lab 27, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE


II. Podstawy teoretyczne.

Emisja elektronów z metalu (lub półprzewodnika) polega na uwalnianiu z jego powierzchni elektronów pod wpływem zewnętrznego czynnika pobu­dzającego. Takim czynnikiem może być wysoka temperatura (termoemisja), promieniowanie elektromagnetyczne (fotoemisja), wysokie napięcie (emisja polowa lub zimna) lub bombardujące cząstki, np. elektrony, jony.

Przedmiotem tego ćwiczenia jest badanie termoemisji w diodzie próżnio­wej. Dioda jest najprostszą lampą elektronowa -jest to lampa dwuelektrodowa. Jej elektrody (katoda i anoda) znajdują się w bańce szklanej, w której wytworzono wysoką próżnię. Aby wywołać termoemisję elektronów, katodę diody podgrzewa się elektrycznie. Rozróżnia się dwa rodzaje katod: żarzone bezpośrednio oraz żarzone pośrednio. W pierwszym przypadku katodę stano­wi cienki drucik metalowy (najczęściej wolfram), który żarzy się w efekcie przepływającego przezeń prądu. W drugim przypadku katoda ma postać rur­ki metalowej (najczęściej pokrytej tlenkami), a grzejnik elektryczny jest umieszczony wewnątrz niej i od katody jest izolowany elektrycznie. Anoda diody na ogół ma postać cylindra otaczającego katodę.

1) Termoemisja elektronów - równanie Richardsona-Dushmana

0x08 graphic
Elektrony wewnątrz metalu można rozpatrywać jako cząstki znajdujące się w studni potencjału o skończonej wysokości. Zgodnie z zakazem Pauliego, w temperaturze zera bezwzględnego (T=0K), elektrony zajmują wszystkie najniższe dozwolone poziomy energetyczne, aż do pewnej energii maksymalnej, zwanej energią Fermiego (EF). Aby elektron mógł opuścić metal musi po­konać barierę energetyczną istniejącą na granicy metal-próżnia (patrz rys. l). Dla elektronów znajdujących się na poziomie Fermiego wysokość tej bariery wynosi = E0 - Ef przy czym Eo jest energią elektronu o energii kinetycznej równej zero, z dala od powierzchni metalu. Praca wyjścia jest najmniejszą energią, jaką należy dostarczyć elektronowi znajdującemu się na poziomic Fer­miego, aby mógł opuścić powierzchnię metalu. Inaczej mówiąc, aby elektron mógł opuścić powierzchnię metalu, składowa jego prędkości w kierunku prostopadłym do powierzchni katody musi spełniać warunek:

0x01 graphic

W termoemisji źródłem energii do­starczanej elektronom, koniecznej do pokonania powierzchniowej bariery potencjału, są drgania cieplne sieci kry­stalicznej, a warunek (1) w prakty­ce spełniony jest w wysokich tempera­turach, np. dla wolframu w temperatu­rze rzędu 1000 K.

0x01 graphic

Zjawisko termoemisji ilościowo opisane zostało przez Richardsona i Dushmana równaniem:

0x01 graphic

w którym:

jest stałą Richardsona, T-temperaturą, s - powierzchnią katody, k— stałą Boltzmanna, R - współczynnikiem odbicia elektronów od bariery na granicy metal-próżnia, m - masą elektronu, e - ładunkiem elektronu a h - stałą Plancka. Równanie Richardsona określa natężenie prądu termoemisji w funkcji tempera­tury i pracy wyjścia, a więc ilość elektronów przechodzącą w jednostce czasu przez barierę na granicy metal-próżnia o wysokości  w funkcji temperatury. Ze wzoru Richardsona-Dushmana wynika, że natężenie prądu termoemisji sil­nie zależy zarówno od temperatury, jak i od pracy wyjścia elektronów z kato­dy. Przykładlowo, zwiększenie temperatury katody wolframowej (= 4,54 eV) od 1000K do 2000K, powoduje zwiększenie prądu tennoemisji około l08 razy, zaś pokrycie jej jednoatomową warstwą cezu (= 1,26 eV) powoduje, w temperaturze 1000 K, zwiększenie prądu termoemisji aż l016 razy.

2) Wyznaczanie temperatury pracy katody tlenkowej

Temperatura powierzchni katody tlenkowej pośrednio żarzonej jest niższa niż temperatura grzejnika, dlatego nie można jej określić metodą podaną w punkcie 49.2.3. Temperatury katody określa się z pomiarów Ia=j(Ua). W tym przypadku na elektrony działa pole hamujące (Ua< 0), a przepływ prądu określa równanie które można przedstawic w postaci

0x01 graphic

0x01 graphic

Z równania tego otrzymujemy temperaturę katody tlenkowej

Obrazem graficznym tego równania na wykresie In Ia=J(Ua) jest linia pro­sta, której współczynnik kierunkowy (nachylenie) wynosi

0x01 graphic

gdzie: e - ładunek elektronu, k - stała Boltzmanna.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ćw. 06 lab-fiz, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE
lab 6, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE
laborka na za tydzień, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE
WYZNACZANIE CIEP A MOLOWEGO, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE
01, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE
PR FALI, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE
NAPI C 1, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE
Ćw 12 a, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE
Wyznaczanie równoważnika elektrochemicznego miedzi, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓ
37 - wersja 1, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE
CPCV, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE
Ćw. 1, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE
Wahadło torsyjne, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE
teoria do 6, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE
ćw 5, laboratorium fizyczne, Laboratorium semestr 2 RÓŻNE

więcej podobnych podstron