SERCE PŁUCNE
(COR PULMONALE)
Definicja:
Jest to przerost i/lub rozstrzeń prawej komory serca będące następstwem zaburzeń strukturalnych, czynnościowych albo krążenia w płucach, z nadciśnieniem płucnym.
Pierwotny wzrost oporów w krążeniu małym
Przeciążenie ciśnieniowe prawej połowy serca
I Ostre serce płucne
Gwałtowny wzrost oporów - najczęściej spowodowany zatorem płucnym lub napadem astmy oskrzelowej
Zator płucny
Jest to zamknięcie jednej z tętnic płucnych przez materiał zatorowy, który przywędrował z krwią. Najczęściej jest efektem zakrzepicy żylnej w dorzeczu żyły głównej dolnej (miednica mniejsza 15%, żyły udowe 70-80%), rzadziej w dorzeczu żyły głównej górnej i prawej połowy serca.
Sporadycznie materiałem zatorowym może być powietrze, tłuszcz, płyn owodniowy, komórki guza.
Masywny zator - zamknięcie > 50% krążenia płucnego
Przewlekła zatorowość płucna - wskutek powtarzających się w ciągu miesięcy lub lat niewilkich zatorów dochodzi do stopniowego zamykania naczyń łożyska tętniczego i rozwoju nadcisnienia płucnego.
Najważniejsze czynniki ryzyka:
unieruchomienie
uraz
leczenie chirurgiczne
nowotwór
ciąża, połóg, doustne środki antykoncepcyjne
otyłość
podeszły wiek
cewnikowanie naczyń żylnych
zaburzenia krzepliwości krwi (niedobór AT III, antykoagulant toczniowy)
zawał mięśnia sercowego prawej komory
Czynniki wywołujące:
poranne wstanie
czynności wymagające parcia
nagłe obciążenie fizyczne
Patofizjologia
Materiał zatorowy osadza się w tętnicach płucnych ognisko zawałowe
(zwł. w segmentach podstawnych płatów dolnych) (zatkanie dużego naczynia lub niewydolne krążenie oboczne - np. w starszym wieku)
zaburzenie stosunku wentylacji do perfuzji
przeciek / wentylacja martwej przestrzeni pęcherzykowej hipoksemia tętnicza z niedokrwieniem sierdzia
organizacja materiału zatorowego i rekanalizacja
Konsekwencje hemodynamiczne:
Pola przekroju naczyniowego łożyska płucnego
Oporów w łożysku płucnym - mechanizmy odruchowe oraz mediatory uwalniane z płytek
(TX, 5-HT) przyczyniają się dodatkowo do skurczu nn. płucnych z dalszym narastaniem obciążenia następczego.
Ciśnienia tętniczego płucnego
(aby utrzymać przepływ)
pracy serca prawego ( przeciążenie ciśnieniowe)- może dojść do ostrej niewydolności prawokomorowej !
rzutu serca i kompensacyjna tachykardia - może dojść do wstrząsu krążeniowego
„forward heart failure”
Ciężkość przebiegu zależy od:
rozległości zatoru
działania mediatorów wazoaktywnych i/lub bronchospastycznych
stanu płuc i serca pacjenta przed epizodem
(z powodu dużej rezerwy normalnego łożyska kapilarnego płuc średnie płucne ciśnienie tętnicze rzadko przekracza 40 mmHg (N<18 mmHg). Ciśnienie wyższe wskazuje na współistnienie choroby naczyń płucnych lub sugeruje przewlekłą zatorowość płucną.
Konsekwencje oddechowe
Powstanie obszarów wentylowanych ale bez perfuzji (pęcherzykowa przestrzeń martwa)
hipokapnia pęcherzykowa
pneumokonstrykcja i upośledzenie wentylacji
utrata surfaktantu pęcherzykowego
zapadanie pęcherzyków płucnych i atelektazje segmentalne w ciągu 24-48 godzin
nasilanie się hipoksemii
w fazie rezolucji dochodzi do „intrapulmonary shunt”
z powodu upośledzonej wentylacji zajętych obszarów płuc
Objawy kliniczne:
Niewielki zator
- u osób młodych (<40 rż) może przebiegać bez objawów
najczęściej choroba zaczyna się od nagłego bólu w klatce piersiowej o charakterze opłucnowym, wtórnym do zawału płuca zajmującego fragment opłucnej.
przedmiotowo: tachykardia i płytki przyspieszony oddech, rzadko sinica (ból!); osłuchowo trzeszczenia i ewent. tarcie opłucnowe nad zajętym obszarem.
Masywny zator w tętnicy płucnej
silna duszność
tachykardia i tachypnoe
ból w klatce piersiowej
omdlenia, sinica
zmniejszenie pojemności minutowej serca - obwodowy skurcz naczyń
hipotonia
wzrost ciśnienia w żyłach szyjnych
Przewlekła zatorowość płucna
duszność
sinica
przeciążenie prawej komory
do chwili wystąpienia niewydolności prawokomorowej lub narastającej duszności może przebiegać bezobjawowo.
Badania dodatkowe
1. Badania biochemiczne - gazometria krwi tętniczej
- hipoksemia (nie zawsze)
2. Badania metodą obrazowania
RTG kl.p.
pasma niedodmy w późniejszym okresie ostrego, niewielkiego zatoru płucnego
obszary zmnięjszonego ukrwienia płuc w przebiegu ostrego, masywnego zatoru płucnego
poszerzenie tętnic płucnych w przypadkach przewlekłej zatorowości płucnej
Badania izotopowe płuc
upośledzenie perfuzji bez zaburzeń wentylacji - ostry zator tętnicy płucnej
znaczny zaburzenie perfuzji - masywna zatorowość płucna
rozległe zaburzenia stosunku wentylacji do perfuzji - przewlekła zatorowość płucna
Arteriografia płucna (wybrane przypadki)
obraz amputowanego naczynia w ostrym zatorze
ubytki w wypełnieniu obwodowych fragmentów naczyń tętniczych w przewlekłej zatorowości płucnej
3. EKG
cechy przeciążenia prawej komory
Terapia
Leczenie wspomagające
leki przeciwbólowe
tlenoterapia
Leczenie swoiste:
farmakologiczne
leczenie trombolityczne
leczenie przeciwkrzepliwe
chirurgiczne
embolektomia płuca
filtr wszczepiany do żyły glównej dolnej
Zapobieganie zatorowości płucnej jest łatwiejsze i mniej kosztowne niż jej rozpoznawania i leczenie.
II Przewlekłe serce płucne
Etiologia
Choroby płuc
o charakterze miąższowym („cor pulmonale parenchymale”)
zaburzenia restrykcyjne: zwłóknienie płuc, stany po częściowej resekcji
zaburzenia zaporowe: przewlekłe zapalenie oskrzeli, astma oskrzelowa, rozedma z zatkania
o charakterze naczyniowym („cor pulmonale vasculare”)
nawracające zatory płucne
zapalenia naczyń
pierwotne nadciśnienie płucne
Niewystarczająca wentylacja mechaniczna
zniekształcenie klatki, otyłość, zespół bezdechu sennego
Hipoksja pęcherzykowa spowodowana długotrwałym przebywaniem na dużych wysokościach.
Patogeneza zwiększenia oporów w krążeniu małym:
Mechanizm Eulera-Liljestranda - hipowentylacje pęcherzykowa prowadzi do kurczu naczyń ze wzrostem ciśnienia w części tętniczej krążenia płucnego
Utrata miąższu ze zniszczeniem - mniejsze pole przekroju łożyska naczyniowego
Zatkanie naczyń płucnych
Zwiększenie lepkości krwi (poliglobulia)
Podział nadciśnienia płucnego na okresy:
utajone nadciśnienie płucne (tylko po wysiłku fizycznym)
jawne nadciśnienie płucne ( występujące w spoczynku)
Podział przewlekłego serca płucnego na okresy:
wyrównana serce płucne z nieobecną lub utajoną niewydolnością prawokomorową
niewyrównane serce płucne z objawową niewydolnością prawokomorową
Objawy kliniczne:
początkowo niewielka duszność wysiłkowa, częstoskurcz zatokowy, zaburzenia rytmu
zawroty głowy, omdlenia
słabo zaznaczona sinica
bóle w klatce piersiowej
Badanie przedmiotowe:
osłuchiwaniem; głośny 2 ton serca nad zastawką pnia płucnego, ewent. rozszczepiony
EKG:
cechy przerostu prawej komory
zaburzenia repolaryzacji prawej komory
Badania obrazujące
echokardiografia
RTG kl.p.
Scyntygrafia perfuzyjna i wentylacyjna
Pomiary ciśnień w krążeniu małym.