Daniel Sołtys
Husserl pragnął stworzyć uniwersalną metodę poznania tak naukowego jak i filozoficznego - w ten sposób powstała fenomenologia. Miała być to metoda niezależna i wolna od założeń, czyli nie mogła się opierać na żadnej zgromadzonej przez nas wiedzy. Husserl twierdził, iż możliwe jest skupimy się na poznawaniu fenomenów, które rozumiał jako doświadczane przez człowieka wrażenia uzyskiwane w kontakcie bezpośrednim z przedmiotem. Jednak każdy człowiek ma już pewne doświadczenia, które wpływają na jego poznanie, aby wiec poznanie mogło być czyste należy dokonać „redukcji fenomenologicznej”. Twierdził on też - w przeciwieństwie do Kanta - że możliwe jest poznanie rzeczy samych w sobie jednak fenomenologia tym się nie zajmuje ponieważ bada ona fenomeny powstające w wyniku zetknięcia się z przedmiotem jednak nie wyprowadza z tego żadnych założeń odnośnie istnienia danego przedmiotu. Gdy objawi się nam fenomen musimy w nim znaleźć to, co określa jego istotę, w ten sposób - poprzez badanie fenomenów - docieramy do wiedzy apriorycznej.
Daniel Sołtys
Bycie i czas u Heideggera to rozważanie relacji miedzy Ja a czasem. Jednak nie istnienie jest dla niego najważniejsze, lecz jestestwo - Dasein rozumiane przez niego jako rozumienie i świadomość własnego bycia. Jest ono ściśle związane z czasem gdyż jest ono skończone w nim i nie może istnieć poza jego granicami. Istnieje jeszcze jeden czynnik wpływający na bycie - położenie. Człowiek mówiąc wprost zawsze istnieje w pewnym miejscu i czasie. Według Heideggera człowiek powinien dążyć do bycia w świecie, przeżywania świata jako części własnej egzystencji, lecz nie można przy tym zapomnieć o sobie i zatracić się w rzeczywistości - zawsze należy być świadomym swego bycia.
Daniel Sołtys
Schopenhauer nie szczędzi Heglowi krytyki w przeciwieństwie do Kanta, który miał duży wpływ na jego filozofie. Świat według Hegla był ściśle podporządkowany duchowi świata, co Schopenhauerowi się nie podobało i było sprzeczne z jego koncepcją woli. Z Kantem zgadzał się co do stwierdzenia, że postrzegamy świat jako zjawiska lecz odrzucał jego koncepcje rzeczy samych w sobie. Według Schopenhauera wszystko, co postrzegamy jest manifestacją naszej woli lub jej wyobrażeniem. Wszelkie wartości są wiec tylko iluzjami, które mają na celu pomóc człowiekowi uporać się z lękiem przed życiem. Twierdzi on, iż wola rodzi się w cierpieniu, na przykład zwierze chce jeść, ponieważ jest głodne, w związku z tym człowiek cierpi najbardziej gdyż jego potrzeby są największe. Całkowite wyzwolenie od woli można osiągnąć porzucając własną woli i przechodząc w wolę zbiorową. Należy zapomnieć całkowicie o sobie i swym cierpieniu. Musimy się skupić na altruistycznej wręcz pomocy innym.
Daniel Sołtys
Według Williama Jamesa prawdą jest jedynie to, co sprawdza się poprzez swe konsekwencje. Mamy więc doczynienia z dynamiczna koncepcją prawdy w przeciwieństwie do statycznej („teoria widza”), która była przyjmowana do tej pory. James twierdzi, że prawdy są względne - zależą od zastosowania i nie są stałe, lecz tworzone przez człowieka. Tak na przykład możemy powiedzieć, iż sądy naukowe są prawdziwe gdyż, jeśli przyjmiemy je za takowe możemy działać skuteczniej. Uważał on też, że możemy analogicznie odnieść się do pojęć religijnych. Działanie jest główna potrzebą człowieka, poznanie pełni jedynie role pomocnicza. Pojęcia stanowią jedynie system oczekiwań związany z przedmiotami - nie stanowią ich obrazów - i są prawdziwe, gdy pozwalają nam skutecznie operować przedmiotami.
Daniel Sołtys
Karl R. Popper był twórcą krytycznego racjonalizmu, który głosi iż wszystko co w danym momencie uznaliśmy za dowiedzione może zostać prędzej lub później poddane w wątpliwość. Krytykował on pozytywistów, którzy uważali że im więcej razy dana teoria została zweryfikowana doświadczalnie tym bardziej jest prawdopodobna. Dla Poppera myśl pozytywistyczna była pełna sprzeczności i abstrakcji, co z tego iż znajdziemy 1000 doświadczeń potwierdzających naszą teorie jeśli znajdzie się doświadczenie 1001 które nie będzie z nią zgodne. Według niego dla poparcia teorii naukowych nie powinniśmy szukać coraz to większej ilości przykładów ją potwierdzających tylko skupić się na odnalezieniu przykładów mogących jej zaprzeczyć - co nazwał falsyfikacją. Wiedza naukowa według Poppera dopuszcza w swej konstrukcji możliwość wskazania doświadczenia, które mogło by ją obalić. Skrytykował na przykład marksizm i psychoanalizę Freuda gdyż według jego poglądów nie podlegały one falsyfikacji.
Daniel Sołtys
Hermeneutyka Paula Ricoeura ma swe korzenie w myśli swoich poprzedników. William Dilthey uważał, iż tekst żyje własnym życiem i chciał stworzyć podwaliny historyczne w hermeneutyce, z czym Ricoeur się nie zgadzał. Interpretacja tekstu, tego co chce nam ów tekst „powiedzieć” - czyli hermeneutyka - ma nam pozwolić odczytać sens który autor w nim zawarł. Jednak tak tekst i czytelnik są zamknięci w swych tradycjach, kulturze i rzeczywistości, które często jest od siebie bardzo odległa. Człowiek współczesny czytający dialogi Platona musi przełamać bariery czasowe i kulturalne, aby móc wniknąć w sedno tekstu. Ricoeur twierdzi iż w hermeneutyce nie jest możliwe zrozumienie bezpośrednie. Ma ona charakter egzystencjalny, ponieważ każde rozumienie prowadzi do zrozumienia siebie.