Daniel Sołtys
„Przewrót kopernikański” Kanta polegał na tym, iż stwierdził on, że to nie człowiek dostosowuje swoje poznanie do rzeczy, lecz rzeczy podlegają kryteriom poznania człowieka. Kant stworzył swój własny system poznania, który zakłada połączenie dwóch wówczas przeciwstawnych sobie nurtów; empiryzmu i realizmu.
Człowiek według niego poznaje świat dzięki rozsądkowi - estetyka transcendentalna i zmysłowości - analityka transcendentalna. Poprzez zmysły rejestruje on dany przedmiot, którego wartości czasu i przestrzeni funkcjonują w charakterze a priori i istnieją wyłącznie w umyśle, nakładają się na dany przedmiot umiejscawiając tym sposobem rzeczy w czasie i przestrzeni - w ten sposób powstaje wrażenie. Można by rzec, iż są one formą nadawana materii. Rozsądek natomiast ujmuje rzeczy w kategoriach jednostkowych, nadaje on znaczenie przedmiotom w kategoriach pojęciowych.
Te dwa filary poznania umożliwiają według Kanta prawdziwe poznanie prowadzące do prawdziwej wiedzy na zasadzie sądów syntetycznych a priori. Można by wiec powiedzieć, iż wstrzymał on świat a poruszył człowieka.