Udraznianie dróg oddechowych

I Metody bez przyrządowe

1. Odchylenie głowy do tyłu z wysunięciem żuchwy

Środki ostrożności

• Nie wciskać palców głęboko w tkanki miękkie podbródka

• Do unoszenia żuchwy nie używać kciuka tylko pozostałych palców

• Utrzymać usta poszkodowanego otwarte

• Sprawdzić stan jamy ustnej

• Nie stosować w/w manewru przy podejrzeniu uszkodzenia szyjnego odcinka kręgosłupa

2. Wysunięcie żuchwy do przodu

Zająć pozycję z tyłu głowy palce ułożyć na kątach żuchwy i wysunąć ja do przodu.

3. postępowanie u dziecka

Manewry są bardzo podobne, pamiętając że głowa dziecka jest w stosunku do tułowia większa, dlatego też należy pod plecy dziecka podłożyć koc lub poduszkę, aby wyrównać poziom głowy i tułowia dziecka.

II Metody przyrządowe

1. Rurki GUEDELA ( ustno - gardłowe)

Zakładanie

• Zastosować środki ochrony osobistej

• Dobrać rozmiar rurki

• Długość dobieramy mierząc od kąta ust do płatka usznego

• Zakładać tylko osobom nieprzytomnym z powodu możliwości wystąpienia odruchu wymiotnego i kaszlowego.

• Za krótka rurka nie zapobiegnie zapadaniu się języka

• Za długa rurka zamknie wejście do krtani

• Upewnić się czy jama ustno - gardłowa nie zawiera ciał obcych

Techniki zakładania

1. dobrać rozmiar rurki

2. otworzyć usta poszkodowanego

3. pociągnąć żuchwę ku dołowi

4. wsuń rurkę wygięciem ku dołowi i przesunąć wzdłuż podniebienia, aż poczujemy opór

5. gdy rurka znajduje się na tylnej ściance gardła odwracamy ją o kat 180­⁰

6. rurkę włożyć głębiej az kryza oprze się na zębach

Zakładanie rurki u dziecka

1. dobrać rozmiar rurki

2. rozchylić dziecku usta

3. ucisnąć język szpatułką

4. delikatnie wsunąć rurkę wygięciem ku podniebieniu, aż kryza oprze się na dziąsłach lub zębach.

2. Rurka nosowo - gardłowa

Lepiej tolerowana u ludzi przytomnych.

Przydatna w przypadkach szczękościsku i urazach twarzoczaszki.

Ostrożnie zakładamy przy złamaniach podstawy czaszki.

Rozmiar rurki

U dorosłych 6 - 7

Długość rurki mierzymy od nosa do płatka usznego

Zakładanie rurki

Rurkę zwilżyć np. żelem lignokainowym ( nie stosujemy środków poślizgowych na bazie oleju np. wazeliny)

Rurkę wkładamy do prawego nozdrza ścięciem skierowanym do przegrody nosa.

Rurkę wsuwamy powoli aż jej kołnierz sięgnie końca nosa.

Oddychanie zastępcze

Stosujemy je gdy po udrożnieniu dróg oddechowych pacjent nie oddycha, oraz gdy częstość oddechów jest zbyt mała tzn:

• U dorosłego poniżej 8 oddechów / min

• U dziecka poniżej 10 oddechów / min

• U niemowlęcia i noworodka poniżej 20 oddechów / min

Oddychanie zastępcze stosujemy również gdy występują:

• nieprawidłowe ruchy oddechowe,

• sinica wokół ust,

• skóra blada pokryta potem

• przy zwolnionej akcji serca

Normy wentylacji

Dorosły

Wdech od 1,5 - 2 sek - powinno to dać 10 - 20 oddechów / min

Dziecko

Wdech od 1 - 1,5 sek - powinno to dac około 20 oddechów / min

Niemowlę

Wdech od 1 - 1,5 sek - częstośc oddechów około 30 oddechów / min

Noworodek

Wdech około 1 sek - częstośc oddechów około 40 oddechów / min

Metody wentylacji zastępczej

1. usta - usta

2. usta - maska

3. usta - nos

4. z użyciem worka samo rozprężnego AMBU

• RKO prowadzimy przez 2 minuty.

• Oceń rytm

• Nadal wskazania - reanimacja

• Przed 3 defibrylacją 1 mg ADRENALINY

• AMIODARON (CORDARONE) przed 4 defibrylacją 30 mg we wlewie w 5 % glukozie 250 ml

Między 2 a 3 defibrylacją podajemy ADRENALINĘ

Między 3 a 4 defibrylacja podajemy AMIODARON we wlewje 250 ml 5 % glukozy.

ASYSTOLIA

Jest to niskonapięciowe migotanie komór sercowych

Podajemy 3 mg ATROPINY

ADRENALINĘ

---