0 konspekt wykladu PETid 1826 Nieznany

background image

Dr inż. Tadeusz SALAMONOWICZ

PODSTAWY EKSPLOATACJI TECHNICZNEJ


Semestr 6

2 godz. wykładu + 1 godz. ćwiczeń audytoryjnych



Zakres przedmiotu:

1.

Eksploatacja: pojęcia, zakres zagadnień. System eksploatacji, proces eksploatacji.

2. Zmiany stanu technicznego obiektu: natura fizyczna, opis losowy (statystyczny).

Niezawodność obiektów.

3.

Modele niezawodności obiektów nienaprawialnych. Rodzaje uszkodzeń.

4.

Struktury niezawodnościowe obiektów złożonych. Rezerwowanie.

5.

Modele niezawodności obiektów naprawialnych. Procesy odnowy. Gotowość obiektów
technicznych.

6.

Rozpoznawanie stanu technicznego obiektu i jego elementów. Podstawy diagnostyki
technicznej.

7. Wielostanowe procesy eksploatacji. Opis i miary.
8.

Utrzymanie obiektów w gotowości technicznej: profilaktyka, wymiana, naprawa.
Strategie eksploatacyjne.

9. Badania eksploatacyjne.





Literatura uzupełniająca:

1.

Bobrowski D. Modele i metody matematyczne teorii niezawodności. WNT, Warszawa,
1985,

2.

Dwiliński L. Wstęp do teorii eksploatacji obiektu technicznego. Wydawnictwa
Politechniki Warszawskiej. Warszawa, 1991,

3.

Kaźmierczak J. Eksploatacja systemów technicznych. Wydawnictwo Politechniki
Śląskiej. Gliwice, 2000,

4.

Smalko Z. Podstawy eksploatacji technicznej pojazdów. Wydawnictwa Politechniki
Warszawskiej. Warszawa, 1998,




Zaliczenie przedmiotu:

Bez egzaminu,
2 kolokwia na ćwiczeniach – zadania,
2 kolokwia na wykładzie – materiał wykładowy.

background image

Niezawodność obiektu – własność, która wyraża się poprawnym wykonywaniem przez
obiekt założonych zadań w określonych warunkach i określonym czasie.

Inaczej

Niezawodność obiektu określa stopień zaufania, że
w rozpatrywanym przedziale czasu obiekt zachowa zdolność do wypełniania swoich funkcji.

Formalnym (matematycznym) wyrażeniem tego zaufania jest prawdopodobieństwo
nieuszkodzenia obiektu.


Zmienną losową

T

charakteryzują ciągłe względem czasu funkcje określone dla

0

t

:

dystrybuanta

)

(t

F

,

gęstość prawdopodobieństwa uszkodzenia

)

(t

f

,

funkcja niezawodności

)

(t

R

,

intensywność uszkodzeń

)

(t

,


Dystrybuanta zmiennej losowej

T

(funkcja zawodności) to prawdopodobieństwo

uszkodzenia obiektu do chwili

t

)

(

)

(

t

T

P

t

F

, dla

0

t

przy czym

0

)

0

(

F

t

S(t)

T

T

T

T

S

gr

=const

S(0)

0

background image

Funkcja niezawodności

)

(t

R

-

prawdopodobieństwo, że do chwili

t

nie nastąpi

uszkodzenie.

)

(

)

(

t

T

P

t

R

, dla

0

t

Zakładając, że uszkodzenie obiektu (do chwili

t

, lub później) jest zdarzeniem pewnym:

1

)

(

)

(

t

T

P

t

T

P

1

)

(

)

(

t

R

t

F

)

(

1

)

(

t

F

t

R

,

1

0

1

)

0

(

1

)

0

(

F

R


Gęstość prawdopodobieństwa uszkodzenia

)

(t

f

jest pochodną dystrybuanty

)

(t

F

dt

t

dF

t

f

)

(

)

(

dla

0

t

dt

t

dR

t

R

dt

d

t

f

)

(

))

(

1

(

)

(

Intensywność uszkodzeń

)

(t

defini

uje się jako:

)

(

)

(

'

)

(

1

)

(

)

(

t

R

t

R

t

F

t

f

t

; dla

0

t


Oznaczamy:

)

,

(

t

t

t

P

-

prawdopodobieństwo warunkowe, że nie nastąpi uszkodzenie w przedziale

)

,

(

t

t

t

pod warunkiem, że nie nastąpiło w przedziale

)

,

0

( t

.

Zgodnie z twierdzeniem Bayesa na prawdopodobieństwo warunkowe można zapisać:

)

(

)

(

)

,

(

t

R

t

t

R

t

t

t

P

)

,

(

t

t

t

Q

-

prawdopodobieństwo warunkowe, że nastąpi uszkodzenie w przedziale

)

,

(

t

t

t

po

d warunkiem, że nie nastąpiło w przedziale

)

,

0

( t

.

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

1

)

,

(

1

)

,

(

t

R

t

t

R

t

R

t

R

t

t

R

t

t

t

P

t

t

t

Q

)

(

1

)

(

)

(

)

,

(

t

R

t

t

t

R

t

R

t

t

t

t

Q

background image

)

(

1

)

(

)

(

lim

)

,

(

lim

0

0

t

R

t

t

t

R

t

R

t

t

t

t

Q

t

t

)

(

)

(

'

)

(

)

(

lim

)

(

1

0

t

R

t

R

t

t

R

t

t

R

t

R

t


Otrzymana granica jest lokalną (w chwili

t

) funkcją zawodności będącą warunkową

gęstością prawdopodobieństwa powstania uszkodzenia w chwili

t

, pod warunkiem, że do

chwili

t

uszkodzenie nie nastąpiło.

Oznaczamy ją

)

(t

i nazywamy intensywnością uszkodzeń.

)

(

1

)

(

)

(

ln

)

(

)

(

'

)

(

t

F

t

f

t

R

dt

d

t

R

t

R

t

Każda z czterech zdefiniowanych funkcji

)

(t

F

,

)

(t

f

,

)

(t

R

,

)

(t

w sposób

jednoznaczny określa zmianę losową

T

, determinując tym samym postać pozostałych

funkcji.
Poprzez dystrybuantę

)

(t

F

wyrazić je można jako:

)

(

'

)

(

t

F

t

f

)

(

1

)

(

t

F

t

R

)

(

1

)

(

'

)

(

t

F

t

F

t


Poprzez gęstość

)

(t

f

wyrazić je można jako:

t

dx

x

f

t

F

0

)

(

)

(

t

t

dx

x

f

dx

x

f

t

R

)

(

)

(

1

)

(

0

background image

t

t

dx

x

f

t

f

dx

x

f

t

f

t

)

(

)

(

)

(

1

)

(

)

(

0


Poprzez funkcję niezawodności

)

(t

R

wyrazić je można jako:

)

(

1

)

(

t

R

t

F

)

(

'

)

(

t

R

t

f

)

(

)

(

'

)

(

t

R

t

R

t

Znając funkcję intensywności uszkodzeń

)

(t

, w celu wyznaczenia pozostałych funkcji

rozwiązujemy równanie różniczkowe:

)

(

)

(

'

)

(

t

R

t

R

t

o warunku początkowym

1

)

0

(

R


Równanie całkujemy obustronnie w granicach od

0

do

t

)

(

1

)

(

)

(

x

R

dx

x

R

d

x

t

t

x

R

x

dR

dx

x

0

0

)

(

)

(

)

(

)

(

ln

1

ln

)

(

ln

)

0

(

ln

)

(

ln

)

(

ln

)

(

0

0

t

R

t

R

R

t

R

x

R

dx

x

t

t





 

t

dx

x

t

R

0

)

(

exp

)

(





 

t

dx

x

t

F

0

)

(

exp

1

)

(

background image





 

t

dx

x

t

t

R

t

t

F

t

t

f

0

)

(

exp

)

(

)

(

)

(

)

(

1

)

(

)

(





Wielkości

znane

Wielkości
szukane

F(t)

f(t)

R(t)

(t)

F(t)

---

 

t

dx

x

f

0

 

t

R

1

 

t

dx

x

0

exp

1

f(t)

 

t

F '

---

 

t

R'

 

 

t

dx

x

t

0

exp

R(t)

 

t

F

1

 

t

dx

x

f

---

 

t

dx

x

0

exp

(t)

 

 

t

F

t

F

1

'

 

 

t

dx

x

f

t

f

 

 

t

R

t

R'

---

Wskaźniki liczbowe niezawodności


wartość oczekiwana

)

(T

E

0

)

(

)

(

dt

t

f

t

T

E

def

;

0

)

(

)

(

t

dF

t

T

E

0

)

(

dt

t

f

t

całkujemy przez części wg:

du

v

uv

dv

u

t

u

,

dt

du

,

)

(

dt

t

f

dv

)

(

)

(

'

)

(

'

)

(

t

R

dt

t

R

dt

t

F

dt

t

f

v

background image

0

0

0

0

)

(

)

(

)

(

)

(

dt

t

R

dt

t

R

t

R

t

dt

t

f

t

0

)

(

)

(

dt

t

R

T

E

wariancja

)

(

2

T

D

2

0

2

2

2

2

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

T

E

dt

t

f

t

T

E

T

E

T

D


po scałkowaniu przez części otrzymujemy:

2

0

2

2

)

(

)

(

2

)

(

T

E

dt

t

R

t

T

D

,

)

(

2

T

D


Wielkość

)

(T

E

oznacza średni czas życia obiektu,

a

przeciętne odchylenie czasu życia obiektów od oczekiwanego

)

(T

E

.



S(t)

S

dop

t

o

t

a)

background image



Zmiany stanu technicznego spowodowane wymuszeniami skokowymi:
a)

stała wartość dopuszczalna

b)

zmienna wartość dopuszczalna





Przy dowolnym wymuszeniu zmiana stanu technicznego obiektu (przekroczenie wartości
granicznej, uszkodzenie)
może nastąpić z prawdopodobieństwem

q

i nie nastąpić z prawdopodobieństwem

q

1

.


Jakie jest prawdopodobieństwo, że uszkodzenie nastąpi przy

tym

k

wymuszeniu?


Niech:

A

-

zdarzenie polegające na wystąpieniu uszkodzenia

A

-

zdarzenie polegające na niewystąpieniu uszkodzenia


Wystąpienie uszkodzenia przy

tym

k

wymuszeniu oznacza wystąpienie

k

wymuszeń,

przy czym przy

1

k

uszkodzenie nie nast

ąpiło a przy

tym

k

nastąpiło.

k

B

-

zdarzenie łączne odpowiadające sytuacji, że uszkodzenie nastąpiło przy

tym

k

wymuszeniu

)

(

)

(

.

).........

(

)

(

)

(

1

2

1

k

k

k

A

P

A

P

A

P

A

P

B

P

S(t)

S

dop

(t)

S

max



t

o

t

b)

background image

gdzie:

)

(

i

A

P

-

prawdopodobieństwo zmiany przy

tym

i

wymuszeniu

)

1

(

)

(

k

T

P

B

P

k

gdzie:

T

-

czas pozostawania w wymaganym stanie (stanie zdatności) mierzony liczbą

wymuszeń




Ponieważ:

q

A

P

A

P

A

P

k

1

)

(

.........

)

(

)

(

1

2

1

stąd

q

q

k

T

P

k 1

)

1

(

)

1

(

rozkład geometryczny

1

1

1

2

1

1

)

1

(

..

)

(

)

(

)

(

..

)

(

)

(

k

k

k

k

k

T

P

B

P

B

P

B

P

B

P

B

P

)

1

(

k

T

P

+

)

1

(

k

t

P

=1

)

1

(

)

2

(

.....

)

1

(

)

0

(

)

1

(

k

T

P

k

T

P

T

P

T

P

k

T

P

q

T

P

)

0

(

)

1

(

)

1

(

q

q

T

P

2

)

1

(

)

2

(

q

q

T

P

............................................

2

)

1

(

)

2

(

k

q

q

k

T

P

1

)

1

(

)

1

(

k

q

q

k

T

P

 

k

i

i

i

k

i

q

q

q

q

k

T

P

1

1

1

0

)

1

(

)

1

(

)

1

(

background image

q

q

q

q

q

k

k

k

i

i

)

1

(

1

)

1

(

1

)

1

(

1

)

1

(

1

1

 

k

q

k

T

P

)

1

(

1

)

1

(

k

q

k

T

P

)

1

(

)

1

(

1

)

1

(

)

1

(

k

q

q

k

T

P

t

- czas trwania wymuszenia,


Uszkodzenie przy k-tym wymuszeniu j

est równoważne uszkodzeniu w przedziale

)

,

(

t

t

t

gdzie

,

)

1

(

t

k

t

t

q

1

k

t

t

1

k

t

q


prawdopodobieństwo wystąpienia uszkodzenia w przedziale

)

,

(

t

t

t

wynosi

t

k

t

k

T

P

p

k

t

1

)

1

1

(

)

1

(

~

dt

e

p

p

t

t

t

k

~

lim


Jeżeli zmienna losowa jest ciągła, to:

dt

t

f

t

t

T

t

P

p

t

)

(

)

(

t

e

t

f

)

(

-

gęstość prawdopodobieństwa uszkodzenia

dla rozkładu wykładniczego

background image


Niezawodność typu wykładniczego

Wówczas, gdy czas życia obiektu jest zmienną losową

T

o rozkładzie wykładniczym z parametrem

0

, a więc:

t

e

t

f

)

(

dla

0

t

t

e

t

F

1

)

(

dla

0

t

t

e

t

R

)

(


ostatnia równość zwana jest

wykładniczym prawem niezawodności

.

)

(

const

e

e

t

t

t

 





0

0

0

0

1

1

1

)

(

)

(

t

t

t

e

e

dt

e

dt

t

R

T

E

1

1

0

1

0

2

2

1

2

)

(

dt

e

t

T

D

t

0

dt

e

t

t

t

u

dt

du

dt

e

dv

t

,

t

e

v

1


t

t

t

t

t

e

e

t

dt

e

e

t

dt

e

t

2

1

1

background image

t

t

t

e

t

e

e

t

1

1

)

(

1

2

2









t

t

t

t

t

t

e

t

e

t

e

t

dt

e

t

1

lim

1

lim

1

1

1

0

2

0

0

2

2

2

2

1

1

0

1

1

lim

1





t

t

e

2

2

2

2

1

1

2

)

(

T

D

)

(

)

(

T

E

t

e

t

R

wykładnicze prawo niezawodności


Wykładniczemu prawu niezawodności podlegają obiekty, dla których

.

)

(

const

t

,

tzn. takie, których odporność na bodźce wymuszające uszkodzenia nie maleje z upływem
czasu.

Omawiane prawo ma jeszcze jedną charakterystyczną własność: warunkowe
prawdopodobieństwo poprawnej pracy obiektu w przedziale

)

,

(

t

t

t

pod warunkiem

nieuszkodzenia w czasie

)

,

0

( t

, zależy jedynie od długości przedziału

t

, nie zależy zaś

od długości czasu

t

wcześniejszej pracy obiektu.

)

(

)

(

)

(

)

(

)

/

(

t

R

t

t

R

t

T

P

t

t

T

P

t

T

t

t

T

P

t

t

t

t

t

t

t

e

e

e

e

e

e

)

(

background image

Rozkład jednostajny



b

t

b

t

a

a

b

a

t

t

f

,

0

,

1

,

0

)

(

dla

0

a

b

t

f

1

)

(

t

t

b

t

dx

b

dx

x

f

t

F

0

0

1

)

(

)

(

b

t

b

b

t

t

R

1

)

(

t

b

t

R

t

f

t

1

)

(

)

(

)

(

 

 

b

b

b

b

dt

t

b

dt

dt

b

t

dt

t

R

T

E

0

0

0

0

1

)

1

(

)

(

)

(

f(t)

a

b

0

1/(b-a)

t

background image

2

2

1

2

1

2

0

2

b

b

b

b

t

b

b

b







4

)

1

(

2

)

(

)

(

2

)

(

2

0

0

2

2

b

dt

b

t

t

T

E

dt

t

R

t

T

D

b

b





4

1

2

2

0

0

2

b

dt

t

b

dt

t

b

b





 

4

3

2

2

4

3

2

2

2

2

2

2

0

3

2

b

b

b

b

b

t

t

b

12

4

1

3

2

1

2

2

b

b






System o strukturze szeregowej

1

2

k

n-1

n

...

...

 

 

 

 

 

 

 

0

...

...

,

...

,

,

min

1

2

1

2

1

2

1

t

dla

t

R

t

R

t

R

t

R

t

R

t

R

t

T

P

t

T

P

t

T

P

t

T

P

T

T

T

T

n

k

k

n

n

n

background image



Jeżeli

)

(t

R

k

wyrazimy przez

)

(t

k

jako:





 

t

k

k

dx

x

t

R

0

)

(

exp

)

(

to:





  





 

t

n

k

k

n

k

n

k

t

k

k

dx

x

dx

x

t

R

t

R

0

1

1

1

0

)

(

exp

)

(

exp

)

(

)

(





  





 

t

n

k

k

t

dx

x

dx

x

0

1

0

)

(

exp

)

(

exp

n

k

k

t

t

1

)

(

)

(

 

n

k

n

k

k

k

t

F

t

R

t

F

1

1

)

(

1

1

)

(

1

)

(


Wartości

)

(T

E

i

)

(

2

T

D

wyznacza się ze wzorów definicyjnych. W ogólnym przypadku

t.j. dla zmiennych losowych

k

T

o dowolnym rozkładzie prawdopodobieństwa nie można

podać bezpośredniej zależności między

)

(T

E

i

)

(

k

T

E

Przypadki szczególne

1) Niech zmienne losowe

k

T

T

T

,....,

,

2

1

mają taki sam rozkład

prawdopodobieństwa

)

(

)

(

1

t

F

t

F

k

dla

n

k

,....,

2

,

1

,

0

t

Wszystkie elementy mają więc również jednakowe

)

(

)

(

1

t

t

k

dla

n

k

,....,

2

,

1

,

0

t

stąd

)

(

)

(

)

(

1

1

t

n

t

t

n

k

k

background image

Intuicyjnie zrozumiała interpretacja:
połączenie szeregowe

n

identycznych elementów zwiększa

n

krotnie

prawd

opodobieństwo uszkodzenia w danej chwili





t

dt

t

n

t

R

0

1

)

(

exp

)

(

)

(

)

(

1

t

R

t

R

n

2) Niech zmienne losowe

n

T

T

T

,....,

,

2

1

mają rozkład wykładniczy o parametrach

odpowiednio

2

1

, ....,

n

,

czyli:

t

k

k

k

e

t

f

)

(

const

t

k

k

)

(

const

t

n

k

k

1

)

(

t

e

t

R

)

(

n

k

k

n

k

k

T

E

T

E

1

1

)

(

1

1

1

1

)

(


3) Niech zmienne losowe

n

T

T

T

,....,

,

2

1

mają rozkład

wykładniczy o tym samym parametrze

1

1

)

(

n

t

t

n

e

t

R

1

)

(

n

T

E

n

T

E

)

(

1

)

(

1

1

background image

System o strukturze równoległej

1

2

k

n


 

 

 

 

 

 

 

 

 

n

k

k

n

k

k

n

n

n

t

R

t

R

t

dla

t

F

t

F

t

F

t

F

t

F

t

F

t

T

P

t

T

P

t

T

P

t

T

P

T

T

T

T

1

1

2

1

2

1

2

1

1

1

0

...

...

,

...

,

,

max

Przypadki szczególne

1) Niech zmienne losowe

n

T

T

T

,....,

,

2

1

mają jednakowy rozkład

prawdo

podobieństwa o dystrybuancie

)

(

1

t

F

, wówczas:

)

(

)

(

1

t

F

t

F

n

n

t

R

t

R

)

(

1

1

)

(

1

background image

2) Niech zmienne losowe

n

T

T

T

,....,

,

2

1

maja rozkład wykładniczy o parametrach

odpowiednio

2

1

, ....

n

,

wówczas:

 

n

k

t

k

e

t

R

1

)

1

(

1

)

(

korzystając z rozwinięcia funkcji

t

k

e

w szereg Maclaruina można przyjąć, że

t

e

k

t

k

1

,

czyli

n

n

n

k

k

t

t

t

R

....

1

1

)

(

...

2

1

1

3) Niech zmienne losowe

n

T

T

T

,....,

,

2

1

maja wykładniczy rozkład prawdopodobieństwa o

jednakowym parametrze

1

, wówczas:

n

n

t

t

e

t

F

)

(

)

1

(

)

(

1

1

n

t

t

R

)

(

1

)

(

1


Wyznaczamy dla tego przypadku

)

(T

E

dt

e

dt

t

R

T

E

n

t

0

0

)

1

(

1

)

(

)

(

1


podstawiamy:

z

e

t

1

1

z

t

1

1

ln

1

1

,

)

1

(

1

z

dz

dt

 

1

0

1

1

1

0

1

)

.....

1

(

1

1

1

1

)

(

dz

z

z

dz

z

z

T

E

n

n

=

)

1

.....

2

1

1

(

1

1

n

background image

)

1

......

2

1

1

(

)

(

)

1

........

2

1

1

(

1

)

(

1

1

n

T

E

n

T

E

Który wariant jest korzystniejszy?



)

2

(

)

1

(

1

2

2

2

2

R

R

R

R

a

2

2

2

2

)

2

(

)

1

(

1

R

R

R

R

b

)

2

4

4

(

)

2

(

)

2

(

2

2

2

2

2

2

2

R

R

R

R

R

R

R

R

R

R

a

b

0

)

1

(

2

)

2

1

(

2

)

2

4

2

(

2

2

2

2

2

2

R

R

R

R

R

R

R

R

a

b

R

R

Krotność rezerwowania


a)

b)

R

R

R

R

R

R

R

R

12

22

1n

2n

mn

m2

11

21

m1

background image

n

m

u

R

R

)

1

(

1

n

u

m

R

R

1

1

)

1

(

)

1

(

log

)

1

(

log

1

n

u

R

R

m

)

1

(

log

)

1

(

log

1

R

R

m

n

u

dla

1

n

)

1

(

log

)

1

(

log

R

R

m

u


Rezerwa nieobciążona (zimna)


2

1

1

)

(

)

(

)

(

2

1

T

E

T

E

T

E

u

ale

)

(

1

)

(

t

T

E

u

u


W jakich sytuacjach układ będzie zdatny w chwili

t

?

1)

element podstawowy (1) nie uszkodzi się do chwili

t

:

t

e

t

R

P

)

(

1

1

(1)

(2)

background image

2) element podstawowy (

1) uszkodzi się w pewnej chwili

t

, element rezerwowy (2)

nie uszkodzi się w przedziale

)

,

( t

:

d

t

R

f

P

t

)

,

(

)

(

0

2



e

f

)

(

)

(

)

,

(

t

e

t

R

t

e

t

P

2

t

t

t

u

e

t

te

e

P

P

t

R

)

1

(

)

(

2

1

2

1

1

)

1

(

)

(

)

(

2

0

0

dt

e

t

dt

t

R

T

E

t

u

u

t

t

e

t

te

t

R

t

R

t

t

t

u

u

u

1

)

1

(

)

(

)

(

'

)

(

2

2


Jeżeli będą dwa elementy rezerwowe, to pojawi się trzecia sytuacja, w której układ
zachowa zdatność do chwili

t

:


3) element podstawowy (1) i element rezerwow

y (2) uszkodzą się do pewnej chwili

t

, element rezerwowy (3) nie uszkodzi się w przedziale

)

,

( t

background image

d

t

R

f

P

t

)

,

(

)

(

0

3



e

f

2

)

(

)

(

)

,

(

t

e

t

R

.

t

e

t

P

2

2

3

2

1

t

u

e

t

t

P

P

P

t

R

)

2

1

1

(

)

(

2

2

3

2

1

Zwiększając liczbę elementów rezerwowych możemy wyznaczyć kolejno:

t

e

t

P

3

3

4

6

1

t

e

t

P

4

4

5

24

1

t

k

k

e

k

t

P

!

)

(

(1)

(2)

(3)

(1)

(2)

background image

t

m

k

k

m

k

k

u

e

k

t

P

t

R

0

0

!

)

(

)

(

Który wariant jest korzystniejszy?



t

a

e

t

t

R

2

)

2

1

(

)

(

t

t

b

e

t

e

t

t

R

2

2

2

)

1

(

1

)

(

t

t

e

t

R

t

R

t

a

b

2

1

1

)

(

)

(

2

2

0

2

1

2

1

2

2

2

2

2

2

t

t

e

t

t

t

t

e

)

(

)

(

t

R

t

R

a

b

Rezerwa częściowo obciążona (chłodna)

1

0

2

do chwili uszkodzenia elementu (1)

2

po chwili uszkodzenia elementu (1)

a)

b)

1

2

background image

1)

element podstawowy (1) nie uszkodzi się do chwili

t

:

t

e

P

1

2)

element podstawowy (1) uszkodzi się w pewnej chwili

t

, element rezerwowy (2)

nie uszko

dzi się do chwili

t

:

d

t

R

R

f

P

t

)

,

(

)

(

)

(

0

2

2

1

2



e

f

)

(

1

0

)

(

2

e

R

)

(

2

)

,

(

t

e

t

R

t

t

e

e

P

0

1

0

2

)

1

(

)

(

0

0

2

1

t

t

t

u

e

e

e

P

P

t

R

t

t

e

e

)

(

0

0

0

)

1

(

0

0

0

0

0

1

1

1

)

(

)

(

dt

t

R

T

E

u

u




Porównanie rodzajów rezerwowania dla układów z jednym elementem rezerwowym

rezerwa

)

(t

R

)

(T

E

background image

nieobciążona

t

e

t

)

1

(

1

1

częściowo obciążona

t

t

e

e

)

(

0

0

0

)

1

(

0

1

1

obciążona

)

2

(

t

t

e

e

1

1



niech

b

t

t

R

t

R

t

R

m

1

)

(

.......

)

(

)

(

2

1

2

)

(

.......

)

(

)

(

2

1

b

T

E

T

E

T

E

m

m

u

b

t

t

R

1

)

(





 

b

m

m

b

m

b

m

b

u

u

m

t

b

b

dt

t

b

dt

dt

t

R

T

E

0

1

0

0

0

1

1

1

)

(

)

(

1

1

m

m

b

m

b

b


m

1

2

3

4

5

)

(

u

T

E

1/2 b

2/3 b

3/4 b

4/5 b

5/6 b

b

1

2

m

background image

Zależne uszkodzenia elementów

2

1

gdy jeden z elementów uszkodzi się to intensywność uszkodzeń elementu pozostającego w
stanie zdatności wzrasta do

1

1) ani jeden element nie uszkodzi się do chwili

t

:

t

e

P

2

1

2) element (1) usz

kodzi się w pewnej chwili

t

,

element (2) nie uszkodzi się do chwili

t

:

d

t

R

R

f

P

t

)

,

(

)

(

)

(

0

2



e

f

)

(

,



e

R )

(

,

)

(

1

)

,

(

t

e

t

R





d

e

e

d

e

e

e

P

t

t

t

t

)

2

(

0

)

(

0

2

1

1

1

1

2

2

)

2

(

1

0

1

)

2

(

1

1

1

1

t

t

t

t

e

e

e

e

3)

element (2) uszkodzi się w pewnej chwili

t

,

element (1) nie uszkodzi się do chwili

t

:

2

3

P

P


2

1

3

2

1

2

)

(

P

P

P

P

P

t

R

u

1

2

background image

1

2

2

)

(

)

2

(

1

2

1

1

t

t

t

u

e

e

e

t

R

t

t

t

e

e

e

1

2

2

2

2

1

2

1

2

t

t

e

e

1

2

2

2

1

2

1

1

dt

e

2

2

e

2

dt

)

t

(

R

)

T

(

E

0

t

1

0

t

2

1

1

0

u

u

1

1

1

2

2

1

1

1

1

1

2

)

2

(

4

1

2

2

2

1

2

1

1

1

1

2

1

2

2


1

)

(

)

(

2

1

t

P

t

P




t

t

t+

t

0

t

1

2

(t)

(t)

background image

1

)

(

)

(

2

1

t

t

P

t

t

P


jeżeli:

.

)

(

const

t

;

.

)

(

const

t

)

(

1

1

T

E

;

)

(

1

2

T

E



t

t

P

t

t

P

t

t

P

)

(

1

)

(

)

(

2

1

1


)

(

)

(

)

(

)

(

2

1

1

1

t

P

t

P

t

t

P

t

t

P


)

(

)

(

)

(

'

2

1

1

t

P

t

P

t

P

,

1

)

0

(

1

P

)

(

)

(

)

(

1

t

k

e

t

P

g

t

0

t

;

1

1

P

t

;

g

k

P

1




0

t




1

0

P

1

(t)

background image


e

z

z

nz

z

g

T

T

T

T

T

T

E

T

E

T

E

T

E

T

E

T

E

k

)

(

)

(

)

(

)

(

1

)

(

1

)

(

1

1

2

1

2

1

2


e

T

-

całkowity czas eksploatacji

u

T

-

całkowity czas użytkowania,

u

T

i

i

o

T

-

całkowity czas obsługiwania,

o

T

=

i

i

i

liczba p

rzejść obiektu do danego stanu



W dwustanowym modelu procesu eksploatacji:

u

z

T

T

,

o

nz

T

T

g

k

nz

z

z

e

z

T

T

T

T

T

o

u

u

T

T

T

W trójstanowym modelu procesu eksploatacji

ou

T

-

całkowity czas oczekiwania na użytkowanie,

i

i

ou

T

oo

T

-

całkowity czas oczekiwania na obsługiwanie,

i

i

oo

T

'


Przypadek 1 Przypadek 2

o

ou

u

e

T

T

T

T

oo

o

u

e

T

T

T

T

ou

u

z

T

T

T

u

z

T

T

o

nz

T

T

oo

o

nz

T

T

T

e

z

g

T

T

k

background image

o

ou

u

ou

u

g

T

T

T

T

T

k

oo

o

u

u

g

T

T

T

T

k

z

u

w

T

T

k

w

k

-

wskaźnik wykorzystania obiektu zdatnego

ou

u

u

w

T

T

T

k

<1

1

u

u

w

T

T

k

nz

o

e

T

T

k

e

k

-

wskaźnik efektywności obsługiwania obiektu niezdatnego

1

o

o

e

T

T

k

oo

o

o

e

T

T

T

k

<1

W czterostanowym modelu procesu eksploatacji:

oo

o

ou

u

e

T

T

T

T

T

oo

o

ou

u

ou

u

g

T

T

T

T

T

T

k

jeżeli:

ou

u

u

w

T

T

T

k

;

oo

o

o

e

T

T

T

k

o

w

u

e

u

e

g

T

k

T

k

T

k

k

background image





e

e

T

L

-

intensywność eksploatacji

u

z

T

L

-

intensywność użytkowania

e

u

V

T

L

-

prędkość eksploatacyjna

t

j

V

T

L

-

prędkość techniczna

T

j

T

p

T

u

T

ou

T

e

T

o

T

oo

T

z

T

nz

background image

)

(t

N

u

- liczba u

rządzeń użytkowanych w chwili

t

)

(t

N

o

-

liczba urządzeń obsługiwanych w chwili

t

)

(

)

(

t

N

t

N

z

e

)

(t

N

nz

;

)

(

)

(

t

N

t

N

u

z

;

)

(

)

(

t

N

t

N

o

nz

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

t

N

t

N

t

N

t

N

t

N

t

N

t

N

t

N

t

k

o

u

u

e

u

nz

z

z

g

)

(t

k

g

-

chwilowy wskaźnik gotowości technicznej


W przypadku jednorodnej grupy urządzeń eksploatowanych w ustalonych warunkach,
można potraktować historię eksploatacji grupy w krótkim przedziale jako ekwiwalentną
histori

i eksploatacji pojedynczego urządzenia tej grupy, ale w dłuższym przedziale.


)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

t

N

t

N

t

N

t

T

t

T

t

T

o

u

u

o

u

u

Funkcja wiodąca (skumulowana intensywność uszkodzeń)

dx

x

t

t

0

)

(

)

(

Można ją interpretować jako miarę wyczerpywania się „zapasu niezawodności obiektu”.

N(t)

N

e

(t)

N

u

(t)

N

o

(t)

t

background image

Ponieważ

t

dx

x

e

t

R

0

)

(

)

(

to

)

(

)

(

t

e

t

R

)

(

1

)

(

t

e

t

F

)

(

)

(

t

e

dt

d

t

f

)

(

)

(

t

dt

d

t

)

(

1

ln

)

(

ln

)

(

t

F

t

R

t

t

x

t

t

du

u

f

dx

x

f

dx

x

R

x

f

dx

x

t

0

0

0

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

dla rozkładu wykładniczego:

t

t

)

(


dla rozkładu jednostajnego w przedziale od 0 do b:

 

 

t

b

b

b

t

b

b

t

t

ln

ln

1

ln

)

(

Oczekiwany pozostały czas zdatności



)

/

(

)

(

t

T

t

T

E

t

r

jest to warunkowa wartość oczekiwana pozostałego czasu zdatności

t

T

pod warunkiem,

że w chwili

t

obiekt jest zdatny.


Warunkowa dystrybuanta pozostałego czasu zdatności wynosi:

0

t

t+x

t

background image

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

/

(

)

,

(

t

R

t

F

x

t

F

t

T

P

x

t

T

t

P

t

T

x

t

T

P

x

t

F

)

(

)

(

)

,

(

)

,

(

t

R

x

t

f

x

t

F

x

x

t

f

0

0

)

(

)

(

1

)

,

(

)

/

(

)

(

dx

x

t

f

x

t

R

dx

x

t

f

x

t

T

t

T

E

t

r


podstawiamy:

z

x

t

stąd:

t

z

x

;

dz

dx

 

t

dz

z

f

t

z

t

R

t

r

)

(

)

(

)

(

1

)

(

dz

du

t

z

u

)

(

)

(

z

R

v

dz

z

f

dv

t

t

t

dz

z

R

t

R

dz

z

R

z

R

t

z

t

R

t

r

)

(

)

(

1

)

(

)

(

)

(

)

(

1

)

(

t

dx

x

R

t

R

t

r

)

(

)

(

1

)

(

)

(

)

(

)

0

(

1

)

0

(

0

T

E

dx

x

R

R

r

Możemy za pomocą oczekiwanego pozostałego czasu zdatności

)

(t

r

wyrazić poznane

uprzednio charakterystyki funkcyjne niezawodności:





 

dt

t

dr

t

r

t

)

(

1

)

(

1

)

(

)

(

)

0

(

ln

)

(

)

(

0

t

r

r

x

r

dx

t

t

background image

t

x

r

dx

t

r

r

t

R

0

)

(

exp

)

(

)

0

(

)

(

t

x

r

dx

t

r

r

t

F

0

)

(

exp

)

(

)

0

(

1

)

(





 

t

x

r

dx

dt

t

dr

t

r

r

t

f

0

2

)

(

exp

)

(

1

)

(

)

0

(

)

(

Dla odpowiednio dużych wartości argumentu

t

wartość funkcji

)

(t

r

ulega niewielkim

zmianom i dąży do:

)

(

1

lim

)

(

)

(

lim

)

(

)

(

lim

)

(

lim

t

t

f

t

R

t

R

dx

x

R

t

r

t

t

t

t

t



Dla rozkładu wykładniczego:

dx

e

e

dx

x

R

t

R

t

r

t

x

t

t

1

)

(

)

(

1

)

(

1

1

1







t

t

t

x

t

e

e

e

e



Dla rozkładu jednostajnego w przedziale od 0 do b:

 

b

t

b

t

b

x

x

t

b

b

dx

b

x

b

t

t

r

2

)

1

(

1

1

)

(

2

)

2

2

2

2

(

)

2

(

)

2

(

2

2

2

2

2

b

t

bt

b

b

b

t

b

b

b

t

t

b

b

b

t

b

b

background image

2

)

(

2

)

(

)

2

(

2

1

2

2

2

t

b

t

b

t

b

t

bt

b

b

t

b

b


Podobnie możemy wyznaczyć oczekiwany czas zdatności obiektu jeżeli wiadomo, że
uszkodził się do chwili

t

:

)

/

(

t

T

T

E


)

(

)

(

)

(

)

(

)

/

(

)

,

(

t

F

x

F

t

T

P

x

T

P

t

T

x

T

P

x

t

F

)

(

)

(

)

,

(

)

,

(

t

F

x

f

x

t

F

x

x

t

f

t

t

dx

x

f

x

t

F

dx

x

t

f

x

t

T

T

E

0

0

)

(

)

(

1

)

,

(

)

/

(

t

t

t

t

dx

x

R

t

tR

dx

x

R

x

R

x

dx

x

f

x

0

0

0

0

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

t

t

tR

dx

x

R

t

F

t

T

T

E

0

)

(

)

(

)

(

1

)

/

(

)

(

)

(

)

(

)

/

(

)

0

(

t

R

t

r

t

t

F

t

T

T

E

r

t

t

t

R

t

r

dx

x

R

t

R

t

r

t

R

t

t

tR

dx

x

R

0

0

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

background image

inaczej:

t

dx

x

R

t

R

dx

x

R

t

r

r

)

(

)

(

1

)

(

)

(

)

0

(

0

t

t

t

dx

x

R

t

R

dx

x

R

dx

x

R

)

(

)

(

1

)

(

)

(

0





 

t

t

dx

x

R

t

R

dx

x

R

0

)

(

)

(

1

1

)

(

t

t

t

t

r

t

F

dx

x

R

dx

x

R

t

R

t

R

dx

x

R

0

0

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

1

)

(

)

(


t

t

t

R

t

r

dx

x

R

t

r

t

F

t

r

dx

x

R

r

0

0

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

0

(

Niezawodność obiektów naprawialnych (odnawialnych)


Rozpatrzmy dwa przypadki:

1)

czas naprawy (odnowy) jest bardzo mały w stosunku do czasu życia elementu.
Mówimy wówczas, że odnowa jest natychmiastowa (czas jej trwania

0

)

2) czas naprawy (

odnowy) posiada pewną skończoną wartość i nie jest pomijalny.

ad. 1.


Chwile uszkodzeń (odnowień) obiektu są następujące:

1

1

T

t

2

1

2

T

T

t

T

1

T

2

T

n+1

t

1

t

2

t

n

t

n+1

0

t

t

background image

3

2

1

3

T

T

T

t

...............................

n

n

T

T

T

t

........

2

1

1

2

1

1

.........

n

n

n

T

T

T

T

t

......................................................

Chwile uszkodzeń (odnowień) przedstawiają strumień losowy, który nazywamy strumieniem
odnowy.

Zakładamy, że:

1) proces taki powtarza się nieograniczenie,

2)

.....

,

,

2

1

T

T

są zmiennymi losowymi niezależnymi o takim samym rozkładzie

prawdopodobieństwa określonym dystrybuantą

)

(

)

(

t

T

P

t

F

n

,

)

(T

E

i

)

(

2

T

D

dla wszystkich

n

T

są jednakowe i wynoszą:

dt

t

F

T

E

 

0

)

(

1

)

(

,

2

0

2

)

(

)

(

1

2

)

(

T

E

dt

t

F

t

T

D

Niech

)

(t

N

będzie zmienną losową określającą liczbę uszkodzeń (odnowień) powstałych

do chwili

t

.

Zdarzenie

n

t

N

)

(

jest równoważne zdarzeniu

t

t

n

)

(

)

......

(

)

(

)

(

2

1

t

F

t

T

T

T

P

t

t

P

n

t

N

P

n

n

n


Dystrybuantę

)

(t

F

n

można wyznaczyć dla dowolnego

n

:


n=2

t

dF

t

T

P

T

t

T

P

t

T

T

P

t

F

0

1

2

1

2

1

2

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

t

dF

t

F

0

1

)

(

)

(


n=3

)

(

)

(

)

(

3

2

1

3

2

1

3

T

t

T

T

P

t

T

T

T

P

t

F

background image

t

t

dF

t

F

dF

t

T

T

P

0

2

0

2

1

)

(

)

(

)

(

)

(

uogólniając

t

n

n

dF

t

F

t

F

0

1

)

(

)

(

)

(

,.........

)

(

)

(

1

t

F

t

F

Wyznaczamy

n

t

N

P

)

(

P

1

)

(

)

(

)

(

n

t

N

n

t

N

P

n

t

N

zdarzenie

n

t

N

)

(

jest równoważne

t

t

n

zdarzenie

1

)

(

n

t

N

jest równoważne

t

t

n

1

)

(

)

(

)

(

)

(

1

1

t

t

t

t

P

t

t

P

t

t

P

n

t

N

P

n

n

n

n

)

(t

F

n

+

)

(

1

1

t

F

n

1

)

(

)

(

)

(

1

t

F

t

F

n

t

N

P

n

n


Nie wystarczy wiedzieć jakie jest prawdopodobieństwo wystąpienia

n

uszkodzeń

(odnowień). Równie ważną informacją jest oczekiwana liczba tych zdarzeń

)

(t

N

E

.

Wielkość ta jest funkcją czasu określoną dla

0

t

oznaczaną

)

(t

H

i nazywaną funkcją

odnowy (naprawy).

1

1

1

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

n

n

n

n

t

F

t

F

n

n

t

N

P

n

t

N

E

t

H

 

)

(

)

1

(

)

(

)

(

)

(

2

1

1

1

1

t

F

n

t

F

n

t

F

n

t

F

n

n

n

n

n

n

n

n

n

1

2

2

2

1

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

n

n

n

n

n

n

n

n

t

F

t

F

t

F

n

t

F

n

t

F

)

(

)

(

1

t

F

t

H

n

n

background image

W praktyce często posługujemy się pochodna funkcji odnowy i nazywamy ja gęstością
odnowy.

1

1

1

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

n

n

n

n

n

n

t

f

dt

t

dF

t

F

dt

d

dt

t

dH

t

h


Funkcję odnowy można wyznaczyć inaczej:

1

1

1

1

)

(

)

(

)

(

)

(

n

n

n

n

t

F

t

F

t

F

t

H

ale

)

(

)

(

1

t

F

t

F

i

)

(

)

(

)

(

0

1

dF

t

F

t

F

t

n

n

 

1

0

1 0

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

n

n

t

n

t

n

dF

t

F

t

F

dF

t

F

t

F

t

H

)

(

)

(

1

)

(

)

(

)

(

0

0

dF

t

H

dF

t

H

t

F

t

t

)

(t

H

spełnia powyższe równanie całkowe. Równanie to nosi nazwę równania odnowy

(odnowienia).

Funkcję

)

(t

H

wyko

rzystuje się do wyznaczenia oczekiwanej liczby uszkodzeń w dowolnym

przedziale czasu

2

1

t

,

t

, wynosi ona

)

(

)

(

1

2

t

H

t

H

.

Przy pomocy

)

(t

H

można wyznaczyć wariancję liczby uszkodzeń (odnów) w przedziale

 

t

,

0

t

t

H

t

H

dF

t

H

t

N

D

0

2

2

)

(

)

(

)

(

)

(

2

)

(

Badając proces odnowy przy

t

korzysta się z następujących twierdzeń:


Twierdzenie 1 (elementarne twierdzenie odnowy).
Jeżeli czas życia obiektu jest zmienną losową o dystrybuancie

)

(t

F

i skończonej wartości

oczekiwanej

)

(T

E

, to

)

(

1

)

(

lim

T

E

t

t

H

t

background image

Oznacza to, że oczekiwana liczba odnowień w jednostce czasu dąży do odwrotności
średniego czasu życia obiektu, czyli średni odstęp miedzy uszkodzeniami jest równy
średniemu czasowi życia obiektu.


Twierdzenie 2 (Blackwella)
Jeśli czas życia obiektu jest zmienną losowa typu ciągłego
o skończonej wartości oczekiwanej

)

(T

E

to dla

0

zachodzi:

)

(

)

(

)

(

lim

T

E

t

H

t

H

t

Oznacza to, ze po upływie długiego czasu liczba uszkodzeń
w przedziale o długości

zależy tylko od długości przedziału i średniego czasu życia

obiektu.

Twierdzenie 3
(Smitha)
Jeżeli czas życia obiektu jest zmienną losową o skończonej wartości oczekiwanej

)

(T

E

oraz wariancji

)

(

2

T

D

, to

2

1

)

(

2

)

(

)

(

)

(

lim

2

2





T

E

T

D

T

E

t

t

H

t


stąd wzór przybliżony:

2

1

)

T

(

E

2

)

T

(

D

)

T

(

E

t

)

t

(

H

2

2


Proces odnowy o skończonym czasie odnowy (naprawy)


Zmienne

,

,

2

1

T

T

......oraz

,

,

2

1

U

U

..... są zmiennymi losowymi niezależnymi o rozkładach

odpowiednio:

T

1

T

2

T

n

U

1

U

2

U

n

0

t

background image

)

(

)

(

t

T

P

t

F

n

)

(

)

(

t

U

P

t

G

n

Utwórzmy zmienną losową

1

1

n

n

n

U

T

T

, gdzie:

n

n

T

T

T

T

.....

2

1

1

,

n

n

U

U

U

U

.....

2

1

1

t

n

n

n

dF

t

F

t

F

t

T

P

0

1

1

)

(

)

(

)

(

)

(

,

)

(

)

(

1

t

F

t

F

t

n

n

n

dG

t

G

t

G

t

U

P

0

1

1

)

(

)

(

)

(

)

(

,

)

(

)

(

1

t

G

t

G

t

n

n

n

n

dG

t

F

t

t

T

P

0

)

(

)

(

)

(

)

(

 

1

1 0

)

(

)

(

)

(

)

(

n

n

t

n

n

n

dG

t

F

t

t

H

1

)

(

)

(

n

n

t

t

h

, gdzie:

dt

t

d

t

n

n

)

(

)

(

WYMIANA W USTALONYM WIEKU



)

(

)

(

)

(

nw

t

R

w

R

t

P

n

w

;

w

n

t

nw

)

1

(

gdzie:

)

(t

P

w

-

prawdopodobieństwo, że obiekt wymieniany

profilaktycznie w ustalonym czasie (co stały okres w) nie uszkodzi się do
chwili t,

)

(w

R

n

-

prawdopodobieństwo, że obiekt nie uszkodzi się w kolejnych przedziałach

czasu o długości w,

0

nw

w

(n+1)w

2w

t

t

3w

background image

)

(

nw

t

R

-

prawdopodobieństwo, że obiekt nie uszkodzi się

w przedziale

)

,

(

t

nw

;

w

n

t

)

1

(

0

0

)

(

)

(

)

(

)

(

dt

nw

t

R

w

R

dt

t

P

T

E

n

w

w

)

(

w

T

E

- oczekiwany czas do uszkodzenia obiektu;

w

w

w

w

w

n

dt

w

t

R

w

R

dt

w

t

R

w

R

dt

t

R

dt

nw

t

R

w

R

2

3

2

2

0

0

)

2

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

0

)

1

(

)

(

)

(

)

(

)

(

..........

n

w

n

nw

n

nw

n

dt

nw

t

R

w

R

dt

nw

t

R

w

R


podstawiamy: t - nw = x
dt = dx
dla

t = nw→x = 0

t = (n+1)w→x = w

0

0 0

)

1

(

)

(

)

(

)

(

)

(

n

n

w

n

n

w

n

nw

dx

x

R

w

R

dt

nw

t

R

w

R

)

(

)

(

)

(

)

(

0

0

0

0

w

R

dx

x

R

dx

x

R

w

R

w

w

n

n

n

n

w

w

R

dx

x

R

0

)

(

1

1

)

(

gdyż:

x

x

n

n

1

1

0

dla x<1

w

w

dx

x

R

w

R

T

E

0

)

(

)

(

1

1

)

(

background image

)

(

)

(

)

(

)

(

u

T

E

w

F

b

w

R

a

w

C


C(w)

– jednostkowy koszt utrzymania obiektu

a

– koszt wymiany profilaktycznej

b

– koszt naprawy

Zakładamy, że a < b

E(T

u

)

– oczekiwany czas użytkowania obiektu (do uszkodzenia

lub wymiany)

)

(

)

/

(

)

(

)

(

w

F

w

T

T

E

w

R

w

T

E

u

w

w

dx

x

f

x

w

F

dx

w

F

x

f

x

w

T

T

E

0

0

)

(

)

(

1

)

(

)

(

)

/

(

w

w

u

dx

x

R

dx

x

f

x

w

R

w

T

E

0

0

)

(

)

(

)

(

)

(

w

w

dx

x

R

b

w

R

b

a

dx

x

R

w

F

b

w

R

a

w

C

0

0

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

0

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

'

)

(

)

(

2

0

0





w

w

dx

x

R

w

R

b

w

R

b

a

dx

x

R

w

R

b

a

dw

w

dC

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

'

)

(

0

w

R

b

w

R

b

a

dx

x

R

w

R

b

a

w

w

b

w

R

b

a

dx

x

R

w

R

w

R

a

b

0

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

'

)

(

w

a

b

b

w

R

dx

x

R

w

0

)

(

)

(

)

(

w

a

b

b

w

R

dx

x

R

w

0

)

(

)

(

)

(

background image

a

b

b

w

R

dx

x

R

dx

x

R

w

w





)

(

)

(

)

(

)

(

0

1.

Rozpatrzmy obiekt techniczny składający się z n elementów składowych.

2.

Załóżmy, że elementy są jednakowe w sensie ich niezawodności

3.

Struktura niezawodnościowa obiektu jest szeregowa.


Funkcja niezawodności obiektu do chwili wykonania naprawy

)

(

1

x

R

jest opisana

zależnością:

 

 

n

e

x

R

x

R

1


gdzie:

)

(x

R

e

-

funkcja niezawodności elementu


Jeżeli naprawa wykonana w chwili t polegała na wymianie k spośród n elementów
składowych to funkcja niezawodności obiektu po naprawie

)

(

2

x

R

wynosi:

 

 

 

k

n

e

e

k

e

t

R

x

t

R

x

R

x

R

2

background image

Z wzoru określającego

)

(

1

x

R

wynikają następujące zależności:

 

 

n

e

x

R

x

R

1

1

,

 

 

n

k

k

e

x

R

x

R

1

n

k

k

n

e

x

t

R

x

t

R

1

1

 

 

n

k

k

n

e

t

R

t

R

1

1


Po podstawieniu do zależności wyrażającej

)

(

2

x

R

otrzymujemy:

 

 

 

n

k

n

k

t

R

x

t

R

x

R

x

R

1

1

1

1

2

Jeżeli stosunek

n

k

potraktujemy jako stopień odnowienia obiektu (stopień naprawy), to:

 

 

 

1

1

1

1

2

t

R

x

t

R

x

R

x

R

Logarytmując i następnie różniczkując stronami otrzymujemy:

 

 

x

t

R

dx

d

α)

(1

x

R

dx

d

α

x

R

dx

d

1

1

2

ln

ln

ln

i podstawiając

 

x

x

R

dx

d

)

(

ln

otrzymujemy zależność wyrażająca związek

między funkcjami intensywności uszkodzeń

 

x

2

i

 

x

1

:


 

 

x

t

x

x

1

1

2

)

1

(



czyli

background image

 

 

x

x

t

x

x

t

1

1

2

1


Można też współczynnik

przedstawić z wykorzystaniem funkcji wiodących rozkładów

 

 

x

t

x

t

x

t

x

t

1

1

1

2

1

1

)

(

)

(

gdzie:

x

du

u

x

0

)

(

)

(


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Konspekt wykladu z podstaw zool Nieznany
0 Konspekt wykladu 2id 1721 Nieznany (2)
konspekt wykladu PET id 245738 Nieznany
BEZROBOCIE KONSPEKT Z WYKLADU M Nieznany (2)
konspekt wykladow organizacja i Nieznany
Konspekt wyklady ekonomia Z 1 i Nieznany
konspekty wykladow z 8 czerwca Nieznany
LOGIKA wyklad 5 id 272234 Nieznany
ciagi liczbowe, wyklad id 11661 Nieznany
2 konspekt lekcji 3cid 19552 Nieznany
AF wyklad1 id 52504 Nieznany (2)
Neurologia wyklady id 317505 Nieznany
konspekt wyklad 1, FIZJOTERAPIA (metody)
MATERIALY DO WYKLADU CZ VIII i Nieznany
MATERIALY DO WYKLADU CZ V id 2 Nieznany
DEMOGRAFIA Konspekt wykładu 3
ZP wyklad1 id 592604 Nieznany

więcej podobnych podstron