Tadeusz Deptuła
Droga Przyjaźni Polsko-Czeskiej
Droga Przyjaźni Polsko-Czeskiej jest to szlak turystyczny o długości ok. 30 km, oznakowany kolorem czerwonym, prowadzący głównym grzbietem Karkonoszy - na przemian po polskiej i czeskiej (dawniej czechosłowackiej) stronie granicy.
Szlak został uruchomiony 16 czerwca 1961 roku na mocy polsko-czechosłowackiej konwencji turystycznej jako Droga Przyjaźni Polsko-Czechosłowackiej. Dzięki jego otwarciu turystom polskim udostępniono czeskie Karkonosze, a turystom czeskim - polskie oraz zachodnią część ziemi kłodzkiej i Jezioro Otmuchowskie. Wycieczki do Czech obwarowane były jednak licznymi ograniczeniami.
W latach 70. i 80. XX wieku, w rejonie Drogi Przyjaźni odbywały się nielegalne spotkania opozycji polskiej z czechosłowacką (m.in. pierwsze spotkanie Jacka Kuronia z Vaclavem Havlem w 1978 roku). Od 13 grudnia 1981 roku - w związku z wprowadzeniem stanu wojennego - Droga Przyjaźni została zamknięta. Ruch na jej całej długości przywrócono w 1984 roku.
Od 1993, po rozpadzie Czechosłowacji i proklamowaniu Republiki Czeskiej, szlak zaczęto nazywać Drogą Przyjaźni Polsko-Czeskiej. Nazwa ta wystąpiła również w oficjalnej umowie między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Czeską o współpracy w sprawach granicznych, która została sporządzona w Pradze 25 maja 1999 roku.
Droga Przyjaźni rozpoczyna się na Szrenicy, następnie przebiega nad Śnieżnymi Kotłami, przez Czarną Przełęcz, Śląskie Kamienie, Przełęcz Karkonoską, Słonecznik, schronisko PTTK "Śląski Dom", Śnieżkę, Czarną Kopę, Sowią Przełęcz do Przełęczy Okraj. Na odcinku: Szrenica - schronisko PTTK "Śląski Dom" pokrywa się z Głównym Szlakiem Sudeckim.
Szeroki i dobrze utrzymany szlak biegnie wzdłuż granicy między Polską a Czechami. Przez całą drogę zachwycają widoki na panoramę roztaczającą się na rozległe podnóże Karkonoszy. Ciekawe formy skalne oraz głazy czynią trasę atrakcyjną, co w połączeniu z wyznaczonymi miejscami na odpoczynek zapewnia przyjemne spędzenie czasu. Z uwagi na występujące na całej trasie stosunkowo małe różnice wysokości, bardziej wyczerpuje długa droga niż wspinanie się po zboczach.
Droga Przyjaźni Polsko-Czeskiej od Szrenicy prowadzi niezwykle widokowym Głównym Grzbietem Karkonoszy, by po przejściu przez Łabski Szczyt doprowadzić do położonej nad Śnieżnymi Kotłami Stacji Przekaźnikowej TV. Dawniej w tym niezbyt pięknym budynku mieściło się schronisko turystyczne, niestety obecnie nie można do niego wejść. Nieprzeciętną atrakcją są znajdujące się pod wiodącą grzbietem ścieżką Śnieżne Kotły, polodowcowe skalne urwisko, którego wysokość sięga dwustu metrów.
Dalej szlak wiedzie zboczem Wielkiego Szyszaka. Wielki Szyszak jest drugim po Śnieżce szczytem tych gór, jeśli chodzi o wysokość nad poziomem morza. Ma on 1509 metrów. Spod Wielkiego Szyszaka szlak rusza dalej, przez Przełęcz pod Śmielcem oraz Czarną Przełęcz, by prowadząc wśród ciekawych geologicznie Czeskich i Śląskich Kamieni i doprowadzić asfaltową drogą na Przełęcz Karkonoską. Tutaj znajduje się schronisko Odrodzenie, gdzie można zatrzymać się na nocleg, Przez około kilometr za schroniskiem szlak czerwony stromo pnie się do góry, podczas drogi zboczem Małego Szyszaka. Wśród kosodrzewiny i górskich łąk, wiedzie on dalej ścieżką przyjaźni, by po około godzinie osiągnąć skałkę Słonecznik.
Jeszcze przez kilka kilometrów szlak prowadzi ścieżką przecinającą górskie łąki, ale nie jest to droga monotonna. Wiedzie bowiem skrajem kotłów Wielkiego i Małego Stawu, widoki są więc niesamowite. Oba stawy widać, jak na dłoni, wraz z całą Kotliną Jeleniogórską, a nad Małym Stawem widać też schronisko Samotnia i Strzechę Akademicką.
Wreszcie szlak dociera do Spalonej Strażnicy i dalej poprowadzi Równią pod Śnieżką do Śląskiego Domu położonego u podnóży najwyższego szczytu Karkonoszy.
Stosunkowo krótką, lecz bardzo wyczerpującą kamienistą ścieżką, szlak prowadzi licznymi serpentynami na szczyt Śnieżki. Znajduje się na nim charakterystyczne, złożone z trzech “spodków” schronisko wraz z obserwatorium meteorologicznym, drewniana kapliczka oraz stacja czeskiego wyciągu. Ze szczytu roztacza się wspaniały widok na wszystkie strony świata, ponieważ jest to najwyższy punkt w całych Karkonoszach, położony 1602 metry nad poziomem morza.
Szlak prowadzi dalej, schodząc po szerokich stopniach ze Śnieżki z drugiej jej strony, na Czarny Grzbiet. Wiodącą nim ścieżką wśród kosodrzewiny, przez Czarną Kopę prowadzi do czeskiego schroniska Jelenka i dalej na Sowią Przełęcz. Za Sowią Przełęczą szlak oddala się na pewien czas od granicy i wkracza na terytorium Czech. Ścieżką przyjaźni po trzech kilometrach szlak dociera do Przełęczy Okraj, gdzie kończy swój bieg.
Tadeusz Deptuła