasów
Wychwytywanie z krwi bilirubiny
Wychwytywanie amoniaku, glutaminy i kwasu glutaminowego
Tworzenie mocznika z amoniaku produkowanego przy przekształcaniu aminokwasów w ketokwasy
Regulowanie stężeń hormonów we krwi (inaktywacja)
Hormony polipeptydowe - rozkładane do aminokwasów
Hormony steroidowe - metabolizowane, wiązane z kwasem glutaminowym
Wewnątrzwydzielnicza
heparyna
Białka osocza krwi (albuminy α i β-globuliny, fibrynogen
Enzymy osocza
Zewnątrzwydzielnicza
do światła kanalików żółciowych
bilirubina
biliwerdyna
hormony kory nadnerczy
hormony gruczołów płciowych
sole kwasów żółciowych
cholesterol
kwasy tłuszczowe
tłuszcze obojętne (trójglicerydy)
sole nieorganiczne
woda
Magazynująca - w wątrobie magazynowany jest nadmiar substratów energetycznych po posiłku, a następnie są one uwalniane w czasie głodu
Znaczne ilości krwi
Kwasy tłuszczowe
Trójglicerydy
Fosfolipidy
Cholesterol
Kwas foliowy
Glikogen
Witaminy ADEK i B12
Żelazo - w postaci Ferrytyny
produkcja ciepła (krew z wątroby wypływa o 1-1,5oC cieplejsza)
Przemiany metaboliczne
Cukrów
utrzymuje równowagę glukozy w organizmie (podczas nadmiaru przekształca w glikogen i magazynuje)
glukostat wątrobowy - stały poziom cukru we krwi
Buforowanie - szybki rozkład glikogenu do glukozy - zapobiega niedocukrzeniu w okresach międzyposiłkowych (duża ilość glikogenu w wątrobie hamuje dezaminacje aminokwasów)
Glukoneogeneza - synteza glukozy ze związków niecukrowych (ketokwasów, kwasów tłuszczowych)
Glikogenoliza - rozkład glikogenu do glukozo-6-fosoranu (gł. w mięśniach) lub do glukozy (w wątrobie) powodujący chwilowe uzupełnienie niedoboru glukozy w różnych tkankach organizmu
Glikogeneza: glukoza→fosforylacja pod wpływem heksokinazy→glukozo-6-fosforan→glukomutaza→glukozo-1-fosforan→połączenie z urynotrifosforanem→urynotrifosforan glukozy→łączenie pod wpływem enzymu rozgałęziającego→glikogen
Białek - udział w syntezie nowych aminokwasów (Ceruloplazmina → nośnik miedzi, Transferryna → nośnik żelaza)
Synteza na nowo białek z pokarmu na białka „ludzkie” potrzebne do budowy naszego ciała
Wytwarzanie do krwi białek osoczowych (albumina) enzymów oraz substancji odpowiedzialnych za krzepliwość krwi - ok.85% białek osocza
Dezaminacja, transaminacja, synteza aminokwasów endogennych)
Aminokwasy są utleniane przez oksydazę L-aminokwasów. W wyniku tej reacji powstaje ketokwas (utleniany w mózgu) i amoniak
Aminokwas+FMN+H2O→ketokwas+FMNH2+ +NH4
Wytwarzanie mocznika z z amoniaku produkowanego w trakcie przekształcania aminokwasów w ketokwasy
Tłuszczów
β-oksydacja kwasów tłuszczowych (w matriks mitochondrialnej)
zamieniane są w tłuszcze obojętne - trójglicerydy (przekształcanie kwasów tłuszczowych nienasyconych w kw. tł. nasycone)
synteza cholesterolu, lipoproteid, kwasów tłuszczowych z octanów i cukrów
zamiana cukrów i białek na tłuszcze
spalanie kwasów tłuszczowych
przekształcane w acetylo-koenzym A, który podlega kondensacji i powstaje aceto-acetylo-koenzym A, rozłożony później do zredukowanego koenzymu A i na końcu zostają uwolnione do krwi ciała ketonowe (kwas acetylo-octwowy, kwas β-hydromasłowy, aceton)
ksenobiotyków
substancje chemiczne nie będące naturalnym składnikiem organizmu (leki, toksyny)
Faza 1 detoksykacji - hydrokyslacja przy udziale enzymów z grupy cytochromu P-450, redukcja lub hydroliza
Faza 2 detoksykacji - sprzęganie z kwasem glikuronowym, siarkowym, octowym, glutationem, aminokwasami lub metyzacja
Powstają związki mało toksyczne, rozpuszczalne w wodzie, łatwo wydalane z moczem lub żółcią
regulacja hormonów
hormony polipeptydowe - rozkładane do aminokwasów
hormony pochodne cholesterolu - metabolizowane i wiązane z kwasem glikuronowym
glikokortykoidy i testosteron - metabolizowane do ketosteroidów i wydalane z moczem
mineralokortykoidy, estrogeny, progesteron i ich pochodne - związanie z kwasem glikuronowym i w postaci glukuronianów są wydalane z moczem
estrogeny, glikokortykoidy i bilirubina - wiązane z kwasem glikuronowym, wydzielane z żółcią i wchłaniane zwrotnie w jelitach (krążą w obrębie krążenia jelitowo-wątrobowego)
Żółć
produkowana z cholesterolu
magazynowa w woreczku żółciowym
odczyn lekko alkaliczny (pH 7,8-8,6)
skład żółci
złożona z wody(93%) i składników stałych (7%)
3 grupy substancji zależnych od stosunku ich stężeń w żółci i osoczu
O znacznie wyższym stężeniu w żółci niż w osoczu
Sole kwasów żółciowych
Barwniki żółciowe (produkty rozkładu grupy prostetycznej hemoglobiny uwalnianej przez rozpad erytrocytów - bilirubina i biliwerdyna)
o podobnym stężeniu w żółci i osoczu
Na, K, Ca, Cl
O mniejszym stężeniu w żółci niż osoczu
Cholesterol
Fosfolipidy (lipidy i kw. tłuszczowe, kw. nieorganiczne, lecytyna)
Glukoza
Białka
substancje grupy 2 i 3 są biernie transportowane przez hepatocyty
rola żółci w procesach trawienia
aktywowanie enzymów trzustkowych
emulgowanie tłuszczów
rozpuszczanie kwasów żółciowych
wzmaganie perystaltyki jelit
Drogi żółciowe
Wewnątrzwątrobowe
Kanaliki żółciowe docierają do brzeżka zrazika, tam uchodzą do krótkich kanalików żółciowych wyścielonych nabłonkiem jednowarstwowym, płaskim przechodzącym w sześcienny
Przewodziki opuszczają teren zrazika i uchodzą do biegnących w tkance łącznej i wchodzących w skład triad międzyzrazikowych przewodów żółciowych, wyścielonych jednowarstwowym nabłonkiem sześciennym
Zewnątrzwątrobowe
Międzyzrazikowe przewody żółciowe łączą się w przebiegające już poza wątrobą przewody wątrobowe, zbiegające się w przewód żółciowy wspólny, od którego odgałęzia się przewód pęcherzykowy prowadzący do pęcherzyka żółciowego
Ściany przewodów wyścielone są błoną śluzową pokrytą nabłonkiem jednowarstwowym walcowatym, pod nim znajduje się blaszka właściwa, następnie błona podśluzowa i warstwa mięśniówki gładkiej
pęcherzyk żółciowy
może magazynować do 50ml żółci
Podczas magazynowania żółć ulega zagęszczeniu
Żółć ulega uwolnieniu z pęcherzyka dzięki skurczom inicjowanym przez hormon cholecystokininę
Etapy transportu substancji
wychwyt substancji z krwi przez hepatocyty
gromadzenie substancji w hepatocytach
metabolizm śródkomórkowy poprzedzający wydzielanie substancji
wydzielanie do żółci wbrew gradientowi stężeń
Sole żółciowe
wytwarzane w hepatocytach, aktywnie wydzielane do żółci
ulegają zagęszczeniu w pęcherzyku żółciowym a następnie wydzieleniu do dwunastnicy
w przewodzie pokarmowym mieszają się z wydzielinami gruczołów trawiennych i pokarmem, wchłaniając się ostatecznie w jelicie krętym
z krążeniem wrotnym docierają do wątroby, która je wychwytuje i wydziela z powrotem do żółci
Kwasy żółciowe
synteza wątrobowa kwasów żółciowych jest procesem enzymatycznym (cholesterol zmienia się na wolny kwas żółciowy - następnie ulega sprzężeniu z ATP i CoA z glicyną i tauryna
proces jest zależny od ilości soli żółciowych powracających z jelit oraz obecnych w hepatocytach
żółć zawiera 4 rodzaje kwasów żółciowych
cholowy, chenodeksycholowy (chenowy) - pierwotne kwasy żółciowe
dezoksycholowy i litocholowy - wtórne kwasy żółciowe
Fosfolipidy
występują w żółci główne w postaci lecytyny i wspólnie z solami żółciowymi tworzą mieszane micele ułatwiające rozpuszczanie cholesterolu i innych lipidów
fosfolipidy wchodzą w skład niektórych pokarmów i podlegają w jelitach hydrolizie pod wpływem enzymów lipolitycznych trzustki i nabłonka jelitowego