PFK 30-40, fizjoterapia, pfk


30) Stwardnienie rozsiane, obraz kliniczny, rehabilitacja lecznicza, zawodowa i społeczna.

SM (STWARDNIENIE ROZSIANE): przewlekła, zapalna choroba OUN, w której dochodzi do wieloogniskowej demielinizacji (rozpad osłonki mielinowej prawidłowo ukształtowanej z bliznowaceniem). Prowadzi do upośledzenie przewodzenia impulsów.

Przyczyny: czyn genetyczne, stresogenne, idiopatyczne, niewłaściwa dieta, wirus, osłabienie układu immunologicznego.
Najczęściej kobiety 20 30 r.ż.

Postacie kliniczne:

Mózgowo-rdzeniowa - niedowład połowiczy, jednej kk, wiotkie, zaburzenia psychiczne, objawy rzekomoopuszkowe, afazja, napady drgawkowe. Móżdżkowa - ataksja, afazja, zaburzenia koordynacji, równowagi, adiadokineza, mowa skandowana, objawy oczne, drżenie zamiarowe, chód marynarski.

Rdzeniowa - niedowłady spastyczne czterokończynowe lub tylko kkd, zaburzenia czucia głębokiego, zaburzenia czynności moczowo-płciowych. Hemipraktyczna - niedowłady połowicze, obejmuje skrzyżowanie wzrokowe, pień mózgu, móżdżek, rdzeń kręgowy. Zaburzenia czucia powierzchownego i głębokiego.

Rzut choroby - wystąpienie nowych objawów lub pogorszenie istniejących. Remisja.

Objawy początkowe - pozagałkowe zapalenie n. wzrokowego, niedowłady, parastezje, zaburzenia wydalania moczu, bóle głowy, zaburzenia czynności poznawczych i emocjonalnych.

Zaburzenia wzroku - widzenie podwójne (diplopia), mimowolne ruchy gałki ocznej. Zmiany w odbiorze bodźców: uczucie mrowienia, drętwienia (parestezja), uczucie palącego gorąca. Zaburzenia mowy: mowa spowolniona, bełkotliwa, zmiana rytmu mowy, trudności z połykaniem (dysfagia).

Zaburzenia seksualne: impotencja, zmniejszenie popędu płciowego. Męczliwość. Ukł. Nn - utrata zainteresowań, zaburzenia nastroju, apatia, zaburzenia intelektualne, otępienie, przewlekłe znużenie. Ukł. Ruchu - zab napięcia, zanik mm, ograniczenie ruchu, zaburzenia osteoporotyczne.

Ukł. Odd - zab wentylacji, nawracające stany zapalenia górnych dróg, zapalenie płuc. Ukł. Krąż - upośledzenie przepływu krwi, niedotlenienie, choroba zakrzep-zator. Ukł. Mocz-płć - zap dróg mocz, skłonność do kamicy nerek, zaburzenia zwieraczy, zaburzenia funk seksualnych.

Ukł pok - zaburzenia perystaltyki jelit, zaburzenia wchłaniania, skłonność do zaparć. Tk skór - zmiany troficzne, odleżyny, wtórne zakażenia.

Leczenie: Rzutu choroby (kortykosteroidy), leczenie objawowe (baklofen, toksyna botulinowa), modyfikujące przebieg choroby (interferon).

Kompleksowa Reh:
-kinezy, fizyko, klimatoterapia i balneoterapia, hipoterapia, psychoterapia, terapia zajęciowa, socjoterapia, preorientacja zawodowa, edukacja medyczna pacjentów i ich rodzin, zaopatrzenie ortopedyczne

Cele fizjoterapii : poprawa ogólnej ruchomości, wzmocnienie siły mm, zapobieganie zanikom, poprawa równowagi - utrzymanie stabilności tułowia, poprawa koordynacji, zmniejszenie napięcia mm (spastyczności), unikanie zbyt silnych obciążeń, reedukacja chodu (przywrócenie prawidłowego wzorca ruchu), poprawa postawy, wykorzystanie istniejących rezerw przewodnictwa nn-mm, zapobieganie skutkom unieruchomienia.

Rehabilitacja: poprawa ogólnej kondycji fizycznej, poprawa siły mm, koordynacji, równowagi, normalizacja napięcia mm, utrzymanie możliwie pełnego zakresu ruchów czynnych i biernych, poprawa propriocepcji, zapobieganie zanikom mm, odpudowa, poprawa stereotypu prawidłowej postawy, chodu, regeneracja rezerw przewodnictwa nerwowo-mm.ćwiczenia rozciągające, dynamiczne, oddechowe, równoważne, koordynacyjne, bierne, cz-b, czynne w odciążeniu, oklepywanie. Fizyko - ogrzewanie. Ćwiczenia zaczynamy od mm najmniej spastycznych, wzmacniamy nie objęte spastycznością. Bez ćwiczeń oporowych słabych mm. Pozycje rozluźniające, ćw Frenkla. NIE DOPUSZCZAMY DO ZMĘCZENIA, w czasie upałów b. źle się czują(zmniejsza się siła mm, zwiększa się napięcie)

ćw Frenkla: kształtują koordynację i równowagę( coraz bardziej skomplikowane ćw koordynacyjne), dążą do precyzji wykonania, utrudnianie ćwiczeń(ruchy coraz bardziej złożone, niekoniecznie wymagające zwiększenia siły ruchu), stosowanie przerw dla odpoczynku, indywidualne porwadzenie ćw, stopniowanie trudności, od ruchów wykonywanych 1 kończyną do ruchów 2 kończynami, symetryczne potem asymetryczne, od ruchów szybkich do wolnych, z otwartymi potem zamknietymi oczami. Są to ćw koordynacji zmierzające do jej poprawy przez uruchomienie mechanizmów kompensujących ubytki czucia głębokiego(wykorzystanie czucia powierzchownego i kontroli wzrokowej)

W okresie rzutu: działanie profilaktyczne, złożeniowe,

-przeciwodlezynowe, przeciwprzykurczowe, przeciwzakrzepowe, (masaże, oklepywanie, ćw oddechowe, zapobieganie stanom zapalnym ukł moczowego


W miarę ustępowania objawów chorobowych i odzyskiwania przez chorego coraz większej sprawności psychofizycznej - dalszym zadaniem zabiegów rehabilitacyjnych będzie przygotowanie go do życia społecznego i do ewentualnego podjęcia pracy zawodowej. Pierwszy etap rehabilitacji społeczno-zawodowej obejmuje, po opanowaniu czynności życia codziennego, samodzielne poruszanie się poza własnym mieszkaniem, korzystanie z publicznych środków komunikacji, załatwianie niezbędnych zakupów, nawiązywanie bezpośredniego kontaktu z otoczeniem. O przydatności chorego do podjęcia poprzednio wykonywanej pracy, lub też o konieczności przysposobienia do nowego zawodu decyduje zakres posiadanej sprawności ruchowej i intelektualnej i ocena ogólnej wydolności fizycznej. Dla kobiet niepracujących zawodowo duże znaczenie ma przywrócenie samodzielności czynnościowej w wykonywaniu podstawowych prac z zakresu gospodarstwa domowego.

31) Choroba Parkinsona definicja, etiologia, obraz kliniczny.

CHOROBA PARKINSONA -powoli postępująca przewlekła o nieznanym podłożu ch zwyrodnieniowa OUN, należąca do chorób układu pozapiramidowego, dochodzi do zmian zwyrodnieniowych komórek nerwowych w istocie czarnej w śródmózgowiu pnia mózgu (jądra podstawy), -neurony istoty czarnej wytwarzają neurotransmiter- dopaminę (odpowiada za koordynację pracy mięśni, możliwość poruszania się i panowania nad ruchem), -mózg ma znaczne zdolności kompensacyjne, więc objawy kliniczne pojawiają się dopiero, gdy obumrze ok 80% komórek wytwarzających dopaminę, -w komórkach istoty czarnej często znajdują się hialinowe wkręty (ciałka Lewego)
(częściej chorują mężczyźni)

PET pozwala wykazać obniżenie metabolizmu dopaminy w ukł istota czarna-prązkowie.
Rozpoznanie- na podstawie wywiadu i objawów pacjenta. Jeśli objawy zmniejszają się po podaniu lewodopy to prawdopodobnie choroba Parkinsona
Kliniczne rozpoznanie:

-utwierdzenie co najmniej 2 objawów parkinsonizmu

-stwierdzenie dodatkowych objawów: zaburzenia wegetatywne-mikrografia, jednostronny początek objawów, wykluczenie parkinsonizmu objawowego
-dobra kliniczna reakcja na leki stymulujące ukł dopaminergiczny.

Zasadnicze objawy kliniczne:
-zaburzenia ruchowe,

-zaburzenia napięcia mięśni,

-ruchy mimowolne.

Objawy: Pierwsze objawy (zmęczenie, zniechęcenia, drażliwość, pobudzenie nerwowe) są trudne do wychwycenia. Często wiąże się je ze zmianami reumatycznymi, starszym wiekiem. Nie wszystkie objawy parkinsonizmu muszą wystąpić u każdego chorego.

Charakterystyczna postawa- pochylona do przodu głowa, tułów i ugięte kończyny; kkg przywiedzione, zgięte w łokciu, ręce w ułożeniu `daszkowatym', kciuk wyprostowany i przywiedziony; -chód z powłóczeniem nogami, drobne kroki z tendencją do unoszenia pięt, brak ruchów kkg podczas chodu

Obraz kliniczny:

1. hipertonia - wzmożone napięcie mm,

2.hipokinezja - obniżenie aktywności motorycznej,

3.drżenie spoczynkowe -początkowo występuje asymetrycznie i jednostronnie,

-często drżenie palców rąk i kciuka, gdzie wzmożone napięcie mm nakłada się na drżenie mm (kręcenie pigułek),

-chód szurający - brak aktywnego zginania ss. biodrowych i kolanowych, chód na przodostopiu z uniesieniem pięty, małe kroczki,

-zab ruchów koordynacyjnych, -brak współruchów kkg podczas chodu, -brak sinusoidalnego chodu (bo brak współruchów kkg),

-zwiększona sztywność mięśniowa, powolneołowianeruchy,

-bradykinezja - spowolnienie i zubożenie w ruchach,

-niestabilność postawy z tendencją do propulsji (pochylenie do przodu; najczęstsze) lub retropulsji (do tyłu) lub lateropulsji (do boku),

-tendencje do upadków do przodu (OSC na poziomie S2),

-zab równowagi - utrata odruchów postawnych i przesunięcie OSC ,

-zaburzenia depresyjne

-zab wegetatywne - ślinotok, łojotok (zwłaszcza na twarzy) zwykle w sytuacjach stresowych,

-hipomimika - sztywność mm twarzy, -niewyraźna, cicha mowa, -dysfagia - trudności w połykaniu,

-zaburzenia procesów myślowych, pamięci (związane również z problemami geriatrycznymi),

-mikrografia - zmniejszanie liter podczas pisania.

-trudności w rozpoczęciu zamierzonego ruchu,

-niemożność utrzymania kierunku marszu.

ZABURZENIA RUCHOWE W ZAAWANSOWANYCH OKRESACH:

-akinezja,

-incydenty tzw zamrożenia(zablokowanie ruchu)

-upośledzenie równowagi i kontroli postawy,

-niestabilność ruchowa,

-trudności w utrzymaniu pionowej postawy ciała

Parkinsonizm wtórny:

-polekowy, -toksyczny, -pozapalny, -metaboliczny, -naczyniopochodny, -pourazowy, -w przebiegu guza mózgu.

Zespoły parkinsonowskie- stany objawowe charakterystyczne dla ch Parkinsona, różniące się od niej odmienną etiologią, np. w przebiegu guza mózgu, po porażeniu prądem, pourazowy, toksyczny, po udarach.

Leczenie: -leki objawowe, -lewodopa -zwiększa stężenie dopaminy w mózgu, -leki z grupy agonistów dopaminy- stymulujące do wytwarzania jej w mózgu, -leki hamujące na różne sposoby rozkład dopaminy, -talamotomia, palidotomia- zabiegi neurochirurgiczne likwidujące drżenie

Rehabilitacja: chory jak najdłużej powinien prowadzić czynny tryb życia, ćw w poz leżącej rano, gdy występuje największa sztywność, poprawa postawy ciała, nauka chodu, wstawania, siadania, padania, zmiany pozycji z leż tyłem na leż na boku. Cw czynne, wspomagane, czynne z oporem- zwiększające zakres ruchomości, ćw równoważne, koordynacyjne, zręcznościowe rąk, rozciągające mm rąk, rozluźniające mm twarzy, oddechowe, masaż, terapia zajęciowa, funkcjonalne dnia codziennego.

32)Urazy obwodowego układu nerwowego, obraz kliniczny uszkodzeń nerwów długich kończyn (promieniowy, pośrodkowy, łokciowy, piszczelowy, strzałkowy).

33) Prawidłowy rozwój dziecka w pierwszym roku życia - kamienie milowe rozwoju.

Rozwój motoryczny- edukacja zachowań motorycznych, osobniczych w zależności od wieku warunkowane prze CUN, zmiany w innych układach wpływają na rozwój motoryczny. Wpływa też środowisko. Znajomość prawidłowego rozwoju jest nie tylko podstawą oceny stanu dziecka, ale też prowadzenia wszelkich czynności usprawniających . rozwój wszystkich zdrowych dzieci jest niejednakowy ale odznacza się pewną prawidłowością.

Rozwój osobniczy człowieka- od poczęcia do jego naturalnej śmierci przebiega wg genetycznego programu, który określa kolejność stadiów, rytm i tempo wzrastania. Sterującą rolę odgrywa ukł nerwowy i jego dojrzewanie.

Zaburzenia rozwoju- zaburzenia prawidłowego dojrzewania mózgu z powodu jego uszkodzenia, prowadzi do opóźnienia lub zahamowania rozwoju motorycznego LUB obecność nieprawidłowych wzorców motorycznych i posturalnych spowodowane nieprawidłową aktywnością odruchową.

MOP (wg Bobach)- wysoce zróżnicowana i skomplikowana grupa reakcji automatycznych pozwalająca człowiekowi przyjąć i utrzymać postawę ruchową skierowaną przeciwko sile ciążenia, zachować swobodę ruchów potrzebną do wykonania wysoce skomplikowanych czynności -> umożliwia pracę przeciwko sile ciężkości, kontroluje postawę ciała, odpowiada za wykonywanie płynnych, efektywnych ruchów

Prawidłowe napięcie posturalne- oznacza prawidłową jego wielkość i rozkład. Musi pokonać siłę grawitacji, ale jednocześnie umożliwiać ruch płynny, skoordynowany

Organizacja unerwienia reciprokalnego- polega na naprzemiennym aktywowaniu grup mięśni antagonistów z agonistami, jednocześnie grup mięśni synergistycznych i grup mm. stabilizujących (ruchy selektywne, stabilizacja)

Prawidłowy rozwój w 1 r. ż „kamienie milowe: rozwoju motorycznego aż do osiągnięcia chodzenia:
1. Stabilizacja głowy 2. Siadanie 3. Czworakowanie 4. Chodzenie

Noworodek -zasadniczo bezradny wobec grawitacji rozwija stopniowo zdolność kontroli części ciała w ich wzajemnej relacji w odniesieniu do otoczenia osiągając to, co jest nazywane „postawą prawidłową” w pozycji stojącej.

Pierwszy trymestr - stabilizacja uniesionej głowy

Postawę ciała noworodka charakteryzuje ułożenie zgięciowe. Największym dokonaniem tego okresu jest zdolność unoszenia głowy przeciwko sile ciążenia - kontrola głowy.

Drugi trymestr - pełzanie i siadanie

Kolejny krok w przeciwstawieniu się sile ciążenia, kamienie milowe tego okresu to siedzenie oraz unoszenie się na rękach.W pozycji na plecach bawi się stopami, przygotowuje się do obrotów. W pozycji na brzuchu podpiera się na wyprostowanych kończynach górnych, dłonie rozprostowane, faza pływania - unosi ręce i nogi a następnie opiera się. Może w tym okresie rozpocząć pełzanie. W 6 m-cu pojawia się reakcja spadochronowa. W pozycji pionowej podtrzymywanej pojawia się podskakiwanie.

Trzeci trymestr - ciągle w ruchu

Nabywa zdolności przemieszczania się. Pojawiają się obroty ze zgięciowym ustawieniem kończyn dolnych. Z pozycji na brzuchu przechodzi do pozycji raczkowania i siadu. Z łatwością utrzymuje pozycję siedzącą, przechodząc do pozycji czworaczej. Pozycja stojąca- ulubiona przez dzieci w III trymestrze.

Czwarty trymestr - chodzenie

W tym okresie siedzenie jest wysoce funkcjonalną pozycją, poczucie równowagi jest tak dobrze rozwinięte, że dziecko siedzące przemieszcza się ruchem obrotowym wokół osi tułowia. Łatwość przejścia z siadu do pozycji czworaczej i do klęku a następnie wstawanie. Chodzenie zaczyna się po przekątnej, w przód i do boku, początkowo z podtrzymaniem za ręce, następnie samodzielnie, z wysoko uniesionymi rękami

34) Mózgowe porażenie dziecięce - definicja, etiologia, obraz kliniczny, zasady usprawniania, mózgowe porażenie dziecięce jako schorzenie wymagające współpracy wielu specjalistów.

MÓZGOWE PORAŻENIE DZIECIĘCE (MPD)

Grupa trwałych zaburzeń rozwojowych w zakresie ruchu i postawy ciała, powodująca ograniczenia aktywności, związane z niepostępującym uszkodzeniem mózgu w okresie płodowym lub noworodkowym (2005 Bax i wsp.)

● nie jest chorobą lecz rodzajem niepełnosprawności

● nie ma możliwości przyczynowego leczenia ze wzg. na uszkodzenie OUN we wczesnym stadium i spowodowanie różnymi czynnikami

● uszkodzenia rozwijającego się mózgu mogą występować we wszystkich jego miejscach. W motoryce wyrażają się szczególnie uszkodzenia drogi piramidowej, struktur pozapiramidowych oraz móżdżku.

● mogą współistnieć: padaczka (30%), zaburzenia mowy (50-70%), wzroku, słuchu, upośledzenie umysłowe

● częstość występowania: 2 - 2.5 na 1000 żywo urodzonych.

Etiologia:

-czynniki prenatalne (chromosomopatie, ch genetyczne, zakażenia wewnątrzmaciczne, wodogłowie, leukomalacje okołokomorowe)

-czynniki okołoporodowe (wcześniactwo, zakażenie, obrzęk mózgu niedotlenienie, krwawienia wewnątrzczaszkowe III i IV stopnia, zamartwica

okołoporodowa - ta jest rzadką przyczyną MPDZ)

-czynniki uszkadzające po urodzeniu (zapalenie mózgu, infekcje, zakrzepy)

-u około 1/3 nie udaje się ustalić przyczyny

Diagnoza:

-nie jest możliwa wcześniej niż po 1r.ż. (zaburzenia neurorozwojowe pojawiają się 0-12, 18 miesiącu).

-w wieku 1 rż prawidłowo: stabilizacja głowy, siadanie, czworakowanie, chodzenie

-im wcześniej mózg został uszkodzony i im większy jest obszar uszkodzenia, tym wcześniej występują objawy kliniczne.

Ocena dziecka dla potrzeb rehabilitacji

-ocena odruchów: prymitywnych, postawy, reakcji równoważnych

-ocena napięcia posturalnego

-ocena ukł. kostno-stawowego i mięśniowego (siła mięśni, zakresy ruchów, selektywność ruchów)

-ocena możliwości poruszania się

-ocena stopnia samoobsługi- ocena funkcjonalna (skale GMFM , GMFCS, MACS, PEDI, COPM, ICF)

Postacie kliniczne wg Hagberga:

● spastyczne-piramidowe

-częścią mózgu zaatakowaną przez chorobę jest kora mózgowa (tzw. istota szara)- ośrodków kierujących czynnością dowolną

-4/5 wszystkich

-niedowład/porażenie

-spastyczność

-wygórowanie odruchów głębokich, odruchy patologiczne

-zakłócenia unerwienia reciprokalnego

-upośledzona precyzja i koordynacja

-zaburzone mogą być czynności czuciowe i odczuwanie ruchu

-często uszkodzone drogi wzrokowe

-prognoza umiejętności samodzielnego chodzenia w wieku 8lat

hemiplegia- zależy od stopnia upośledzenia umysłowego

diplegia- 90% chodzi <w zależności od równowagi w chodzeniu>, częściej diplegia dotyczy kkd

tetraplegia- 0% chodzi

● dyskinetyczne-pozapiramidowe

-ruchy mimowolne

-hipotonia

-uogólniona sztywność z ubóstwem ruchów

-ruchy atetotyczne- bezcelowe dziwacze ruchy nie podlegające kontroli, nasilają się podczas czynności zamierzonych, giną w śnie

-ruchy pląsawice-szybkie nieskoordynowane ruchy mimowolne

-ruchy dystroficzne-charakter skręcających ruchów obejmujących mięśnie pasa barkowego i miednicy

● ataksyczne-móżdżkowe

-uszkodzenie móżdżku

-najrzadziej spotykana

-zaburzenia równowagi (chód na szerokiej podstawie)

-zmienne napięcie mięśniowe

-nadwrażliwość na bodźce z otoczenia

-często wodogłowie

● mieszane

Leczenie:

●farmakologiczne: zmniejsza spastyczność-> pompa baklofenowa, toksyna botulinowa (jad kiełbasiany)

●operacyjne:

-jednoetapowe zniesienie przykurczów bioder, kolan, stóp;

-korekcje stóp koślawych, płasko-koślawych neurogennych

Rehabilitacja:

cel- osiągnięcie możliwie dużej samodzielności

● wczesne usprawnianie

● indywidualnie dostosowana,

● ważne jest zaangażowanie rodziców

● fizykoterapia

● kinezyterapia

● metody: Bobath-wyrosła z analizy terapii dzieci z MPD

Vojty

Castillo-Morales

SI (integracja sensoryczna)

PETO- dzieci w grupach wykonują rytmiczne ćwiczenia na polecenia (zwiększa świadomość wykonywanych funkcji, cal- samodzielność)

Dogoterapia, hipoterapia

35.Przepuklina oponowo-rdzeniowa - definicja, etiologia, ocena stanu dziecka, obraz kliniczny, rodzaje deformacji kończyn dolnych. Możliwości pionizacji i poruszania się w zależności od poziomu uszkodzenia rdzenia.

Wrodzone zaburzenie rozwojowe kręgosłupa i ośrodkowego układu nerwowego, wadliwie zbudowany rdzeń i jego opony uwypuklają się na zewnątrz w postaci worka poprzez ubytek kostny łuków kręgów.

Występują zaburzenia funkcji motorycznych, czuciowych i wegetatywnych narządu ruchu.

Częstość występowania 1 na 1000 żywo urodzonych dzieci.

Przyczyną powstawania wad jest pewna grupa czynników uszkadzających zwanych teratogennymi.

Obraz kliniczny:

-porażenia mięśni

-zaburzenia czucia powierzchniowego i głębokiego

-zaburzenia wegetatywne (porażenia pęcherza i odbytnicy, zaburzenia trofiki w porażonych częściach ciała)

Kliniczny podziała:

-p. oponowa

-p. oponowo-rdzeniowa

-wynicowanie opon i rdzenia

Wady współistniejące z przepuklina oponowo-rdzeniową :

-wodogłowie

-zespół Arnolda Chiariego - wada struktur tyłomózgowia

Ocena stanu dziecka:

-poziom uszkodzenia rdzenia - a więc stopień porażenia wyznacza ostatni prawidłowo funkcjonujący segment

-w zależności od poziomu uszkodzenia ustalamy program rehabilitacji

-stan stawów - zakres ruchu w stawie określa możliwość ruchu

-test mięśniowy

- neurologiczny test rozwoju

Dzieci z uszkodzeniem odc. TH

-pełne porażenie kończyn dolnych, porażenie lub niedowład m.brzucha i grzbietu

-przykurcze zgięciowe stawów kolanowych, stopa końska

-pojawia się nadmierna lordoza i skolioza

-typowe ułożenie kkd w pozycji żabki

-brak odruchu rdzeniowego

-pacjent powinien posiadać gorset lub sznurówkę, lokomocja za pomocą wózka inwalidzkiego

Uszkodzenie L1-L2

-należy do wysokich uszkodzeń rdzenia

- silne mięsnie zginacze i odwodziciele stawu biodrowego

-występuje przykurcz zgięciowy w stawie kolanowym, stopa końska, końsko-szpotawa, koślawa

-często występuje podwichnięcie i przemieszczenie w stawie biodrowym

*dzieci powinny posiadać aparaty szynowo-opaskowe na uda, podudzia, w których mogą się poruszać za pomocą kul po mieszkaniu oraz buty ortopedyczne. Do dalszej lokomocji konieczny wózek inwalidzki

Uszkodzenie L3-L4

-należy do niskich uszkodzeń rdzenia

- silne mięśnie zginacze i przywodziciele st.biodrowego

-st kolanowe przykurcz wyprostny

- często wystepuje wada stóp końsko-szpotawa

*dzieci powinny posiadać aparaty szynowo-opaskowe na udo i podudzia, niewielkie odległości pokonują z aparatami o kulach, dłuższe wyjścia wózek.

Uszkodzenie L4-L5

- duża sprawność mięśni

- dochodzi do przykurczów zgięciowych w st.biodrowych

- st kolanowe w wyproście, stopa piętowa

* dzieci wymagają butów ortopedycznych, poruszają się sprawnie za pomocą kul

Uszkodzenie poniżej S1

-duża sprawność mięsni

-rzadko występuje podwichniecie biodra

-rzadko dochodzi do przykurczów w st biodrowym

- występują niewielkie zaburzenia chodu

-mniejsze ryzyko wystąpienia wodogłowia

*dzieci wymagają często butów ortopedycznych

Taktyka postępowania w zależności od poziomu uszkodzenia

*lędźwiowy - pionizacja 1,5 r.ż. umożliwienie chodzenia w aparatach na krótkich dystansach

* piersiowy i wysoki lędźwiowy -> celem jest pionizacja w aparatach (2 rok życia)

*niski lędźwiowy i krzyżowy -> poprawa sposobu chodzenia, pionizacja 1r.ż.

Zniekształcenia k.d.

-zniekształcenia mechaniczne: uwarunkowane zaburzeniem bilansu mięśniowego. Mięśnie nieczynne są poddane rozciąganiu a nie porażone nadają stawom specjalne ustawienia i ulegają skróceniu. Po pewnym czasie m. czynny traci swoje czynności i trudne w redresji.

-zniekształcenia z powodu aktywności reflektorycznej - w pewnych grupach mięśniowych (przywodziciekle uda, strzałkowe, zginacze palców)

- zniekształcenia pozycyjne - występują przy całkowitym porażeniu wiotkim, w wyniku działania siły ciężkości kończyna przyjmuje określone ułożenie, a zwłóknienie tkanki łącznej utrwala ustawienie

- zniekształcenie statyczne - powstają w wyniku działania siły ciężkości na obciążoną kończynę dolną, która pozbawiona jest stabilizacji mięśniowej

36. Artrogrypoza- etiologia, obraz kliniczny

-wrodzone, płodowe zbliznowacenie mięśni, zesztywniające zwyrodnienie stawów, schorzenie nie jest postępujące.

-przyczyna nie jest znana.

Obraz kliniczny:

-deformacje kończyn, zazwyczaj symetryczne, o różnym stopniu nasilenia- od ograniczenia ruchomości stawów do utrwalonych przykurczy stawów kończyn

-występują przykurcze zgięciowe lub wyprostne

-może występować skrzywienie boczne kręgosłupa

- przykurcze stwierdza się zaraz po urodzeniu

- skóra w obrębie stawów cienka, napięta

-czucie niezaburzone

-poziom intelektualny w normie

-obniżona masa mięśniowa.

Leczenie: izolowane stosowanie leczenia rehabilitacyjnego i fizykalnego nie jest skuteczne. Wczesne leczenie zachowawcze musi być uzupełnione leczeniem operacyjnym (uwolnienia tkanek miękkich). Ważne jest właściwe dobranie zaopatrzenia ortopedycznego (utrwalenie korekcji, poprawa lokomocji). Wykonywane są również osteotomie.

37. Wrodzona łamliwość kości. Etiologia, obraz kliniczny.

Łamliwość kości- pewna grupa schorzeń o dziedzicznym podłożu i różnym przebiegu (zespół Vrolika, zespół Lobsteina) i wrodzoną łamliwość kości, aczkolwiek łamliwość kości jest ich cechą wspólną.

-przy wrodzonej łamliwości kości uszkodzeniu ulega struktura kolagenu w okresie wzrostu kości.

Obraz kliniczny:

-uogólniona osteoporoza

- niedoskonałe tworzenie się zębów,

-niebieskie twardówki,

-głuchota,

-wiotkość wielostawowa,

-przepukliny,

-łatwość powstawania krwiaków podskórnych,

- nadmierna potliwość,

- mięśnie słabo rozwinięte,

-skóra cienka.

Ilość złamań zależy od postaci choroby, zagięcia trzonów kości długich wynikają z kolejnych złamań. Wskutek mikrourazów na poziome chrząstki nasadowej dochodzi do zaburzeń wzrostowych

Leczenie: opiera się na stabilizacji kończyn dolnych (zewnętrzna i wewnętrzna)

Rehabilitacja ma na celu uzyskanie i utrzymanie optymalnego stanu funkcjonalnego chorych, gł. Przez wzmacnianie mięśni i zwiększenie ruchomości w stawach. Pozwala to zapobiegać kolejnym deformacjom i przygotować pacjenta do pionizacji.

Fizjoterapia:

38. Okołoporodowe uszkodzenie splotu barkowego u dzieci, przyczyny, obraz kliniczny.

Uszkodzenie splotu ramiennego u dzieci podczas porodu w mechanizmie trakcyjnym lub zgnieceniowym (uciskowy).

Mechanizm trakcyjny - o tym mechanizmie mówimy wówczas, gdy czynnik uszkadzający nie działa bezpośrednio na splot, lecz na jego sąsiedztwo, powodując oddalenie się od siebie części ciała ściśle związanych ze splotem. Może to powodować wyrwanie korzeni nerwowych z rdzenia korzeniowego, rozerwanie pni, albo ich rozciągnięcie. Mechanizm ten zachodzi najczęściej:

( gwałtowne szarpnięcie splotu → np. upadki z wysokości z próba złapania się czegoś w pierwszej fazie upadku, wciągnięcie kończyny przez pas transmisyjny)

Mechanizm uciskowy - działa wtedy, gdy siła urazowa działa „bezpośrednio” na splot, w związku z czym elementy nerwowe ulegają zgnieceniu lub zmiażdżeniu. Może być spowodowany u noworodków:

(uderzenie w okolicę splotu, upadki, noszenie zbyt ciężkich ciężarów na barku)

W zależności od rozległości zwykło się dzielić omawiane uszkodzenia na całkowite i częściowe, z te ostanie z kolei na typy:

Typ Erba (górny):

Typ Klumpkiego (dolny):

Uszkodzenie środkowej części splotu:

Całkowite uszkodzenie splotu ramiennego → stanowi połączenie wszystkich wymienionych wyżej typów porażeń. Uszkodzenie to występuje stosunkowo rzadko.

39. Zespoły kliniczne związane z zaburzeniami chromosomowymi.

Aberracje chromosomowe - zaburzenia w liczbie chromosomów

Zaburzenia w liczbie chromosomów płci

Mutacje strukturalne

Mutacje punktowe

Choroby genetyczne

1) autosomalny dominujący:

2) autosomalny recesywny

40. RDZENIOWY ZANIK MIĘŚNI uzależniony od recesywnych genów zlokalizowanych w chromosomie 5. patologia dotyczy komorek rogow przednich rdzenia kregowego. dochodzi do zaniku miesni, nie wystepuja zaburzenia czucia wyroznia sie 3 postaci: 1.wczesnodziecieca (choroba werdniga-hoffmana) 2.posrednia (typ IIprzewlekla choroba werdniga-hofmana) 3.mlodziencza (tzw choroba kugelberga-welander)

1. rozpoznaje sie najczesciej przed ukonczeniem przez dzieko 3 msc zycia. matka pdczas ciazy prawie nie odczuwa ruchow plodu. wiekszosc z tych dzieci umiera przed 3 rokiem zycia w wyniku niewydolnosci oddechowej.

objawy: -po porodzie dziecko ma oslabione napiecie -ma trudnosci z jedzeniem -zazwyczaj niewydolnosc oddechowa -brak wzrostu i rozwoju -oslabienie miesni tak duze ze prawie brak ruchow -zmienia sie tor oddechowy, role klatki pierdsiowej przejmuaj miesnie brzucha ('oddychanie brzuchem') -w czasie placzu widac drzenie peczkowe miesni jezyka -oslabienie lub brak odruchow sciegnistych -odruch podeszwowy-zgieciowy lub go nie ma

2. objawy i przebieg bardziej lagodny i przewlekly -dotyczy dolnego odc rdzenia -rozpoczyna sie w 3-6 miesiacu zycia -opozniony rozwoj motoryczny -z powodu zaniku miesni i ich oslabienia dochodzi do typowych zmian muskulatury z zaawansowym zanikiem zanikiem miesni i konczyn i tulowia -przy probie uzycia konczyn wystepuja drzenia drobnofaliste, ktore sa wynikiem drgawek klonicznych -czasami dzieci sa w stanie nauczyc sie chodzic w odpowiednim zaopatrzeniu ortopedycznych (chodzenie niewydolne) -czeste powiklania na tle nerwowo-miesniowym, kifoskoliozy, przykurcze -powoklania oddechowe

3.rozpoczecie miedzy 5-15 rokiem zycia -postepujacy zanik i oslabienie miesni i wystepuja drgania peczkowe miesni -pierwsze zmiany dotycza miesni proksymalnych -odruchy sciegniste oslabione -oslabienie miesni postepuje powoli -rzadkie przykurcze oraz znieksztalcenia kręgosłupa.

Dystrofia miesniowa duchenne'a jedna z najczesciej wystepujacych miopatii. ma charakter postepujacy. dzeiecko z czasem staje sie slabsze iczesto umiera przed 20 rokiem zycia z powodu zakazenia ukladu oddechowego lub niewydolnosci krazeniowo-oddechowej dziedziczenie jest sprzezone z chromosomem x. matki sa nosicielkami ale nie wykazuja objawow, choroba rozwija sie u chlopcow. ustalono ze za rozwoj choroby odpowiedzialna jest mutacja chromosomu xp21 przebieg kliniczny jest ukryty i czasem przez wiele miesiecy z powodu braku objawow choroba jest dlugo nierozpoznana.

Najwczesniejsze objawy: -opoznienie chodzenia i biegania -chodzenie na palcach -niezgrabnosc i przerost okreslonyc grup miesniowych (najczesciej brzuchaty,podgrzebieniowy, naramienny) . Miesnie dotkniete przerostem maja zbita konsystencje odczuwalna przy dotyku. stwierdza sie w nich przerost tkanki lacznej i nagromadzenie komorek tluszczowych. Najwczesniej i najszybciej postepuje slabniecie miesni blizszych. Charakterystycznym objawem jest zwiekszenie lodrozy ledzwiowej spowodowane oslabieniem miesni obreczy biodrowej i prostownikow stawu kolanowego. obserwujemy chod kaczkowaty. w jego nastepstwie moze nasilac sie przykurcz pasma biodrowo-piszczelowego, kroki ulegaja skroceniu. wystepuje obustronny objaw trendelenburga. w pozniejszym okresie wystepuje tzw objaw duchenne'a. z czasem boczne wychylenia sa tak duze ze dochodzi do zaburzenia rownowagi (koniecznosc podpierania sie dloniami np o sciany).pojawia sie mechanizm Puttiego-poprzez konskie usawienie stopy i przeniesieniesrodka ciezkosci ciala przed stawy kolanowe. w wyniku oslabienia m.zginaczy stawu biodrowego chory wykonuje wykrok przez ruch rotacyjny miednicy.zdolnosc samodzielnego chodzenia po plaskim terenie utrzymuje sie stosunkowo dlugo. pwstaja natomiast coraz wieksze problemy z czynnosciami zwiazanymi z pokonywaniem ciezaruc ciala np. wstawanie zkrzesla, wchodzenie po schodach -chory potrzebuje pomocy. w miare postepowania oslabienia miesni dziecko zaczyna wstawac 'wspinajac sie" po sobie (objaw gowersa). wraz z narastajacym oslabieniem miesni wzratsa tendencja do powstawania przykurczow (zgieciowe-staw kolanowy, biodrowe, zgieciowy stopy) do naglego pogorszenia umiejetnosci motorycznych dochodzi miedzy 6 a 7 rokiem zycia.

W wyniku szybkiego postepu choroby dziecko w wieku 9-10 lat traci zdolnosc chodzenia bez podpierania sie, a ok.12-13 rż w ogole przestaje chodzic.

Dalsze konsekwencje choroby: pojawiaja sie boczne skrzywienia kregoslupa. tworzy sie w odpowiedzi na oslabienie miesni grzbietu i wmiare jak dziecko spedza wiecej czasu wpozycji siedzacej. przez oslabienie miesni oddechowych kaszel staje sie nieproduktywny, co sprzyja zakazeniom ukladu oddechowego, ktore moga stac sieprzyczyna smierci. postepujaca dystrofia miesnia sercowego zawsze prowadzi do zgonu. dystrofii czesto towarzyszy niedorozwoj umyslowy i emocjonalny.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Gansk Slask Krakow Warszawa Pomorze, kp-30, 40
Akumulator do IHC!30!40!50!30!40!50
łowce (kolos) pytania 30-40, Zootechnika SGGW, owce
ZŁOTE MYŚLI 30-40, Cytaty,złote mysli
pytania 7-22 30-40, Cosinus, Kosmetologia
ZŁOTE MYŚLI 30-40
30 40
10 30 40 E
geologia regionalna, pytania 30-40[1], W zachodniej części GZW są niecki: jejkowicka i chwałowska
Dieta 20 - 30 - 40 latek, Diety
Lata 30 i 40 XIX wieku Czaadajew Kółka filozoficzne
04 1993 30 40
30 40
Stosowanie suplementów diety przez kobiety w wieku 30 40 lat
pfk 1-5, fizjoterapia, pfk
4.12, STUDIA, WSR - Fizjoterpia, Rok II, ROK II, Semestr III, PFK - ćwiczenia, PFK - ćwiczenia

więcej podobnych podstron