Okres klasyczny filozofii Starożytnej. Okres ten został zapoczątkowany przez Sokratesa. Filozofowie postsokratejscy skupiali się na etyce. Okres klasyczny to okres, który trwa ok. 100 lat, przełom V - IV w.p.n.e.
Arystoteles jest w metafizyce materialistą. Chociaż nie do końca jest konserwatywny. W dziedzinie poznania jest empirystą genetycznym, wskazuje na skutek bodźców z otoczenia. Platon jest najczystszej wody arystokratom. Jest potomkiem dawnych królów ateńskich. Pochodzi w prostej linii od Solona.
Arystoteles to przedstawiciel klasy średniej - wolny człowiek, ale na życie zarabia pracą.
Platon - 427r-347r.p.n.e, przeżył 80 lat. Bardzo był zaangażowany w politykę. Tworzy filozofię społeczną i polityczną. Jest działaczem, który swoją koncepcję chce wprowadzić w życie. Podejmuje bardzo wiele niebezpiecznych wypraw. Chce zreformować życie polityczne w Syrakusy. W otoczeniu tamtejszego tyrana Dionizosa Starszego istotną rolę odgrywali Pitagorejczycy. Platon chciał przez nich zreformować to silne państwo. Nie spodobało się to Dionizosowi i Platon popadł w niełaskę. Wrócił jednak po śmierci Dionizosa Starszego, mając nadzieje, że Dionizos Młodszy poprze go, ale tak się nie stało. Pitagorejczyków uwięził i Platon znowu musiał wrócić do siebie.
Platon jest kontynuatorem dociekań myśli Sokratesa. Platon w postrzeganiu Świata nie różnił się niczym od swojego nauczyciela. Platon musi być odczytywany przez pryzmat jego filozofii politycznej. Na poglądy Platona złączyły się dwie różne przyczyny. Platon jest uczniem szkoły pitagorejskiej, szkoły Sokratesa i szkoły starszych swoich kolegów.
Dzięki Pitagorejczykom wykorzystuje teorię duszy. Dzięki Sokratesowi koncentruje uwagę na teorii dobra. Dzięki Euklidesie z madery i dzięki Eubulidesowi poznaje lepiej filozofię eleacką i zajmuje się teorią bytu.
System filozoficzny - olbrzymia teoria, która jest złożona z teorii szczegółowych. Jednak z tych teorii odgrywa rolę wiodącą, główną.
Platon podejmuje nauczanie Sokratesa, w chwili, w której śmierć Sokratesowi to przerywa. Sokrates nie scharakteryzował dobra, tak jak by chciał. Platon podejmując wątek Sokratesa zastanawia się nad metodami Sokratesa. Czy warto iść drogą empiryczną, aby dojść do znaczenia dobra? Platon się nad tym zastanawiał. Platon jest przekonany, że trzeba poszukać innej metody, że trzeba iść metoda racjonalizmu.
Czy wiedza ludzka jest spostrzeżeniem? Nie jest. Tymczasem teoria sensualizmu, mówiła, że jest, a więc Platon musiał to odrzucić.
Racjonalizm - to stanowisko filozoficzne w realiach teorii poznania, zgodnie z którymi rozum jest źródłem i/lub kryterium prawdziwości naszej wiedzy.
Aby określić dobra, użył teorie duszy.
Gdzie jest dusza? W świecie idealnym, czyli w świecie realnym. Platon uważał, że świat prawdziwy nie powstaje, ani nie ginie, tylko ciągle trwa.
Koncepcja duszy Platona została przedstawiona w micie 3 elementów.
Najniżej jest dusza zmysłowa, później dusza wolicjonalna(wola), a najwyżej jest dusza rozumna. Dusza przebywa w świecie realnym czyli w świecie idealnym.
Temu wszystkiemu odpowiada etyka, bo każdy z tych stanów ma cnotę:
stan pracujący - umiar
stan wojownika - męstwo
stan filozofa, myśliciela - mądrość
To rozum tworzy nam idealne państwo, którego główną cnota jest sprawiedliwość.
Świat idealny dla świata zmysłowego jest wzorcem, uczestniczy w postrzeganiu, a postrzeganie uczestniczy w świecie idealnym.
Arystoteles - jest uznawany za jednego z najwybitniejszych. Przyszedł na świat w Stagirze.
Arystoteles żyje w okresie, w którym Grecja zostaje podporządkowana Macedończykom. Ur. 384r.p.n.e, zm. 322r.p.n.e. Przyszedł na świat w rodzinie lekarskiej. Jako dziecko przebywał na dworze Króla Filipa macedońskiego. Dzięki temu, że jakiś czas studiował u Platona, król Filip zrobił go nauczycielem przyszłego Aleksandra Wielkiego.
Cecha zasadnicza świata realnego jest zmienność. Zmiany o charakterze substancjonalnym, jakościowym, ilościowym, przestrzeni.
Substancje wyłaniają się ze zmiany. Zmiana substancji jest niepowtarzalna, dlatego, że tkwią w niej 2 sprzeczne elementy: ciało się zmienia, ale materia zawsze pozostaje taka sama.