MAKROEKONOMIA- jest gałęzią ekonomi próbującą wyjaśnić jak i dlaczego z upływem czasu gospodarka rozwija się , podlega różnym wahaniom i zmianą .

Ogólny trend gospodarki jest wynikiem wolno działających firm mianowicie rosnącej liczby ludności i lepszych technologii .

RECESJA- okres spadku łącznej produkcji oraz innego rodzaju wahania wytrącające gospodarkę ze ścieżki wzrostu .

MAKROEKONOMIA stara się wyjaśnić te działania wykorzystując zasady analizy ekonomicznej .

Inną gałęzią ekonomi jest mikroekonomia która bada zachowania pojedynczych konsumentów , przedsiębiorstw i rynków .

Mikroekonomia różni się od makroekonomii pod dwoma względni :

1. Mikroekonomia zajmuje się bardziej różnicami między rynkami niż tym dlaczego gospodarka jako całość z biegiem czasu rozwija się i podlega wahaniom .

2. Makroekonomia wyjaśnia proces ustalania się zmiennych , które mikroekonomia traktuje jako

dane zmienne , te obejmujące dochód narodowy , poziom cen i stopy procentowe .

Makroekonomia wykorzystuje podstawowe idee mikroekonomii próbując wyjaśnić wzrost i

fluktuację / wahania / .Makroekonomia musi patrzeć na zachowania konsumentów i przedsiębiorstw ,

organizacji rynków pracy i przemysłu , funkcjonowanie rynków finansowych oraz machinacji rządu .

Makroekonomia zajmuje się :

1. Bada gospodarkę narodową jako całość lub jej główne komponenty .

2. Bada zachowanie się państwa jako podmiotu gospodarczego .

Przedmiot zainteresowania makroekonomii stanowi długookresowy wzrost gospodarczy i wahania

krótkookresowe .

Makroekonomia zajmuje się takimi problemami jak :

1. Wzrost produkcji dóbr i usług

2. Stopa inflacji

3. Stopa procentowa

4. Kursy walut

5. Deficyt handlowy

Makroekonomia stara się odpowiedzieć na następujące pytania :

1. Co określa ogólny poziom cen i jaki jest wskaźnik inflacji .

2. Co określa dochód narodowy i poziom produkcji .

3. Co określa zatrudnienie w gospodarce i poziom bezrobocia w danym kraju .

4. Jak polityka monetarna i fiskalna wpływa na ogólny poziom cen , dochodu , produkcji , zatrudnienia i poziom bezrobocia .

5. Co może uczynić rząd aby przeciwdziałać recesji , bezrobociu i inflacji .

DO CZEGO PRZYDAJE SIĘ MAKROEKONOMIA

Makroekonomia jest istotna dla prowadzenia dobrej polityki ekonomicznej /gospodarczej /.

Wykorzystywana we właściwy sposób przez prowadzących politykę ma bardzo duży wpływ na poprawę dobrobytu w danym kraju , a w tym słabiej rozwiniętych gospodarczo: Afryka , Azja ,

czy Ameryka Łacińska oraz w nowo powstających gospodarstwach Europy Wschodniej .

Zastosowanie Makroekonomii :

1. Może pomóc polityką w podjęciu decyzji dotyczącej tego co należy uczynić w celu odsunięcia

niebezpiecznych recesji a gdy już ona wystąpi jak spowodować by była najkrótsza i

najłagodniejsza .

2. Może pomóc w utrzymaniu inflacji na niskim i stabilnym poziomie bez wywoływania

krótkookresowej niestabilności gospodarczej .

3. Mówi w jaki sposób istotne zmiany polityki wpływają na typy dóbr wytwarzanych w gospodarce .

4. Może pomóc polityką w przebrnięciu przez różne rządowe propozycje w zakresie wydatków i

podatków mających na celu zwiększenie długookresowego tempa wzrostu .

Dlaczego państwo ingeruje w gospodarkę - powody :

1. Wybory indywidualne niekoniecznie dotyczą dóbr korzystnych społecznie .

2. Procesy produkcji wywołują negatywne efekty zewnętrzne , które należy zlikwidować

/hałas , zanieczyszczenia / .

3. Dążenie do najwyższej racjonalności i maksymalnych efektów gospodarczych niekoniecznie

maksymalizuje dobrobyt społeczny .

4. Procesy gospodarcze odbywają się w warunkach niepewności , szczególnie nie omijają ich klęski

żywiołowe które trudno przewidzieć .

5. Reguły konkurencji uczciwej / polityka antymonopolowa / .

MIERNIKI MAKROEKONOMICZNE / rachunek dochodu narodowego /- służą do oceny sprawności

gospodarki .

Dwa systemy obliczania dochodu narodowego :

1. Metoda MPS /MATERIAL PRODUKT SYSTEM -system produkcji materialnej /- obejmuje

tylko produkcję materialną .

2. Metoda SNA / SYSTEM OF NATIONAL ACCOWNTS system rachunkowości narodowej /-

obecnie stosowana na całym świecie obejmuje produkcję dóbr materialnych i sfery usług .

Najważniejsze wskaźniki działalności gospodarczej państwa :

1. Miary poziomu i tempa ogólnej pozycji produkcji krajowej / PNB , PNN , PKB /

2. Miary siły nabywczej konsumentów przed opodatkowaniem i po nim - dochód narodowy DN,

dochód rozporządzalny lub dochody osobiste do dyspozycji DN=DO , dochody osobiste .

3. Miara trudności znalezienia pracy przez ludność - stopa bezrobocia .

4. Miara trudności wzrostu ogólnego poziomu cen w gospodarce - stopa inflacji .

PRODUKT NARODOWY BRUTTO /PNB / -stanowi pieniężny wyraz bieżącej wartości rynkowej

wszystkich dóbr i usług finalnych wytworzonych w gospodarce w danym okresie .

Dobra i usługi finalne są przeznaczone już dla ostatecznego użytkownika .

Dobra i usługi pośrednie są nabywane do dalszej obróbki czyli wytwarzania innych dóbr i usług .

PNB = PKB + DOCHODY NETTO z tytułu własności pracy za granicą

PRODUKT KRAJOWY BRUTTO / PKB / -stanowi miarę produkcji wytworzonej przez czynniki

wytwórcze zlokalizowane na terenie danego kraju niezależnie od tego kto jest ich właścicielem .

Dochody pracy z tytułu pracy za granicą są równe różnicy między dochodami obywateli danego kraju

uzyskanymi za granicą a odpływem dochodu z własności lub pracy należnych cudzoziemcy .

Cechy PNB :

1. Jest miernikiem całkowitych dochodów osiąganych przez obywateli danego kraju niezależnie

od kraju świadczenia usług przez czynniki produkcji .

2. Obejmuje tylko dobra i usługi wytworzone w ciągu jednego roku .

3. Z tych samych powodów wyłącza się z PKB obrót papierami wartościowymi , płatności

związane z zakupem akcji , obligacji nie związanych z regularnym przepływem w danym roku wytworzonych dóbr i usług .

4. Dotyczy tylko dóbr , które przeszły przez rynek .

5. Nie wlicza się transferów pieniężnych do PNB .

6. Nie uwzględnia miernikowych działalności oraz nieujawnionych działalności .

Wady PNB :

1. Nie ujmuje produkcji , która nie jest przeznaczona na rynek .

2. Nie ujmuje rezultatów gospodarki cieni / szara strefa , nielegalna działalność , legalna

działalność , która oszukuje czyli prowadzi dwie księgi / .

3. Nie ujmuje czasu wolnego .

4. Nie obejmuje renty konsumenta dotyczącej dóbr trwałych , które już posiadamy w

gospodarstwach domowych .

5. Ujmuje produkcję anty dóbr / wszystkich efektów zewnętrznych , hałas , zanieczyszczenia

a także broni , narkotyków , tytoniu , alkoholu .

Dobrobyt ekonomiczny netto - uwzględnia przy obliczaniu PNB miernikowe dobra i straty w celu ustalenia lepszej miary jakości życia i dobrobytu narodowego .Modyfikacje:

1. Odejmuje od PNB pewne nieuwzględnione koszty obniżenia życia , które pojawiają się wraz z

objętą w PNB .

2. Dodaje do PNB niektóre pozycje np. pracę w gospodarstwach domowych i czas wolny .

3. Wyklucza z PNB niektóre usługi pośrednie np. ochronę policyjną i przeciwpożarową .

PNN produkt narodowy netto / PNN= PNB- amortyzacja / - jest lepszym miernikiem wzrostu

Produkcji niż PNB i stanowi 89-92 % PNB .

Wyróżniamy dwa rodzaje PNB :

1. Nominalny PNB jest liczony w cenach bieżących . Wyróżnienie PNB w ujęciu nominalnym

służy ocenie tego co w danym roku wytworzono i co może być podzielone , nie może służyć

wzrostowi gospodarczemu w kolejnych latach .

2. Realny PNB liczony w cenach stałych przedstawia nam prawidłowy obraz rzeczywistych zmian

w gospodarce - uwzględnia wskaźnik inflacji .

Realny PNB = Nominalny PNB x 1000

Indeks cen

PKB jest lepszą miarą tego co dzieje się i jest ściśle związany z innymi miarami produkcji i

zatrudnienia . Pozwala na lepsze porównanie PKB w innych krajach .

Transakcje z zagranicą stają się coraz większą działalnością gospodarczą kraju - rosną zarówno wypłacone jak i otrzymywane przez dany kraj dochody z usług czynników produkcji . Na skutek tego PNB stawał się coraz mniej wiarygodnym wskaźnikiem mierzonym w danym kraju działalność

gospodarczą .

Metody obliczania produktu krajowego brutto :

1. Możemy obliczyć wydatki na dobra i usługi różnych podmiotów gospodarczych , gospodarstw

domowych , przedsiębiorstw państwowych i cudzoziemców .

2. Możemy obliczyć wielkość produkcji w różnych gałęziach produkcji , górnictwie , w

rolnictwie .

3. Możemy mierzyć całkowity dochód sumując płace i zyski uzyskane przez różne grupy

wytwarzające PNB .

całkowita wielkość wydatków = całkowita wielkość produkcji = całkowita

Ad 1 . sumowanie wydatków

PKB = C + I + G + Nx

C - wydatki konsumpcyjne

I - inwestycyjne

G - rządowych

Nx - export netto

C - obejmuje wydatki gospodarstw domowych na

1. Dobra konsumpcyjne trwałego np. telewizor , samochód , pralka .

2. Dobra konsumpcyjne nie trwałego użytku np. żywność , ubranie , benzyna .

3. Wydatki na usługi np. kształcenie , opieka medyczna , usługi fryzjerskie .

Wydatki związane z zakupem mieszkania są inwestycją .

I - inwestycje to suma wydatków przedsiębiorstw na fabryki , maszyny , zapasy oraz wydatków gospodarstw domowych na mieszkania .

Inwestycje

Inwestycje w kapitał trwały zapasy

/ zakup nowej fabryki , urządzeń domu / / to wszystko co przedsiębiorstwo potrzebuje aby

utrzymać produkcję w toku - krótkookresowe /

nie mieszkaniowe mieszkaniowe

/ budowle , fabryki /

budowle wyposażenie

/ samochód dostawczy . długopis

papier do ksera /

Makroekonomiczne inwestycje polegają jedynie na nabywaniu nowych domów , fabryk lub zapasów .

G - zapasy rządowe - oznaczają sumę wydatków rządu na produkty i usługi mogą dotyczyć np.:

szkolnictwa , budowy dróg oraz produkcji sprzętu wojskowego . Są one tylko częścią wydatków

państwa uwzględnionych w budżecie i nie zalicza się do nich takich pozycji jak zasiłki społeczne oraz

odsetki od długu publicznego .

gospodarstwo domowe wydatki konsumpcyjne na dobra trwałego użytku

SAMOCHÓD przedsiębiorstwo inwestycja

rząd wydatek rządowy

gospodarstwo domowe

DOM przedsiębiorstwo inwestycje / jest to wyjątek /

rząd

EXPORT NETTO

Export jest to dostarczanie dóbr i usług za granicę . Obliczając PKB import odejmujemy a export dodajemy do wydatków .

Całkowity export netto nazywany jest czasem saldem bilansu handlowego . Jeśli jest on dodatni

Mówimy o nadwyżce handlowej , jeśli ujemny mamy do czynienia z deficytem handlowym .

Pomiar PKB przez produkcję - wartość dodana . PKB możemy obliczyć dodając wartość dóbr i usług w różnych gałęziach . Musimy jednak uważać jednak aby nie obliczyć pozycji kilkukrotnie .

Aby zapobiec kilkukrotnemu liczeniu tych samych pozycji wprowadzono pojęcie wartości dodanej .

Wartość dodaną przedsiębiorstw nazywamy różnicę między przychodem tego przedsiębiorstwa

pochodzących ze sprzedaży jego produktu a sumą jaką ono musi zapłacić innym przedsiębiorstwom

za użyte przez siebie dobro pośrednie .

Pomiar przez sumowanie dochodów - metoda ta polega na sumowaniu płatności dochodowych

Wypłacanych właścicielom czynników produkcji za ich wykorzystanie w procesie produkcji .

Obejmuje wynagrodzenie pracowników , dochody właścicieli przedsiębiorstw , dochody osobiste z rent , zyski .

6.10.2001.

DOCHÓD NARODOWY - obejmuje całość dochodów wypłaconych za wykorzystanie czynników produkcji / kapitał , ziemia , praca / w określonym czasie ich właściciela .

Stąd dochód narodowy jest sumą procentów , rent i płac z punktu widzenia źródeł pochodzenia czynników produkcji . Dochodów narodowy jest dochodem z tytułu ich zaangażowania w procesie produkcji .

Z punktu widzenia przedsiębiorstw dochód narodowy jest kosztem zużycia tych czynników produkcji.

Dlatego też dochód narodowy jest równy całkowitym kosztom produkcji dóbr i usług zawartych w produkcie narodowym netto . Możemy zapisać że : DN = PNN - podatki pośrednie ponieważ wynagrodzenia czynników produkcji są mniejsze od wpływów pieniężnych ze sprzedaży . Część tych wpływów stanowią podatki pośrednie , które trafiają do budżetu państwa .

DOCHODY OSOBISTE - stanowią całkowity dochód uzyskiwany przez obywateli przez opłaceniem podatku dochodowego .

DOCHÓD ROZPORZĄDZALNY - /dochód osobisty do dyspozycji/ - stanowią dochody osobiste pomniejszone o podatki osobiste / majątkowe , spadkowe / a także o kwotę opłat nie podatkowych .

Różnica między produktem krajowym brutto a dochodem narodowym :

• produkt krajowy brutto mierzymy w cenach zakupu towaru przez klientów

• dochód narodowy mierzymy w cenach uzyskanych przez przedsiębiorstwa ze sprzedaży produktów

Ceny te różnią się o wielkość podatku od sprzedaży i akcyzy .

RACHUNEK DOCHODU NARODOWEGO

PKB

+ dochody netto czynników produkcji

= PNB

- amortyzacja

= PNN

- podatki od sprzedaży i akcyza

- transfery przedsiębiorstw

- rozbieżności statystyczne

+ dotacje netto dla przedsiębiorstw państwowych

= DOCHÓD NARODOWY

- podatki dochodowe przedsiębiorstw

- składki na ubezpieczenia społeczne

- nierozdzielne zyski spółek akcyjnych

+ odsetki od długów zaciągniętych przez podmioty nie gospodarcze

+ płatności transferowe państwa i przedsiębiorstw

= dochód osobisty

- podatki osobiste

= dochód rozporządzalny

ZAGREGOWANY POPYT A ZRÓWNOWAŻONY POZIOM DOCHODU I PRODUKCJI

GOSPODARKA DOMOWA

STRUMIEŃ STRUMIEŃ STRUMIEŃ STRUMIEŃ

WYDATKÓW DÓBR I ZASOBÓB WYNAGRODZEŃ

NA DOBRA USŁUG PRODUKCJI ZA CZYNNIKI

I USŁUGI PRODUKCJI

PRZEDSIĘBIORSTWA

Przepływ wewnętrzny - przepływ zasobów rzeczowych

Przepływ zewnętrzny - przepływ zasobów finansowych

W najprostszej postaci obieg ten ilustruje funkcjonowanie gospodarki na którą składają się gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa . Jest to obieg gospodarki zamkniętej nie uwzględniającej wpływów państwa .

Gospodarstwa domowe kupują dobra wytwarzane przez przedsiębiorstwa natomiast sprzedają posiadane przez siebie czynniki produkcji przedsiębiorstw .

Dochody otrzymane ze sprzedaży czynników produkcji umożliwiają gospodarstwom domowym dokonywanie zakupów , z kolei przedsiębiorstwa otrzymują przychody ze sprzedaży wytworzonych produktów . Mogą kupować na rynkach czynników produkcji to co oferują gospodarstwa domowe .

Ponieważ nie uwzględniamy w modelu żadnych dopływów ani odpływów : gospodarstwa domowe wydają całe swoje dochody na rynku produktów i usług zaraz po ich otrzymaniu , natomiast przedsiębiorstwa sprzedają wszystkie swoje produkty gospodarstwom domowym zaraz po ich wyprodukowaniu .

Warunek równowagi dla tego modelu : A = Y

A - globalny popyt Y - globalna podaż

Przedstawiony model sugeruje że rozmiary działalności gospodarczej można mierzyć 3 sposobami :

1. Przez liczenie wartości wytworzonych dóbr i usług .

2. Przez liczenie wartości dochodów czynników produkcji .

3. Przez liczenie wartości rozmiarów wydatków na dobra i usługi .

II . MODEL ZŁOŻONY OKRĘŻNEGO OBIEGU WYDATKÓW

Jest bliższy rzeczywistości gospodarczej i uwzględnia istnienie rynków finansowych oraz występowanie obiegów dwóch rodzajów strumieni oszczędności i inwestycji .

GOSPODARSTWA DOMOWE

Q

WYNAGRODZENIE S ZA CZYNNIKI T WYDATKI NA DOBRA

PRODUKCYJNE / Y / I I USŁUGI / C /

R

G

X

PRZEDSIĘBIORSTWA

Nie cały dochód który otrzymujemy wydajemy .

„S” - OSZCZĘDNOŚCI spowodują że nie wszystkie dobra i usług zostaną sprzedane . Przedsiębiorstwa będą zmniejszały produkcję dostosowując ją do rozmiarów popytu to z kolei oznacza zmniejszenie zaopatrzenia firm na czynniki produkcji . Zmniejszają się więc dochody gospodarstw domowych a tym samym dalszemu ograniczeniu ulegnie globalny popyt .

Ten efekt odpływu oszczędności może być zrekompensowany dopływem inwestycji .

„I”- INWESTYCJE to zakup dóbr kapitałowych mogą mieć charakter zamierzony / przewidywane zakupy dóbr kapitałowych / lub niezamierzony gdy dobra wyprodukowane na sprzedaż nie znalazły nabywcy .

Dopływem są inwestycje tylko zamierzone .

Warunek równowagi : S = I

W modelu uwzględniamy :

1. Funkcjonowanie państwa jako podmiotu gospodarczego .

2. Istnienie gospodarki otwartej .

Ad. 1 Istnienie i funkcjonowanie rządu wymaga określonych środków finansowych i rząd uzyskuje je głównie z podatków .

„T” - PODATKI - stanowią odpływ siły nabywczej z obiegu . Z uzyskanych dochodów rząd może dokonywać zakupów dóbr i usług niezbędnych do realizowania określonej polityki gospodarczej i są to WYDATKI RZĄDOWE „G” .

„X” - EXPORT - jest dopływem do obiegu gdyż wyprodukowane w kraju towary za których wytworzenie zapłacono właścicielom czynników produkcji są wywożone za granicę .

Dochody uzyskiwane z tego tytułu są elementem globalnego popytu produktu zaś nie stanowią części globalnej podaży .

„Q” - IMPORT - jest odpływem gdyż gospodarstwa domowe wydają część swoich dochodów na zakup dóbr wytwarzanych poza granicą kraju co oznacza zmniejszenie popytu na dobra krajowe .

Warunek równowagi : A = C + I + G + R + Ix

Y = C + S + T

A = Y C + T + S = C + I + G + R + Nx Nx = x - q

S + T + Q = I + G + R + x

Zrównoważony poziom produkcji - założenia :

1. Ceny i stawki płac są stałe A = C + I + G + R + Nx

2. Globalny popyt konsumpcyjny zależy od odchodów rozporządzalnych , którym dysponują

gospodarstwa domowe w związku z tym wzrost dochodów powoduje wzrost popytu .

Cały otrzymany dochód gospodarstw domowych dzielą na części przeznaczone do konsumpcji i część przeznaczoną na oszczędności . Y = C + S

Ostateczny podział dochodu zależy od :

1. Krańcowej psychologicznej skłonności do konsumpcji /c / - jest to część dodatkowej jednostki

dochodów które gospodarstwa domowe pragną przeznaczyć na powiększenie konsumpcji .

2. Krańcowej psychologicznej skłonności do oszczędzania / s / - jest to część dodatkowej jednostki

Którą gospodarstwa domowe przeznaczają na powiększenie oszczędności

c + s = 1

Warunek : o c 1 funkcja konsumpcji będzie miała postać

C = c + cY

c- konsumpcja autonomiczna niezależna od dochodu rozporządzalnego

c i c - są stałe i dodatnie

Nachylenie prostej jest zawsze mniejsze niż 45

Linia 45 - C = Y - jest to hipotetyczna sytuacja w której cały dochód gospodarstw domowych jest konsumowany . Rzeczywisty przebieg planowanej przez gospodarstwa domowe konsumpcji wyraża linia : C = c + cY

Konsumpcja zależy od dochodów , wyższemu poziomu dochodów odpowiada wyższy poziom konsumpcji . Nachylenie prostej mówi nam jak zmienia się konsumpcja wraz ze zmianą dochodu .

Nachylenie prostej jest równe C .

Przy dochodzie Y = O cały dochód otrzymany na gospodarstwa domowe jest przeznaczany na

konsumpcje S = O .

Przy wielkości dochodu mniejszemu niż Y = O występuje zjawisko ujemnych oszczędności .

Oznacza to sytuację w której gospodarstwa domowe finansują bieżąco konsumpcję z oszczędności nagromadzonych wcześniej lub kredytu .

Zwiększeni rozmiarów dochodu ponad YO umożliwia gospodarstwom domowym przeznaczenie

części otrzymanego dochodu na oszczędności .

Y = C + S

S = Y - C

C = c + cY

S = Y - c - cY

S = - c + ( 1 - c ) x Y

S = - c + sY

FUNKCJA OSZCZĘDNOŚCI

FUNCJA INWESTYCJI

Drugim elementem globalnego popytu jest popyt inwestycyjny / zamierzony przez przedsiębiorstwa powiększeni dóbr / . Rozmiary popytu inwestycyjnego zależą od : przewidywalnego popytu na określone wyroby oraz od wysokości stopy procentowej . Natomiast nie ma żadnego związku między bieżącym poziomem produkcji a popytem inwestycyjnym . W związku z tym popyt jest wielkością niezależną od rozmiarów dochodu .

Wydatki i transfery rządowe- zależą bardziej od charakteru polityki prowadzonej przez rząd niż od wielkości dochodu można więc je potraktować jako wielkość autonomiczną stałą .

Mnożnik - informuje nas o tym co się będzie działo z dochodem narodowym gdy zmieni się popyt autonomiczny . Mnożnik to stosunek zmiany produkcji zapewniającej utrzymanie równowagi do powodującej ją zmianę popytu autonomicznego .

Obliczając wartość mnożnika dowiemy się ilo krotnie przyrasta dochód narodowy . W tym celu sumujemy przyrost produkcji , a następnie dzielimy przez wzrost inwestycji autonomicznych .

w gospodarce zamkniętej

Wartość mnożnika zależy od psychologicznej skłonności do konsumpcji . Im skłonność ta jest większa tym większa jest wartość mnożnika .

Opisane procesy mnożnikowe będą zachodzić wówczas , gdy będą istnieć wolne niewykorzystane zasoby czynników produkcji .

Procesy mnożnikowe mogą oddziaływać w przeciwnym kierunku czyli spadek inwestycji autonomicznych może wywołać wielokrotnie większy spadek dochodu narodowego .

Mnożnik w gospodarce odwrotnej

Państwo - jako podmiot gospodarczy

Wydatki i transferu - wielkości autonomiczne

Podatek - stopa podatkowa / „t”/

Wartość podatków T = tY

Dochód rozporządzalny Yd = Y - T

Yd = Y - tY

Yd = Y ( 1- t )

Ważne :

Mnożnik przy uwzględnieniu roli państwa będzie miał postać :

Im wyższa stopa podatkowa tym mniejsza jest wartość mnożnika .

HANDEL ZAGRANICZNY

Export = export autonomiczny X = x

Import Q = q + mY q - wartość autonomiczna krańcowa

skłonności do importu

m - chęć przeznaczenia przyrostu dochodu

zakup dóbr importowanych

Mnożnik przyjmie postać :

Efekt działania mnożnika będzie tym większy im mniejsza część dochodu będzie przeznaczona na zakup dóbr importowanych .

PIENIĄDZ 21.10.2001

BARTER- jest to wymiana naturalna produktu na produkt , w handlu zagranicznym może być spowodowany brakiem wymienialnej waluty.

Towar który utrzymuje na stał pozycje ogólnego ewkiwalentu staje się pieniądzem .

Pierwszą formą pieniądza był pieniądz przedmiotowy to np. ziarna kakaowca u Asteków , jedwab

w Chinach , muszle , sól , perły w Afryce , skóry , siekierki żelazne , sól u Słowian .

Drugą formą pieniądza był pieniądz papierowy .

Pieniądz jest to rodzaj aktywów powszechnie akceptowanych jako środek płatniczy .

Rodzaje pieniądza :

1. Pieniądz przedmiotowy

2. Pieniądz towarowy / w XIX w / obejmuje złote i srebrne monety oraz kruszce szlachetne .

Przyczyny : - złoto występuje w ograniczonych ilościach

- jest trudny do wydobycia

- jest metalem miękkim

3. Pieniądz symboliczny papierowy : niski koszt wytworzenia , prawo nadaje mu wartość i czyni

akceptowanym środkiem płatniczym , w czasie inflacji traci wartość .

4. Pieniądz bezgotówkowy - zapisy na rachunkach bankowych należących do przedsiębiorstw ,

Firm oraz osób fizycznych .Wkłady uruchamiane są za pomocą czeków , kart płatniczych . Jest

Emitowany przez banki handlowe i nie jest prawnym środkiem płatniczym .

5. Pieniądz międzynarodowy i są nimi :

- SDR - specjalne prawa ciągnienia

- ECU

- EURO

SDR - jest to sztuczny międzynarodowy pieniądz kredytowy służący do rozrachunków między krajami członkowskimi międzynarodowego funduszu walutowego . Wprowadzono je w 1970 r i są

emitowane wyłącznie przez NFW jako dodatkowe aktywa rezerwowe .

Mechanizm emisji a następnie sprzedaż SDR jest metodą finansowania nierównowagi płatniczej . Są koszykiem 5 głównych walut państwa : dolar USA , marka , frank francuski , funt brytyjski , jen . W ograniczony sposób można wykorzystywać do zakupu kluczową walutę MFW i do niektórych innych mniej ważnych celów .

Dlaczego SDR nie został powszechnie zaakceptowany :

1. Nie miały żadnej wartości wewnętrznej np. złoto

2. Nie były gwarantowane przez potężny rząd np. dolar

Z dnia 11.01.2001 1 SDR = 5,3779 zł

Z dnia 19.10.2001 1 SDR = 5,2174 zł

ECU - W 1979 r członkowie EWG wspólnie z Wielką Brytanią utworzyli europejski system walutowy a w jego ramach wspólną walutę ECU . Była to jednostka rozrachunkowa początkowo używana w niektórych transakcjach pomiędzy krajami EWG a później Unii Europejskiej . Jej wartość była ustalona na podstawie koszyka walut krajów członkowskich . Największy udział w koszyku miała marka niemiecka .

1 ECU = 3,6 ZŁ

EURO - w dniu 2,3 maja 1998 r przedstawiciele rządów Unii Europejskiej postanowili wprowadzić w życie z dniem 1.01.1999 r nową walutę międzynarodową EURO . Początkowo miała ona funkcjonować w transakcjach bankowych oraz za pośrednictwem kart kredytowych . W 2002 r politykę pieniężną tych państw w dużym stopniu przejmie utworzony Europejski Bank Centralny .

EURO wystąpiło ECU w stosunku 1: 1

11.10.2001 1 EURO = 3,8797

1. 1 EURO = 3,6891

Korzyści z wprowadzenia EURO :

• dla mieszkańców Unii Europejskiej pozbycie się problemu wymiany walut w czasie wyjazdów za

granicę

• łatwość w porównywaniu cen

• dla gospodarki Unii Europejskiej łatwość transferu kapitału

• wyeliminowanie problemów związanych z wahaniem kursów walutowych

Wymiary zasobów pieniężnych :

Płynność - jest to łatwość z jaką można zamienić jedne aktywa na drugie .

W zależności od stopnia płatności wyróżniamy różne miary zasobu pieniądza :

1. Miara M1 obejmuje : gotówkę , czeki podróżne , depozyty płatne na żądanie , obejmuje składniki

Najbardziej płynne .

2. Miara M2 obejmuje : M1 , depozyty oszczędnościowe , drobne depozyty terminowe , jednodniowe umowy odkupu , udziały w spółkach lokacyjnych na rynku pieniężnym , krótkoterminowe depozyty w walutach obcych .

3. Miara M3 najmniej płynne składniki zasobu obejmuje : M2 , duże depozyty terminowe , umowy odkupu , długoterminowe depozyty w walutach obcych , depozyty terminowe nie bankowych instytucji finansowych .

4. Grupa aktywów finansowych o dużym stopniu płynności zaliczamy : obligacje rządowe , akcepty

bankowe tj. polecenie zapłacenia przez bank określonej sumy w określonym czasie , używane głównie w handlu zagranicznym weksel handlowy , weksel handlowy , krótkoterminowe papiery wartościowe skarbu państwa .

Zakres poszczególnych miar zasobu pieniądza zależy od innowacji finansowych .

INNOWACJE zwiększyły ilość i różnorodność aktywów finansowych występujących w charakterze pieniądza lub jego substytutu . Zmieniają skład agregatów pieniężnych i komplikują prawidłowe określenie podaży pieniądza . Pojawia się obawa że w związku z tym skuteczność polityki pieniężnej może być ograniczona

Funkcje pieniądza :

1. Środek cyrkulacji i obiegu / środek wymiany / - pieniądz usprawnia wszelkie rodzaje transakcji

posługujemy się miarą M1 .

2. Środek tezauryzacji czyli magazyn wartości - pieniądz jest środkiem przechowywania siły

nabywczej w czasie , pozwala dokonywać zakupów w przyszłości . Tę funkcję pełnią również inne aktywa : akcje , obligacje , domy , biżuteria / M2 , M3 /

3. Miernik wartości albo jednostka rozrachunkowa czyli w nim są wyrażone ceny prowadzonego

rozliczenia .

4. Środek płatniczy albo środek odroczonych płatności pieniądz używany jest przy spłacie wszelkich

zobowiązań np. płace , pożyczki , podatki .

5. Pieniądz światowy spełnia wymienione wyżej funkcje z tym zastrzeżeniem że one do wymiany

międzynarodowej .

Cechy charakteryzujące pieniądz :

1. Podaż pieniądza musi być ograniczona .

2. Pieniądz musi być podzielny .

3. Pieniądz musi być łatwo przenośny .

4. Pieniądz powinien być trwały .

Wartość pieniądza .

Pieniądz kulkowy wartość swą czernie z przyczyn kulturowych i społecznych .

Pieniądz towarowy wartość była utożsamiana z pewnymi towarami . Wartość to waga tych towarów : złota , srebra .

Siła nabywcza pieniądza - to jego zdolność do nabycia określonej ilości dóbr i usług . Wzrost cen powoduje zmniejszenie wartości jednostki pieniężnej tj. deprecjację pieniądza . Gdy ceny obniżają się wartość pieniądza rośnie czyli występuje jego aprecjacja .

KURS WALUTOWY to :

1. Cena waluty obcej wyrażona w pieniądzu krajowym 1 dolar = x zł

2. Cena waluty danego kraju w walucie innego kraju 1 zł = y dolarów

Jeżeli kurs danej waluty spada to mówimy o deprecjacji pieniądza , jeżeli waluta wzrasta to aprecjacja.

DEWALUACJA - to obniżenie urzędowego kursu wymiany krajowego pieniądza w stosunku do walut obcych . Jest to podwyższenie kursu walut obcych wyrażonego w pieniądzu krajowym np. bank centralny zmienia kurs z 1 USA = 3,96 zł na 1 USA = 4,00 zł .

REWALUACJA - oznacza podwyższenie urzędowego kursu wymiennego waluty krajowej .

Zmian kursu waluty krajowej dokonuje Bank Centralny lub rząd .

DENOMINACJA - jest to reforma pieniężna polegająca na anulowaniu obowiązującej jednostki pieniężnej i ustanowieniu nowej z reguły o zwiększonej sile nabywczej .

1995r. 10000 zł = 1 zł nowy

PRAWO KOPERNIKA-GRESHAMA - działa gdy w obiegu były dwa rodzaje monet , zły pieniądz wypiera z obiegu pieniądz dobry .

POPYT NA PIENIĄDZ J.M.KEYNES 1936 r.

Jego teoria popytu na pieniądz wychodzi z założenia że ilość pieniądza na którą zostaje zgłoszony popyt jest określona przez porządaną wielkość rezerw gotówkowych czyli przez preferencje płynności podmiotów gospodarczych , a ta z kolei przez utrzymywane przez te podmioty aktywne i pasywne rezerwy gotówkowe .

Rezerwy aktywne pieniądza składają się z części utrzymywanej dla celów transakcyjnych i przezornościowych .

Wysokość rezerw gotówkowych utrzymywanych z motywów transakcyjnych zależy od obrotów gospodarstw domowych czy przedsiębiorstw / model transakcyjny / .

Podmioty gospodarujące trzymują też pewną rezerwę gotówkową z powodu przezorności na wypadek nieprzewidzialnych zobowiązań płatniczych np. z tytułu napraw .

Zasoby pieniężne dla celów transakcyjnych i przezornościowych są utrzymywane jako określona część dochodu dlatego popyt na gotówkę zależy od wysokości dochodu narodowego a pośrednio od poziomu cen .

Rezerwy pasywne pieniądza składają się z zasobów portfelowych oraz spekulacyjnych .

W zasobach portfelowych podmioty gospodarujące utrzymują pieniądz jako najbardziej płynną lokatę majątkową nie przynoszącą jednak odsetek .

Popyt na pieniądz zależy od wysokości stopy procentowej .

Zasoby pieniądza na cele spekulacyjne utrzymywane są przez podmioty gospodarujące z myślą o uzyskaniu zysków spekulacyjnych z lokaty środków lub ich wycofania . Podmioty gospodarcze będą dokonywać zmian wielkości zasobów spekulacyjnych w zależności od rynkowej stopy procentowej oraz oczekiwanych zmian jej poziomu .

Jeśli stopa % spada popyt na pieniądz spekulacyjny rośnie i odwrotnie jeśli rynkowa stopa % rośnie popyt pieniądza spekulacyjnego maleje .

PODSUMOWANIE

Łącznie popyt na pieniądz jest sumą popytu transakcyjnego przezornościowego i portfelowego i zależy od :

1. Poziomu realnego dochodu narodowego / im jest wyższy realny dochód narodowy tym większe jest zapotrzebowanie na pieniądz / .

2. Poziom cen

3. Wysokość stopy %

ILOŚCIOWA TEORIA PIENIĄDZA - twórca Fisher 1911 r.

Stworzył słynne równanie wymiany będące podstawą ilościowej teorii pieniądza .

MV = PQ

Globalne wydatki zagregowana wartość transakcji

Równanie to przedstawia związek między nominalną podażą pieniądza a masą wytworzonych dóbr i poziomem ich cen . Pod M. Występuje baza pieniężna lub monetarna czyli ilość pieniądza Banku Centralnego obejmujące rezerwy minimalne , rezerwy nadwyżkowe oraz obieg pieniądza gotówkowego . Jest ona określona mianem pieniądza wielkiej mocy .

M.- ilość pieniądza w obiegu - zasób pieniądza

V - prędkość z jaką pieniądz wydawany jest na wszystkie transakcje

P - cena

Q - ilość wytworzonych dóbr i usług

Założenia :

1. Podaż pieniądza jest określona przez władze monetarne zatem jest stała w analizie

2. V , Q są nie zależne od podaży pieniądza

Przy tych założeniach ilość pieniądza w równaniu wymiany może interpretować jako ilość pieniądza na którą zgłoszony jest popyt . Zatem równanie wymiany można zapisać jako funkcję popytu na p pieniądz . Q

MD = V x P

Fisher stwierdził że :

V - jest określona przez czynniki technologiczne i instytucjonalne jak stopień rozwoju systemu bankowego częstotliwość wpłat , długość okresu płatności , szybkość komunikacji i transportu . Te czynniki zmieniają się powoli i stopniowo w związku z tym V = const

Q - jest określone przez pełne zatrudnienie dostępnych zasobów : praca , ziemia , kapitał , stopień wykorzystania zasobu zmienia się stopniowo i powoli więc Q = const

Podsumowanie :

Ilościowa teoria pieniądza mówi że procentowy wzrost cen powoduje taki sam % wzrost popytu na pieniądz .

BANKI I ICH FUNKCJE

Funkcje banku :

1. Transfer - polecenie wypłaty na rzecz osoby trzeciej odpowiednikiem dzisiejszym jest czek

Clearing - przepływ pieniądza z jednego banku do drugiegu , jeden ze sposobu transferu pieniędzy .

2. Depozyty - bank depozytowy .

3. Banki komercyjne - następuje kiedy połączono dwie wcześniej całkowicie oddzielne operacje .

Udzielanie pożyczek i przyjmowanie depozytów .

4. Kreacja depozytów - następuje w drodze udzielenia różnego rodzaju pożyczek . Istota procesu

polega na kreacji większej ilości zobowiązań płatnych na żądanie w porównaniu do tego co bank byłby w stanie wypłacić kiedy wszyscy klienci zgłosiliby się jednocześnie po odbiór depozytów kruszcowych , dotyczy pieniądza kruszcowego do 1914r.

Stabilność gospodarcza i zaufanie do banków poprawiły się z chwilą powstania Banku Centralnego .

Funkcje Banku Centralnego :

1. Jest bankiem banków

2. Prowadzi rozliczenie z rządem

3. Kontroluje krajową podaż pieniądza

4. Stabilizuje funkcjonowanie rynków finansowych

Z punktu widzenia Makro najważniejszą funkcją jest kontrolowanie podaży pieniądza .

Instrumenty kontroli podaży pieniądza :

1. Ustalenie poziomu stopy dyskontowej instrumenty

2. Operacje na otwartym rynku oddziaływujące na

3. Kontrola poziomu rezerw obowiązkowych banków handlowych płynność bankową

Ad.1

Stopa dyskontowa - jest to stopa procentowa stosowana przez Bank Centralny przy udzielaniu pożyczek bankom komercyjnym . Nie jest skutecznym instrumentem kontroli podaży pieniądza .

Zmiany stopy dyskontowej informują jedynie o intencjach władz co może mieć wpływ na postępowanie banków . Wady stopy dyskontowej :

1. Nie możemy zbyt często zmieniać tej stopy i dostosowywać jej do koniunktury gospodarczej

gdyż spowodowałoby to spadek zaufania do niej .

2. Władze publiczne dopuszczają często wyjątki w polityce pieniężnej np. kredyt preferencyjny .

3. Bank komercyjny cechuje duża niezależność finansowa od Banku Centralnego , są one w stanie wkalkulować ewentualną zwyżkę stopy dyskontowej w koszt kredytów udzielonych swoim klientom .

4. To międzynarodowy ruch kapitałów krótkoterminowych .

Ad. 2

Operacje otwartego rynku - stanowią przykład oddziaływania władz monetarnych na wysokość rezerw bankowych , ogólną sumę udzielonych kredytów , ilość pieniądza w obiegu .

Operacje otwartego rynku polegają na sprzedaży lub kupnie papierów wartościowych przez Bank Centralny . Operacje mogą być dokonywane w dowolnej skali . Jest to najskuteczniejszy instrument regulowania podaży pieniądza , warunkiem zaś jest istnienie odpowiednio rozwiniętego rynku papierów wartościowych .

Ad. 3

Rezerwy obowiązkowe - to ta część rezerw całkowitych znajdujących się w dyspozycji banków , która z mocą prawa nie może być wykorzystywana do tworzenia pieniądza przez udzielanie pożyczek.

Nie jest to skuteczny instrument regulowania podaży pieniądza .

Bank Centralny nie może zmieniać wskaźnika zbyt często gdyż zostanie zachwiana stabilność monetarna i ekonomiczna kraju . Duże znaczenie mają zmiany wskaźnika gdy kraj jest narażony na duże przepływy krótkoterminowych kapitałów międzynarodowych .

Zmiana poziomu rezerw obejmuje w jednakowym stopniu wszystkie banki w kraju .

Rodzaje polityki pieniężnej stosowanej przez Bank Centralny

1. EKSPANSYWNA - miękka polityka pieniężna - polega na zwiększaniu podaży pieniądza poprzez obniżenie stopy dyskontowej , zakup wyemitowanych przez rząd papierów wartościowych na otwartym rynku obniżenie wskaźnika rezerw obowiązkowych .

2. RESTRYKCYJNA - twarda - polega na zmniejszeniu podaży pieniądza przez podwyższenie stopy dyskontowej , sprzedaż publicznych papierów wartościowych i podwyższeniu rezerw wskaźnika obowiązkowych .

Bank Centralny oddziaływuje na podaż pieniądza w celu stabilizacji poziomu produkcji i zatrudnienia oraz wspierania rozwoju gospodarczego .

Przykład ekspansywny :

W okresie recesji charakteryzującej się spadkiem tempa wzrostu gospodarczego i wzrostem bezrobocia zalecana jest ekspansywna polityka pieniężna . Działania w celu zwiększenia podaży pieniądza powodują obniżenie w przynajmniej krótkim okresie stopy %. Wzrost podaży pieniądza i obniżenie podaży pieniądza zwiększają popyt globalny w konsekwencji inwestycje , zatrudnienie oraz poziom działalności gospodarczej .

Przykład restrykcyjny w Polsce :

Innego rodzaju działania podejmuje Bank Centralny gdy inflacja osiąga wysoki poziom . Uznając że jest ona spowodowana nadmierną kreację pieniądza Bank Centralny w celu jej opanowania zmniejsza stopę wzrostu podaży pieniądza stosując restrykcyjną politykę pieniężną . Jej konsekwencją jest obniżenie także rozmiarów inwestycji i produkcji oraz zatrudnienia .

Instrumenty typu administracyjnego regulowania podaży pieniądza :

Racjonowanie kredytów - stosuje się kiedy inflacja jest bardzo wysoka a mimo to przedsiębiorstwa zaciągają kredyt po wysokiej stopie % , gdyż mogą przerzucić wzrost stopy % na ceny swoich wyrobów i mimo to nie tracą klientów.

Zaletą jest to że jest to bardzo skuteczna , natychmiastowa kontrola .

Wady racjonowania kredytów :

1. Uderza w przedsiębiorstwa małe i średnie .

2. Szkodzi konkurencji między bankami .

3. Negatywnie wpływa na stopę % - nie decyduje ona już o alokacji inwestycji .

Była długo stosowana we Francji .

Dlaczego obecnie nie stosuje się racjonalnego kredytowania :

1. Rozwój rynku finansowego .

2. Ruchy kapitałów międzynarodowych .

Instrumenty specyficzne

Selektywna polityka kredytowa :

• kredyty preferencyjne

• subwencje

Polityka selektywna :

• nie może naruszać zasad globalnej polityki

• zadania muszą być tutaj nieliczne i jasno zdefiniowane

• zadania musza być okresowo weryfikowane

Skuteczność polityki pieniężnej :

Jest to najskuteczniejszy instrument jakim posługuje się rząd . Jest skuteczniejsza jeżeli połączona jest polityką budżetową / np. inflacja / .

Ograniczenia skuteczności polityki pieniężnej :

1. Konflikty celów - może zajść konflikt między celami wewnętrznymi np. inflacja i bezrobocie .

Konflikty między celami wewnętrznymi i zewnętrznymi np. stopa % .

2. Inne efekty niż zamierzaliśmy .

3. Nie elastyczność pewnych wydatków budżetowych i sztywność pewnych struktur gospodarczych :

- wzrost cen to wzrost dochodów

- na inflacji korzystają przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe

- wydatki niezależnie od polityki pieniężnej np. przemysł zbrojeniowy , na oświatę , policję

- ograniczona mobilność siły roboczej

4. Przynależność do międzynarodowych organizacji gospodarczych jak międzynarodowy fundusz

walutowy , bank światowy .

---