KULTUROWY WYMIAR RODZINY
Rodzaje wzajemnych powiązań między rodziną a społeczeństwem. Charakter tych powiązań (instytucjonalny, osobowy).
Instytucjonalny:
Powiązania w normach, przepisach
Wzory zachowań
Gdzie rodzina uczestniczy w innym życiu rodziny
Osobowy:
Te same osoby uczestniczą w życiu rodzinnym i społecznym
Układy panujące w rodzinie (przekazywanie wzorców w np. pracy)
Treść wzorców i ich, jakość ma wpływ na np. miejsce pracy - źle w domu, niska wydajność w pracy
Struktura społeczna i kultura symboliczna - wzajemne powiązania i różnice oraz ogólna charakterystyka.
Ogólna charakterystyka:
Struktura społeczna - wszystko to, co składa się na ogólny wygląd społeczeństwa:
Pozycja społeczna
Grupy społeczne
Organizacje społeczeństwa
Społeczności lokalne
Kultura symboliczna:
Wartości społeczne
Idee społeczeństwa
Wzory zachowań
Dążenia życiowe społeczeństwa
Wizje przyszłości społeczeństwa
Silne zakorzenienie rodziny (czasy zaborów)
Polska pod zaborami - rozpad kultury symbolicznej był bardzo powolny, bo rodzina była silna i silnie związana z Kościołem.
Polska po 45 roku (KOMUNIZM) - zmiany w kulturze symbolicznej np. dzień kobiet.
Czasy II WŚ - starano się w szybki sposób zmienić strukturę i kultur, odbywało się to gwałtownie i pod naciskiem EKSTERMINIZACJA.
Lata 39-45 - dwa elementy złączone ze sobą, lecz funkcjonowanie oddzielne.
1966r - przygotowania do obchodów tysiąclecia Chrztu Polskiego - inwigilacje komunistyczne.
RODZINA DZIŚ DO 2009 ROKU:
Zmniejsza się liczba dzieci w rodzinie
Zmieniają się podstawowe funkcje rodzinne
Wczesne posyłanie dzieci do szkół (6 lat), by kobiety wcześniej poszły do pracy
Rozbudowane społeczeństwo
Liczba czynników oddziałujących na rodzinne jest większa np. globalizacja
Wzajemne powiązania i różnice:
STRUKTURA SPOŁECZNA |
KULTURA SYMBOLICZNA |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Centrum kultury.
Centrum polskiej kultury:
Kształtuje się na przestrzeni trwania
Widzenie przeszłości, teraźniejszości i przyszłości
Postrzeganie jednostek i całego narodu
Decyduje o tym, jakie elementy obce możemy przyjąć
Osią każdego społeczeństwa to wartości dla danej kultury - dominujące wartości
Centrum kultury danego społeczeństwa:
Wartości centralne:
Panuje ogólny, wspólny consensus, każdy zgadza się na wartości
Rodzina, dom, poczucie wspólnoty, religijność, romantyzm, honor, indywidualizm, godność osobista, gościnność, towarzyskość, umiłowanie wolności, patriotyzm, obywatelskość, demokracja, krytycyzm wobec władzy
Np. Dania:
Idea społecznego zaangażowania
Ok. 40% to wolontariat
Wokół wartości tworzą się idee
Stymulacja do działania danego narodu
Wytwory kultury (oparte na wartościach centralnych):
To co stanowi istotę narodu np. język polski
Symbole narodowe: flaga, orzeł
Wydarzenia np. Chrzest Polski
Miejsca kultu religijnego i pamięci narodowej
Twórczość artystyczna
Dzieła literackie
Obrzędy i zwyczaje narodu polskiego
Stany psychiczne jednostek
Struktury myślenia
Wizje społeczeństwa
rozumność
uczuciowość
intuicja
kontakty międzyosobowe
spontaniczność
rozgrzebywanie przeszłości
mało planów na przyszłość
Negatywne zjawiska w kulturze polskiej
Zły wpływ na kulturę polską.
Sekularyzacja i desakralizacja:
Wyzwolenie się spod władzy Kościoła
1517r. - reformacja
Religia w coraz mniejszym stopniu reguluje życie społeczne
Sakrum, jako usługa człowieka,
Odkrycia geograficzne
Badania przyrodnicze
Poznawanie świata
To, co nie może być zmierzone, zbadane - nie istnieje
Sekularyzacja i desakralizacja powodują:
Zmianę życia
Mniejszą siłę oddziaływania
Zeświecczenie obyczajów
Usuwają pierwiastek Boski ze świadomości
Człowiek decyduje gdzie ma umieścić Boga
Globalizm
Wolność staje się celem
Fascynacja złem
Zacieranie granic między dobrem a złem
rozdzielenie seksu od miłości
oddzielenie miłości od rodzicielstwa
kłamstwo staje się zaradnością
oddzielenie rodzicielstwa od małżeństwa
Fascynacja środkami masowego przekazu
Brak obiektywnej oceny
Kultura postmodernistyczna:
Wolność (brak zasad, norm, relatywizmu, dogmatu)
Indywidualizm
Relatywizm
Liberalizm
Konformizm
Przeciętność
Intensywność życia
Uwarunkowania kultury postmodernistycznej:
Niedorozwój kultury religijnej, doświadczeń życiowych (brak, powoduje odwrócenie się od Boga)
Nieadekwatność dotychczasowych form życia np. religia (jest potrzebna, ale duszpasterstwo nie nadąża):
Dobre nagłośnienie
Składanie rąk w modlitwie
Wizualizacja
Konsumpcja:
Kiedyś: zwiększenie ilości produkcji (rozbudowa infrastruktury)
Dziś: efekt nadprodukcji
Większa ilość czasu wolnego
Wymyślanie coraz nowszych produktów, które człowiek chce mieć, bo np. jest na nie moda, popyt
Ważna dziedzina życia
Twórczość artystyczna i konformizm:
Np. sport ekstremalny
Każdy dąży do czegoś innego
Kiedyś coś było rzadkością, teraz jest częste
Zatracenie idei
Śmierć autora w sztuce
Wolność i samorealizacja
Kultura „singli”
Postawa egoistyczna
Silnie zakorzeniona wolność i indywidualizm
Strukturalne i funkcjonalne właściwości kulturotwórcze rodziny.
Właściwości strukturalne (rodzina):
Jest naturalną, podstawową grupą społeczną
Wytwarza swoje przekazy kultury (nikt jej nie organizuje), granice, co w rodzinie i poza nią określa sama rodzina
Zróżnicowanie wewnętrzne (liczba członków rodziny)
Przestrzeń własna np. nazwisko - odróżnia nas od sąsiadów
Kontakty:
Różnorodność (bezpośrednie; pośrednie)
Treść (wewnętrzne sprawy rodziny)
Funkcjonalność rodziny:
Kształtowanie:
Kształtuje poznanie i rozumienie swoich członków
Kształtuje poglądy u dzieci
Kształtuje postawę wobec drugiego człowieka
Włączanie w działanie:
Ze względu na swoje funkcje podejmuje działania krótkoterminowe lub długoterminowe
Każdy z członków jest zaangażowany w pełnieniu roli
Wprowadzanie w świat znaczeń:
Nieustanny kontakt ze światem:
Zadawanie pytań przez dzieci
Odpowiadanie na pytania
Nauka zachowania się w odpowiednich sytuacjach
Czytanie dzieciom (wzbogacanie słownictwa)
Spontanicznie
Świadomie ukierunkowany
W rodzinie
Wprowadzenie w świat dorosłych
Wyjaśnianie znaczeń np. ubieranie choinki, łamanie się opłatkiem
Ochrona przed niewłaściwymi czynnikami zewnętrznymi:
Funkcja selektywna
Funkcja interpretatora (zdarzeń, faktów)
Funkcja rekreacyjna (chronienie przed czynnikami zewnętrznymi np. pod wpływem negatywnych doświadczeń wzmacnianie osobowości dziecka, stoi na straży, przywraca poczucie bezpieczeństwa)
Role kulturotwórcze rodziny
Rodzina włącza członków w kulturę ogólnospołeczną
Tworzy i rozwija swoją kulturę (normy, zachowania)
Zapewnienie kontynuacji dziedzictwa kulturowego
Selektywność - jedne elementy rodzina przejmuje a inne nie, rodzina uwrażliwia pojmowanie
Cechy kulturotwórczej roli rodziny.
Całościowy charakter tworzenia przekazu kultury.
Większe wzmocnienie, gdy np. sąsiad zareklamuje dany produkt
Każdy z członków oddziałuje w sposób wieloaspektowy (różne role w rodzinie) np. emocjonalny przekaz ekspedient w sklepie
Dialogowy charakter tworzenia przekazu.
Łączy się z punktem 1
Osobowy charakter tworzenia przekazu.
Odpowiednia więź (rodzina - więź miłości)
Większa świadomość wychowawcza rodziców
Autonomia jednostki - nastawienie na kształtowanie poszczególnych osób np. finansowanie studiów
Uwarunkowania sprzyjające tworzeniu i przekazywaniu kultury przez rodzinę.
Świadomość rodziców, że to, co robią ma odzwierciedlenie w dzieciach
Wewnętrzna atmosfera w rodzinie - pełny i trwały przekaz
Trwałość i stabilność rodziny - poczucie bezpieczeństwa
Proporcjonalny udział w życiu rodziny każdego z członków
Więź międzypokoleniowa - bogactwo form i treści
Odpowiedni poziom warunków ekonomicznych i mieszkaniowych
Umiejętność świętowania - twórcze wykorzystanie czasu wolnego
Otwartość na wartości duchowe - głębia działania rodziny
Wartości utrwalone w kulturze polskiej.
Rodzina, rodzinność i poczucie wspólnoty
Duże znaczenie więzi pomimo migracji
Udane małżeństwo
Posiadanie dzieci
Zjawisko „singli”
70% Polaków czuje silne relacje z bliskimi, z którymi nie mieszka
Umiłowanie dziecka i ważna rola kobiety
Rola kobiety kształtowała się wraz z rozwojem kultu Matki Bożej
Większość Polaków wyraża chęć posiadania dzieci (90%)
Im bogatsze społeczeństwo tym mniej dzieci
Dom
Duży, rodzinne gospodarstwo
Kojarzy się z gościnnością
Więź pokoleń i poczucie pokrewieństwa
Częste, wspólne zamieszkiwanie pokoleń ze sobą
Dobre relacje
Wzajemna pomoc i wsparcie
Przekaz międzypokoleniowy (kulturowy)
72% widzi się raz w tygodniu z rodzicami
31% Polaków mieszka z rodzicami (wieś)
28% Polaków mieszka z rodzicami (duże miasta)
Wrażliwość na wartości transcendentne (religijność, sacrum)
Wiara zawsze dawała narodowi Polskiemu siłę do walki
94% wyznaje wiarę katolicką
Wzmacniana przez wspólne uczestnictwo w aktach kultu religijnego
Mocne powiązanie z narodem i rodziną
Irracjonalizm, uczuciowość i romantyzm - silne emocje
Indywidualizm - styl wychowania, który bierze się z samodzielności w podejmowaniu decyzji o sobie
Godność, honor - odczuwane w różnym natężeniu, w zależności od kontekstu historycznego
Zdolność przebaczania, brak chciwości i okrucieństwa
123 lata niewoli i 50 lat komunizmu
Brak zapędów do tworzenia mocarstwa, mimo siły narodu
Gościnność, towarzyskość
Otwartość na gościa i jego potrzeby, okazywanie szacunku
Otwarcie na inne kultury i tolerancja
Do 45 roku Polskę charakteryzowała wielokulturowość
Zabory przystosowanie do obcej kultury
Gotowość do poświęceń i ofiary (poczucie odpowiedzialności, niesienia pomocy, powinności)
Umiłowanie wolności i patriotyzm
Szacunek dla pracy twórczej
Demokracja, obywatelskość, krytycyzm wobec władz
Kulturotwórcza rola święta w rodzinie oraz elementy formalne święta.
Związana z kulturą religijną
Świętowanie wpisane jest w naturę człowieka, jest trwałym elementem kultury człowieka
ZADANIA ŚWIĘTOWANIA:
Wyraz przemienności - oddziela jeden czas od drugiego
Nadaje sens życiu jednostkowemu i rodzinnemu (w centrum cenna wartość)
Zbliża ludzi do siebie (łagodzi dystans)
Czas aktywności twórczej (np. robienie ozdób na choinkę)
Łącznik czasów
Pomaga załagodzić konflikty i przetrwać ciężki czas
ELEMENTY FORMALNE ŚWIĘTOWANIA:
Czas - ściśle określony
Przestrzeń - ściśle określona
Rytuały - struktura czasu świętowania, nadanie płynności
Odpowiedni strój
Organizator
Aktywne uczestnictwo
Dar - wymaga pewnego daru (np. w religii jest to dar dla Boga)
Kapitał społeczny
Na kapitał kulturowy (społeczny) składają się:
zaufanie
normy społeczne
powiązania międzyludzkie
Kapitał kulturowy tworzy zakorzenienie (sieć kontaktów w skali mikro, np. rodzina) oraz autonomia (sieć kontaktów w skali makro, np. państwo komunikujące się z rodziną).
Na kapitał kulturowy składają się grupy:
Grupa o niskim poziomie zakorzenienia i autonomii - niski poziom moralność, duży indywidualizm.
Grupa o wysokim poziomie zakorzenienia, niskim poziomie autonomii - amoralny familiaryzm (Rosja).
Grupa o niskim poziomie zakorzenienia i wysokiej autonomii - anomia społeczna, dysfunkcje w stosunku do własnego społeczeństwa.
Wysoki poziom zakorzenienia i autonomii - tylko taka grupa ludzi może wpływać pozytywnie na rozwój społeczeństwa.
Wskaźniki poziomu kultury:
organizacyjno-funkcjonalne - zjawiska występujące w danym społeczeństwie
koncepcja człowieka - np. kreatywna osoba ludzka jest nagradzana i doceniana w społeczeństwie
6