Grzech w Islamie
Pojęcie grzechu w Islamie
Zły duch Ibis namawia ludzi do złego. Człowiek z natury jest słaby i grzeszny. Przychodząc na świat dziecko jest całkowicie niewinne, nie ponosi żadnej odpowiedzialności za swoje czyny. Plum - zły uczynek nie może zostać wykonany przez małe dziecko. Grzech wywołany jest przez krótkowzroczność ( quatr).
Sama nazwa muslim znaczy poddany woli Boga, więc Muzułmanin (Muslim) musi postępować zgodnie z nią, inaczej popełnia grzech. Grzechy dzielimy na obrzędowe, i etyczne. Nie ma lekkich, ciężkich grzechów, każdy jest ciężki. Według tradycji za grzechy uznaje się uprawianie magii, bezprawne małżeństwo, krzywdzenie sierot, ucieczka z pola walki, zaprzestanie postów w ramadan, rodzinne nieposłuszeństwo, i wiele innych…
Grzech w religiach Dalekiego Wschodu
1. Ortodoksyjne religie Indii
Hindusi twierdzą, że cała ludzkość pogrążona jest w nieczystości, czego rezultatem jest cierpienie. Zbawienie i wyzwolenie z życia pełnego bólu osiąga się dzięki wiedzy.
Uznają jednocześnie, że większym grzechem od tych codziennych jest ignorancja i niewiedza.
Stwierdzają że nie można unikać skutków naszych czynów. Lekarstwem na przyczynę grzechu, pożądania jest obojętność. Hindusi zachowują również prawo ahigsy zabraniające jakiejkolwiek przemocy, nakazuje szacunek wobec każdej formy życia.
Grzech dzielimy na rytualny ( obrzędowy), moralny ( etyczny). Hymny Rygwedy zakazują między innymi: hazardu, czarnoksięstwa, uwodzenia kobiet, cudzołóstwa, nieposłuszeństwo wobec prawa, zaprzestanie modlitwy, spędzenie płodu, zepsute zęby.
Według przepisów Brahny nieprzestrzeganie przepisów kastowych jest grzechem łącznie ze skąpstwem, i wcześniej wymienionymi.
2. Nieortodoksyjne religie Indii
Dżingizm nie uznaje samobójstwa za grzech. Więzy międzyludzkie wiążą się z cierpieniem.
Do wyzwolenia prowadzi ośmiostopniowa ścieżka: właściwa wiara, należyte dążenie, należyta mowa, postępowanie, sposób życia, wysiłek, sprawiedliwość, zachwyt. Człowiek nowonarodzony jest obciążony grzechami poprzedniej egzystencji.
Historia religii Karaibskiej
Działalność gminy Esseńczyków, VIII wieku na terenie Iraku. Kalifa abbasydzkiego Abu Dżafar, uporządkował zasady prawno religijne , w ten sposób skrystalizowały się zasady religii Karaimów. Religia powstała w opozycji do Talmudyzmu, zakłada samodzielną interpretacje Pisma Świętego. Karaimi emigrowali na przestrzeni wieków przez Mezopotamie, Jerozolimę, Egipt, Bizancjum, Bałkany, Krym. Karaibskie państwo Chazarów rozwijało się w 6 wieku. W XV wieku na ziemie polskie sprowadził ich Książe Witold w liczbie 400 rodzin, osiedli w kilkunastu miastach. W okresie międzywojnia ostały się cztery ośrodki karaibskie. Karaimowie powoli inkulturują się w społeczeństwo polskie. W latach osiemdziesiątych w Polsce zamieszkiwało dwustu. Na świecie żyje obecnie 30 tysięcy Karaimów 12 tyś. w Izraelu, 5 tyś. na terenie byłego ZSRR.
Religie w antropologii marksistowskiej
Celem marksizmu jest wyzwolenie człowieka z wszelkiego zniewolenia, zagrożenia, zła. Człowiek jest tylko istotą przyrodniczą i społeczną. Przestrzeń poznaczona przez te dwie rzeczywistości wypełnia marksizm idea funkcji ludzkiej pracy, rozumianej jako proces przekształcania przez człowieka całej rzeczywistości, a więc i samego siebie.
Ateizm jest jednym z postulatów dobra człowieka. Religię owa ideologia uznaje za nieodpowiednią formę protestu, zdaniem marksistów utrudnia ona wydostanie się człowieka z trudnego położenia materialnego.
Po odrzuceniu absolutu Boga, marksistowska wizja człowieka stawia istotę ludzką wobec absolutu materii, społeczności, i historii. W ten sposób czyni jedynie z osoby ludzkiej jedynie etap przekształcenia przyrody. Przekształcając układy, człowiek tworzy samego siebie, ale jego twórczość pozostaje w czasie pracy, on zaś przemija nie zaznając prawdziwego szczęścia, przeznaczonego dla przyszłych pokoleń. Giną wartości podmiotowości, wolności, i autonomii względem kolektywu.
Specyfika problemu teologii chińskiej
W 1949 misjonarze i kościół wspierali Chang Kai Szeka i jego nacjonalistów. Wzbudzili tym nienawiść komunistów do kościoła katolickiego. Podczas panowania Mao Tse Tunga kościół ów był systematycznie prześladowany jako ciało obce, którego Chiny jako jednorodny organizm polityczny nie mogły zaakceptować.
W wyniku prześladowań księży które trwają w Chinach przeszło od 60 lat, zamknięto na terenie Chin wszystkie seminaria, i zabroniono wjeżdżać do kraju katolickim kapłanom. Tak więc podstawowym problemem jest brak oficjalnej struktury w kościele chińskim, brak kontaktu chińskiego kleru z placówką w Watykanie.
Władza stworzyła własny kościół patriotyczny. Nie uznający tych zmian kapłani zostali wydaleni z kraju. Ów kościół całkowicie podlega władzy, i ze swej natury jest bardzo ograniczony, np. Ludności odradza się aborcje, ale proponuje się środki antykoncepcyjne, których katolicki kościół nie uznaje. Kościół milczy w wielu ważnych kwestiach społecznych, dotyczących rozbrojenia, czy rodzin jednodzielnych. Głosi, że celem jego jest samowystarczalność, odcięcie się od pomocy zagranicznej, i samoprzepowiadanie Ewangelii przez Chińczyków
Równie ważnym problemem jest mentalność. Dla Chińczyków ojczyzna ich jest środkiem świata. Ciągle dzielą ludzi na cywilizowanych, i obcych. Inne jest również spojrzenie Chińczyków na religie, czasem zastanawiają się Oni czemu narodem wybranym został Izrael który stał na niższym poziomie cywilizacyjnym od Chin. Chińczycy nie uznają również teologii jako nauki, jest to dla nich wiedza o duchach.
Zauważono jednak, co cieszy, że wioski są bardziej prawe, i moralne, nie ma tam korupcji. W jednej z nich, w której zamieszkuje ok. 90 procent katolików ludzie nie wiedzą nawet, co znaczy złamać prawo.
.W 1976 zakończyła się rewolucja kulturalna, dopiero w latach osiemdziesiątych wróciły do Chin chrześcijańskie seminaria duchowne. To dobry znak dla odradzającego się kościoła katolickiego.
Dialog
Dialog to przede wszystkim spotkanie dwóch kultur, dwóch religii, nie po to by jedna pochłonęła drugą, lecz po to by jedna pozwoliła drugiej być w pełni sobą. Uszanowanie odmiennych wartości winno prowadzić do wzajemnego zbliżenia się, i równocześnie niwelacji rasowych uprzedzeń.
Mahdyzm - muzułmański mesjanizm…
Mahdi - ,, prowadzony `', nie ma o tej postaci żadnych wzmianek w Koranie - założyciel nowego nurtu religijnego. Tłumaczono również jego imię Muhdi - ,, ten który daje''. Wyznawcy Mahdyzmu wierzą w proroctwo że zjawi się Mesjasz, który obdarzy ludzi wielkimi bogactwami, opanuje on cały świat.
Podobnym prądem religijnym w islamie jest Dajjal - zła siła, która wprowadzi w błąd przy końcu świata, sprowadzając na ziemie fałszywego mesjasza. Mahdi ma zawrzeć przymierze z naśladowcami, pokonać wrogów ( w tym As - Sufiego - zwiastuna końca czasu). Wierzą że Mahdi będzie następcą Mahometa - kalifem, lub Jezusem który zstąpi i będzie rządził według Szariafu. Będzie nosił imię Mahomet.
W ciągu wieków na Mahdyzm powoływało się wielu przywódców politycznych, którzy chcieli przeprowadzić trudne reformy i potrzebowali społecznego poparcia. Na Mahdyzm powoływali się przywódcy polityczni w Senegalu i Sudanie w XIX wieku.
Safizm - mistycyzm Islamu
Safizm (gr. Sophia - mądrość, albo suf - wełna), drugie tłumaczenie pochodzi od wełnianych strojów jakie nosili muzułmańscy mistycy. Może posiadać dwie formy: 1. ascetyczna - wyrzeczenie się wszystkich ziemskich praw, oraz wrodzonej złej skłonności do dumy (istakbara), i egoizmu (istaghana), aby poszukiwać ścieżki Boga. 2. Droga mistyczna, sens stricte- Bóg prowadzi mistyka. Sofiści nie postrzegają Allacha nie tylko jako surowego Boga, ale i pełnego miłosierdzia Pana. Asceta umartwia się, rozdaje majątek, jest wstrzemięźliwy . Dokonując jałmużny mistyk oświeca samego siebie. Sofiści wychodzą z założenia że jeśli zaufasz Bogu, ten nie będzie dla ciebie surowy. Wiedza jest wynikiem osobistego doświadczenia - iluminacja. Wszystko co powstało - żyje jest światłem, światło to zaś jest dowodem na istnienie Boga. Miłość Boga wprowadza w stan ekstazy => która z kolei prowadzi do samounicestwienia. Wychodzi z założenia że każdy człowiek jest z natury doskonały.
Rytuał myśliwski u ludu Ndembu zamieszkującego Zambię
Ludy owe charakteryzuje duża migracja. Punktem wejścia w dorosłość we wspólnocie jest rytuał obrzezania podczas inicjacji. Jest to ważne o tyle że tylko dorośli mogą posiadać i używać broni, i bronić wspólnoty, oraz polować. Polowanie urasta dla nich do rangi religijnego rytuału. W polowaniach mogą pomagać również neofici. Kobiety zaś zajmują się uprawą pól. Rdzenni mieszkańcy wierzą że ponadnaturalna siła czuwa nad myśliwymi. Kult Wubida - złego duch który odpędza zwierzynę, oraz kult przodków odgrywa dla nich ogromne znaczenie. W rycie hitampaksa, cień może zagnieździć się w siekaczu myśliwego, w wypadku zagrożenia, trzeba go wyrwać, wtedy zły duch opuści myśliwego. Myśliwy by Duch go nie nawiedzał wybierając się na polowanie musi zabierać ze sobą ten ząb.
Symboliczny charakter myślistwa
Rozwidlona gałąź ( chishing'a) odarta z kory, wykonana z odpornego na działanie termitów drewna - symbolizuje siłę i twardość myśliwych. Zaostrzone zakończenia gałęzi symbolizują przenikliwość przenikliwość bystrość. Biały kolor drewna - moc, zdrowie, szczęście.
Innym symbolem może być plecionka trawy przewiązująca chishing. Owy symbol myślistwa według wieżeń nie może się sam przewrócić, jeśli by taka sytuacja miała miejsce na myśliwego spadną nieszczęścia. Chishingi ustawia się na grobach zmarłych które na ogół stawiane SA na rozwidleni ścieżek. Mała bryłka ziemi uważana jest za miejsce pobytu ducha przodka. Duchy piją krew wsiąkającą w ziemię, ofiarowaną im podczas polowania. Im większy, bardziej znaczący symbol, tym prostszą posiada formę.
Religijno - społeczne cechy symboli
Polujący jest zależny od ducha który ma mu pomóc by polowanie było udane, w zamian dostanie ofiarę z upolowanej zwierzyny. Święty kij chishing'a jest symbolem konfliktów, zależności społecznych. Myśliwskie symbole uważa się za zagrożenie dla kobiecej potencji, kobiety nie mogą się zbliżać do owych symboli.
Igor Homka
I rok misjologii