Prognozowanie ruchu i podróży.
Podróż - ciąg przemieszczeń od źródła do celu odbywanych w różny sposób.
Ruch jest konsekwencją podróży.
Typ modeli do prognozowania ruchu:
Model wskaźnikowy (ekstrapolacyjny) - określają trend ruchu często w postaci wskaźnika ruchu, sytuacje przyszłą określa się przemnażając przez współczynnik przeliczeniowy (liniowa formuła wzrostu)
gdzie:
M - liczba mieszkańców
W - wskaźnik motoryzacji
P - średnioroczny przebieg samochodu
S - długość sieci ulic
p - prognoza, o - stan obecny
Zalety: prostota, szybkość obliczeń, małe koszty
Wady: duży błąd, ograniczony zakres stosowania - możliwość odniesienia do elementów istniejących
Model syntetyczny - wnikamy w źródło powstawania ruchu, jego przyczyny i skutki, jak się odbywa.
Zalety: wierne odwzorowanie zachowań komunikacyjnych, dokładność
Wady: są skomplikowane, duże nakłady czasu i środków
Czterostopniowy model prognozowania podróży:
Potencjały ruchotwórcze - produkcja, atrakcja (Ile?, Gdzie?)
P - liczba podróży rozpoczynająca się w i-tym rejonie w jednostce czasu (h, doba)
A - liczba podróży kończących się w j-tym rejonie w jednostce czasu
Jakimi modelami szacujemy P i A.
Model analizy regresji - ma charakter liniowy, zajmuje się wyznaczaniem zależności pomiędzy wielkościami empirycznymi i pochodzącymi z pomiarów
Model analizy kategorii - wnika szczegółowo w gospodarstwo domowe
Rozkład przestrzenny ruchu - więźba ruchu (Ile?, Skąd? Dokąd?)
W - przestrzenny rozkład ruchu, ma charakter macierzowy (macierz kwadratowa , poszczególne elementy Pij - potok pojazdów, które rozpoczynają ruch w i-tym rejonie a skończyły w j-tym)
Modele wyznaczania więźby:
Model grawitacyjny - potencjały ruchotwórcze są przemnażane przez funkcję oporu (czas)
Model proporcjonalny ΣA = ΣP
Wybór środka transportu - podział zadań przewozowych
Podział zadań przewozowych zależy od:
Poziomu motoryzacji - wzrost wskaźnika motoryzacji o 1% powoduje spadek udziału k.z. w podróżach niepieszych o 1-2%
Wielkość charakteru miasta - im większe tym udział k.z. w podróżach niepieszych większy
Gęstość zaludnienia - jak < 50 osób/ha nie opłaca się k.z.
Realizowanie polityki komunikacyjnej - wprowadzenie ograniczeń ruchu, rozwoju infrastruktury drogowej, zapewnienie miejsc parkingowych, zlokalizowanie rejonów komunikacyjnych w stosunku do centrum, charakterystyki socjoekonomiczne podróżujących (np. dochody)
Odległość podróży
Motywacja podróży
Wpływ odległości dla k.z. większy niż dla s.o.
Rozkład ruchu na sieć
Zależy od:
Przyzwyczajeń użytkownika, mniej lub bardziej racjonalnych
Pojazdu
Sieci
Model rozkładu na sieć:
Jednościeżkowy - wszystko albo nic - ścieżka o najmniejszym oporze jest obciążona całym ruchem między rejonami
Wielościeżkowe - ruch odbywa się kilkoma ścieżkami (np. model Kirchoffa)
Wybieramy 3 najkrótsze ścieżki.
i = 1, 2, 3, α = 4÷8
ui - udział i-tej ścieżki
Ri - opór połączenia
α - wartość empiryczna
Wykładniczy
prawdopodobieństwo wyboru i-tej ścieżki
ΔRi = Ri - Rmin
γ - parametr modelu
Buhla - dla określenia przejęcia ruchu przez autostradę
Smock'a - uwzględniający przepustowość, wpływ natężenia na wydłużenie czasu przejazdu odcinka
Wynikiem rozkładu ruchu na sieć przekroje dróg, geometria i typ skrzyżowania
Jak obciążamy nieistniejący węzeł etapy
- zaprojektować sieć
- obciążać ruchem prognostycznym
- wynik
Jak obciążamy istniejący węzeł metoda wskaźników wzrostu ruchu.