III KK 248/04 - wyrok z dnia 11 maja 2005 r.
Doręczenie stronie tylko fragmentu uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego rozpoczynające bieg terminu do wniesienia kasacji, w sytuacji gdy przyczyny niesporządzenia uzasadnienia w całości leżą po stronie sądu, nie może wywoływać skutków dla strony niekorzystnych, a brak w doręczonym stronie fragmencie uzasadnienia ustosunkowania się do zarzutów zawartych w środku odwoławczym jest rażącym naruszeniem przepisu art. 457 § 3 k.p.k., nawet jeśli w terminie późniejszym brakujący fragment uzasadnienia zostanie sporządzony i stronie tej doręczony.
Postanowienie z dnia 26 marca 2008 r., II KK 276/08
1. Przyjęcie jednej z (…) wersji (zdarzenia) i odrzucenie pozostałych wymaga wykazania, że te inne ewentualne wersje zdarzenia są nieprawdopodobne lub też ich prawdopodobieństwo jest w racjonalnej ocenie znikome, nie dające się rozsądnie uzasadnić i pozostaje w sprzeczności z elementarnymi zasadami życiowego doświadczenia lub w sprzeczności ze wskazaniami wiedzy.
2. Ustalenie czynu przypisanego powinno obejmować wszystkie elementy czynu mające znaczenie dla prawidłowej kwalifikacji prawnej, zatem winno zawierać nie tylko wskazanie czasu, miejsca jego popełnienia oraz wszystkie elementy zachowania sprawcy wypełniające ustawowe znamiona czynu zabronionego, nadto takie elementy które konkretyzują czyn popełniony przez oskarżonego.
Nie zawsze da się ustalić mechanizm spowodowania śmierci, sposób działania sprawcy (sprawców), często brak jest jakichkolwiek uchwytnych motywów ich działania, bywa nawet i tak, że ciało ofiary nie zostanie odnalezione, nie oznacza to jednak niemożności udowodnienia sprawcy winy i skazania go za takie przestępstwo.
W przedmiotowej sprawie, w sformułowaniu „w zamiarze bezpośrednim dokonał zabójstwa P. K.” zawarł Sąd Okręgowy wszystkie elementy przypisanej skazanemu zbrodni z art. 148 § 1 k.k. Jedynym znamieniem ustawowym zawartym w tym przepisie jest bowiem znamię „zabija”, którego synonimem jest przecież określenie „dokonanie zabójstwa”.
Wyrok z dnia 24 czerwca 2009 r., IV KK 28/09 (BPK 7/09)
Właściwe zrealizowanie obowiązków określonych w art. 457 § 3 k.p.k. świadczy o zachowaniu standardu rzetelnego procesu odwoławczego. Wynikający z treści art. 6 ust. 1 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności standard rzetelnego procesu obejmuje także postępowanie odwoławcze, a jednym z wyznaczników tego standardu jest wyraźne wskazanie w uzasadnieniu wyroku podstawy rozstrzygnięcia, a więc także odniesienia się do argumentacji stron, które gwarantuje stronie możliwość stwierdzenia rzeczywistego skorzystania z prawa do apelacji.
IV KK 28/09 - wyrok z dnia 24 czerwca 2009 r. (BSN 11/09)
Właściwe zrealizowanie obowiązków określonych w art. 457 § 3 k.p.k. świadczy o zachowaniu standardu rzetelnego procesu odwoławczego. Wynikający z treści art. 6 ust. 1 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności standard rzetelnego procesu obejmuje także postępowanie odwoławcze, a jednym z jego wyznaczników jest wyraźne wskazanie w uzasadnieniu wyroku podstawy rozstrzygnięcia, a więc także odniesienia się do argumentacji stron, które gwarantuje stronie możliwość stwierdzenia rzeczywistego skorzystania z prawa do apelacji.
Postanowienie z dnia 24 lutego 2011 r., III KZ 6/11 (Biuletyn Prawa Karnego nr 4/11)
Przy dochodzeniu roszczeń na podstawie art. 552 k.p.k. wnioskodawcy, który jest pozbawiony wolności i z tego powodu nie brał udziału w postępowaniu przed sądem odwoławczym, należy doręczyć odpis wyroku sądu odwoławczego nawet wtedy gdy miał pełnomocnika z urzędu. W wypadku uznania apelacji za oczywiście bezzasadną, dzień doręczenia odpisu wyroku jest początkiem biegu terminu do złożenia wniosku o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem (art. 457 § 2 k.p.k.).
2
ART. 457 K.P.K.