SCENARIUSZ ZAJĘĆ
REWALIDACJI INDYWIDUALNEJ
Imię i nazwisko prowadzącego - Dorota Błażkowska-Barć
Data - 22.03.2007
Przeznaczenie - Uczeń z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim.
Rodzaj zajęć - Autoorientacja w schemacie ciała - głowa.
Cele główne zajęć:
kształtowanie świadomości posiadania głowy i twarz,
rozwijanie procesów poznawczych,
stymulacja i wydłużanie koncentracji uwagi.
Cele operacyjne zajęć:
uczeń reaguje na dotyk głowy i części twarzy;
uczeń jest skupiony w czasie dotykania poszczególnych części twarzy, głowy,
uczeń oczekuje na dotyk słysząc nazwy części twarzy;
uczeń rozumie wydawane polecenia;
uczeń potrafi współpracować;
uczeń wyraża pozytywne uczucia;
uczeń czuje się bezpiecznie.
Metody pracy:
masaż hinduską metodą Shantali
zabawa łącząca terapię dotykową i ruchu biernego
zabawa tematyczna
metoda komunikacji werbalnej
przez naśladownictwo
Forma pracy: indywidualna, w parze
Środki dydaktyczne:
materac
oliwka
rymowanki
lustro
grzebień
bodźce zapachowe, wzrokowe, smakowe, dźwiękowe
woda
ręcznik
Przebieg zajęć:
I. CZĘŚĆ WSTĘPNA
1. Przywitanie się z uczniem po przez wymówienie imienia oraz delikatne pogłaskanie twarzy w sposób akceptowany przez niego.
2. Masaż twarzy metodą Shantali.
Uczeń leży na materacu, nauczyciel zwrócony twarzą do niego delikatnie masuje mu twarz rękami natłuszczonymi oliwką, łagodnie mówiąc o tym co robi.
masowanie czoła opuszkami palców obu rak równocześnie od środka do skroni,
masowanie ruchem kołowym od czoła poprzez skronie na policzki, omijając okrężnie oczy, powrót na czoło (kilkakrotna powtórka),
masowanie wzdłuż nosa po obu jego stronach, bardziej aktywny i pewny ruch w kierunku czoła, a delikatny z powrotem,
delikatne położenie kciuków na powiekach dziecka i powolne schodzenie nimi w dół po brzegach nosa ku kącikom ust (kilkakrotne powtórzenie).
masowanie wzdłuż uszu w kierunku środka brody a następnie dookoła ust i z powrotem.
II CZĘŚĆ WŁAŚCIWA
1. Oswajanie uczenia z dotykiem twarzy z jednoczesnym wymawianiem nazwy części ciała i funkcji jaką pełni, z podkreśleniem symetrii schematu ciała (bez nazywania stron):
To jest nos, nos służy do wąchania (prezentacja bodźca zapachowego).
To jest ucho (drugie ucho), ucho służy do słuchania (prezentacja bodźca dźwiękowego).
To jest oko (drugie oko), oko służy do patrzenia (prezentacja bodźca wzrokowego).
To są usta, usta służą do jedzenia, mówienia, uśmiechania się (podanie bodźca smakowego).
To jest policzek (prawy, lewy), policzek można pogłaskać (głaskanie policzka).
To jest czoło, czoło można zmarszczyć, pocałować.
To są włosy, włosy można czesać, gładzić (czesanie włosów, układanie).
To jest broda, brodę porusza się podczas jedzenia i mówienia.
To jest szyja, szyja kręci głową (obrócenie głowy).
2. Terapia przez dotyk, ruch bierny i słowo.
Nauczyciel dotyka części twarzy ucznia przy słowach rymowanego wierszyka, co wywołuje atmosferę zabawy:
Oto moja buzia, |
x 2 głaszczemy od podbródka do skroni, |
czoło do głaskania, |
x 2 głaszczemy czoło od środka do skroni, |
oczy do patrzenia, |
x 2 głaszczemy dookoła oczu, |
nos do wąchania, |
x 2 głaszczemy nos kciukiem i palcem wskazującym, od czubka do nasady, można dotyk wzmocnić aromatem, |
usta do jedzenia, |
x 2 głaszczemy, ugniatamy palcami okolice ust, |
usta do mówienia, |
x 2 jak wyżej |
uszy do słuchania, |
x 2 głaszczemy małżowiny uszne, ich zaciskanie i otwieranie, |
policzki lubią być głaskane, |
x 2 głaszczemy policzki, |
policzki lubią być oklepywane. |
x 2 oklepujemy opuszkami palców policzki |
To jest moja szyja, |
x 2 szyja spoczywa na kołysce z dłoni, wykonuje ruchy opuszczania i unoszenia, |
dobrze się spisuje, |
x 2 jak wyżej |
dźwiga moją głowę, |
x 2 ruchy krążenia, więc dużo pracuje, |
To jest moja głowa, |
x 2 obracamy głowę naprzemiennie raz w lewo, raz w prawo, |
na niej moje włosy, |
x 2 przyszczypujemy włosy między kciukiem a pozostałymi palcami, |
moje włosy lubią być głaskane, |
x 2 głaszczemy, |
moje włosy lubią być czesane, |
x 2 czeszemy palcami, można wykorzystać grzebień, szczotkę, |
moje włosy lubią być układane, |
x 2 przyciskamy włosy wewnętrznymi krawędziami dłoni. |
moje włosy nie lubią być ciągane |
x 2 delikatnie ciągniemy dziecko za włosy, |
moje włosy nie lubią być targane |
x 2 ruch targania włosów z delikatnym pociąganiem |
3. Ćwiczenie przed lustrem.
Uczeń siedzi (leży) przed lustrem, nauczyciel dotyka części twarzy z uwzględnieniem symetrii, nazywając je, (może prowadzić rękę ucznia, tak aby sam je dotykał):
To jest nos.
To jest ucho i drugie ucho.
To jest oko i drugie oko.
To są usta.
To jest policzek i drugi policzek.
To jest czoło.
To są włosy.
To jest broda.
Daną część twarzy nauczyciel wskazuje tak długo, aż uczeń choćby na chwilę zatrzyma na niej wzrok.
III CZĘŚĆ KOŃCOWA
1. Mycie twarzy z nazwaniem czynności i części twarzy.
Myjemy oko (drugie oko). Jedno oko jest czyste i drugie oko jest czyste.
Myjemy usta. Usta są czyste.
Myjemy policzek (drugi policzek). Jeden policzek jest czysty i drugi policzek jest czysty.
Myjemy ucho (drugie ucho). Jedno ucho jest czyste i drugie ucho jest czyste.
Myjemy szyję. Szyja jest czysta.
W podobny sposób przebiega wycieranie poszczególnych części twarzy.
2. Zakończenie zajęć.
Pożegnanie się z uczeniem z wymówieniem jego imienia i pogładzeniem po twarzy w sposób preferowany przez niego. Podziękowanie mu za aktywny udział w zajęciach.