Pediatria

Wzrastanie i rozwój człowieka

- okresy ontogenezy człowieka

- ocena rozwoju i wzrastanie

Podstawą pediatrii jest wiedza o wzrastaniu i rozwoju.

Określenia wzrastanie i rozwój oznaczają procesy, w wyniku których zapłodniona komórka jajowa staje się dorosłym osobnikiem.

Termin wzrastanie dotyczy głównie zmian rozmiarów ciała i poszczególnych jego części.

Termin rozwój odnosi się do innych aspektów, tj. różnicowania się budowy i funkcji organizmu, w tym także zachodzących pod wpływem czynników środowiskowych, które powodują zmiany strukturalne, emocjonalne lub społeczne.

AUKSOLOGIA to nauka zajmująca się rozwojem ontogenetycznym ( osobniczym ) i oddziaływanem środowiska zewnętrznego na rozwijające się dziecko.

Możliwość samodzielnej egzystencji jest wynkiem długiego, około 20-letniego

( ¼ życia! ), wieloetapowego procesu przemian - od prostej komórki do skomplikowanego dojrzałego organizmu ludzkiego.

Okresy ontogenezy człowieka

W pediatrii ( medycynie wieku rozwojowego ) wyróżniono następujące okresy rozwojowe :

I okres prenatalny ( wewnątrzłonowy, śródmaciczny ) - trwa 38 - 42 tygodni życia płodowego ( średni czas trwania ciąży wynosi 280 dni ). Wyróżnia się w nim dwie fazy : zarodkową ( do 8 tygodnia życia ) i płodową ( 9 - 40 tygodni )

II okres postnatalny ( pozamaciczny ) z następującymi podokresami :

1. noworodkowym - pierwsze 28 dni życia

2. niemowlęcym - 1 rok życia

3. wczesnego dzieciństwa ( poniemowlęcym ) - 2-3 rok życia

4. przedszkolnym - 4-6 rok życia

5. szkolnym - 7 - 15 rok życia

- faza obojętnopłciowa ( 7 - 10/12 rok zycia )

• faza dojrzewania płciowego ( 10/12 rok życia - 15/16 rok życia )

6. młodzieńczym - 16 - 20 rok życia

7. dojrzałości - 20/25 - 40/50 rok życia

8. starzenia się - od 40/50 rok życia, indywidualnie różnie

Okres rozwoju postnatalnego ( pozamacicznego ) można również podzielić na :

1. okres rozwoju progresywnego ( od 0 - 25 roku życia ), charakteryzujący się przewagą procesów anabolicznych nad katabolicznymi

2. okres stabilizacji, tzw. pełnia życia, o cechach względnej równowagi procesów anabolicznych i katabolicznych, tj. od 20/25 roku życia do 40/50 roku życia

3. okres starzenia się i starości ( od około 50 roku życia i powyżej ) - procesy kataboliczne przeważają nad anabolicznymi. Masa tzw. tkanek aktywnych maleje, zmniejsza się zdolność adaptacji do nowych sytuacji. Najczęściej po 70 roku życia występuje okres starczej wegetacji biologicznej

Okres noworodkowy i niemowlęcy

Donoszony, czyli urodzony między 38 a 42 tygodniem życia noworodek

mierzy przeciętnie - 50 - 52 cm

waży przeciętnie - 3,0 - 3,5 kg

( noworodki płci męskiej są zwykle większe o ok. 2 cm i cięższe o 0.3 kg )

Wcześniak to dziecko urodzone między 28 a 37 tygodniem życia z masą ciała

1.000 - 2.500 g.

Noworodki z ciąż bliźniaczych rodzą się zazwyczaj przedwcześnie i ważą poniżej 2.500 g.

Dziecko nie jest ! miniaturą człowieka dorosłego.

Wykazuje wiele odrębnych cech morfologicznych i funkcjonalnych, specyficznych dla poszczególnych okresów rozwoju.

NOWORODEK

różni się przede wszystkim proporcjami ciała

Głowa - duża, stanowi ¼ długości ciała :

• obwód głowy - 34 - 36 cm i jest o 1-2 cm większy od obwodu klatki piersiowej

• część mózgowa większa od części twarzowej ( mózgowie u noworodka waży 350 - 400 g, co stanowi 14 % masy ciała, gdzie u dorosłego tylko 2% masy ciała )

• kości czaszki częściowo skostniałe i luźno połączone ze sobą

( stopniowe zarastanie się czaszki odbywa się do ok. 18 miesiąca życia )

• ciemiączko - romboidalna przestrzeń na szczycie głowy w miejscu połączenia kości czołowej i ciemieniowej. Jego ocena niezbędna jest do np. odwodnienia dziecka, wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego, procesów krzywiczych

Kończyny są krótsze

• środek ciężkości umiejscowiony powyżej pępka ( u dorosłego w okolicy spojenia łonowego )

• zmiana proporcji ciała w miarę upływu lat

W jamie macicy płód przebywa w pozycji zgięciowej.

Dla noworodka typowe jest położenie grzbietowo - wyprostne.

Stopniowo następuje przezwyciężenie przyciągania ziemskiego tak, że :

• w 3 miesiącu życia niemowlę unosi głowę w pozycji na wznak

• w 5-6 miesiącu życia siada

• ok. 19 miesiąca życia przyjmuje postawę pionową

• w 12 miesiącu życia ma zdolność lokomocji, jest to możliwe dzięki szybkiemu rozwojowi mózgowia i integracji układu nerwowego z układem ruchu

NIEMOWLĘ

rośnie nierównomiernie :

• w 1 miesiącu życia przybiera 500 - 600 g,

• w 2 miesiącu życia 800 - 900 g

• później tempo wzrostu maleje.

Zdrowy noworodek :

• podwaja swą urodzeniową masę ciała w 5 miesiącu życia

• potraja ok. 1 roku życia !

Wzory do wyliczania przybliżonej średniej wysokości i masy ciała niemowląt i dzieci

Masa ciała	Kilogramy
noworodek	3.25
3 - 12 miesiąc życia		wiek ( miesiąc ) + 9
					2
1 - 6 rok życia	wiek ( lata ) x 2 + 8
7 - 12 rok życia		wiek ( lata ) x 7 - 5
					2

Wysokość ciała	Centymetry
noworodek	50 cm
1 rok życia	75 cm
2 - 12 rok życia	wiek ( lata ) x 6 + 77

W 6 miesiącu życia wyrzynają się pierwsze zęby mleczne.

Jednoroczne dziecko ma ich przeciętnie 6 ( dziewczynki ząbkują szybciej ).

Proces rozwoju fizycznego ( ruchowego ) i psychicznego w 1 roku życia dziecka jest ze sobą integralnie związany. Dlatego mówi się o rozwoju psychomotorycznym niemowlęcia.

Prawidłowy rozwój może być zapewniony tylko :

• przez racjonalne żywienie łącznie ze

• spełnieniem niezbędnych potrzeb emocjonalnych ( bodźce uczuciowe, interakcja społeczna z matką, zapewnienie bezpieczeństwa )

Istnieją przekonywujące dowody, że bezpośredni kontakt matki w pierwszych 16 godzinach po porodzie ze swym nowonarodzonym dzieckiem ( bodźce wzrokowe

i dotykowe ) wyzwalają macierzyński instynkt opiekuńczy.

Brak opieki zawsze tej samej osoby, jej emocjonalne zaangażowanie w kontaktach

z niemowlęciem - prowadzi w przyszłości do poważnych niekorzystnych następstw w rozwoju osobowości dziecka ( choroba sieroca, zaburzenia psychoemocjonalne, dewiacje społeczne ). Żłobek nie jest w stanie zapewnić dziecku rodziny.

OKRES PONIEMOWLĘCY

Od 2 roku życia następuje zwolnienie tempa rozwoju.

Wyraźnie widoczne, tj. w przyrostach rocznych wysokości ciała,

od ok. 25 cm w 1 roku życia

do ok. 12 cm w 2 roku życia

i do ok. 8 cm w 3 roku życia

Z końcem 3 roku życia dziecko osiąga ~ ¼ masy ciała i 1/3 powierzchni ciała, nieco powyżej ½ wysokości ciała, a ponad 90% obwodu głowy dorosłego

• kończy się proces wyrzynania zębów mlecznych

• wydłużeniu ulegają kończyny

• zmniejsza się ilość tkanki tłuszczowej

• zwiększa się masa mięśniowa ciała

• sylwetka ciała jest zgrabniejsza

• podkreślone zostają ( i to nadmiernie ) fizjologiczne krzywizny kręgosłupa. Wypięty brzuch i pozornie płaskie stopy są tu jeszcze zjawiskiem prawidłowym.

• dzięki integracji neuromotorycznej i koordynacji kory mózgowej dziecko opanowuje podstawowe czynności lokomocyjne

• kształtuje się równowaga kwasowo - zasadowa

• zwiększa się odporność dziecka

• rozwija się mowa

• zaczyna się kształtować osobowość dziecka

• charakterystyczna jest znaczna pobudliwość ruchowa i niemożność dłuższej koncentracji uwagi

OKRES PRZEDSZKOLNY

1. w okresie przedszkolnym utrzymuje się spostrzegane uprzednio zwolnienie tempa

rozwoju, tj. ok.. 2 kg i 6-8 cm na rok.

2. Charakterystyczna wcześniej lordoza i uwypuklony brzuch oraz płaskostopie

zanikają

3. do 2.5 roku życia wyrżnęło się 20 zębów mlecznych

4. część twarzowa czaszki rośnie szybciej niż mózgowa

5. szczęka poszerza się

6. umiejętności ruchowe :

w 3 roku życia - wchodzenie na schody

w 4 roku życia - schodzenie ze schodów, ze stawianiem stóp na przemian

w 5 roku życia - podskakiwanie

a następnie skakanie na 1 nodze

7. nasilenie procesów mineralizacji kości ( nowe punkty kostnienia )

8. od 6 roku życia wymiana zębów mlecznych na stałe

9. 5-latek swobodnie : biega, chwyta, zachowuje równowagę

10. trudne nadal są precyzyjne ruchy manualne ( nie ukończony proces mielinizacji )

11. zwiększa się dominacja prawej ręki

12. zaznacza się dymorfizm płciowy

13. rozwija się pamięć

OKRES SZKOLNY Dojrzewanie płciowe

• dojrzewa wiele układów

• wzrasta ogólna odporność organizmu

• wrażliwość zmysłów osiąga swoją dojrzałość

• dziecko osiąga dojrzałość szkolną, czyli możliwość sprostania wymaganiom szkolnym, bez uszczerbku dla zdrowia i rozwoju dalszego dziecka, w pojęciu tym mieści się :

- dojrzałość intelektualna

- dojrzałość społeczna ( w gronie rówieśników )

- dojrzałość fizyczna ( sprawność fizyczna )

- dojrzałość immunologiczna ( odporność )

• zmienia się sylwetka dziecka :

• klatka piersiowa ulega spłaszczeniu

• pogłębia się kifoza piersiowa

• wydłuża się stopa

• zaznacza się dymorfizm płciowy

W okresie dojrzewania płciowego z reguły wyróżnia się :

• fazę przedpokwitaniową

• fazę pokwitania.

U dziewcząt - faza przedpokwitania kończy się z wystąpieniem menarche

( pierwszej miesiączki )

U chłopców - granica trudna do określenia, może nią być szczyt wzrastania wysokości ciała. Pierwsza polucja - odpowiednik menarche - może być niedostrzegana.

Za prawidłowy okres dojrzewania przyjmuje się :

dla dziewcząt - 8 - 16 rok życia

dla chłopców - 10 - 18 rok życia

U dziewcząt

1. pierwszym objawem dojrzewania płciowego dziewcząt jest powiększenie

gruczołów piersiowych, tzw. stadium pączka Mz

2. objawom tym towarzyszy lub wyprzedza je, tzw. pokwitaniowy skok wysokości

ciała, tj. ~ 6 - 12 miesięcy przed menarche ( tj. ~ 12 roku życia )

3. przyrost tkanki tłuszczowej ( biodra, pośladki, piersi )

4. rozwój piersi wyprzedza wystąpienie owłosienia łonowego

U chłopców

Okres dojrzewania trwa ~5-6 lat

1. jako punkt graniczy fazy przedpokwitaniowej i pokwitaniowej przyjmuje się szczyt przyrostu wysokości ciała

2. rozwój jąder trwa 6 lat, z przyspieszeniem ok. 13 roku życia

3. następuje wydłużenie worka mosznowego i ścieczenie jego skóry

4. rozwój prącia zaczyna się ~ 13 roku życia

5. skok pokwitaniowy wysokości ciała jest uwarunkowany przyspieszeniem wzrastania tułowia i kończyn dolnych

6. jest również zauważalny skok pokwitaniowy barków i klatki piersiowej ( wpływ androgenów )

7. wzrost chrząstek krtani i wydłużenie strun głosowych prowadzi do mutacji

Wywiad i badanie lekarskie

1. Wywiad powinien być zebrany bardzo wnikliwie.

2. Nawiązanie kontaktu z dzieckiem podczas badania lekarskiego.

3. Stosunek lekarza do dziecka i rodziców powinien cechować się życzliwością, serdecznością i delikatnością oraz wyrozumiałością.

4. Obserwacja zachowania się dziecka, ułożenia ciała, wyrazu twarzy, pierwsze spostrzeżenia dotyczące objawów chorobowych, rozwoju somatycznego i psychicznego.

Doświadczony lekarz odstępuje niekiedy od ogólnie przyjętej kolejności

w badaniu przedmiotowym, mając na względzie zachowanie kontaktu z dzieckiem

( np. badanie jamy ustno - gardłowej ).

Niezwykle ważne jest, ażeby dziecko podczas badania było rozebrane.

Wywiad

Właściwie zebrany wywiad ma w procesie diagnozowania niekwestionowaną wartość. Dane przekazywane przez rodziców lub opiekunów dziecka powinny być uzupełnione lub skonfrontowane z informacjami zawartymi w książeczce zdrowia dziecka, karcie informacyjnej o leczeniu w szpitalu.

Pierwszych informacji dostarczają zazwyczaj rodzice dziecka.

1. Najpierw staramy się uzyskać informacje o obecnym zachorowaniu. Pytamy, które objawy choroby były dominujące ?, jakie towarzyszyły im inne objawy ?, jakie były okoliczności ich wystąpienia ?, przebieg i ewentualne leczenie ?.

2. Stawiamy pytania uzupełniające dotyczące objawów choroby i dolegliwości ze strony poszczególnych układów i narządów. W przypadku dzieci starszych niektóre pytania kierujemy bezpośrednio do nich.

3. Informacje o okresie przed zachorowaniem, przebiegu ciąży, porodu i okresu noworodkowego, rozwoju psychoruchowego i somatycznego, żywienia dziecka, jego trybu życia, przebytych chorób, szczepień ochronnych, zapobiegania krzywicy.

4. Zbieramy wywiad rodzinny oraz o warunkach bytowych i środowiskowych. Wywiad rodzinny powinien być ukierunkowany na obciążenia dziedziczne i choroby rodzeństwa. Dużo uwagi poświęcamy informacji o przebiegu ciąży, porodu i okresu noworodkowego ( ocena w skali Agar, przebyte stany zagrożenia życia noworodka ), występowaniu w rodzinie wad i chorób uwarunkowanych genetycznie, chorób matki w okresie ciąży, chorób odzwierzęcych, przyjmowania leków i środków toksycznych, nałogów, żywienia w czasie ciąży.

5. Ważnych informacji może nam dostarczyć wywiad o przebytych chorobach. Chorobach tym także zakaźnych, zabiegach, urazach, kontaktach z chorymi zakaźnie, szczepieniach ochronnych.

VI. Pytania o rozwój psychiczny

VII. Pytania o rozwój psychoruchowy i somatyczny

Masa ciała i wzrost w poprzednich okresach życia dziecka, tempo wzrostu i

przyrost masy ciała, rozwój mowy, ząbkowanie, dojrzewanie płciowe,

zwracamy uwagę na postępy w nauce i trudności wychowawcze.

Badanie przedmiotowe

• oglądanie

• dotykanie

• opukiwanie

• osłuchiwanie

W badaniu oceniamy :

1. stan ogólny

2. zachowanie się dziecka

3. budowę ciała

4. rozwój somatyczny i psychoruchowy

5. odżywienie

6. skórę

7. węzły chłonne.

8. głowę

9. szyję

10. klatkę piersiową

11. brzuch

12. narządy moczowo - płciowe

13. układ kostno - stawowy

14. układ nerwowy

• Ocena stanu ogólnego jest bardzo istotna.

Ciężki stan dziecka = ( zagrożenie życia, sinica, nasilona duszność, znaczna

bladość powłok, uogólnione obrzęki, utrata przytomności, drgawki, bezdech, itp. )

Stan dziecka jest dobry lub zadowalający : lekarz może przystąpić do systematycznego badania dziecka.

Ocenie rozwoju somatycznego i stanu odżywienia służy :

1. pomiar masy ciała

2. pomiar wzrostu

3. pomiar grubości fałdów skórno - tłuszczowych

4. ocena budowy ciała, symetrii i proporcji, ułożenie dziecka oraz postawa ciała

• Ocena skóry :

• dziecko należy rozebrać

• zapewnić odpowiednie oświetlenie

• zapewnić odpowiednią temperaturę pomieszczenia

Oceniamy jej :

• zabarwienie

• wilgotność

• ocieplenie

• elastyczność.

Nadmierna bladość, sinica, zażółcenie powłok mogą stanowić istotny objaw chorobowy. To samo dotyczy nadmiernej wilgotności lub suchości

i szorstkości skóry, wybroczyn, obrzęków, cech zapalenia, odmy podskórnej.

• Ocena węzłów chłonnych - badamy węzły chłonne potyliczne, zauszne, podżuchwowe, łokciowe, pachwinowe. Oceniamy ich wielkość, spoistość, ruchomość względem podłoża, bolesność.

Badanie ogólne obejmuje również mierzenie temperatury ciała. U małych dzieci temperaturę ciała mierzy się w odbytnicy.

Badanie przedmiotowe szczegółowe

• Głowa

Ocena :

• kształtu czaszki

• wielkości czaszki

• obwodu czaszki ( dotyczy to zwłaszcza dzieci, u których istnieje podejrzenie wodogłowia i małogłowia )

• wielkości i napięcia ciemiączka

• szerokości szwów czaszkowych.

• występowanie lub nie występowanie objawu czynnej krzywicy, jakim jest rozmiękania potylicy ( craniotabes ) ( w krzywicy zarastanie ciemiączka może być opóźnione. W wodogłowiu wymiary ciemiączka są zwiększone, a szwy czaszkowe poszerzają się. W odwodnieniu ciemiączko jest zapadnięte )

• Oczy

Oceniamy szpary powiekowe, rozstawienie i ustawienie oraz osadzenie gałek ocznych, wielkość i reakcję źrenic na światło. Ponadto badamy rogówki, twardówki, określając ich zabarwienie ( np. zażółcenie ), oraz spojówki i brzegi powiek. Sprawdzamy czy niemowlę wodzi oczami za przedmiotami. Zwracamy uwagę na ewentualną obecność fałdu nakątnego, zeza, oczopląsu.

• Nos

Badanie polega na sprawdzeniu drożności i obecności wydzieliny w przewodach nosowych. U dzieci starszych oceniamy powonienie.

• Małżowiny uszne

• wydzielinę w przewodach słuchowych zewnętrznych

• ucisk na skrawki uszne

• badanie okolicy przyusznej i wyrostka sutkowatego kości skroniowej

• badanie otoskopowe

• próby błędnikowe

• badanie słuchu.

• Jama ustno - gardłowa

• oglądanie warg, przedsionka, uzębienia, błony śluzowej jamy ustnej, ujść ślinianek, języka ( wielkość i stan brodawek ), podniebienia twardego i miękkiego oraz gardzieli

• oglądanie migdałków podniebiennych ( wielkość, zabarwienie, wydzielina, naloty, krypty ).

• Szyja

• oglądanie szyi ( płetwistość szyi, kręcz karku, znaczne powiększenie gruczołu tarczowego )

• badanie mięśnia mostkowo - obojczykowo - sutkowego

• badanie gruczołu tarczowego

• Klatka piersiowa

Noworodki i niemowlęta badamy w pozycji leżącej na plecach i brzuchu, natomiast dzieci w następnych okresach życia w pozycji siedzącej lub stojącej.

Oglądaniem oceniamy budowę, kształt, symetrię, ruchomość. ruchomość niemowląt zwracamy uwagę na objawy krzywicy ( różaniec krzywiczy, bruzdy Harisona ), zniekształcenia ( klatka piersiowa lejkowata zwana szewską, klatka piersiowa kurza ).

Ocena ruchów oddechowych klatki piersiowej.

Określamy typ oddychania na podstawie częstotliwości, rytmiczności i amplitudy ruchów oddechowych. Częstość oddechów zmniejsza się z wiekiem dziecka.

U noworodka częstość oddechów jest znaczna i wynosi około 40/min.

W przypadku duszności :

1. zwiększona amplituda ruchów klatki piersiowej

2. przyspieszenie oddechów

3. wciąganie nadbrzusza

4. wcięcie mostkowe

5. dół jarzmowy

6. międzyżebrza

Duszność może mieć charakter :

• wdechowy ( przeszkoda w górnym odcinku dróg oddechowych ),

• wydechowy ( przeszkoda w dolnym odcinku drzewa oskrzelowego

• wdechowo - wydechowy.

Opukiwanie :

1. Odgłos opukowy porównujemy w symetrycznie położonych okolicach obu połów klatki piersiowej

2. Prawidłowy odgłos opukowy jest jawny

3. Odgłos opukowy nadmiernie jawny, a zwłaszcza bębenkowy ( rozdęcie płuc, odma opłucnowa ) lub stłumiony ( gorsza powietrzność tkanki płucnej, płyn w jamie opłucnej ), jest zjawiskiem nieprawidłowym.

4. Badanie drżenia głosowego oraz przewodnictwa głosu i szeptu u dzieci, które współpracują z lekarzem.

Osłuchiwanie :

Prawidłowy szmer oddechowy pęcherzykowy ( u małych dzieci szmer pęcherzykowy jest głośniejszy i nieco bardziej szorstki niż u dzieci starszych ).

Nieprawidłowym szmerem oddechowym jest :

1. szmer oskrzelowy ( wydech jest dłuższy, głośniejszy w porównaniu z wdechem ) świadczy najczęściej o nacieku w tkance płucnej z zachowaną drożnością drzewa oskrzelowego.

2. rzężenia suche ( świsty i furczenia )

3. rzężenia wilgotne ( drobnobańkowe, średniobańkowe, grubobańkowe ).

4. trzeszczenia ( wypełnianie powietrzem zapadniętych pęcherzyków płucnych ).

5. tarcie opłucnej ( suche zapalenie opłucnej ).

• Serce

Badamy stosując oglądanie, dotykanie, opukiwanie i osłuchiwanie.

• oglądanie serca w połączeniu z palpacją :

1. wzmożone tętnienie

2. uderzenie koniuszkowe ( w okresie niemowlęcym wyczuwalne jest

w okolicy IV międzyżebrza, w linii środkowo - obojczykowej, między

2 a 5 rokiem życia przesuwa się w okolicę V lewego międzyżebrza w lewej

linii środkowo -obojczykowej )

3. zwiększone tętnienie w okolicy przedsercowej

4. garb sercowy ( następstwo przerostu komory prawej )

5. mruk koci ( w okolicy przymostkowej lewej - w niektórych postaciach

ubytku międzykomorowego ).

- opukiwanie serca - ma służyć ocenie wielkości serca przez ustalenie granic stłumienia sercowego na przedniej powierzchni klatki piersiowej.

Stłumienie bezwzględne zależy od części serca, która bezpośrednio przylega do wewnętrznej powierzchni klatki piersiowej. Granice stłumienia bezwzględnego :

- górna - III żebro u młodszych dzieci i IV żebro u dzieci powyżej 5 roku życia

-lewa - pomiędzy linią sutkową a przymostkową ( u dzieci młodszych bliżej linii sutkowej )

-prawa - lewy brzeg mostka

• osłuchiwanie serca

1.Badanie :

-w pozycji leżącej

-w pozycji siedzącej

-ułożenie dziecka na lewym boku.

I.Osłuchujemy w 4 najważniejszych punktach :

- nad koniuszkiem

- w polu płucnym ( w II lewym międzyżebrzu przy mostku )

- w polu aortalnym ( w II prawym międzyżebrzu )

- polu zastawki trójdzielnej ( w IV lewym międzyżebrzu przy mostku ).

1. Oceniamy :

• częstość i miarowość czynności serca

• niemiarowość oddechową, zjawisko fizjologiczne, osłuchujemy również wstrzymania przez dziecko oddechu

Następnie oceniamy tony serca. U zdrowego dziecka oprócz I i II tonu dość często wysłuchujemy ton III.

Szmery :

- skurczowe

- rozkurczowe

Wyróżniamy :

- szmery przygodne

- organiczne

- czynnościowe

Najczęściej mamy do czynienia ze szmerami przygodnymi ( m.in. klasyczny wyrzutowy, szmer Stilla ).

Głośność szmeru ocenia się według skali Levine'a.

Badanie układu krążenia obejmuje również ocenę naczyń obwodowych : tętniczych i żylnych.

Mierzymy ciśnienie tętnicze krwi metodą Korotokowa. Szerokość mankietu powinna być dostosowana do wieku badanego i długości kończyny.

Wartości ciśnienia tętniczego skurczowego i rozkurczowego zmieniają się

z wiekiem. Ocena wg siatek centylowych ciśnienia tętniczego.

• Brzuch

1. Małe dziecko :

- źle umiejscawia swoje dolegliwości

- napina mięśnie brzucha podczas badania.

2. Dziecko : układamy na plecach, a lekarz powinien usiąść po jego prawej

stronie.

3. U noworodków i niemowląt ( mają cienkie powłoki brzuszne ) badamy pępek

i pępowinę

4. Oglądamy okolicę odbytu.

• 5. Badanie palpacyjne powierzchowne - rękę układamy płasko na brzuchu.

Podczas badania obserwuje twarz dziecka. Badanie palpacyjne może wykazać

obronę mięśniową. Sprawdzamy objaw otrzewnowy Blumberga. Szybkie

uciśnięcie powłok, a następnie energiczne odjęcie ręki od brzucha, powoduje

ostrą reakcję bólową.

6. Badanie szczegółowe polega na głębokim obmacywaniu brzucha. Badanie to

przeprowadzamy jedną ręką. Pacjent powinien mieć przygięte w stawach

biodrowych kończyny dolne. Badamy kolejno wątrobę, śledzionę, trzustkę,

nerki i pęcherz moczowy.

7. Obmacując i opukując podbrzusze ponad spojeniem łonowym sprawdzamy

• wypełnienie pęcherza moczowego i bolesność w tej okolicy. Wstrząsamy

• również okolicę lędźwiową ( objaw Goldflamma - ból przy wstrząsaniu ).

• Narządy płciowe

U chłopców sprawdzamy, czy jądra znajdują się w mosznie. Oceniamy wielkość prącia i jąder oraz stan najądrzy. Staramy się wcześnie wykryć stulejkę, spodziectwo, wodniak jądra, przepuklinę mosznową.

U dziewcząt już w okresie noworodkowym oceniamy rozwój warg sromowych. W każdym okresie życia zwracamy uwagę na stan sromu i ujście cewki moczowej.

• Układ ruchu

Badanie dotyczy układu kostno - stawowego i mięśni. Oceniamy zakres ruchów stawów i kręgosłupa. Zwracamy uwagę na krzywizny kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej i strzałkowej, badanie stawu biodrowego.

• Układ nerwowy

Badanie neurologiczne :

- ułożenie i zachowanie się dziecka

- rozwój psychoruchowy

- rozwój mowy

- ruchy czynne i bierne, mimowolne

- napięcie mięśniowe

- odruchy ścięgniste w obrębie kończyn górnych i dolnych

- odruchy brzuszne mosznowe

- odruch podeszwowy

- u dzieci do 2 lat objaw Babińskiego ( grzbietowe zgięcie palucha z rozstawieniem pozostałych palców w wypadku podrażnienia podeszwowej powierzchni stopy po stronie zewnętrznej może występować fizjologicznie )

- oceniamy czucie powierzchniowe ( czucie dotyku, bólu ) i głębokie ( czucie ułożenia i ruchu biernego ).

Niekiedy badamy również nerwy czaszkowe i dno oczu. Natomiast u każdego dziecka badamy objawy oponowe :

1. sztywność karku

2. objaw Brudzińskiego karkowy, górny ( przygięcie głowy dziecka do klatki piersiowej wywołuje zgięcie kończyn dolnych w stawach biodrowych i kolanowych oraz kończynach górnych w stawach łokciowych )

3. objaw Flataua ( przygięcie głowy do klatki piersiowej powoduje rozszerzenie źrenic )

2. objaw Brudzińskiego łonowy, dolny ( przy zgięciu kończyn w stawach biodrowych nie można ich biernie wyprostować w stawach kolanowych ).

U noworodka oceniamy napięcie mięśniowe oraz odruchy fizjologiczne : Moro, pełzania, chwytania, toniczno - kloniczne.

Semiotyka ogólna u dzieci

Zajmuje się objawami chorobowymi i ich interpretacją

Do najczęstszych objawów chorobowych należą :

- gorączka

- kaszel

- duszność

- wymioty

- bóle brzucha

GORĄCZKA

Wysokość gorączki nie zawsze jest wykładnikiem ciężkości przebiegu choroby

Gorączką jest to podwyższenie temperatury ciała > 38^oC

Hypertermia : podwyższenie temperatury ciała > 40^oC

Stan podgorączkowy : temperatura ciała 37^oC - 38^oC

Gorączka może być :

1. ciągła ( febris continua ) - utrzymuje się stale na wysokim poziomie

( np. w płatowym zapaleniu płuc, ziarnicy złośliwej )

2. zwalniająca ( febris remittens ) - wahania dzienne wynoszą od 1.1^oC do 1.5^oC

a krzywa gorączki jest ząbkowana ( np. posocznica, roponercze, zapalenie wsierdzia )

3. trawiąca ( febris hectica ) lub septyczna - wahania dobowe wynoszą do 4^oC, w ciągu tego samego dnia opada do normy z towarzyszącymi zlewnymi potami ( np. posocznica )

4. przerywana ( febris intermittens ) o charakterze napadowym, w ciągu doby wzrosty do 40^oC

Stany podgorączkowe - zazwyczaj po południu, mogą być związane z istnieniem utajonych ognisk zapalnych ( np. zapalenie zatok, zmiany zap. przywierzchołkowe zębów, zapalenie dróg moczowych )

KASZEL

Spowodowany najczęściej przez zmiany chorobowe w układzie oddechowym

( np. gardła, krtani, tchawicy, oskrzeli, płuc )

Również kaszel występuje :

• przy drażnieniu przewodu słuchowego zewnętrznego

• w chorobach układu krążenia

• guzach śródpiersia

• nerwicach

Pokasływanie - kaszel o niewielkim natężeniu ( np. w chorobach gardła )

Napady kaszlu - np. przy wchłonięciu ciała obcego do dróg oddechowych !

W krztuśćcu kończy się wykrztuszeniem lepkiego śluzu i wymiotami

Kaszel krtaniowy - najczęściej szczekający suchy kaszel, towarzyszy mu często chrypka

Kaszel bitonalny - w zapaleniu tchawicy, oskrzeli i oskrzelików

Kaszel wilgotny - skuteczny z odpluwaniem wydzieliny, np. zapalenie oskrzeli

DUSZNOŚĆ

Duszność - uczucie oddychania, połączone z ruchami oddechowymi wykonywanymi

z wysiłkiem

Duszność może być pochodzenia :

• płucnego

• sercowo - naczyniowego

• metabolicznego

• psychogennego

• nerwowo - mięśniowego

Rodzaje duszności :

1. zaporowa lub obturacyjna - utrudnienie dostępu powietrza do pęcherzyków płucnych w następstwie zwężenia dróg oddechowych

2. restrykcyjna - zmniejszenie powierzchni oddechowej płuc lub utrudnienie rozszerzania klatki piersiowej

3. blok pęcherzykowo - włośniczkowy = utrudnienie przenikania tlenu

Duszność - rodzaje :

1. wdechowa

2. wydechowa

3. wdechowo - wydechowa

Ad. 1 wdechowa,

np. w kurczu krtani, obrzęku głośni, ciało obce w krtani i tchawicy, wrodzona wiotkość nagłośni i krtani, niedorozwój żuchwy , atrezja nozdrzy tylnych

Ad. 2 wydechowa

w zwężeniu mniejszych oskrzeli, np. obturacyjne zapalenie oskrzeli, astma oskrzelowa

Ad. 3 wdechowo - wydechowa

w zapaleniu płuc, chorobach opłucnej, przy ciężkiej obturacji

WYMIOTY

Wymioty występują jako objaw wielu chorób

Powtarzające się wymioty prowadzą do :

• odwodnienia

• zaburzeń elektrolitowych i kwasowo - zasadowych

• acetonemii

• niedoborów energii

Występują :

• w chorobach przewodu pokarmowego

( biegunka, błędy żywieniowe, niewydolność wpustu, pylorostenozie )

• w ostrych chirurgicznych chorobach przewodu pokarmowego

( wgłobienie, zapalenie wyrostka robaczkowego, niedrożność )

• w chorobach zakaźnych

( angina, płonica, krztusiec )

• w chorobach OUN

( zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych, guzy OUN, urazy, wylewy,

w migrenie, w porażeniu słonecznym )

• w chorobach układu moczowego

• w zatruciach, chorobie lokomocyjnej, itp.

BÓLE BRZUCHA

Objaw bardzo wielu chorób u dzieci

Bóle :

• napadowe ( kolkowe )

• przewlekłe, nawracające

• o różnej lokalizacji

• ze stolcami :

• wolnymi ( płynnymi )

• zaparciami

• nietrzymaniem stolca

• z domieszką śluzu

• z domieszką krwi

• z wymiotami

BADANIA LABORATORYJNE

Najczęściej wykonuje się tzw. profile badań laboratoryjnych, które mogą potwierdzić rozpoznanie.

Najczęstsze badanie laboratoryjne to MORFOLOGIA KRWI OBWODOWEJ,

w skład której wchodzi ocena :

• krwinek białych = leukocyty

• krwinek czerwonych = erytrocyty

• hemoglobiny ( Hb )

• hematokrytu ( Ht )

• MCV ( objętość krwinek czerwonych )

• MCH ( średnia masa Hb w krwince czerwonej )

• MCHC ( średnie stężenie Hb w krwince czerwonej )

• płytek krwi

DIAGNOSTYKA CYTOGENETYCZNA CHORÓB UWARUNKOWANYCH GENETYCZNIE

Zajmuje się identyfikacją nieprawidłowości chromosomowych, stosowaną w diagnostyce niektórych chorób genetycznych

Chromosomy - występują we wszystkich komórkach jądrzastych. Zbudowane są z białek i DNA, który jest nośnikiem informacji genetycznej warunkującej cechy dziedziczne

Kariotyp - zestaw chromosomów charakterystycznych dla danego osobnika

Prawidłowa komórka człowieka zawiera diploidalną liczbę chromosomów - 46.

Połowę od ojca i połowę od matki.

Pary chromosomów od 1 do 22 stanowią tzw. autosomy.

Para 23 są to chromosomy płci, tj. XX - u kobiet i XY - u mężczyzn

BADANIA RENTGENOWSKIE

- Rtg : klatki piersiowej ( a-p, boczne ), jamy brzusznej, układu kostnego

• Urografia, cystografia mikcyjna

• Skopia

TOMOGRAFIA KOMPUTEROWA

BADANIA ULTRASONOGRAFICZNE

• p-ciemiączkowe

• serca

• tarczycy

• jamy brzusznej

• stawów biodrowych

DIAGNOSTYKA CHORÓB KRĄŻENIA

• Badanie Holterowskie = 24-godzinny zapis Ekg

• Ekg

• Echo serca

• Holter ciśnieniowy

9

---