8. Na czym polegają zachowania polityczne w organizacjach? Scharakteryzuj 4 rodzaje koalicji.
Zachowaniami ludzi rządzą ich indywidualne interesy. Organizacje nierówno rozdzielają między ich uczestników, to czego ludzie pragną: pieniądze, władzę i prestiż. Tym samym każdy człowiek w organizacji otrzymuje jakiś status. Ludzie dostrzegają, który z uczestników ma podobny status do jego własnego. Stąd wiedzie prosta droga do identyfikowania grupowej wspólnoty interesów i pojawienia się grup świadomie dążących do utrzymania lub podważenia istniejącego ładu społecznego organizacji. Grupy takie to koalicje organizacyjne.
4 typy koalicji:
koalicje konserwatywne - skupiają tych, którzy w organizacyjnej „stratyfikacji” zajmują najwyższą pozycję, czyli zdobyli najwięcej władzy, są najlepiej wynagradzani, mają największy prestiż. Są zainteresowani głównie ochroną własnej pozycji. To leży w ich wspólnym interesie.
koalicje ofensywne - konsekwentnie dążące do zmiany swojego społecznego statusu. Są to osoby, których status pod pewnymi względami jest nadal wysoki, a pod pewnymi zbyt niski (np. wysoko opłacani specjaliści bez władzy). Są to elity, ale nie mające dostępu do władzy. Są w stanie sami opracować starannie przemyślany plan działania i sprawnie zmobilizować do jego realizacji w odpowiednim momencie (najczęściej w czasie kryzysu).
koalicje wybuchowe, najczęściej o charakterze masowym - powstają z największych liczebnie grup organizacyjnych, których produkcyjne znaczenie jest duże. Niski prestiż społeczny, relatywnie niewysokie zarobki i znikomy wpływ na podejmowane w organizacji decyzje są charakterystyczne dla tej koalicji. Mają jednak świadomość swojego znaczenia dla organizacji. Często ich protesty nie są wysłuchiwane, a w efekcie napięcia się kumulują i jedna decyzja władzy może doprowadzić do wybuchu. Powstają bunty i strajki. Są one jednak krótkotrwałe, bo nie mają zaplecza strategicznego.
koalicje apatyczne - o najniższym statusie społecznym i marginalnym znaczeniu dla funkcjonowania organizacji (niewykwalifikowani robotnicy, drobni urzędnicy, osoby zatrudnione sezonowo). Ich apatia jest jednak pozorna. SA mistrzami drobnego sabotażu. Nie będąc w stanie się zorganizować, nie są zdolni do całkowitego sparaliżowania machiny organizacyjnej. Mogą jednak utrudniać to funkcjonowanie. Bierny opór indywidualny jest najczęściej stosowanym przez te grupy sposobem obrony własnych interesów.