Pedagogika Waldorfska
Rudolf Steiner: Studiował matematykę, nauki przyrodnicze, filozofię, psychologię, literaturę i medycynę.
Powstała szkoła typu - Waldorf:
Prywatna , niezależna od systemu szkół państwowych, ich programów.
Dla dzieci robotników i urzędników fabryki (Waldorf - Astoria).
Radykalna forma kształcenia nauczycieli (kurs z zakresu wiedzy ogólnej o człowieku, dydaktyki i metodyki nauczania, wiedzy o charakterze ćwiczeń językowych.
Nie kieruje się narzuconymi zasadami.
Jego pedagogika ukierunkowana na tworzenie społeczeństwa przyszłości, w którym wyróżniał trzy sfery życia:
duchowo - kulturową
gospodarczą
prawno - polityczną
Podstawowym warunkiem zaistnienia w życiu sfery duchowej jest wolność.
Idea wolności:
Od urodzenia człowiek powinien dorastać w wolności od żądań władzy i życia gospodarczego.
Stworzenie jednostce szansy, by rozwinęła swoje zdolności, swoją indywidualność i zainteresowanie.
Tworzenie wolnych szkół powszechnych, średnich i uniwersytetów finansowanych przez fundacje, kwesty społeczne i indywidualne, tworząc wolne korporacje, które będą decydowały o planach, treściach i metodach kształcenia.
Szkoły - niezależne, samorządne, pozbawione hierarchicznej struktury.
Etapy rozwoju człowieka:
Ciało fizyczne - do 7 r. ż., jest najniższym elementem ludzkiego bytu, składa się z nieograniczonych substancji, podlega prawom fizyczno - materialnym. W tej fazie życia dziecko nieświadomie przyjmuje, że świat jest dobry. Wychowawcy powinni troszczyć się o „właściwe” otoczenie dziecka (pogodne oblicze wychowawcy, zdrowe wyżywienie, właściwy ubiór, dźwięczne piosenki, swobodne zabawy itp.).
Ciało eteryczne - powstaje z chwilą zgubienia przez dziecko mlecznych zębów. Jest ono wewnętrzną osłoną ciała fizycznego, stanowiąc gwarancję dla procesów odżywiania, wzrostu i rozmnażania. Dziecko 7 - letnie chce iść do szkoły, chce się uczyć. Potrzebuje „autorytetu” przez rozbudzenie w dziecku sympatii i akceptacji. Ciało to jest nośnikiem takich czynności duchowych jak: temperament, ciekawość, przyzwyczajenie, pamięć. Dlatego potrzebny jest do wszystkich przedmiotów od 1 do 8 klasy jeden nauczyciel - wychowawca.
Ciało astralne - rodzi się w trzecim siedmioleciu wraz z okresem dojrzewania; obejmuje ciało fizyczne i eteryczne. Jest to faza głębokiego zainteresowania światem i stosunkami interpersonalnymi.
Ciało ja - znajduje się w zewnętrznej powłoce, jest poznawalne dzięki intuicji. Pojawia się w czwartym siedmioleciu; to wejście człowieka w dorosłość i dojrzałość osobowości oraz dojrzałość losu. Jest nośnikiem samoświadomości, indywidualności, moralności. To faza samowychowania.
Wychowanie okultystyczne - 7 wskazań:
Szukaj wzmocnień dla zdrowia fizycznego i psychicznego. Wyżej od zdrowia uczeń powinien stawiać tylko obowiązek, nigdy zaś korzyść.
Czuj się członkiem wszechświata i jako istota ludzka miej poczucie odpowiedzialności za wszystko co się dzieje.
Każdy powinien dojść do przekonania, że jego myśli, uczucia maja dla świata jednakowe znaczenie, podobnie jak i jego czyny. Zgubna jest nienawiść wobec bliźniego czy stosowanie przemocy.
Własny byt ludzki nie tworzy się za zewnątrz, lecz wewnątrz nas. Ten, kto nabędzie takiego przekonania, będzie tez potrafił rozpoznać swoje obowiązki.
Bądź stały w podejmowaniu decyzji. Nic nie powinno odwieść cię od podjętej decyzji poza rozpoznaniem, że się pomylił.
Mniej poczucie wdzięczności za wszystko, co otrzymujesz. Trzeba też wiedzieć, że nasza jaźń jest darem wszechświata.
W swojej postawie wobec życia stale bierz pod uwagę powyższe warunki.
Każdy z przedmiotów „głównych” (np rysowanie form, opowiadanie z natury i pór roku, otoczenia i ojczyzny dziecka, pisanie, czytanie, liczenie) realizowany jest w ramach czterotygodniowych sekwencji, czasowych bloków, zwanych „epokami”. Dany przedmiot pojawia się w bloku przedpołudniowym 2 lub 3 razy w ciągu roku. Pozwala to z jednej strony skoncentrować się uczniom na treściach kształcenia, z drugiej uświadamia im rolę przerw.
Opinia wystawiana na zakończenie roku szkolnego składa się z części:
Obiektywnej - ogólny opis postawy ucznia, jego postępów, pewnych braków.
Subiektywnej - skierowana jest w formie wprost do ucznia.
2