KATOLICY
Około roku 960 władzę nad pogańskim plemieniem Polan objął pierwszy, historyczny władca tego plemienia - Mieszko. W trakcie toczonych przez siebie wojen - na zachodzie z chrześcijańskimi Sasami, na południu ze schrystianizowanymi również czeskimi Przemyślidami - szybko dostrzegł anachronizm swej sytuacji - władcy państwa pogańskiego, które żadną miarą nie mogło liczyć ani na moralne, ani na militarne wsparcie żadnego z władców chrześcijańskiej Europy. W Wielką Sobotę, 14 kwietnia 966 r. przyjął wiec wraz ze swoim otoczeniem chrzest (możliwa do przyjęcia, choć mniej prawdopodobna wydaje się teza, że chrztu udzielono Mieszkowi w Poznaniu). Nie minęło dwa lata, jak w Poznaniu utworzono pierwsze na ziemiach Polan biskupstwo.
W drugim tysiącleciu miało miejsce wielkie wydarzenie - oto 16.10.1978 Metropolita krakowski, kardynał Karol Wojtyła zostaje wybrany 263 następcą św. Piotra około godz. 17.15 i przyjmuje imię Jan Paweł II. O godz. 18.44 na placu św. Piotra słychać słowa kardynała Pericle Feliciego: "Nuntio vobis gaudium magnum, habemus Papam: Eminentissimum ac Reverendissimum Dominum Carolum Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalem Wojtyla qui sibi nomen imposuit Joannem Paulum Secundum".

Chrześcijański Serwis WWW "Mateusz"
Katolicki Portal dla Wszystkich
Międzynarodowy Serwis Ewangelizacyjny
Portal Chrześcijański
Serwis religijny
Serwis Wydawców Katolickich

JUDAIZM
"Przez ponad pół wieku o stosunkach polsko-żydowskich czy chrześcijańsko-żydowskich pisało się w Polsce niewiele, milczały też na ogół podręczniki szkolne. Najpierw była wojna i okupacja, później socjalizm i cenzura. Nic też dziwnego, że szerokie kręgi społeczeństwa dotknięte zostały niewiedzą lub fałszywą wiedzą, powielającą nieprawdziwe stereotypy lub tezy propagandy. Poza Polską także brakuje solidnej wiedzy, rozpowszechnione są upraszczające schematy i niesprawiedliwe sądy.
Tymczasem znaczenie tych stosunków rośnie - między innymi za sprawą Jana Pawła II, który nie ustaje w zmierzających do usuwania obciążeń przeszłości wysiłkach na rzecz rozwoju dialogu i współpracy między tak bliskimi wspólnotami religijnymi i narodowymi." (Stefan Wilkanowicz)

Dialog polsko-żydowski
Fundacja Ronalda S. Laudera
Pismo "Midrasz"
Społeczności Żydowskie w Polsce
Strona kultury Żydowskiej
Żydzi-Polacy-Chrześcijanie

LUTERANIE
Kościół Ewangelicko-Augsburski jest owocem Reformacji wittenberskiej. Czołowym jej przedstawicielem jest Marcin Luter. Reformacja wittenberska szybko dotarła do Polski. Już w 1518 r. były tu znane tezy Lutra. Wkrótce powstały pierwsze ogniska Reformacji w Poznaniu i w Krakowie.
W odrodzonej Polsce pierwszym biskupem Kościoła ewangelickiego był ks. dr Juliusz Bursche. Dzięki jego staraniom powstał Wydział Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego. Miało to ogromne znaczenie, gdyż duchowieństwo ewangelickie kształciło się odtąd w atmosferze kultury polskiej. W 1936 r. weszła w życie Ustawa o Stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. W czasie II wojny światowej Kościół Ewangelicko-Augsburski w Polsce poniósł dotkliwe straty. Ofiarą terroru okupacyjnego padł ks. biskup Juliusz Bursche, więzień obozu w Oranienburgu; w obozach i więzieniach zmarło 20% duchowieństwa. Po II wojnie światowej na czele Kościoła stanął najprzód ks. dr Jan Szeruda, jako zastępca biskupa. Podjął on dzieło odbudowy Kościoła, który objął odtąd również i Mazury oraz Ziemie Zachodnie. Od 1951 do 1959 r. biskupem Kościoła był ks. dr Karol Kotula. Następnie godność tę piastował ks. dr Andrzej Wantuła, który był również wiceprezydentem Światowej Federacji Luterańskiej. Kolejnymi biskupami Kościoła byli ks. dr Janusz Narzyński (1975-1991), ks. dr Jan Szarek (1991-2001), a obecnie ks. bp Janusz Jagucki (od 2001).

Kościół Ewangelicko-Augsburski (Luterański) w RP
Światowa Federacja Luterańska
Wojskowe Duszpasterstwo Ewangelickie

KOŚCIÓŁ EWANGELICKO-REFORMOWANY
Kościół ewangelicko-reformowany uznaje Pismo święte za jedyną podstawę i źródło wiary. Pismo święte łączy w sobie dwa pierwiastki - ludzki i boski, co znaczy, że ludzka forma (język, pojęcia, sposób wyrażania myśli i widzenia świata itp.) jest nośnikiem boskiej treści, wiecznej, niezmiennej prawdy.
Ze względu jednak na dystans historyczny, kulturowy i obyczajowy, dzielący Kościół ewangelicko-reformowany od czasów biblijnych, ze względu na brak powszechnej znajomości języków biblijnych (hebrajski dla Starego Testamentu, grecki dla Nowego) i przygotowania teologicznego - Kościół ewangelicko-reformowany powołuje ludzi specjalnie przygotowanych do objaśniania Pisma św. Odpowiednio wykształceni członkowie wspólnoty - duchowni, kaznodzieje, teologowie - jako ministri verbi divini, słudzy Słowa Bożego, pomagają swym braciom i siostrom odkrywać Boży plan zbawienia na kartach Biblii.

"Jednota" - pismo wydawane przez Kościół Ewangelicko-Reformowany
Kościół Ewangelicko-Reformowany
Młodzież Kościoła Ewangelicko-Reformowanego

KOŚCIÓŁ CHRZEŚCIJAN BAPTYSTÓW
Baptyści (do greckiego słowa baptidzein - co znaczy chrzcić, zanurzać) nazwę swoją otrzymali od ludzi jako przezwisko od jednej z mocno przez Baptystów podkreślanych prawd wiary: każdy, kto się szczerze nawrócił do Boga, powinien potwierdzić to przez chrzest (poprzez zanurzenie, jak precyzuje to Biblia). Od samego początku baptyści byli Kościołem, który przyjmował do swego grona jedynie ludzi odrodzonych, świadomie wierzących (to znaczy po złożeniu osobistego wyznania wiary, potwierdzonego świadectwem bogobojnego życia) i dlatego ochrzczonych.
Baptyści są Kościołem wprost wywodzącym się z XVI - wiecznej Reformacji, wielkiego, ogólnoeuropejskiego ruchu ludzi przejętych upadkiem duchowości Kościoła rzymskiego i jego odejściem od norm wskazywanych przez Biblię. Nie było pierwszego baptysty, natchnionego proroka - założyciela, który pociągnął innych za sobą. Pierwsze społeczności baptystów (w 1607 roku w Holandii i w 1612 roku w Anglii) powstały w wyniku przekonania grona ludzi o takim właśnie biblijnym porządku rzeczy. Oni to wspólnie zorganizowali pierwsze zbory. Dziś w Polsce jest 6 000 baptystów w 92 zborach. Na całym świecie jest około 100 milionów baptystów w ponad 157 tysiącach zborów.

Kościół Chrześcijan Baptystów
Wyższe Baptystyczne Seminarium Teologiczne Warszawa- Radość
II zbór Chrześcijan Baptystów w Poznaniu

RUCH ZIELONOŚWIĄTKOWY
Pierwsze zbory zielonoświątkowe powstały na ziemiach polskich w 1910 roku. Obecnie Kościół Zielonoświątkowy jest drugim co do wielkości Kościołem protestanckim w Polsce i liczy ponad 20.153 wiernych skupionych w 188 zborach. Kościół jest wspólnotą autonomicznych zborów składających się z wiernych. Na czele zboru stoi pastor i rada starszych. Najwyższą władzą Kościoła jest synod zwoływany co cztery lata, a w okresie międzysynodalnym - Naczelna Rada Kościoła, której z urzędu przewodniczy wybrany przez synod - prezbiter naczelny. Kościół w Polsce podzielony jest na 7 okręgów, którym przewodzą prezbiterzy okręgowi.
Kościół utrzymuje stałe kontakty z bratnimi Kościołami zielonoświątkowymi w Polsce oraz całym ruchem protestanckim zrzeszonym i niezrzeszonym w Polskiej Radzie Ekumenicznej. Kościół jest członkiem Towarzystwa Biblijnego w Polsce oraz współuczestniczy w pracach komisji opracowującej ekumeniczny przekład Pisma Świętego. Kościół Zielonoświątkowy w Polsce jest częścią składową współczesnego ruchu zielonoświątkowego - należy do Europejskiego Aliansu Zielonoświątkowego, Światowej Wspólnoty Zborów Bożych oraz Aliansu Ewangelicznego w RP. 20.02.1997 roku Sejm Rzeczpospolitej Polskiej uchwalił Ustawę o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Polsce. Ustawa znalazła swoje miejsce w Dz. U. Nr 41, poz. 254 z 26 kwietnia 1997 roku.
Chrześcijanin - miesięcznik Kościoła Zielonoświątkowego
Oficjalna strona Kościoła Zielonoświątkowego w Polsce
Warszawskie Seminarium Teologiczne Kościoła Zielonoświątkowego

ADWENTYZM
Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w ciągu zaledwie półtora wieku przekształcił się z ruchu ludzi pilnie studiujących Biblię w poszukiwaniu prawdy - w ogólnoświatową społeczność prawie dwudziestu milionów wyznawców. Doktrynalnie, adwentyści są spadkobiercami ruchu Williama Millera z lat czterdziestych XIX wieku.
Wiek XX zastał Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w stadium dalszego, wprost dynamicznego rozwoju w skali globalnej. Adwentyzm przenika do pozostałych państw Europy: do Austrii - w 1902 roku, do Hiszpanii - w 1903, do Portugalii - w 1904, do Jugosławii - w 1905, do Grecji - w 1907, do Litwy - w 1913, do Luksemburga - w 1918, i sukcesywnie do wszystkich niemalże krajów świata na wszystkich kontynentach, zarazem rozprzestrzeniając się terytorialnie w tych krajach.
Pod koniec XX stulecia ogólny stan liczebny wyznawców adwentyzmu w skali światowej wynosił ponad 16 mln i wzrastał przeciętnie o 6,5 % rocznie. Kościół posiadał 12 wydziałów światowych, 208 kościołów krajowych, ponad 100 unii (metropolii), ok. 500 diecezji, 90 000 jednostek kościelnych (zborów i grup), 110 000 duchownych i innych pracowników. Nadto prowadził ponad 5 tys. różnych instytucji oświatowo-wychowawczych i naukowych (w tym 18 uniwersytetów), zdrowotnych (szpitale, sanatoria, domy opieki), wydawniczych i masowego przekazu. Głosił poselstwo w 800 językach i dialektach świata. Terytorialny zasięg obejmował 205 krajów na 230 wszystkich krajów świata.
Obecnie osiem dziesiątych stanu liczebnego Kościoła znajduje się poza USA.
Adwentystyczna Organizacja Pomocy i Rozwoju
Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w RP
Seminarium duchowne Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Polsce

Inne wspólnoty chrześcijańskie

Chrześcijańska Społeczność Internetu
ChSI to grupa chrześcijan z różnych kościołów, których łączy wspólna wiara w Jezusa Chrystusa oraz chęć wykorzystywania internetu w celu szerzenia Ewangelii.

Grupa Inicjatywna Polskiego Towarzystwa Kreacjonistycznego
W kwietniu 1993 roku zawiązała się Grupa Inicjatywna Polskiego Towarzystwa Kreacjonistycznego, która postawiła sobie za cel stworzenie i zarejestrowanie pierwszej polskiej organizacji kreacjonistycznej, a w oparciu o nią propagowanie w polskim społeczeństwie idei stworzenia świata i człowieka przez specjalne akty stwórcze Boga.

Ruch Nowe Życie
"W świecie dzisiejszym jest wiele ruchów i akcji ewangelizacyjnych. Ruchy te zostały zapoczątkowane przez protestantów różnych Kościołów. Obecnie akcje ewangelizacyjne przeprowadza się także i w Kościele katolickim korzystając z doświadczeń i osiagnięć protestantów. Sobór wyraźnie powiedział, że Duch Święty działa także w innych Kościołach, że możemy znaleźć w nich dużo dobrego, że możemy się od nich uczyć." (ks. Blachnicki)

Towarzystwo Biblijne
Początki działalności polskiej placówki Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego w Warszawie wpisują się w nurt ruchów pietystyczno-przebudzeniowych i tendencji ekumenicznych na przełomie XVIII i XIX w. W październiku 1816 r. odbyła się uroczysta inauguracja działalności Towarzystwa Biblijnego w Pałacu Czartoryskich w Warszawie. Prezesem Towarzystwa został książę Adam Jerzy Czartoryski. Funkcje wiceprezesów powierzono: ks. bp. Franciszkowi Malczewskiemu i ks. bp. Janowi Pawłowi Woroniczowi. W skład Zarządu weszli: ks. Stanisław Staszic, Stanisław Kostka Potocki, Julian Ursyn Niemcewicz, ks. Karol Diehl (ewangelik reformowany), Samuel Bogumił Linde (luteranin), Jerzy Samuel Bandkie (luteranin) i wiele innych osób z polskiego życia kulturalnego i społecznego.
Towarzystwo Biblijne starało się zawsze służyć wiernym wszystkich Kościołów w myśl słów Papieża Polaka, Jana Pawła II: "Słowo Boże jest jedno dla wszystkich Kościołów". Po wielu latach pracy, w 1975 roku, ukazało się nowe tłumaczenie Pisma Świętego, tzw. Biblia Warszawska, która znalazła również uznanie u katolickich recenzentów. W 1991 roku Towarzystwo Biblijne wydało ten przekład łącznie z księgami deuterokanonicznymi. Tłumaczenie tych ksiąg jest dziełem zespołu tłumaczy Biblii Tysiąclecia i mogło się ukazać w naszej edycji za zgodą Podkomisji Biblijnej Episkopatu Polski.

Świadkowie Jehowy
Świadkowie Jehowy pojawili się na widowni dziejów ponad 100 lat temu. Na początku lat siedemdziesiątych XIX wieku w miejscowości Allegheny na terenie amerykańskiego stanu Pensylwania (obecnie jest to dzielnica miasta Pittsburgh) wyłoniła się niewielka grupa osób pragnących badać Pismo Święte. Głównym inicjatorem był Charles Taze Russell. W lipcu 1879 roku ukazało się po angielsku pierwsze wydanie czasopisma Strażnica Syjońska i Zwiastun Obecności Chrystusa. Do roku 1880 owa niewielka grupka rozrosła się do kilkudziesięciu zborów rozsianych także po sąsiednich stanach.
Pierwszy większy zjazd Świadków Jehowy odbył się w roku 1893 w Chicago. Przybyło wówczas 360 osób, a ochrzczono 70 nowych współwyznawców. Ostatni pojedynczy wielki kongres międzynarodowy zorganizowano w roku 1958 w Nowym Jorku na stadionach Yankee i jeszcze wtedy istniejącym Polo Grounds. Najwyższa liczba słuchaczy wyniosła 253 922; ochrzczono 7136 osób. Od tego czasu zjazdom międzynarodowym zaczęto nadawać postać serii kongresów urządzanych w wielu krajach. Obecnie może się na nią składać około tysiąca zgromadzeń na całym świecie.

Urzędy, instytucje, organizacje

Fundacja Badań Mniejszości Religijnych
Fundacja ATENA powstała w odpowiedzi na przemiany światopoglądowe zachodzące w naszym kraju, w wyniku których pojawiło się wiele nowych związków wyznaniowych, kościołów i innych organizacji o charakterze religijnym. W tej sytuacji głównym celem Fundacji jest upowszechnianie postaw tolerancji i zrozumienia dla różnych form życia religijnego poprzez szerzenie i pogłębianie wiedzy o współczesnych przemianach religijności z uwzględnieniem problemów etnicznych, wspieranie inicjatyw na rzecz rozwiązywania problemów społecznych wynikłych z pojawiania się nowych ruchów religijnych, propagowanie wyników badań naukowych dotyczących mniejszości wyznaniowych oraz kultur alternatywnych.

Europejski Centrum Komunikacji i Kultury
ECCC jest Instytutem Naukowym Papieskiego Wydziału Teologicznego "Bobolanum" w Warszawie, prowadzonym jest przez Towarzystwo Jezusowe (Księża Jezuici). Dysponujące bardzo nowoczesnym obiektem Centrum organizuje profesjonalne szkolenia dla różnych środowisk, m.in. dla dziennikarzy, nauczycieli, wychowawców, liderów placówek edukacyjnych, organizatorów życia społecznego i gospodarczego, samorządowych, politycznych, grup duszpasterskich i organizacji pozarządowych.

Fundacja Opoka
Fundacja Opoka została powołana przez Konferencję Episkopatu Polski w dniu 5 czerwca 1998 r. Zadaniem Fundacji jest służenie Kościołowi katolickiemu w Polsce w zakresie tworzenia systemu elektronicznej wymiany informacji oraz serwisu internetowego www.opoka.org.pl. Aktualnie Fundacja realizuje te cele oraz pomaga tworzenie innych serwisów internetowych jak: www.episkopat.pl, www.bosko.pl, www.rv.pl i innych. Ponadto prowadzi działalność edukacyjną poprzez wydawanie kwartalnika o tematyce informatycznej oraz organizowanie szkoleń i tworzenie aplikacji internetowych.

Konferencja Episkopatu Polski
Rolą Kościoła nie jest prowadzenie negocjacji i dyskutowanie rozwiązań szczegółowych. Jest to konstytucyjne zadanie władz cywilnych: Parlamentu, Rządu, Prezydenta. Obowiązkiem tych instytucji, w tak istotnych dla przyszłości naszej Ojczyzny kwestiach, jakimi są prowadzone negocjacje, jest zagwarantowanie praw i interesów wszystkich obywateli naszego kraju z uwzględnieniem pełnej podmiotowości narodu, instytucji i grup społeczeństwa obywatelskiego, a nie jedynie wybranych opcji politycznych. Kościół będzie stał na straży praw osoby ludzkiej i będzie bronił fundamentalnych zasad zawartych w Dekalogu oraz tych wartości duchowych i moralnych, które w sposób zasadniczy określają tożsamość naszego narodu, kształtowaną od tysiąca z górą lat w duchu Chrystusowej Ewangelii. (Biskupi Polscy wobec integracji europejskiej, Warszawa, 21 marca 2002 r.)

Katolicka Agencja Informacyjna
Katolicka Agencja Informacyjna jest drugą co do wielkości agencją religijną w Europie, pierwszą i największą na terenie Europy Środkowo-Wschodniej. Na polskim rynku medialnym stanowi dla dziennikarzy podstawowe źródło informacji o Kościele.
Katolicka Agencja Informacyjna jest własnością Konferencji Episkopatu Polski. Powołanie jej w 1993 roku było odpowiedzią na kryzys relacji Kościół-media, jaki nastąpił po przełomie 1989 r. Głównym celem postawionym Agencji było i jest przełamywanie bariery milczenia wokół problematyki kościelnej i zagwarantowanie obecności informacji religijnej w strumieniu informacyjnym, jaki dociera każdego dnia do milionów Polaków.

Ordynariat Polowy WP
Posługa duszpasterska w Wojsku Polskim sięga czasów średniowiecza. Przed wprowadzeniem stałych kapelanów wojskowych, co nastąpiło pod koniec XVII wieku, posługę duchową w Wojsku pełnili kapelani obozowi i spowiednicy królów, książąt i hetmanów udających się na wyprawy wojenne. Stałe duszpasterstwo wojskowe wprowadził sejm warszawski w 1690 roku. Z kolei w uchwałach Sejmu Wielkiego przewidziano stałe etaty kapelańskie dla każdego pułku piechoty, kawalerii i gwardii.
Dnia 21 stycznia 1991 roku Ojciec Święty Jan Paweł II przywrócił w Polsce Ordynariat Polowy powołując jednocześnie Księdza Prałata Sławoja Leszka GŁÓDZIA na Biskupa Polowego Wojska Polskiego. Katedrą Polową Wojska Polskiego został ustanowiony dotychczasowy kościół garnizonowy pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Warszawie. Zgodnie z Dekretem Nuncjatury Apostolskiej w Warszawie Ordynariat Polowy rozpoczął swoje funkcjonowanie od dnia 31 stycznia 1991 roku

---