4.Definicja współczynnika napełnienia; zależność współczynnika napełnienia od prędkości obrotowej dla silników ZI i ZS .
Współczynnik napełnienia ηV (stopień napełnienia ,sprawność napełnienia (może być >1)):
ηV=mpow/mt , gdzie:
mpow-masa powietrza pozostałego w cylindrze po zakończonej wymianie ładunku
mt-masa powietrza ,która może zmieścić się w objętości cylindra w warunkach odniesienia (warunki normalne techniczne: 25˚C , 100kPa , ρpow=1.169kg/m3) mt=Vs* ρpow
W silniku doładowanym mpow> mt (ηV>1) ; w silnikach doładowanych przyjmuje się jako odniesienie masę powietrza opuszczającego sprężarkę (tj. o większej gęstości).
Charakterystyka napełnienia (zależność współczynnika napełnienia od prędkości obrotowej)
ηV=f(n) przy s=const , gdzie: n- prędkość obrotowa ; s-ustawienie parametru sterującego pracą silnika (np. kąt otwarcia przepustnicy)
(jeśli p1-ciśnienie napełnienia ; Tr-temp resztek spalin ; ρr-gęst. resztek spalin ; Tpow-temp powietrza ,to:
p1↑ to ηV↑ ; Tpow↑ to T1↑ to ηV↓ ; Tr↑ to ρpow↓ to ηV↓ ; T↑ to ρr↓ to ηV↑ (jeśli resztki spalin są mniej rozprężone to ηV spada)
5. Fazy rozrządu, wykres kinematyczny krzywki. Krzywki bezuderzeniowe, krzywka wielomianowa (polidyne)
Wykres kinematyczny krzywki-zależności h ,v ,a od φ[ºOWR]
Stosuje się krzywki wypukłe współpracujące z popychaczami płaskimi lub wypukłymi.
φ-kąt obrotu wałka krzywkowego φ=ct ; t-czas c-stała (bo stała prędk. obrotowa)
v-prędkość ; a-przyspieszenie ; v(φ)=dh/dφ ; a(φ)=d v(φ)/ dφ=d2h/ dφ2
W-współczynnik wypełnienia krzywki
Wymagania stawiane krzywce:
•W≥0.55
•małe amax (obciążenie mechaniczne)
•małe amin (powrót sprężyny)
•różniczkowalność a(φ) (praca bez udarów)
•mała prędkość siadania
•jak najmniejszy możliwy promień koła podstaw
•│ amax / amin│=2.5÷4
Wykres kinematyczny krzywki
Krzywka wielomianowa (polidyne)
h=hmax *Σci(φ/Φ)i
Φ-połowa kąta zarysu
Φ-kąt mierzony od hmax
i=0,2,a,b,d,e c0=1
h= hmax [1+ c2(φ/Φ)2+ ca(φ/Φ)a+ cb(φ/Φ)b+ cd(φ/Φ)d+ ce(φ/Φ)e]
a,b,d,e- parzyste, różne ,≥6 np. 6-10-14-18 ;14-26-38-50
c=[ ca, cb, cd, ce,]T i=[a,b,d,e] T
ci= ci(i)
v(φ)=v(c, i, hmax, Φ, φ)
a(φ)=a(c, i, hmax, Φ, φ)
9 Definicja liczby oktanowej.
Wpływ składu chemicznego paliwa na wartość liczby oktanowej
Liczba oktanowa-wielkość charakteryzująca odporność paliwa na spalanie stukowe w silniku -procentowa objętościowa zawartość izooktanu w mieszaninie izooktanu z m-heptanem o takiej samej odporności na spalanie stukowe jak badane paliwo w określonych warunkach.
izooktan C8H18 (trimetylopentan LO=100)
n-heptan C7H16 (łańcuch łatwy do rozerwania ,mało odporny na spalanie stukowe)
Metody wyznaczania liczby oktanowej:
•Badawcza (R(F1))- silnik badawczy jednocylindrowy o zmiennym stopniu sprężania, metoda typowa dla badania właściwości przy częściowym obciążeniu silnika , n=600obr/min, mieszanka niepodgrzewana ,stały kąt wyprzedzenia zapłonu
•Motorowa- taki sam silnik badawczy, dla dużego obciążenia silnika, n=900obr/min, mieszanka podgrzewana do 149ºC i zmienny kąt wyprzedzenia zapłonu
•Drogowa- dla celów naukowych
Na liczbę oktanową ma wpływ:
-wys liczba atomowa
-skład chemiczny (małą LO mają alkany ,dużą no. izomery i pierścieniowe(cykloalkany i aromatyczne))
-aby zwiększyć LO dodaje się dodatki metaloorganiczne (pył koloidalny- ma dużą powierzchnię) np.:
Pb(C2H5)4 -tetraetyloołów
Pb(CH3)4-tetrametyloołów
zw. żelaza-ferrocen
zw potasu
Te subst. działają jako inhibitory -spowalniają reakcje chemiczne
10 Definicja liczby cetanowej. Wpływ składu chemicznego paliwa na wartość liczby cetanowej
Liczba cetanowa- charakteryzuje skłonność paliwa do samozapłonu.
Procentowy, objętościowy udział n-cetanu w mieszance n-cetanu z -metylonaftalenu o tej samej skłonności do samozapłonu, co badane paliwo w określonych warunkach.
LC= 45:60
n-cetan(heksadekan, prostołańcuchowy) C16H34 LC=100
-metylonaftalenu C10H8 LC=0
Prostołańcuchowe ,duże cząsteczki mają duże LC ;małe ,nie mające prostych łańcuchów mają małe LC .Stos. się substancje przysp. reakcję (większe LC)-ester azotowy cykloheksanolu.
21. Metody ograniczania emisji składników szkodliwych z silników ZI.
22. Metody ograniczania emisji składników szkodliwych z silników ZS
-stosowanie reaktorów katalitycznych
-stosowanie filtrów cząstek stałych
-lepszej jakości spali
-dokładniejsze wykonanie i lepiej zaprojektowane komory spalania