Co znaczy, że Bóg mnie kocha
„Bóg mnie kocha” - to zdanie dla wielu z was jest może pustym frazesem. Dla mnie zaś jest pełne treści. O pełni tego zdania świadczą chociażby czytania z Wigilii Paschalnej, jak również życie każdego z nas odczytywane w świetle chociażby tych fragmentów Pisma Świętego. Prześledźmy teraz te wybrane, których wspólnym mianownikiem są słowa „Bóg kocha każdego człowieka”.
W pierwszym czytaniu z Księgi Rodzaju czytamy: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam, aby panował nad rybami, ptactwem, nad bydłem, nad całą ziemią” (por. 1,26). Opis stworzenia świata przypomina nam, że Bóg uczynił cały świat dla człowieka i oddał mu we władanie. Świat stworzony, który widzisz, słyszysz, czujesz, dotykasz jest darem Bożej miłości. Warto zatrzymać się i zachwycić się nad całym światem i sobą samym, aby zobaczyć, że to wszystko czego doświadczam, kim jestem i co mam, nie jest przypadkiem, lecz wyrazem Bożej miłości.
Drugie czytanie, również z Księgi Rodzaju opowiada o próbie jakiej został poddany Abraham. Zanim wydarzyła się ta próba Bóg obiecał Abrahamowi, że będzie ojcem licznego narodu, pomimo, że ten był starcem i nie miał dzieci. To co dla człowieka jest niemożliwe, nie jest takie dla Boga. Abraham i Sara w starości cieszyli się darem rodzicielstwa. Ale Bóg nakazał Abrahamowi złożyć w ofierze swojego jedynego syna Izaaka. Niezrozumiałe było to, że Bóg daje, a teraz chce zabrać wyczekiwanego syna. Jednak Abraham nie wacha się zrobić to o co prosi go Bóg. Ta historia pokazuje, że Bóg jest zawsze wiernym swoim obietnicom, choć nam wydaje się, że jest inaczej. Każdemu z ludzi obiecuje życie wieczne i chce aby tak się stało, choć prowadzi do tego droga przez najróżniejsze trudności, które nas tak po ludzku przerastają. Bóg mówi: „Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna” (22,12). Te słowa przypominają nam także o tym, że miłość nasza do Boga ma być zawsze na pierwszym miejscu, nawet ponad miłość do dziecka, współmałżonka, rodziców…
Trzecie czytanie z Księgi Wyjścia opisuje sytuację nad Morzem Czerwonym. Kiedy Izraelici wyszli z Egiptu i dotarli nad brzeg morza dostrzegli, że są ścigani przez rydwany faraona. Sytuacja nie była do pozazdroszczenia: z jednej strony morze z drugiej rozwścieczeni Egipcjanie. Bóg okazuje swoją moc - ratuje naród wybrany z sytuacji beznadziejnej. Przeprowadza suchą nogą Izrael po dnie morza i niszczy na ich oczach jego wrogów, tych którzy chcieli ich ponownie uczynić niewolnikami. Ginący żołnierze faraona krzyczeli: „Uciekajmy przed Izraelem, bo w jego obronie Pan walczy z Egipcjanami” (Wj 15,25). W tym właśnie wyraża się miłość Boga do swoich dzieci, że walczy i broni nas przed naszymi nieprzyjaciółmi oraz ratuje nas z sytuacji beznadziejnych. Uwierz w to, że naprawdę tak jest również w Twoim życiu. Bóg wielokrotnie ratował Cię z najróżniejszych opresji i sytuacji bez wyjścia, gdy zwracałeś się do Niego. Choć nie zawsze to było według twojego wyobrażenia i pomysłu.
W kolejnym czytaniu prorok Izajasz pisze: „bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie” (54,10). To jest dobra nowina dla nas, że miłość Boga jest nieodwołalna! On nigdy nie przestanie nas kochać i pragnąć dla nas największego dobra - czyli życia wiecznego. Może się zdarzyć, że przyjaciele, dzieci albo żona odwrócą się od ciebie, ale Bóg nigdy!
Piąty fragment Pisma Świętego czytany w czasie Wigilii Paschalnej również pochodzi z proroka Izajasza: „Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, choć nie macie pieniędzy. Kupujcie i spożywajcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko” (55,1). Każdy człowiek jest spragniony miłości. Często otrzymujemy ludzką miłość, która kosztuje, bądź domaga się odwzajemnienia. Zaś miłość Boga jest za darmo, w żaden sposób nie musimy na nią zasługiwać. Tak naprawdę nic nie musimy robić, aby Bóg nas kochał. Nam często wydaje się, że będziemy kochani przez Boga tylko wtedy, kiedy będziemy wypełniać pewne reguły, gdy będziemy bardzo porządni, ponieważ tego doświadczyliśmy w relacji z ludźmi. Dlatego tak bardzo niepojęte jest to, że Bóg kocha nas nawet wtedy gdy my źle postępujemy. Bóg kocha za nic!
W Księdze Barucha czytamy: „Mądrością jest księga przykazań Boga i Prawo trwające na wieki. Wszyscy, którzy się go trzymają, żyć będą. Którzy go zaniedbują, pomrą” (4,1). Miłość Boga jest cudowna i niepojęta ponieważ wyraża się w tym, że On w swojej mądrości daje nam przykazania. Bóg nie zabrania nam rzeczy dobrych, ale tych, które sprowadzają na nas nieszczęścia i powodują w nas smutek. Bóg Stworzyciel daje swoim stworzeniom konkretną instrukcję - pomoc do właściwego obsługiwania się z życiem, abyśmy osiągnęli życie wieczne wraz z Nim. Mówi do nas: „żyj według moich słów a będziesz szczęśliwy, w przeciwnym wypadku nie miej do Mnie pretensji, że Cię nie ostrzegałem”. Nikt z nas nie musi sam odkrywać co jest dobre a co jest złe, bo Bóg w swojej dobroci już nam to wskazał.
„Pokropię was czystą wodą, abyście się stali czystymi, i oczyszczę was od wszelkiej zmazy (…) odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała” (36,25-26) - to słowa Boga, które przekazuje prorok Ezechiel w siódmym czytaniu Paschy. Słowa te mówią o Bożym miłosierdziu, które jest nie ograniczone. To czytanie przypomina nam, że Bóg tak bardzo nas kocha, że nie ma zła, którego by nam nie przebaczył, jeżeli my ufnie do niego chcemy powrócić. Często myślimy, że Bóg przestaje nas kochać, gdy grzeszymy. To jest kłamstwo! Nie ma w naszym życiu ziemskim ani dnia, ani godziny, ani minuty, ani mikrosekundy kiedy Bóg by nas nie kochał. Przepięknie śpiewa o tym Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej: „Jestem kochany z moim grzechem, jestem kochany z mą słabością, za darmo ukochał mnie Pan, umarł za mnie i zmartwychwstał, abym żył.”
W ósmym czytaniu z Listu św. Pawła do Rzymian jest napisane: „Jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus powstawszy z martwych już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy” (6,8-9). Najważniejsze i najpiękniejsze w Bogu jest to, że On obiecuje nam, że będziemy żyli wiecznie. Tak jak Chrystus zmartwychwstał, my również zmartwychwstaniemy. Śmierć nie jest ostatnim wydarzeniem w życiu człowieka. Śmierć jest początkiem nowego życia - życia wiecznego z Bogiem. Jest wiele definicji miłości, ale jedna z najpiękniejszych brzmi: Kochać to powiedzieć komuś nie umrzesz. Właśnie Bóg tak mówi o swojej miłości: Tak bardzo kocham Was, że chcę wam dać życie bez końca w Moim Królestwie.
Zdanie „Bóg mnie kocha” jest pełne dobrych treści. On stworzył cały ten świat, jest wierny swoim obietnicom, broni nas przed nieprzyjaciółmi i ratuje z sytuacji po ludzku beznadziejnych, przebacza nam każdy grzech, daje nam przykazania. Jego miłość jest nieodwołalna i całkowicie darmowa. I najważniejsze jest to, że obiecuje nam życie wieczne w niebie.
Ks. Paweł Sprusiński