Wstęp do logiki klasycznej
logika klasyczna („filozoficzna”; jedyna istniejąca do połowy XIX wieku, jeszcze nie matematyczna) analizuje wypowiedzi pod kątem ich struktury, poprzez czynności poznawcze; jest dyscypliną normatywną, nie: opisową;
[Susan Haack - logikę zrodził impuls pragnienia oddzielenia twierdzeń poprawnych od niepoprawnych] → co takiego mają w swojej strukturze twierdzenia logicznie poprawne?
rozumowania - procesy myślowe, w których poszukujemy racji bądź następstw poglądów, które już uprzednio, przynajmniej prowizorycznie, uznaliśmy za prawdziwe;
wnioskowanie - rozumowanie polegające na tym, że ze zdań uznanych za prawdziwe (przesłanek), opierając się na prawach logicznych, wyprowadza się wnioski (nowe twierdzenia)
α, zatem β
dowodzenie - rozumowanie, którego celem jest wykazanie prawdziwości jakiegoś zdania poprzez wskazanie przesłanek, które pozwalają to zdanie z siebie wywieść:
a) wprost → czy β? wiadomo, że α; skoro α, to β; zatem β
b) nie wprost → czy β? [zakładamy, że nie β] skoro nie β, to α; wiadomo, że nie α; zatem β
sprawdzanie hipotezy
czy β? skoro β, to α; czy α? → α; zatem β (Hel-Mag: one się łączą, wzajemnie warunkują?, jedno nie może istnieć bez drugiego, jak przyczyna i skutek)
→ nie α; zatem nie β
wyjaśnianie (rozumowanie nieuzasadniające)(Hel-Mag: pokazywanie, demonstrowanie faktów)
argumentacja - bardzo złożona wypowiedź, której celem jest nakłonienie kogoś do przyjęcia pewnego stanowiska, poprzez wskazanie stojących za tym stanowiskiem racji (logicznych i pozalogicznych - np. autorytetu)
LOGIKA