POLITOLOGIA
WYKŁAD I
WYBRANE KONCEPCJE EWOLUCJI POLITYCZNEJ I SPOŁECZNEJ
Teoria Elliotta
progresywna struktura rozwoju
Teoria Tofflera
pierwsza fala - cywilizacja agrarna
oparta na ziemi
struktura społeczna: koterie arystokratyczne (M.Weber) , kultura parafialna
ustrój: monarchia absolutna
ustrój - sposób politycznej organizacji życia
na wzrost podmiotowości politycznej i świadomości społecznej wpłynęły: reformacja (jako proces przełamujący monopol w sferze wartości), rewolucje narodowe - francuska i angielska (w ich konsekwencji społeczeństwo zostało podzielone na liberałów i konserwatystów), rewolucja przemysłowa (konsekwencje tej rewolucji)
podmiotowość polityczna - zdolność do czynności politycznych
świadomość społeczna - zdolność pewnej abstrakcyjnej refleksji na płaszczyźnie społecznej
druga fala - cywilizacja industrialna
już nie ziemia a kapitał jest podstawowym czynnikiem partycypowania ekonomicznego
struktura społeczna: model klasowy (każda warstwa posiada swoją elitę - kluby polityczne), kultura parafialna zmienia się w poddańczą
ustrój: monarchie zmieniają się na konstytucyjne (niektóre na ustroje republikańskie)
gwałtowny wzrost podmiotowości politycznej konsekwencją upowszechnienia prawa wyborczego
trzecia fala - cywilizacja informacyjna
nie ziemia, nie kapitał a informacja (nie liczy się wielość źródeł informacji, najbardziej istotne jest mieć możliwość tworzenia informacji i dotarcie z nią do wysublimowanej grupy odbiorców)
struktura społeczna: pojęcie demokracji mniejszości, teoria cyrkulacji elit politycznych, zasada systemu przedstawicielskiego, partie polityczne - kultura polityczna partycypacyjna
ustrój: demokracja policyjna? (przykładem Hongkong, Singapur)
legitymacja polityczna - prawomocność (albo się ją posiada albo nie, nabywa się ją w procesie legitymizacji politycznej)
legitymizacja polityczna - uprawomocnienie (trzy rodzaje legitymizacji: społeczna, charyzmatyczna, instytucjonalna)
przywództwo - ma charakter podmiotowy (trzy rodzaje przywództwa: autorytarne, charyzmatyczne, legalne)
władza - ma charakter przedmiotowy (instytucjonalny)
Teoria Huntingtona
wyznacza warunki mówiące o fali demokratyzacji
gospodarka wolnorynkowa
posadanie pluralistycznego systemu partyjnego
zamożność społeczeństwa
Teoria Maira
demokratyzacja po I wojnie światowej
demokratyzacja po II wojnie światowej
demokratyzacja w latach 70. w Hiszpanii, Portugalii, Grecji
demokratyzacja w państwach postkomunistycznych (Europa środkowa i wschodnia)
majorytaryzm - silnie skonfliktowane społeczeństwo
konsensualizm - wzorzec współpracy (przeciwieństwo majorytaryzmu)
Teoria Kitschelta
polaryzacja polityczna albo dystans ideologiczny
na scenie politycznej mamy skrajną lewicę i skrajną prawicę a pomiędzy nimi wiele partii „trochę” lewicowych i „trochę” prawicowych
poglądy lewicy i prawicy
lewica: liberalizm społeczny, interwencjonizm państwa w sferze gospodarki
prawica: konserwatyzm społeczny, liberalizm ekonomiczny
obecnie zmiana w poglądach lewicy i prawicy
lewica: liberalizm społeczny, liberalizm ekonomiczny
prawica: konserwatyzm społeczny, liberalizm ekonomiczny
typy polaryzacji: dośrodkowa (zmniejszająca dystans ideologiczny), odśrodkowa (zwiększająca dystans ideologiczny)
Teoria Fukuyamy
wielki wstrząs, który kończy rewolucja konserwatywna
polaryzacja opisowa
WYKŁAD II
DEMOKRACJA A SYSTEMY PARTYJNE
Demokracja - mówimy o niej gdy istnieją:
element polityczno-gospodarczy, polityczno-ekonomiczny - ustrój ekonomiczny, ustrój gospodarczy państwa (wolny rynek)
system partyjny (w znaczeniu przedmiotowym - system polityczny a system partyjny; i w znaczeniu podmiotowym - kiedy będzie tworzony przez partie polityczne)
Modele demokracji:
teoretyczne:
madisonowski
decyzyjny
emipiryczne:
majorytarny
konsensualny
Model madisonowski
oparty na klasycznym monteskiuszowskim trójpodziale władzy
interesują nas relacje pomiędzy tymi trzema typami władzy
władza ustawodawcza (nazywana też ustrojodawczą) - najczęściej parlament (jednoizbowy lub dwuizbowy)
bikameralizm - dwuizbowość
władza wykonawcza - możemy mówić o jej jednorodności (charakterystyczna dla systemów o silnej władzy wykonawczej - systemy prezydenckie, semiprezydenckie) lub wieloistości (charakterystyczna dla systemów o dwóch instytucjach władzy wykonawczej, np. w Polsce prezydent i rada ministrów)
władza sądownicza - oczywiście sądy ale też trybunały
model teoretyczny gdyż:
istnieją instytucje, których nie da się zakwalifikować do żadnej z tych trzech władz
władze te teoretycznie powinny być niezależne od siebie a w rzeczywistości tak nie jest (chociażby minister sprawiedliwości, który jest równocześnie nie dość że prokuratorem generalnym to jeszcze członkiem rządu)
w systemie społeczeństwa obywatelskiego nie da się zapewnić niezależności władzy sądowniczej (przykładem media, które coraz częściej wydają wyroki)
w praktyce odejście od trójpodziału władzy bywa nazywane systemem naczelnych organów administracji publicznej; system ten składa się z:
instytucji ustawodawczych (Sejm i Senat) i ustrojodawczych (Zgromadzenie Narodowe)
instytucji rządowych (w Polsce - Rada Ministrów, prezydent)
instytucji administracyjnych
sądów, trybunałów, instytucji kontrolnych (takich jak NIK, RPO, KRRiT, RPP)
organów prokuratorskich (prokuratura, policja, US, Regionalne Izby Obrachunkowe, ewentualnie jeszcze służby penitencjarne)
instytucji kontrolujących konstytucyjność stanowionego prawa (TK)
Model decyzyjny
nie skupia się na samych instytucjach ale bada relacje między tymi instytucjami (proces decyzyjny w szczególności)
analiza systemowa - proces decyzyjny
wejścia do systemu - żądania albo poparcia
konwersja wewnętrzsystemowa - to co dzieje się wewnątrz systemu
wyjścia z systemu - decyzje albo zaniechania
sprzężenie zwrotne - to co dzieje się przy „wyjściu” ma wpływ na „wejście”
Model majorytarny
jest nastawiony na rywalizację w świecie polityki, charakteryzuje się silnym skonfliktowaniem i silną władzą wykonawczą (system prezydencki, semiprezydencki)
Model konsensualny
jest nastawiony na współpracę, charakteryzuje się silną władzą ustawodawczą (system parlamentarny, parlamentarno-gabinetowy)
W modelach empirycznych decydują wzorce rywalizacji politycznej, które są funkcją występującej kultury politycznej
Model majorytarny a model konsensualny - różnice
model majorytarny - jednopartyjne rządy, model konsensualny - wielopartyjne rządy
model majorytarny - równowaga pomiędzy poszczególnymi władzami, model konsensualny - dominacja parlamentu (gabinetu)
system wyborczy: większe szanse na system większościowy w modelu majorytarnym, większe szanse na system proporcjonalny w modelu konsensualnym
liczba partii relewantnych: w modelu majorytarnym mała, najczęściej poniżej 4 partii, w modelu konsensualnym większa liczba partii, powyżej 4
relewantność - istotność, ważność partii w systemie; o relewantności świadczą:
- potencjał koalicyjny (czyli zdolność zawierania trwałych koalicji w parlamencie)
- możliwość szantażu politycznego (wpływanie na decyzje innych partii)
liczba wymiarów sporu politycznego, liczba podziałów socjopolitycznych: w modelu majorytarnym jeden główny dominujący podział socjopolityczny, a w modelu konsensualnym ok. 4-5 sporów socjopolitycznych
Funkcjonalne cele systemów partyjnych
wyłanianie stabilnego rządu
zgodność decyzji reprezentantów z hipotetyczną wolą wyborców
konsensualny model podejmowania decyzji politycznych
sprzyjanie wyborowi kompetentnych reprezentantów
reprezentacja wszystkich istotnych grup interesu
TYPOLOGIE SYSTEMÓW PARTYJNYCH
Typologie systemów partyjnych
wymiar ilościowy
wymiar jakościowy
wymiar relewantności
Typologie ilościowe - M.Duverger
jednopartyjny
dwupartyjny
wielopartyjny
Typologie ilościowe - J.Blondel
dwupartyjny
dwuipółpartyjny (dwie duże partie i jedna mała, która może być koalicjantem każdej z dużych partii)
wielopartyjny z partią dominującą (jedna partia przynajmniej od trzech kadencji sprawuje nieprzerwanie rządy)
wielopartyjny rozproszony (brak kryterium partii dominującej)
Typologie jakościowe - G.Smith
nierównowagi (wysoka labilność partii politycznych)
rozproszony (nie można opisać labilności partii politycznych)
zrównoważony (niska labilność partii politycznych)
labilność partii politycznych = chwiejność partii politycznych (partie pojawiają się i znikają)
Typologie jakościowe - P.Mair
system partii wielkich (partia wielka - powyżej 25%, 20% głosów w wyborach)
system partii małych
systemy pośrednie (nie jest to ani system partii wielkich ani system partii małych)
systemy przejściowe (charakteryzują się przejściowym przesuwaniem się partii pomiędzy systemem partii małych a systemem partii wielkich)
Typologie jakościowe - M.Wheaton
systemy pragmatyczne
systemy zideologizowane (występuje tylko w jednym państwie - w Irlandii)
Typologie relewantności - G.Sartori
jednopartyjny z partią predominującą
dwupartyjny
wielopartyjny spolaryzowany umiarkowanie (do 5 partii politycznych)
wielopartyjny spolaryzowany ekstremalnie (powyżej 5 partii politycznych)
polaryzacja - dystans ideologiczny; o systemie spolaryzowanym decyduje m.in. liczba, wielość partii politycznych
Typologie relewantności - M.Sobolewski
system partii dominującej
rozbicia wielopartyjnego
wielopartyjny ustabilizowany (dwublokowy)
kooperacji partii (doraźne sojusze a nie trwałe koalicje)
TEORIA I PRAKTYKA FUNKCJONOWANIA PARTII POLITYCZNYCH
Typologia partii politycznych
kryterium ideologiczne
kryterium programowe
kryterium strukturalno-funkcjonalne
kryterium systemowe
Partie działają na trzech płaszczyznach
aksjologicznej
ideologicznej
programowej
W swoich działaniach partie odwołują się do sfery przekonań (bezpośrednio lub poprzez próbę instrumentalizacji sfery aksjologii)
Kryterium programowe (doktrynalne)
socjaldemokratyczna (lewica)
konserwatywna (prawica)
liberalna (centrum)
antytetyczność - wpływ jednych partii politycznych na drugie partie polityczne ze względu na miejsce, które zajmują na osi lewica-prawica
Kryterium ideologiczne
lewicowe: skrajnie lewicowe, komunistyczne, socjalistyczne, socjaldemokratyczne, nowolewicowe
centrowe: liberalne, ludowe, agrarne, populistyczne
prawicowe: chadeckie, chrześcijańsko-narodowe, nacjonalistyczne, skrajnie prawicowe
Kryterium strukturalno-funkcjonalne
kadrowe: wysoki stopień zideologizowania, spersonalizowane jednostkowe przywództwo, mała liczba członków, jeden główny cel działania
masowe: nieco niższy stopień ideologizacji, kolegialne przywództwo, wysoka liczba członków, zwiększenie zakresu działania
kierownicze: niska ideologizacja, zmniejszenie liczby członków, spersonalizowane jednostkowe przywództwo, konkretyzacja celów działania
wyborcze: bezideologiczne, zdepersonalizowane przywództwo, odejście od członkostwa (nie jest ono sformalizowane), jeden podstawowy cel działania - wygranie wyborów
Kryterium systemowe
relewantne - istotne
irrelewantne - nieistotne
antysystemowe - zarówno istotne jak i nieistotne
Główne podziały socjopolityczne
centrum - peryferie
miasto - wieś
państwo - kościół
pracodawcy - pracobiorcy
postkomuniści - Solidarność
podziały socjopolityczne - podziały, które w sferze wartości skłaniają nas do opowiedzenia się po jednej ze stron
Wymiary rywalizacji politycznej
wymiar społeczno-ekonomiczny (zwolennicy czy przeciwnicy redystrybucji)
wymiar polityczny
wymiar aksjologiczny (świeckość państwa czy wpływ czynnika religijnego)
Relacje partie - społeczeństwo
zachowania wyborcze
tożsamość partii
zakorzenienie w systemie społecznym
Modele zmian zachowania wyborczego
przeniesienie preferencji wyborczych
proces zaniku lojalności partyjnej
przesunięcie poparcia wyborczego
Zarządzanie partią polityczną
teoria wyboru politycznego
makrootoczenie partii politycznej
otoczenie konkurencyjne
potencjał wewnętrzny
podstawowe rodzaje strategii