Synteza wielkocząsteczkowej żywicy epoksydowej
Wykonanie ćwiczenia:
Zmontowano zestaw:
zamontowano pręt mieszający, w łapie umieszczono kolbę trójszyjną, tak aby pręt nie dotykał dna kolby,
do jednej szyjki kolby włożono chłodnicę zwrotną, do drugiej - termometr.
2. Zawartość kolby (28,51g dianu, 10g wody, 6 ml 2% roztworu glikocelu TA, 12,5 ml epichlorohydryny
i 1,9 ml chlorobenzenu) mieszano intensywnie w temperaturze 20-45°C w ciągu 15 minut w celu
otrzymania jednolitej dyspersji. Podczas mieszania otrzymano kremową konsystencję roztworu.
Po ustaleniu w roztworze 45°C przy stałym mieszaniu wkraplano z wkraplacza przez chłodnicę 50g 10% roztworu NaOH, z taką szybkością, aby ług wprowadzić równomiernie w ciągu 30 minut. Uważano przy tym, aby temperatura nie przekroczyła 45°C, gdyż spowodowałoby to zlepienie się perełek. Podczas wkraplania roztwór był lekko różowy. Dodatkowo dodano 3 ml glikocelu w celu zgęstnienia roztworu.
Po dodaniu ługu mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 92-93°C w ciągu 40 minut. Otrzymano białą konsystencję roztworu.
Następnie w tej temperaturze wkraplano jak wcześniej 20g 10% roztworu NaOH nie przerywając mieszania i ogrzewając dalej przez 40 minut.
Potem mieszaninę zobojętniono HCOOH (2 kapilarki) i ochłodzono do temperatury 29°C. Zawartość kolby przeniesiono do zlewki o pojemności 500 ml i kilkakrotnie przemywano wodą.
Uzyskane perełki przesączono na lejku Buchnera i pozostawiono na szalce uprzednio zważonej (m=48,31g) do wyschnięcia na kolejne zajęcia.
Otrzymano białe perełki żywicy epoksydowej o masie 46,88g.
Teoretyczna masa produktu:
mt = mdianu + mepichlorohydryny - mHCl
m epichlorohydryny
- m HCl
92,5g - 36,5g
14,5g - x
x = 5,7g HCl
mt = (28,51 + 14,5 - 5,7)g = 37,31g
Obliczanie wydajności:
W % =
mp - masa otrzymanego produktu, g mp = (95,19-48,31)g = 46,88g
mt - teoretyczna masa produktu, g
W % =
Dyskusja wyników i wnioski:
Żywice epoksydowe otrzymano w wyniku reakcji poliaddycji dianu (bisfenolu A) i epichlorohydryny o następującej strukturze łańcucha:
Reakcję dianu z epichlorohydryną prowadzi się w środowisku alkalicznym przy różnych stosunkach molowych substratów. Im większy jest nadmiar epichlorohydryny w stosunku do ilości stechiometrycznej, tym mniejszy jest stopień polimeryzacji i masa cząsteczkowa żywicy. W zależności od stosunku molowego substratów otrzymuje się żywice epoksydowe o konsystencji od lepkich cieczy do substancji stałych. Maksymalną masę cząsteczkową produktu otrzymuje się przy ściśle równomolowym stosunku reagentów.
Podczas wykonanego doświadczenia otrzymano żywicę wielkocząsteczkową w postaci białych perełek. Cechą charakterystyczną takich żywic jest wysoka temperatura mięknienia (100-150°C), mała liczba epoksydowa w granicach 0,1-0,02 i duża masa cząsteczkowa (900-4000) przy n = 2-12.
Żywice epoksydowe mają szerokie zastosowanie jako żywice lane (szczególnie w przemyśle elektronicznym) do otrzymywania laminatów epoksydowo - szklanych. Są składnikami klejów do metali, szkła i materiałów ceramicznych, bardzo trwałych lakierów do metali oraz środków zabezpieczających fundamenty betonowe.