Nr ćw. 3 |
Temat: WAHADŁO MATEMATYCZNE |
|||
Rok i kierunek ZARZĄDZANIE I INŻYNIERIA PRODUKCJI |
Imię i nazwisko
|
|||
Wykonane 27.10.2008r |
Data oddania 03.11.2008r |
Ocena:
|
1. Wstęp teoretyczny
Przyspieszenie ziemskie (przyspieszenie spadku swobodnego na Ziemi) g, jest to przyspieszenie w próżni nadawane przez siłę grawitacyjną Ziemi ciału znajdującemu się na jej powierzchni. Wartość przyspieszenia ziemskiego zależy od szerokości geograficznej oraz wysokości nad poziomem morza. Przyśpieszenie ziemskie na szerokości geograficznej 45o i poziomie morza wynosi w przybliżeniu:
Z prawa powszechnej grawitacji można wyliczyć, że na powierzchni Ziemi jego wartość dana jest wzorem:
gdzie: G - siła grawitacji
M - masa Ziemi
T - promień Ziemi
Wahadło matematyczne jest to punkt materialny zawieszony na nierozciągliwej i nieważkiej nici. Jest to idealizacja wahadła fizycznego. Ważną cechą wahadła fizycznego i matematycznego jest stałość okresu drgań dla niewielkich wychyleń wahadła.
l - długość wahadła
x - wychylenie wahadła z położenia równowagi
β - kąt wychylenia
Jeżeli kąt jest niewielki (β<50) to ruch naszego układu możemy traktować jako ruch harmoniczny, i po odpowiednich przekształceniach otrzymujemy okres drgań który dany jest wzorem:
gdzie:
l - długość wahadła
g - przyspieszenie ziemskie
Jak wykazuje wzór, okres wahań wahadła matematycznego zależy od:
- długości wahadła,
- wartości przyspieszenia ziemskiego.
Dzięki wyznaczonemu wzorowi na okres drgań wahadła możemy łatwo wyznaczyć wzór na przyspieszenie ziemskie g:
2. Przebieg doświadczenia
Po zawieszeniu metalowej kulki na cienkiej, nierozciągliwej nici o długości około 2 m przeprowadzamy pomiar średnicy kulki, długości nici a w końcowym rezultacie długości wahadła. Dokonawszy pomiaru długości wahadła odchylamy kulkę od położenia równowagi o kąt nie większy niż 5o i obserwujemy wahania. By dokładnie wyznaczyć T, mierzymy czas 20 okresów, a następnie otrzymujemy czas jednego pełnego wahnięcia. Pomiary te powtarzamy trzykrotnie. Tak samo postępujemy po zmianie długości wahadła. Pomiary powtarzamy dla trzech długości wahadła a wyniki wpisujemy odpowiednio do tabel.
3. Opracowanie wyników
Pomiar 1 |
|||||||
Lp. |
Średnica kuli [m] |
Długość nici [m] |
Długość wahadła [m] |
Czas 20 okresów [s] |
Okres T [s] |
Średnia Wartość T [s] |
g |
1. |
0,030 |
1,324 |
1,339 |
46,242 |
2,312 |
2,318 |
9,838 |
2. |
0,030 |
1,324 |
1,339 |
46,361 |
2,318 |
|
|
3. |
0,030 |
1,324 |
1,339 |
46,485 |
2,324 |
|
|
Pomiar 2 |
|||||||
1. |
0,030 |
1,15 |
1,165 |
43,425 |
2,171 |
2,171 |
9,758 |
2. |
0,030 |
1,15 |
1,165 |
43,416 |
2,171 |
|
|
3. |
0,030 |
1,15 |
1,165 |
43,437 |
2,172 |
|
|
Pomiar 3 |
|||||||
1. |
0,030 |
1,02 |
1,0345 |
41,151 |
2,058 |
2,056 |
9,666 |
2. |
0,030 |
1,02 |
1,035 |
41,125 |
2,056 |
|
|
3. |
0,030 |
1,02 |
1,035 |
41,091 |
2,055 |
|
|
Obliczenia do tabeli
Pomiar 1
- okres T (czas 20 okresów podzielony przez 20)
- śr. wartość okresu T
- wartość przyspieszenia ziemskiego g
Pomiar 2
- okres T (czas 20 okresów podzielony przez 20)
- śr. wartość okresu T
- wartość przyspieszenia ziemskiego g
Pomiar 3
- okres T (czas 20 okresów podzielony przez 20)
- śr. wartość okresu T
- wartość przyspieszenia ziemskiego g
4. Dyskusja błędów
Pomiar 1:
Pomiar 2:
Pomiar 3:
Przy dyskusji błędów jako błąd wynikający z pomiaru 20 okresów przyjęto czas reakcji człowieka tj. 0,2s. Błąd średniej wartości okresu T jest natomiast obliczony jako błąd 20 okresów podzielony przez 20 czyli 0,1s. Należy także uwzględnić iż niedokładny pomiar może wynikać z błędnego odczytu z taśmy mierniczej, zbyt duży kąt wychylenia kulki, błąd obarczony reakcją mierzącego stoperem, błąd wynikający z pomiaru kulki za pomocą suwmiarki. Wszystkie te niedokładności mogą się przyczynić od niedokładnego pomiaru przyspieszenia ziemskiego g.
1 | Strona