oto tekst przedstawienia: CO SIĘ STAŁO Z KUBUSIEM PUCHATKIEM W DNIU JEGO URODZIN? POSTACI: Narratorzy, Kubuś Puchatek, Sowa, Kłapouchy, Królik, Prosiaczek, Tygrysek, Krzyś, Dzieci MUZYKA: Piosenka z filmu Kubuś Puchatek. Postać Krzysia "pisząca" coś na karteczce, potem przybijająca tę karteczkę do drzewa (w tle słychać stukot młotka).Wszystkie zwierzęta spacerują,potem czytają karteczkę zawieszoną na drzewie: Uwaga! Uwaga! Zgubił się miś: Kubuś Puchatek! -     to ja, wasz Krzyś. Wszyscy:  Ach! Co to będzie? Misia szukano już prawie wszędzie. Może wyruszył do pana Sowy? Sowa:   To niemożliwe, nie, nie ma mowy! Wszyscy:  To może widział go Kłapouchy? Kłapouchy:  Nie sądzę, raczej widziałem muchy, Co koło nosa dziś mi brzęczały, Ale Puchatka, to nie widziałem. Wszyscy:  A ty, Tygrysie, czy go widziałeś, Kiedy po lesie sobie brykałeś? Tygrys:  O! Nie, kochani, lubię brykanie I kiedy tylko zjadłem śniadanie, Wielkie hopsiupy ćwiczyłem dzisiaj I nie widziałem naszego Misia! Wszyscy:  Może z Prosiaczkiem poszedł na spacer? Prosiaczek:  (płacze)  Ja jestem tutaj, było inaczej! Puchatka w domu dziś nie zastałem, Choć do drzwi jego głośno pukałem, Bo taki piękny mamy dzień... No, a z Puchatka, to został cień! Królik:  Jak to, kochani! To przecież właśnie Kubusia mamy! Ja, mądry Królik, dobrze to wiem: Tam, gdzie Kubusia jest własny cień, Tam też Puchatek musi być sam. Jedną mam głowę i wam ją dam! Narrator:  I wszyscy do tego miejsca poszli, Gdzie Puchatkowy cień był widoczny. Wszyscy oglądają cień Puchatka,a potem widząc go z garnkiem na głowie, mówią: Puchatku drogi, co ci się stało?! Puchatek:  Ach! Miodu w garnku miałem już mało, Więc go włożyłem na swoją głowę, By miód do buzi miał szybszą drogę! A teraz garnek siedzi na głowie I co mam zrobić, kto z was mi powie?! Narrator: (w tle widać Tygrysa "wbrykującego" na Puchatka; słychać też odgłosy pękającego na niby garnkajako dźwięk "talerzy"):   I wtedy, mówię wam moi mili, Że Tygrys wbryknął właśnie w tej chwili, Na Kubusiowo - garnkową głowę I rozwiązanie było gotowe: Bo garnek brzdęknął, a potem pękł, Słychać też było Kubusia jęk: Puchatek:  Ajajajaj! Ajajajo! Ach! Zjadłbym znów małe co nieco! Dzieci:  (trzymają garnek)   Oj! Ty Puchatku łakomczuszku, Znowu burczenie czujesz w brzuszku? Ale my bardzo cię kochamy I garnek miodu dla ciebie mamy, Bo urodziny dzisiaj masz, Sto lat ci śpiewa cały las! Piosenka "Kubuś Puchatek" KONIEC

---