KOORDYNACJA ELEMENTÓW PRZEKROJU PODŁUŻNEGO I PLANU

Optyczną płynność projektowanej trasy drogi uzyskuje się po speł­nieniu następujących warunków:

- są zapewnione właściwe proporcje pomiędzy elementami trasy w ob­rębie stref obserwacji;

- wartości krzywizn są zadowalające z punktu widzenia perspektywy;

- pomiędzy przyległymi elementami trasy jest zapewniona optyczna płynność;

- elementy trasy są wyraźnie ukształtowane;

- załamania krawędzi jezdni na krzywych nie występują lub są złago­dzone.

- Optyczna płynność połączeń łuków w planie i profilu zależy przede wszystkim od wzajemnej zależności pomiędzy długościami łuków a ich promieniami

OGOLNE ZASADY KORDYNACJI DROGI W PROFILU I

a) wierzchołki łuków pionowych i poziomych powinny leżeć w jednej pła­szczyźnie

poprzecznej;

b) wzajemne przesunięcie wierzchołków o wartość nie większą niż ¼ długości łuku

pionowego można uznać za dopuszczalne;

c )zaleca się stosowanie łuków poziomych dłuższych od pionowych;

d) promienie łuków pionowych powinny być co najmniej 5 razy większe od promieni

łuków poziomych (pożądane — 10 razy większe);

5. w obrębie łuków poziomych należy unikać więcej niż jednego załama­nia niwelety;

na długości krzywych przejściowych nie jest pożądane wprowadzanie załamań

niwelety i łączenie z innymi elementami nie związanymi z ukształtowaniem tzw. Rampy

drogowej;

f) nie stosuje się krótkich łuków poziomych na długości łuku pionowego.

Koordynacja elementów w planie i przekroju jest konieczna również przy projektowaniu ulic klasy E i G, a pożądana w przypadku ulic kla­sy Z.

Oprócz wymienionych wcześniej zasad, koniecznych do spełnienia, zwłaszcza w przypadku dróg wyższych klas, należy:

- unikać załamań wypukłych niwelety ulicy na prostej oraz falistego przebiegu niwelety na - - prostej lub w obrębie łagodnych łuków pozio­mych;

- stosować powiązania odkryte, tj. takie, w których długość krzywej w planie* (łącznie z krzywymi przejściowymi) jest większa o około 10% niż długość łuku pionowego;

unikać połączeń krzywej w planie z początkiem łuku w profilu po­dłużnym

- projektować długość krzywej w planie (łuk kołowy z krzywymi przej­ściowymi) tak, aby była większa niż długość krzywej w profilu podłuż­nym o około 10% przy łukach wypukłych zmieniać kierunek w planie, od początku krzy­wej w planie do najwyższego punktu profilu podłużnego, więcej niż o 3°

- na odcinku prostym w planie, a załamanym w profilu podłużnym za­lecać stosowanie promieni łuków w profilu podłużnym ulicy nie mniejszych niż 15 000 m.

Należy podkreślić, że na drogach i ulicach niskich klas warunki ko­ordynacji elementów są pożądane, lecz nie zawsze możliwe do spełnienia.

Optycznie płynny odcinek drogi spełnia następujące warunki:

- w dowolnym punkcie trajektorii ruchu nie powstają złudzenia optycz­ne w obszarze ostrego widzenia kierowcy;

- uczestnik ruchu spostrzega krawędzie oraz oś jezdni (malowaną) jako linie płynne, a ich krzywizna i jej zmienność są akceptowane przez kierowcę;

- jest zapewniona właściwa kompozycja drogi z otoczeniem;

- są zachowane właściwe proporcje pomiędzy sąsiednimi elementami.

---