Zestaw testowy I
Z niejasnością pełnionej roli mamy do czynienia, wtedy gdy:
oczekiwania związane z daną rolą przekraczają możliwości danej osoby;
rola wysyłana jest niejednoznaczna, a jednostka nie wie, czego się od niej oczekuje;
informacje i wskazówki roli wysyłanej są sprzeczne lub wzajemnie się wykluczają;.
Decyzje operacyjne:
wynikają z problemów strategicznych organizacji;
wpływają na wykonywanie zadań ilościowych przedsiębiorstwa;
wynikają ze skomplikowanych problemów występujących w trudnych do przewidzenia sytuacjach.
Brak przywiązania do szczegółowych reguł działania charakteryzuje kulturę:
zachowawczą;
egalitarną;
użyteczną.
Przywódca nieformalny, to osoba:
wyznaczona przez organizację do sprawowania funkcji przywódczej;
posiadająca wiedzę i umiejętności menedżerskie;
angażująca się w działalność przywódczą, lecz której prawo do tego nie zostało formalnie uznane przez organizację;
Strata ponoszona w procesie rozwiązywania problemów, to:
napięcie wynikające z obecności innych ludzi;
niepowodzenie w dzieleniu się unikatową informacją;
rodzaj współdziałania w grupie, który utrudnia rozwiązanie problemu.
Klasyczny model podejmowania decyzji zakłada, że decyzje:
wynikają z przyjętych koncepcji, teorii lub przyjętego systemu wartości;
podejmowane są na podstawie zgromadzonego doświadczenia i tradycji w działaniu;
wynikają z działania obejmującego wszystkie operacje logiczne wraz z przewidywaniem ich skutków.
Do barier, które stoją na przeszkodzie podejmowania decyzji obiektywnych należy:
przekonanie o nieomylności przełożonych;
ograniczone zasoby ludzkie, rzeczowe, informacyjne;
niewłaściwy system motywowania pracowników.
Które z poniższych zachowań nie oddaje istoty administracyjnego modelu podejmowania decyzji:
zadowalanie się optymalnym rozwiązaniem sytuacji decyzyjnej;
wykorzystywanie niepełnej informacji w podejmowaniu decyzji;
podejmowanie decyzji, które nie zawsze służą interesom organizacji.
Kultura pragmatyczna charakteryzuje się:
niską kompetentnością personelu;
przywiązywaniem małej wagi do szczegółowych reguł działania ale stosowaniem kryteriów skuteczności pracy;
priorytetywnością zadań nad potrzebami pracowników.
Na strukturę ról składają się:
wzajemne stosunki między rolami nie akceptowane przez grupę;
zachowania akceptowane przez członków grupy;
stopień wzajemnego zaangażowania członków w sprawy grupy.
Które z poniższych stwierdzeń oddaje istotę podejmowania decyzji w warunkach ryzyka ? Podejmujący decyzję:
musi trafnie określić prawdopodobieństwo związane z każdym wariantem;
nie zna wszystkich możliwości wyboru, ryzyka związanego z każdą z nich ani też ich konsekwencji;
zna dostępne możliwości wyboru, ale nie zna związanych z nimi warunków.
Grupa funkcjonalna to:
grupa stworzona przez organizację dla realizacji bieżących celów organizacji w określonym horyzoncie czasowym;
grupa stworzona przez organizację dla realizacji bieżących celów organizacji w nieokreślonym horyzoncie czasowym;
grupa stworzona przez organizację dla realizacji wąskiego zakresu zadań w domyślnym horyzoncie czasowym.
Bariera nienaruszalności stojąca na przeszkodzie podejmowania obiektywnych decyzji opiera się na:
założeniu, że pewnych rzeczy się nie krytykuje lecz przyjmuje na zasadzie dogmatu;
błędnym mniemaniu, że decydent musi więcej znać i wiedzieć niż podlegli mu pracownicy;
przekonaniu, iż ważnym elementem wpływającym na podejmowanie decyzji jest narastanie zaangażowania w wybranym kierunku działania.
Zadania koniunktywne, to zadania grupowe, których wykonanie jest uzależnione od:
pracy najsprawniejszego członka grupy;
straty ponoszonej w toku rozwiązywania zadania;
pracy najsłabszego członka grupy.
Myślenie lateralne:
poszukuje tego co słuszne;
chętnie podąża przypadkowo napotkanym krokiem;
polega na rozłożeniu problemu na elementy składowe i poszukiwaniu rozwiązania.
Który z wymienionych czynników sprzyja myśleniu grupowemu:
otwartość grupy;
duża spójność grupy;
szczerość w wyrażaniu własnych opinii i gotowość przyjmowania opinii innych.
Lider nieformalny wybierany jest w grupie według wymiaru:
sympatii i/lub możliwość wpływu na członków grupy;
sympatii;
stopnia kontroli i/lub stażu w grupie.