URAZY NARZĄDU RUCHU

Skręcenia powstają z reguły w wyniku gwałtownego ruchu, który przekracza fizjologiczny zakres ruchomości danego stawu. Stopień uszkodzenia jest różny - od nieznacznego do naderwania torebek i więzadeł stawowych, które (w przypadku nieleczenia) grożą trwałym kalectwem. Nierzadko dochodzi też do urazów poszczególnych przyczepów mięśniowych. W przypadku skręcenia nie następuje uszkodzenie kości.

Objawy skręcenia:

Występują zawsze	Mogą wystąpić
* nieznaczny obrzęk * bolesność okołostawowa	* ostry ból w okolicy stawu z ograniczeniem jego  ruchomości * rozległy obrzęk i wylew krwawy * wysięk śródstawowy

    Zawsze, gdy skręcimy nogę czy rękę należy unieruchomić staw. Warto również zastosować zimne okłady, np. z kostek lodu, czy kupionego w aptece, dostępnego bez recepty, gotowego zimnego okładu. W przypadku silnego bólu podajemy środek przeciwbólowy.

Nie stawiajmy jednak diagnozy sami, tylko zwróćmy się do lekarza, który rozpozna skręcenie stawu w czasie badania klinicznego, czy na podstawie wyniku rentgena i ustali dalsze leczenie.

    Zwichnięcia to urazy, w czasie których dochodzi do przemieszczenia kości tworzących staw, w taki sposób, że powierzchnie stawowe nie stykają się ze sobą. Zwykle towarzyszy temu rozerwanie torebki i więzadeł. Zwichnięcie jest uważane za najcięższe uszkodzenie narządu ruchu, gdyż zmiany pourazowe dotyczą precyzyjnych struktur anatomicznych - więzadeł, torebki stawowej, naczyń, nerwów.

Objawy zwichnięcia:

Występują zawsze	Mogą wystąpić
* deformacja stawu * wyczuwalne zmiany w ułożeniu części kostnych   stawu * patologiczne unieruchomienie	* obrzęk * ból * ograniczenie ruchomości

        Pierwsza pomoc na miejscu wypadku ogranicza się z reguły do unieruchomienia zwichniętej kończyny oraz podania środków przeciwbólowych. Poszkodowanego należy jak najszybciej przewieźć do ambulatorium lub szpitala, gdzie można wykonać badanie rtg, znieczulenie i nastawić zwichnięcie. Unieruchomienie gipsowe jest konieczne, bowiem sprzyja

Złamania kości.

    Złamania kości definiuje się jako przerwanie ciągłości kości po zadziałaniu urazu przekraczającego granicę elastyczności tkanki kostnej. Do najczęstszych przyczyn złamań należą uderzenia, zmiażdżenia, upadki, przygniecenia i postrzały. Na miejscu wypadku należy przede wszystkim ustalić, czy mamy do czynienia ze złamaniem otwartym, czy też zamkniętym. Przy złamaniu zamkniętym nie stwierdza się widocznej rany w okolicy miejsca złamania, odmiennie niż w przypadku złamania otwartego. Do cech pewnych złamania należą: nieprawidłowe ustawienie, lub patologiczna ruchomość, której oczywiście nie wolno prowokować. Cechami domniemanymi złamania są: bolesność i obrzęk, ograniczenie ruchomości lub jej zniesienie.

Złamania niosą ze sobą ryzyko dodatkowych niebezpieczeństw:
        1. Wstrząs
        2. Dodatkowe zranienia - na skutek przemieszczania się odłamków kości
        3. Zakażenie - przy złamaniu otwartym

    Udzielającemu pomocy nie wolno poruszać złamaną kończyną. Jeśli występuje złamanie otwarte, ranę przykrywa się jałowym opatrunkiem. Raczej należy unikać prowizorycznego unieruchamiania, gdyż może to spowodować więcej szkód niż pożytku. Bezwzględnie należy zdjąć pacjentowi biżuterię przy złamaniach kończyn górnych, lub buty - przy złamaniach kończyn dolnych. W przypadku wystąpienia obrzęku, późniejsze zdjęcie ww. przedmiotów może doprowadzić do groźnych następstw, z obumarciem palców włącznie. Pacjenta układa się wygodnie i wzywa pogotowie ratunkowe. W oczekiwaniu na nie, nie pozwala się pacjentowi jeść i palić, gdyż mogło by to utrudnić późniejsze podanie narkozy w szpitalu.

Usprawnianie polega głównie na ćwiczeniu zdrowymi kończynami i jak jest taka możliwość to uszkodzoną kończyną izometrycznie i przez wykorzystanie synergizmów mięśniowych. Przy pełnym zroście można robić prawie wszystko, zwiększając stopniowo obciążenia. Unikać należy ćwiczeń skrętnie wpływających na uszkodzoną kość.

 

ZOBACZ:

            (wymagany realplayer)

               Traumatologia - cz.II (wymagany realplayer)

---