Gabon, Republika Gabońska, państwo w środkowej części kontynentu afrykańskiego. Obszar 267 667 km2. Graniczy na północnym zachodzie z Gwineą Równikową, na północy z Kamerunem, na wschodzie i południu z Kongo. Zachodnią granicę wyznacza wybrzeże Oceanu Atlantyckiego. Stolica Libreville Większe miasta Port Gentil, Franceville, Lambaréné, Moanda-Mouana, N'Djolé. Podzielone administracyjnie na 9 prowincji. Językiem urzędowym jest francuski, powszechnie używa się języków należących do rodziny bantu. Waluta narodowa, frank CFA dzieli się na 100 centymów.
Ludność. Skład etniczny: różne ludy murzyńskie zaliczane do plemion grupy Bantu: Fang (35%), Skira (25%), Mpongwe (15%), Punu (12%). W społeczeństwie dominują katolicy (65%), protestanci stanowią znacznie mniejszą wspólnotę (19%), spotkać można pojedyncze grupy wyznawców pierwotnych religii animistycznych (3%). Analfabeci 39%. Przeciętna długość życia mężczyzn 52, kobiet 55 lat.
Warunki naturalne. Z wyjątkiem wąskiego pasa nizin nadbrzeżnych, większą część powierzchni kraju zajmuje urozmaicona krajobrazowo, pofalowana wyżyna, z kulminacjami sięgającymi 1580 m n.p.m. (Iboundji). W wierzchowinę wcinają się głęboko doliny rzeki Ogowe i jej dopływów. Naturalną szatę roślinną tworzą wilgotne lasy równikowe zajmujące 78% powierzchni kraju. Na południu spotyka się miejscami lasy parkowe, wzdłuż wybrzeża zaś, namorzyny. Obszar Gabonu znajduje się pod wpływem klimatu równikowego, wybitnie wilgotnego. Średnia temperatura notowana w Libreville (stolica) waha się od 20°C w lipcu do 32°C w marcu. Roczna suma opadów 2509 mm, z porą deszczową w miesiącach letnich (marcu i kwietniu). Ogowe, rzeka w środkowej Afryce, w Gabonie. Długość 850 km, powierzchnia dorzecza 175 tys. km2. Źródła na wyżynie Batéké, na terytorium Konga. Tworzy liczne progi i wodospady (m.in. Poubara). Uchodzi do Zatoki Gwinejskiej, tworząc deltę. Główne dopływy: Livindo, N'Goumé, Okano, Sébé i Abanga. Droga wodna wykorzystywana do spławu drewna.
Gospodarka. Gabon należy do grupy najzamożniejszych państw na kontynencie afrykańskim, podstawą stosunkowo wysokiej stopy życiowej mieszkańców jest bardzo dobrze rozwinięte górnictwo, szczególnie eksploatacja bogatych złóż ropy naftowej. Udział dochodów ze sprzedaży ropy w tworzeniu dochodu narodowego sięga 45%, w wartości eksportu natomiast, ropa stanowi aż 80% wpływów ogółem. Stan ten wskazuje na głębokie uzależnienie państwa od eksportu tego surowca, co jest przyczyną kryzysów gospodarki narodowej związanych z koniunkturalnymi wahaniami cen ropy na rynku światowym.
Rolnictwo. Ze względu na brak ziem ornych (tylko 2% powierzchni kraju) rolnictwo słabo rozwinięte. Do głównych roślin uprawnych należy: ryż, maniok, bataty, kakao i kawa. Występowanie muchy tse-tse ogranicza rozwój produkcji zwierzęcej. Sektor rolny dostarczający zaledwie 9% dochodu krajowego brutto daje zatrudnienie aż 75% ludności zawodowo czynnej. Wskaźniki te są obrazem dysproporcji socjalnej między wiejską ludnością rolniczą a mieszkańcami miast utrzymującymi się ze źródeł pozarolniczych.
Bogactwa naturalne. Ważnym elementem ekonomiki kraju jest tradycyjnie eksploatacja bogatych zasobów leśnych, prowadzona do końca lat siedemdziesiątych w sposób rabunkowy. Poza ropą naftową do głównych bogactw naturalnych kraju zalicza się: rudy żelaza wydobywane w okolicy Mekambo, rudy manganu eksploatowane w rejonie Moanda, uran ze złóż w rejonie Mounana oraz złoto, gaz ziemny. Gabon posiada dobrze rozwinięty przemysł tartaczny i drzewny, chemiczny, petrochemiczny, przetwórstwa spożywczego i cementowy. Dobrze rozwinięta sieć połączeń drogowych i kolejowych. Rozwinięta żegluga śródlądowa, porty morskie w Libreville, Port Gentil, Owendo.
Libreville, stolicaGabonu, nad Zatoką Gwinejską. Założona 1849. Przemysł chemiczny, drzewny, materiałów budowlanych, włókienniczy, spożywczy. Port lotniczy.
Port Gentil, miasto w zachodnim Gabonie, w pobliżu ujścia rzeki Ogowe do Zatoki Gwinejskiej stolica prowincji Ogowe-Maritime. 164 tys. mieszkańców (1988). Pierwszy Europejczyk - Portugalczyk L. Gonçalves - wylądował w tym miejscu w 1473. Do połowy XX w. rozwijał się jako ośrodek handlu drzewem mahoniowym. 1956 w pobliskim szelfie odkryto złoża ropy naftowej. Rozwinął się przemysł oparty na wydobyciu i przetwórstwie nafty. Drugie pod względem wielkości miasto kraju i ważny ośrodek przemysłowy. Rozwinięty przemysł chemiczny (przetwórstwo paliw płynnych) i drzewny (duże tartaki, fabryki sklejek). Poza tym przemysł stoczniowy, metalowy i spożywczy. Eksploatacja złóż ropy naftowej. Ośrodek handlu. Port handlowy i rybacki. Port lotniczy o znaczeniu międzynarodowym.