semin - zakaz jelitowe, Dermatologia


Seminarium - Zakażenia jelitowe

Zatrucie pokarmowe jest to ostra choroba zakaźna wywołana spożyciem produktu żywnościowego zakażonego drobnoustrojami chorobotwórczymi lub toksynami.

Podział zatruć pokarmowych:

1. Etiologiczny:

- bakteryjne

- wirusowe

2. Epidemiologiczny:

- zatrucie sporadyczne

- zatrucie masowe

3. Kliniczny:

- ostry nieżyt żołądkowo - jelitowe

- postać czerwonkowata

- postać durowata

- postać wstrząsowa

- postać cholerowata

Objawy nieżytu żołądkowo - jelitowego:

- biegunka

- bóle brzucha

- wymioty

- gorączka

Postać wstrząsowa charakteryzuje się objawami ciężkiego odwodnienia.

Postać cholerowata charakteryzuje się obfitą, wodnistą biegunką.

Etiologia:

1. Bakteryjne

- często Salmonella enteritidis, rzadko S. typhi i paratyphi

- Shigella

- E. coli

- C. perfringens,

- Campylobacter coli, jejuni

- C. difficile

- wytwarzające toksyny: S. aureus, C. botulinum

2. Wirusy:

- rotawirusy

- enterowirusy

- kalcywirusy

3. Pasożyty:

- pierwotniaki (G. lamblia, E. histolityca)

- robaki jelitowe (Enterobius vermicularis, Ascaris lumbricoides)

Patogeneza zakażenia:

1. Dawka zakażająca (ilość bakterii, zdolność do wytwarzania toksyn, adhezji)

2. Naturalne mechanizmy obronne:

- sok żołądkowy

- żółć

- enterocyty

- tkanka limfoidalna, wydzielnicze IgA

- prawidłowa flora bakteryjna

- motoryka przewodu pokarmowego

- neutralizacja toksyn

Patogeneza nieżytów żołądkowo-jelitowych:

1. Produkcja enterotoksyn, wzrost cAMP, cGMP w enterocytach - V. cholerae, ETEC

2. Cytotoksyny - Shigella, EHEC, EPEC

3. Enteroinwazyjność - Shigella, EIEC

4. Adherencja:

- strukturalne białka powierzchniowe - ETEC

- czynniki adherencji - EPEC

5. Powinowactwo do ukł. chłonnego p. pokarmowego - S. typhi, S. paratyphi

Biegunka:

1. Podział wg przebiegu:

- ostra - poniżej 2-3 tygodni

- przewlekła - powyżej 3-4 tygodni (należy dokładnie określić etiologię, może być niezakaźna)

2. Podział wg patogenezy:

- osmotyczna - przedawkowanie leków przeczyszczających

- wysiękowa

- wydzielnicza

- zab. motoryczne

3. Podział wg etiologii:

- zak. jelitowe

- leki

- przewlekłe choroby zapalne jelit

- gruczolaki i raki jelita grubego

- endokrynopatie - cukrzyca, nadczynność tarczycy

- zab. trawienia - choroby trzustki

- zab. wchłaniania

- alergia

- odruchowa w przebiegu zapaleń w obrębie jamy brzusznej

- zab. czynnościowe - zesp. jelita drażliwego

Wymioty - różnicowanie:

1. Choroby przewodu pokarmowego:

- przyczyny mechaniczne

- stany zapalne błony śluzowej

- odruchowe

2. Przyczyny metaboliczne - mocznica, cukrzyca

3. Leki (glikozydy, antybiotyki, NLPZ)

4. Ciąża

5. Choroby OUN

6. Psychogenne

Bóle brzucha - różnicowanie:

1. Choroby jamy brzusznej

- ostre

- przewlekłe

2. Choroby narządów poza jamą brzuszną

3. Zab. metaboliczne

4. Zatrucia

Diagnostyka nieżytów żołądkowo-jelitowych:

1. Wywiad epidemiologiczny

2. Badanie przedmiotowe

- gorączka

- cechy odwodnienia

3. Badania laboratoryjne:

- OB, CRP

- morfologia

- jonogram, BUN, kreatynina

- amylaza, lipaza

4. Badanie bakteriologiczne - posiewy kału, krwi

5. USG jamy brzusznej

6. Rektosigmoidoskopia

Salmonella

Bakteria G(-) z rodz. Enterobacteriaceae

Najczęściej S. enteritidis. Rzadziej hadar, newport, virchow

Źródło zakażenia: jajka, drób, mięso i jego przetwory

Patogeneza:

KK. nabłonkowate → stan zapalny błony śluzowej → enterotoksyna → wzrost cAMP → utrata Cl i HCO3 do światła jelita, zaburzenia wchłaniania Na → wzrost poziomu płynu w świetle jelita

Obraz kliniczny:

1. gastroenterocolitis acuta

2. postać septyczna, durowa, czerwonkowata, cholerowata

3. z lokalizacją pozajelitowa: cholecystitis, arthritis, osteitis

Powikłania:

1. odwodnienie i zaburzenia elektrolitowe

2. lokalizacja pozajelitowa

Czerwonka bakteryjna - dyzynteria

Shigella dysynteriae G(-) z rodz. Enterobacteriaceae

S. boydii

S. flexneri

S. sonnei

Źródło zakażenia - człowiek chory lub nosiciel

Patogeneza:

1. enteroinwazyjność

2. enterotoksyczność

Postacie:

1. poronna

2. typowa

3. toksemia (S. shigae)

Rozpoznanie:

1. posiew kału

2. rektosigmoidoskopia

Salmonella

Shigella

S. aureus

Źródło

pokarm

człowiek

człowiek

Okres wylęgania

8 - 36 h

godziny, dni

kilkanaście godzin

Gorączka

+++

+

+++

Wymioty

+

+/-

+++

Biegunka

+++

+++

+/-

Bóle brzucha

silne, rozlane

podbrzusze, lewy dół biodrowy

nadbrzusze

Leczenie

objawowe

Abactal/Biseptol

objawowe

Posiew kału

+

+

-

choroba odzwierzęca

choroba brudnych rąk

enterotoksyna

Escherichia coli G(-)

1. EPEC (enteropatogenna) = EVEC (enterovirulentna) - ostra biegunka noworodków i niemowląt (cholera infantuum)

2. ETEC (enterotoksyczna) - enterotoksyna LT i ST

3. EIEC (enteroinwazyjna)

4. EHEC (enterokrwotoczna) - u dzieci zespół hemolityczno-mocznicowy, u dorosłych colitis haemorrhagica

5. EAEC (enteroadherentna)

Czynniki patogenne E. coli:

1. fimbrie ETEC

2. antygeny lipopolisacharydu O EPEC

3. enterotoksyny ETEC

4. naurotoksyna EHEC

5. enteropatogenny czynnik arherencji EPEC

Obraz kliniczny zakażeń E. coli:

1. cholera infantuum - EPEC, ETEC

2. colitis, gastroenterocolitis

3. biegunka podróżnych - ETEC, EAEC

4. colitis haemorrhagica - EHEC

5. zespół hemolityczno - mocznicowy - EHEC

6. inne: meningitidis, zak. dróg moczowych, cholecystitis

Rozpoznanie: posiew (mocz, krew, ropa)

Yersinia enterocolitica G(-)

Rezerwuar: zakażone produkty pochodzenia zwierzęcego, woda

Produkuje enterotoksynę i endotoksynę

Patogeneza: węzły chłonne jamy brzusznej

Objawy kliniczne:

- enterocolitis

- lymphadenitis mesenterica

- ileitis terminalis

- ostry brzuch

- uogólnienie: posocznica, erythema nodosum, arthritis

Diagnostyka:

- posiew kału

- serologia

- reakcja krzyżowa z antygenami tarczycy

Clostridium - laseczka beztlenowa G(-)

Produkuje enterotoksyny i toksyny powodujące hemolizę i wzrost przepuszczalności naczyń

1. Zatrucie pokarmowe

2. Enteritis necroticans - C. perfringens

3. Colitis - C. difficile (antybiotykoterapia) - colitis pseudomembranacea (powikłanie: megacolon toxicum)

Biegunka podróżnych:

- polietiologiczny zespół objawów żołądkowo-jelitowych

- E. histolitica, G. lambloa, ETEC

- 1-7 dni. samoistne ustępowanie

Dur brzuszny - typhus abdominalis

Ostra choroba zakaźna:

- stopniowe narastanie gorączki, gorączka ciągła, powolny spadek

- długotrwały okres zdrowienia

- skłonność do nawrotów

Etiologia - S. typhi

Źródło: człowiek chory lub nosiciel

Materiał zakaźny - woda

Patogeneza: enteroinwazyjność.

Dolny odcinek przewodu pokarmowego - kępki Peyera. Następnie do węzłów chłonnych krezki i zaotrzewnowych gdzie następuje namnażanie, do krwi i następcza posocznica. Zakażenie OUN, mięśni, szpiku, stawów. Ponownie do węzłów chłonnych i jelita.

Przebieg kliniczny:

1. Okres wylęgania: 10-14 dni (bóle i wzdęcia brzucha, zaparcia, stan podgorączkowy)

2. Okres narastania objawów: 1-7 dni (wzrost gorączki, bradykardia, apatia, zab. świadomości, powiększenie i tkliwość uciskowa wątroby i śledziony)

3. Okres pełnego rozwoju choroby: 6-7 dni (wysoka, ciągła gorączka, roseola typhosa, stolce grochówkowate)

4. Okres ustępowania objawów (lityczny spadek gorączki - stadium amphibolae)

5. Okres zdrowienia

Możliwy przebieg poronny.

Przebieg nietypowy: meningotyphus, nefrotyphus, arthrotyphus

Skłonność do nawrotów 1-2 tygodnie po spadku gorączki

Powikłania:

- krwawienie z p. pok.

- zap. wątroby, żółtaczka

- zakrzepica

- zap. pęcherzyka żółciowego

- odoskrzelowe zap. płuc

- zak. ukł. moczowego

- osteomyelitis, arthritis, miningitidis

Rozpoznanie:

- obraz kliniczny

- leukopenia, względna limfocytoza, spadek stężenia eozynofilów

- posiew kału, krwi

- serologia: odczyn Widala (+) pod koniec pierwszego tygodnia choroby

Leczenie:

- chloramfenikol, ampicylina, cefalospotyny III generacji, ceyprofloksacyna, Biseptol

- leczenie objawowe

- zwalczanie powikłań

Dury rzekome

Łagodniejszy przebieg. Objawy ostrego nieżytu żołądkowo-jelitowego.

Salmonella paratyphi:

- A,B - chorobotwórcze tylko dla ludzi

- C - także dla zwierząt

Klinika:

- gastroenterocolitis

- możliwe krwawienia

- C - możliwa postać cholerowata

Botulizm

Clostridium botulinum - laseczka (G+)

Toksyny A, B, C, D, E, F

Inaczej jadzica

Patogeneza: powinowactwo do części cholinergicznej układu autonomicznego (spadek produkcji Ach).

Obraz kliniczny:

1. Okres wylęgania 1-2 dni

2. Objawy: znużenie, bóle głowy, objawy oczne (opadanie powiek, podwójne widzenie, zab. akomodacji), zaparcia. Brak gorączki zaburzeń świadomości

3. Powikłania: zapalenie płuc, zakażenia układu moczowego, niewydolność oddechowa

Leczenie:

1. Przyczynowe: antytoksyna - surowica przeciwbotulinowa poliwalentna A+B+C

2. Objawowe: dojście do żyły, cewnik Vole'a, sonda, wspomaganie oddechu, zwalczanie powikłań

Surowicę podajemy domięśniowo.

Leczenie zakażeń jelitowych:

1. Objawowe:

- dieta: głodówka, dieta biegunkowa

- wyrównywanie zab. wodno-elektrolitowych:

- nawadnianie doustne (2-3 l na dobę)

- nawadnianie pozajelitowe

- leki przeciwwymiotne - metoclopramid, Torecan, Fenactil

- leki przeciwbiegunkowe - Smecta, Reasec, Imodium

- leki przeciwbólowe - NoSpa, buscopan, Buscolizyna

- leki przeciwgorączkowe

2. Przyczynowe:

- fluorochinolony (ciprofloksacyna, pefloksacyna, norfloksacyna)

- Biseptol, ampicylina

- wskazania:

- czerwonka bakteryjna

- gorączka i nasilone objawy kliniczne powyżej 5-6 dni

- ciężkie choroby przewlekłe, choroby p. pok., podeszły wiek

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
semin - zakaz wirusami z rodziny Herpesviridae, Medycyna, Choroby Zakaźne
Występowanie powikłań dermatologicznych u osób z przetoką jelitową
Giardia jelitowa
dermatozy rumieniowe
S1 Choroby zakaz¦üne wieku dziecie¦Ęcego b
dermatologia
DERMATOZY WYPRYSKOWE U DZIECI
DNI KLINICZNE JELITO
Dermatologia kosmetyczna
metody fizykalne w dermatologii
Semin 3 ST Ps kl Stres
LEKI STOSOWANE W DERMATOLOGII
ćw 7 Terminologia epidemiol ch zakaź i ustawa
Mikroflora jelitowa, rola probiotyków w żywieniu

więcej podobnych podstron