GENETYKA ćwiczenie 2 DZIEDZICZENIE AUTOSOMALNE DOMINUJĄCE
Typy dziedziczenia: Dziedziczenie chromosomowe 4%, wielogenowe 90%, jednogenowe (Mendlowskie) 6%:
autosomalne (dominujące, recesywne, kodominujące)
sprzężone z płcią
Kryteria dziedziczenia autosomalnego dominującego:
pionowy wzór rodowodu
jednakowa częstość u obu płci
choroba występuje u heterozygot (Aa)
50% ryzyko dziedziczenia zmutowanego genu
wiek rodziców wpływa na mutacje
Cechy specyficzne w chorobach AD
zmienna ekspresja (zróżnicowanie objawów choroby, czasu i nasilenia)
zmniejszona penetracja (wyraża się odsetkiem osób mających zmutowany allel i kliniczne objawy choroby; jeżeli częstość ekspresji fenotypowej danego genu jest mniejsza od 100%, to mówi się o zmniejszonej penetracji genu; w poszczególnych chorobach może być obliczona: liczba wszystkich osób z objawami choroby
liczba osób z allelem danej choroby
mozaikowość germinalna (obecność zmutowanych genów tylko w części komórek gonad u 1 z rodziców; efektem tego może być urodzenie się kolejnych chorych dzieci z małżeństwa klinicznie zdrowych osób)
HIPERCHOLESTEROLEMIA RODZINNA (Familial Hypercholesterolemy = FH)
charakteryzuje się podwyższonym poziomem w surowicy krwi CH związanego z HDL (HDL-CH)
częstość występowania: postać heterozygotyczna 1:500
postać homozygotyczna 1:1mln (w większości populacji)
CH → wątroba → VLDL → komórki docelowe → LDL (apoB → receptor LDL) do komórek; gdy nie ma CH w komórkach, to endogenna synteza!
TG LDL-CH
norma 150-250 75-175
heterozygota 250-400 200-400
homozygota > 500 > 45
Patogeneza
mutacja genu LDL-R mutacje genu ApoB-100
↓ ↓
defekt receptora LDL defekt apolipoproteiny B-100
zaburzenie wnikania LDL-CH do wnętrza komórek
FH FH-FDP (rodzinny defekt apolipoproteiny)
receptor LDL
glikoproteina występująca na powierzchni komórek, składa się z 839 aminokwasów
dojrzały receptor składa się z 5 podjednostek: domena wiążąca ligand, domena homologiczna z EGF, domena trzecia, domena czwarta, domena położona wewnątrz cytoplazmy
gen dla receptora LDL - LDL-R
krótkie ramię chromosomu 19 (19p); obszar 45 tys. par zasad; podzielony na 18 egzonów i 17 intronów
mutacje genu LDL-R:
dotychczas stwierdzono ponad 200 mutacji
większość to mutacje punktowe oraz niewielkie delecje i insercje
są rozproszone we wszystkich egzonach, ale najwięcej → egzon 4 genu LDL-R
ApoB-100:
syntetyzowana w wątrobie
masa cząsteczkowa ok. 550kD
stanowi rdzeń lipoprotein o niskiej gęstości
na jej powierzchni znajduje się miejsce wiążące dla LDL-R
odpowiada za komórkowy katabolizm LDL
gen: krótkie ramię chromosomu 2 (2p24-p23)
mutacje:
zaburzenia syntezy białek (hipobetalipoproteinemia)
osłabienie zdolności wiążącej apoB100 z LDL-R (FH-FDP)
23 różne mutacje: tylko 2 odpowiadają za FH-FDP, pozostałe za hipobetalipoproteinemię: najczęstsza: mutacja punktowa ApoB-3500 Arg-Glu
obraz kliniczny
postać homozygotyczna
ciężki przebieg
powikłania: IHD, udary mózgu, zaawansowana miażdżyca naczyń obwodowych (rozpoznawane we wczesnym dzieciństwie)
obciążeni rzadko dożywają II dekady życia
postać heterozygotyczna
przedwczesny rozwój miażdżycy związany z podniesionym poziomem CH (II-IV dekada)
złogi CH w ścięgnach (tendon xanthomas), tkance podskórnej, rogówce (corneal arcus)
diagnoza FH:
dane rodowodowo-kliniczne (homo)
wyniki testów biochemicznych (homo)
testy DNA (LDL-R i ApoB100) (hetero)
leczenie:
dieta
aktywność ruchowa
leczenie farmakologiczne:
statyny = inhibitory HMG-CoA: Simvastatyna, Pravastatyna (zahamowanie endogennej syntezy CH)
żywice jonowymienne: Cholerystamina (zahamowanie jelitowego wchłaniania CH z pokarmu i krążącego w puli wątrobowo-jelitowej; hamowanie zwrotnego wchłaniania kwasów żółciowych w jelitach)
postać homozygotyczna:
inhibitor HMG-CoA
pozaustrojowa plazmofereza LDL → kilkutygodniowe wyrównanie poziomu CH
transplantacja wątroby
w przyszłości → terapia genowa (wprowadzenie do hepatocytów prawidłowego genu receptora LDL)
WIELOTORBIELOWATOŚĆ NEREK
postać dziecięca DAR
postać dorosłych DAD o bardzo znacznej penetracji genu
częstość 1:1000
najczęstsza spośród dziedzicznych nefropatii
IV spośród głównych przyczyn przewlekłej niewydolności nerek (7-15%)
charakterystyka:
zmiany torbielowate dotyczące zawsze obu nerek
mogą występować torbiele wątroby, trzustki, śledziony, płuc
12% tętniaki tętnic podstawnych mózgu (USG)
50-80% nadciśnienie tętnicze
pierwszy objaw zwykle IV-V dekada życia
rokowanie:
średni okres przeżycia od chwili wystąpienia wczesnych objawów niewydolności nerek = 10 lat
czynniki przyspieszające rozwój niewydolności nerek:
nawracające zakażenia układu moczowego
źle kontrolowane nadciśnienie tętnicze
główna przyczyna zgonu = niewydolność nerek, pęknięcie tętniaka
heterogenność genetyczna: (te same objawy a różne mutacje):
86% mutacje genu policystyny (PKD1) w chromosomie 16; drugie locus na chromosomie 4
PLĄSAWICA HUNTINGTONA
częstość 0,5:1000
obraz kliniczny:
hiperkinetyczne zaburzenia ruchu zależność między penetracją a wiekiem:
postępujący zespół otępienny wiek penetracja
zaburzenia psychiczne 30 lat 10%
zaburzenia mowy 40 lat 30%
charłactwo fizyczne 50 lat 60%
w końcowych stadiach choroby - sztywność pozapiramidowa 70 lat 95%
postać młodzieńcza (Westphala):
ok. 3% (przed 15 r.ż.)
od początku dominuje sztywność
mogą pojawiać się napady padaczkowe
Przebieg choroby postępujący, nieuchronnie prowadzi do śmierci
postać typowa - 15 lat
postać młodzieńcza - 10 lat
badania dodatkowe: TK, MR
znacznego stopnia zanik jądra ogoniastego z poszerzeniem układu komorowego + zanik kory
zmiany neuropatologiczne pojawiają się z opóźnieniem w stosunku do objawów klinicznych
leczenie:
brak leczenia przyczynowego
leczenie objawowe: - neuroleptyki (haloperidol, pimozyd): zmniejszenie objawów ruchowych bez
wpływu na postępujący zespół otepienny
- lewodopa lub antagoniści receptorów dopaminowych (leczenie stanów
terminalnych i postaci młodzieńczej)
gen: 4p16,3 - zawiera polimorficzny trójnukleotyd CAG
błąd genetyczny polega na zwielokrotnieniu replikacji trójnukleotydu CAG:
- zdrowi: 10-29 powtórzeń (średnio 18)
- chorzy: 36-120 powtórzeń (średnio 40-55)
gdy mutacja przekazywana jest przez matkę, to liczba powtórzeń CAG nie ulega większym zmianom
gdy mutacja przekazywana jest przez ojca, to WZROST liczby powtórzeń tej sekwencji
OTOSKLEROZA
częstość 3:1000
penetracja genu 25-40% (niska)
patogeneza: patologiczne kostnienie błędnika (głównie więzadła pierścieniowatego), unieruchomienie podstawy strzemiączka w okienku przedsionka
objawy: postępujące upośledzenie słuchu, szumy uszne nasilające się po wysiłku fizycznym
leczenie: operacyjne - jak najszybciej, gdy jedno ucho zajęte i zachowana funkcja ucha wewnętrznego; polega na protezie podstawy strzemiączka