Odcieki. Dopuszczenie do składowania.
Procedura dopuszczenia odpadów do składowania obejmuje:
sporządzenie „podstawowej charakterystyki” odpadów;
przekazanie podstawowej charakterystyki;
poddanie odpadów okresowej kontroli, zwanej „testem zgodności”, celem weryfikacji podstawowej charakterystyki;
okresowe dostarczenie testów zgodności;
weryfikację odpadów na miejscu składowania (oględziny przed i po rozładunku odpadów)
Kryteria decydujące o możliwości skierowania odpadów do składowania na składowisku odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne obejmują:
1) dopuszczalne graniczne wartości wymywania;
2) parametry dodatkowe.
Próbki przyjmowanych odpadów pobiera się, co najmniej raz w miesiącu i przechowuje je przez okres, co najmniej miesiąca.
Dopuszczalne wartości graniczne dla odpadów ziarnistych o małych wymiarach poszczególnych elementów, przeznaczonych do składowania na składowisku odpadów innych niż niebezpieczne, wyznacza się przy stosunku cieczy do fazy stałej 10 lub 2 l/kg całkowitej zawartości składników, przy czym test pomocniczy wykonuje się w przypadku braku możliwości przeprowadzenia testu podstawowego.
Dopuszczalne wartości graniczne dla odpadów monolitycznych o dużych wymiarach poszczególnych elementów wyznacza się zgodnie z testem podstawowym.
Kryteria dopuszczania odpadów do składowania na składowisku odpadów danego typu uważa się za spełnione, jeżeli są potwierdzone badaniami laboratoryjnymi wykonanymi przez laboratorium akredytowane w zakresie badania wyszczególnionych parametrów.
Niedopuszczalne jest mieszanie odpadów komunalnych z frakcjami obojętnymi celem uzyskania wymaganego ciepła spalania!!!
Dopuszczalne graniczne wartości wymywania w przypadku odpadów składowanych na składowiskach wyposażonych w systemy gromadzenia odcieków kierowanych następnia do oczyszczalni ścieków, z wyjątkiem składników DOC (ogólny węgiel organiczny) i TDS (stałe związki rozpuszczone), uznaje się za spełnione w przypadku wartości wyższych niż określone w tabeli.
Zadanie.
Wyliczyć ilość odcieków z 1 hektara składowiska przy opadzie wielkości 700 mm rocznie i różnym zagęszczeniu składowiska, któremu odpowiada ilość odcieków na poziomie 15%, 25%, i 50% w stosunku do opadu atmosferycznego.
Poprawna eksploatacja składowiska
Eksploatacja składowiska powinna zmierzać do jak najwcześniejszego uzyskania rozkładu odpadów według fazy IV - metanogeneza stabilna.
Poprawna eksploatacja składowiska polega na następujących działaniach:
Powierzchnię składowiska należy podzielić na kilka kwater.
Powierzchnię kwatery podzielić należy na tzw. działki robocze (dzienne, tygodniowe).
Przy tym powierzchnia działki roboczej powinna umożliwić rozplantowanie odpadów z jednego dnia lub tygodnia warstwą o grubości 30-40 cm.
Odpady dostarczane na składowisko należy ewidencjonować, określając między innymi:
Masę dostarczonych odpadów;
Rodzaj zgodny z katalogiem odpadów;
Zgodność rodzaju odpadów określoną przez „przewoźnika” ze stanem rzeczywistym (przy wadze oraz na kwaterze składowiska).
Zakwalifikowane odpady należy kierować na odpowiednią działkę roboczą lub „tymczasowy plac magazynowania odpadów”
Przy stwierdzeniu obecności odpadów niebezpiecznych, lub „problemowych” należy zatrzymać pojazd przewoźnika i natychmiast zgłosić fakt do odpowiednich służb (inspektorat ochrony środowiska, policja, lub nawet prokuratura)
6. Odpady dostarczone na „działkę roboczą” składowiska należy:
Rozplantować równą warstwą;
Zagęścić poprzez kilkakrotny przejazd kompaktora;
Przykryć tzw. przesypką codzienną.
W ciągu roku wysokość wysypiska można przy typowych dla Polski warunkach atmosferycznych podwyższyć tylko o: 2 m !!!
Warstwy izolacyjne.
Stosowane na wysypiskach materiały pokrywające , stanowią warstwy izolacyjne , możemy wyróżnić następujące kategorie warstw:
przykrycie codzienne
przykrycie przejściowe
przykrycie końcowe
Każda rodzaj przykrycia pełni inną rolę i jest określany długością czasu w jakim będzie on wyeksponowany na działanie czynników atmosferycznych w tym także opadów.
Rodzaj materiału używanego na warstwy izolacyjne:
różnego gatunku masy ziemne
piasek
glina
W przypadku przykrycia codziennego lub przejściowego często stosuje się gruz budowlany, popiół, żużel.
Materiał na przykrycie najczęściej pochodzi z odpadów dostarczanych na składowisko.
Przykrycie codzienne
Głównymi funkcjami tej warstwy izolacyjnej są:
ograniczenie przemieszczania się lekkich frakcji odpadów;
ograniczenie pylenia;
ograniczenie populacji owadów i gryzoni;
ograniczenie dostępu do odpadów „żywnościowych” dla ptactwa
ograniczenie możliwości powstawania pożarów
umożliwienie swobodnego przemieszczania się odcieków i biogazu.
Zwykle pokrycie codzienne powinno mieć po ubiciu grubość 15 cm.
100 * 100 * 0,7 = 7000 m³ dla przepuszczalności 100%
7000 - 100%
X - 15%
X = 1050 m³
15% - 1050 m3
25% - 1750 m3
50% - 3500 m3
0,7 m
100 m
100 m