ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE
Wykład 05.10.2004
Przedmiot (zakres badań):
Nauki o organizacji i zarządzaniu badają procesy powstawania, funkcjonowania i rozwoju organizacji oraz działania kierownicze składające się na wielowymiarowy (funkcjonalnie i hierarchicznie) proces zarządzania nimi.
Organizacja - grupa ludzi, współpracująca w uporządkowany i skoordynowany sposób z zamiarem osiągnięcia zestawu ustalonych wcześniej celów.
Czteroczłonowy model organizacji według H. J. Leavitta
Rysunek
Organizacje są systemami otwartymi „zanurzonymi” w otoczeniu z którym pozostają w relacji sprzężenia zwrotnego; zatem otoczenie jest racją istnienia organizacji.
Wniosek / wskazówka praktyczna:
Menedżer powinien patrzeć na organizację systemowo, zwłaszcza w sytuacji zmian, uwzględniać jak zmiana w jednym elemencie wpłynie na cały system i na inne elementy.
Model organizacji wg R. Griffina
Rysunek
A - środowisko wewnętrzne
B - otoczenie celowe
C - otoczenie ogólne
B+C - otoczenie wewnętrzne
Główne determinanty otoczenia ogólnego firmy:
uwarunkowania socjokulturowe: zwyczaje i nawyki, dominujące wartości, cechy demograficzne
uwarunkowania prawno - polityczne: zakres interwencjonizmu, system prawny, stabilność polityczna
uwarunkowania ekonomiczne: stopa wzrostu gospodarczego, inflacje, stopy procentowe, stopa bezrobocia, popyt
uwarunkowania techniczne: wynalazki, innowacje, dostępność techniki i technologii
uwarunkowania międzynarodowe: zakres i rodzaj zaangażowania na rynkach zagranicznych, globalizacja rynku.
Cykl życia organizacji
I II III
Etap pionierski Etap różnicowania Etap integracji
Improwizacja Strukturyzacja Tworzenie
hierarchizacja zespołów
Bezpośrednia Tworzenie Orientacja
komunikacja mechanizmów rynkowa
biurokratycznych uelastycznianie
Kierowanie Sformalizowane Kierowanie
patriarchalne kierowanie partycypacyjne
Chaos Sztywne
walka o władzę rutynowe myślenie
brak kapitału spadek motywacji
Wykład 12.10.2004
Zarządzanie - zestaw działań ukierunkowanych na zasoby organizacji, wykonywanych w zamiarze osiągnięcia jej celów, w sposób sprawny i skuteczny.
I Zmiany w systemie zasobów przedsiębiorstwa w stronę zarządzania kapitałem intelektualnym firmy
Podstawowe zasoby firmy
materialne - budynki, maszyny, ziemia, pieniądze
niematerialne - patenty, znaki i marki handlowe, prawa autorskie, sekrety handlowe, licencje, bazy danych, reputacja firmy i jej produktów, kultura organizacyjna
kluczowe kompetencje zawarte w:
wiedzy i umiejętnościach pracowników,
systemach technicznych jako wiedzy - kumulacji doświadczeń firmy,
systemach zarządzania kreujących i kontrolujących wiedzę,
wartościach i normach odnoszonych do wiedzy.
Przedsiębiorstwa konkurują obecnie głównie w oparciu o trudno mierzalny kapitał intelektualny, w ramach którego odbywa się przede wszystkim tworzenie wartości dodanej.
Nowe zasady zarządzania
a) wg Petera Druckera (książka „Menedżer skuteczny”)
zarządzanie własnym czasem (czas to specyficzny zasób menedżerski)
skupianie się na świecie zewnętrznym organizacji
wydobywanie produktywności z sił ludzkich poprzez budowanie na zaletach
koncentracja na wybranych i uszeregowanych priorytetach; konsekwencja w ich realizacji
podejmowanie raczej niewielu decyzji ale o zasadniczym znaczeniu
b) „Doskonałość organizacyjna” wg Petersa i Watermana
... doskonałe przedsiębiorstwa są przede wszystkim znakomite od podstaw . Firmy te słuchają swoich pracowników i traktują ich jako dorosłych partnerów. Pozwalają sobie na trochę chaosu, który jednak szybko przekształca się w działanie i motyw do efektywnej pracy.
Atrybuty doskonałości firm
Nastawienie na działanie - unikanie ciągłych analiz i dyskusji
Bliski kontakt z klientem - ciągłe poznawanie preferencji i potrzeb klientów
Produktywność przez ludzi - tworzenie świadomości, iż wysiłek ludzi jest najważniejszy do osiągnięcia sukcesu
Raczej doskonalenie tego, co firma robi najlepiej, niż ciągłe zmiany profilu działania
Podkreślenie, że jakość prowadzonej działalności jest dla firmy najważniejsza
Stosowanie prostych struktur, ograniczanie stanowisk sztabowych i administracyjnych
Elastyczność rozwiązań formalnych vs. twarde egzekwowanie norm wynikających z przyjętego systemu wartości
Tworzenie klimatu tolerancji dla wszystkich pracowników akceptujących najważniejsze wartości firm
Uwarunkowania współczesnego zarządznia
1. Megatrendy rozwojowe wg Johna Naisbitta
- od społeczeństwa industrialnego do postindustrialnego (wolnego i wieloopcyjnego, usługowego, konserwacyjnego)
- powstanie społeczeństwa informacyjnego (opartego na tworzeniu i dystrybucji nformacji)
- globalizacja gospodarki
- wzrost znaczenia prognozowania i orientacji na działania perspektywiczne
- decentralizacja organizacji i hierarchii
Główne cechy kształtującego się „otoczenia przyszłości”
- burzliwość, turbulencyjność
- wzrastająca niepewność, wysoki stopień ryzyka
- brak stabilności
2. Zmiany rynku pracy i organizacji
Przemiany rynku pracy
- hiperkonkurencja podnosi koszty działalności gospodarczej, co wymaga zmniejszenia kosztów pracy
- wzrostowi bezrobocia towarzyszy wzrost trudności znalezienia właściwego pracownika
- 60% stanowisk pracy będzie w przemyśle wymaga podniesienia kwalifikacji
- 40% nowych stanowisk pracy będzie wymagać wyższego wykształcenia
- formuła Handy'ego 1\2 x 2 x 3 (połowa dotychczas zatrudnionych na etat za dwukrotnie wyższe wynagrodzenie zrobi 3 razy więcej)
Przemiany organizacji
Organizacje wirtualne i rozproszone przestrzennie
Struktura koniczyny:
- grupa pracowników potrzebnych na stałe (na etacie)
- pracownicy na kontraktach czasowych (umowa zlecenie np. na rok)
- pracownicy wynajmowani do wybranych prac
* Outsourcing - zlecenie wybranych działań podmiotom zewnętrznym (sprzątanie, ochrona)
- likwidacja „bąbla” kadry kierowniczej średniego szczebla
- wzrost kompetencji specjalistów - zanik ścisłego nadzoru
- brak systemu szkoleniowego dostosowanego do nowych potrzeb
- wzrost roli informacji jako zasobu:
bazy danych kluczowym działem firmy
rozwój „gospodarki sieciowej”
przewidywany spadek znaczenia kontaktów typu „face to face”
powstanie pojęcia „cyfrowej reputacji”
3. Istota zarządzania w gospodarce opartej na wiedzy
Podstawowym zasobem ekonomicznym jest WIEDZA (wiedza staje się jedynym czynnikiem produkcji, spychając na dalszy plan kapitał i siłę roboczą)
Rynek pozostaje skutecznym integratorem aktywności gospodarczej
Ekonomicznym wyzwanie staję się produktywność pracy wymagającej wiedzy i wyposażony w wiedzę pracownik.
Nowa definicja menedżera: menedżer jest odpowiedzialny za stosowanie i wykorzystanie wiedzy.
Wykład 26.10.2004
WSPÓŁCZESNE ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE
1. Strategia w systemie zarządzania firmą
System zarządzania składa się z 2 części.
Rysunek
* Polityka awansowa firmy - przyjmować kandydatów z innej firmy
2. Klasyczne zasady biznesu w świetle nowych wyzwań zarządzania
Nowe wyzwania:
efekty globalizacji
przenikanie się granic branż
szybsze tempo innowacji technologicznych
rewolucja internetowa
powstawanie nowych modeli biznesu
Tradycyjne realia biznesu:
RYNKI - PRODUKTY - PIENIĄDZE - LUDZIE
Klasyczne zasady biznesu:
konieczność jasnego zdefiniowania biznesu oraz koncentracji na kluczowych odbiorcach, produktach, konkurentach i kompetencjach
kontrola kosztów i dodatnie przepływy finansowe - firma musi przynosić zyski i mieć w dłuższym okresie zrównoważony cash flow
wykorzystywanie potencjału pracowników - realizacja nadzwyczajnych rezultatów przy wykorzystaniu przeciętnych pracowników
* „Prawdziwy sukces oznacza potrzebę zbudowania i wdrożenia strategii, które z jednej strony szanują stare prawdy biznesu, a z drugiej łamią tradycyjny kod danego rynku” - Krzysztof Obłój
3. Istota zarządzania strategicznego, strategii oraz elementy strategii ogólnej
Zarządzanie strategiczne jest procesem nastawionym na formułowanie i wdrażanie strategii, które zapewniają optymalne dostosowanie organizacji do otoczenia i osiąganie jej strategicznych celów. - R. Griffin Management 1994 r.
Strategia to przemyślana, ogólna koncepcja działania, której realizacja zapewnia organizacji przewagę na rynku, mimo inteligentnego przeciwdziałania konkurencji.
Podstawowe elementy strategii firmy:
domena działania (zakres)
strategiczna przewaga (silna strona)
cele do osiągnięcia (tzw. kamienie milowe)
funkcjonalne programy działania (jest to przełożenie pomysłu biznesowego na tzw. dziedziny biznesu firmy /funkcje/; strategie funkcjonalne; efekty synergiczne - wzór synergii 2+2=5)
Istnieje 6 typowych funkcji biznesu:
produkcja lub inna działalność operacyjna
finanse
zasoby ludzkie
marketing
systemy informacyjne
badania i rozwój
1. WIZJA - MISJA
Wizja: obraz rzeczywistości, którą chcemy wykreować
Misja: sformułowanie (sprecyzowanie) wizji na użytek strategii
2. DOMENA - WYBÓR RYNKÓW I KLIENTÓW
Kluczowe pytania:
Jakie są bariery wejścia? (do sektora)
Jakie jest natężenie konkurencji? (w sektorze)
Jaką opcję konkurowania wybieramy: konfrontację, budowę niszy, unikanie czy kooperację?
Jaka jest możliwość substytucji? (zastępowania)
Jaka jest siła dostawców i odbiorców?
Jak będzie ewolucja rynku?
Jakie nowe zdarzenia i produkty sygnalizują zmiany na rynku?
Jakie zmiany oferty cenią najistotniejsi klienci?
Jakie jest uzasadnienie wejścia do segmentu?
3. STRATEGICZNE CELE
zadania (kamienie milowe) i wskaźniki do osiągnięcia
4. STRATEGICZNA PRZEWAGA
Jakie wskazania wynikają z misji?
Na czym polega wartość tworzona przez nasze produkty?
Na jakiej silnej stronie naszej firmy oprzemy działanie?
Jaka jest unikalność / innowacyjność naszej oferty dla klientów?
Jaki wzorzec działania (strategię konkurowania) przyjmiemy?
Jak możemy zmienić reguły gry konkurencyjnej w segmencie?
5. MODEL DZIAŁANIA I FUNKCJONALNE PROGRAMY DZIAŁANIA
Jaka konfiguracja techniczno - ekonomiczna
Jaka konfiguracja społeczna
Jaka konfiguracja organizacyjna
Wykład 02.11.2004
SEKWENCJE I ALTERNATYWY STRATEGII NA POZIOMIE FIRMY W WYMIARZE STRUKTURY I RYNKU
Przedsiębiorstwa nowo powstałe:
FAZA I - tzw. produkcyjny etap rozwoju (wg Chandlera)
Rozpoczyna działalność skoncentrowaną na jednym produkcie i rynku krajowym
Strategia na poziomie firmy dotyczy metody konkurowania - jak na poziomie SJG - (Strategiczna Jednostka Biznesu)
Cele: zbudowanie lojalności odbiorców, wzmocnienie pozycji konkurencyjnej i potencjału ekonomicznego
Główne strategie: penetracji, rozwoju produktu i rynku
Precyzyjne dostosowanie ceny, jakości i asortymentu do potrzeb rynku
Intensywna promocja
Po osiągnięciu przewagi konkurencyjnej - opracowanie strategii wzrostu.
FAZA II - tzw. marketingowy etap rozwoju
Po wyczerpaniu możliwości ekspansji jednego produktu - „integracja pionowa”
Włączenie do firmy dostawców i/lub jednostek sprzedaży i serwisu
Cel: obniżka kosztów, podniesienie jakości, > potencjału ekonomicznego.
FAZA III - tzw. etap dywersyfikacji
Czynnik inicjujący: ograniczenia lub nieefektywność integracji pionowej
Oznaka: generowanie nadmiaru zasobów w stosunku do potrzeb utrzymania przewagi konkurencyjnej
Cel: obniżenie kosztów, podniesienie jakości.
STRATEGIE ROZWOJU MAŁYCH FIRM (MF)
Możliwości strategiczne:
zasoby o małej skali, trudny dostęp do źródeł przewagi konkurencyjnej, trudności finansowania i zarządzania
działają tu głównie prawidłowości dla firm nowo utworzonych
MF działają początkowo w niewielkiej skali
MF rozwijają się na rynek regionalny i krajowy w kierunku integracji pionowej (także rynek zagraniczny)
operując w niszach MF może utrzymać swój ch - r przez dłuższy czas
szczególna szansa - kreowanie i wdrażanie innowacji
konkurowanie elastycznością, akceptowalnością ryzyka i wysoką efektywnością (brak biurokracji, racjonalne wykorzystania siły roboczej i sprawne systemy kontroli i płac) !
szybkie reagowanie na zmiany popytu, technologii, zmiany dostawców, konkurencji i polityki gospodarczej !
Najlepsza strategia: szybki wzrost, osiąganie coraz większych rozmiarów ?
Możliwość przełamania słabości przez połączenia, porozumienia i stowarzyszenia
STRATEGIE KONKUROWANIA
I STRATEGIA BUDOWY PRZEWAGI KONKURENCYJNEJ wg PORTERA
Założenie główne: strategia firmy jest zdeterminowana przez strukturę sektora (przemysłu)
ISTNIEJĄ 3 POSDTAWOWE STRATEGIE RYNKOWE:
przywództwo kosztowe
dyferencjacja (pozytywne wyróżnienie się)
koncentracja
przywództwo kosztowe w wybranych segmentach
przywództwo w zakresie dyferencjacji
Przywództwo kosztowe
Istota: dążenie do najniższych kosztów wśród konkurentów, z utrzymaniem jakości produktów, co pozwala oferować produkt po najniższej cenie.
Dyferencjacja
Istota: odróżnienie się od rywali, dążenie do unikalności w cechach ważnych dla odbiorców (baza: na produkcie, systemie sprzedaży, obsługi).
Koncentracja
Istota: dążenie do PK lub odróżnienia się w wąskim segmencie rynku, zawężenie pola działania do wybranej nisz rynkowej, np.:
regionalnej
szczególnego segmentu rynkowego
II STRATEGIA GRY CENĄ I JAKOŚCIĄ (głównie strategie marketingowe)
Założenie: w budowie strategii szczególne miejsce zajmują decyzje co do ceny i jakości. Manewr wysokością cen i poziomem jakości prowadzi do 4-ech strategii:
Tabelka
III STRATEGIA LIDERÓW RYNKU (M. Treacy, F. Wiersema)
Założenie: typowe strategie cenowo - jakościowe nie są już skuteczne, ponieważ:
nie można już podnosić cen nawet gdy nie rosną koszty
doskonała obsługa nie jest już czymś wyjątkowym
wczorajszy wybór luksusowy staje się normalnością
kompromis cena / jakość traci aktualność
Wyróżnić można 3 główne strategie liderów swoich rynków:
Strategia operacyjnej doskonałości
Strategia przywództwa produktowego
Strategia bliskiego kontaktu z klientem
METODY ANALIZY I ZARZĄDZNIA STRATEGCZNEGO
Metoda SWOT
Metoda Macierz BSG
Metoda Pięć „Sił” (Portera)
Metoda Mapa grup strategicznych
Metoda Łańcuch wartości
1. Metoda SWOT
Analiza SWOT jako podstawa wyboru strategii
S - strength (silne strony)
W - weaknesses (słabości)
O - opportunities (okazje)
T - threats (zagrożenia)
Całokształt wiedzy wynikającej z analizy SWOT pozwala dostrzec obszary, w których firma może osiągnąć PRZEWAGĘ KONKURENCYJNĄ nad jej rywalami.
Macierz BSG (Boston Consulting Group)
Rysunek
PYTANIA
„operacjonalizujące” strategię konkurencyjności:
przechodzimy do praktyki
Które produkty (usługi) firmy są najbardziej charakterystyczne dla jej działalności?
Które z nich przynoszą największy zysk?
Jacy klienci są najbardziej zadowoleni z usług firmy?
Jacy klienci i które procesy działania firmy przynoszą jej największe korzyści?
Które z procesów działania firmy są najoryginalniejsze i najskuteczniejsze?
Wykład 09.11.2004
METODY PORTFELOWE
narzędzia oceny i projektowania zmian w strukturze asortymentowej produktów, pozycji konkurencyjnej lub strategii zarządzania. Służą podejmowaniu decyzji o kształtowaniu portfela.
Ogólna zasada: wykorzystanie układu współrzędnych będących czynnikami określającymi sytuacje zewnętrzne i stany działalności firmy.
Macierze strategiczne - graficzne ujęcie aktualnego stanu ekonomicznego lub pozycji firmy, często z wpisanymi zaleceniami. Są uwypukleniem wyników prac diagnostycznych i postulowanych zmian.
2. Metoda Macierz BSG
Oś „X” (relatywny udział w rynku) jest konstruowana:
W odniesieniu do głównego konkurenta (przychody ze sprzedaży produktu do przychodów głównego konkurenta w określonym czasie)
J.w.; w odniesieniu do trzech lub więcej głównych konkurentów
Wskaźniki RuwR są geometrycznie odwzorowywane na skalę logarytmiczną (np. 0,2 = 20% sprzedaży lidera, 3 = 3 x większa sprzedaż)
GWIAZDY - udane (rozwojowe) nowości; wysoka stopa wzrostu sprzedaży i często wysoka rentowność.
DYLEMATY - „wyroby z przyszłością” ale i ryzykowne; niska rentowność i konieczność zwiększonego inwestowania.
DOJNE KROWY - utrwalona pozycja na rynku, choć niskie tempo wzrostu sprzedaży, nie wymagająca dużych nakładów kapitałowych; cecha: duży efekt skali produkcji i możliwość wspomagania innych produktów portfela.
BALASTY - niewielkie przychody a nawet straty; pole portfela schyłkowego do zaniechania lub restrukturyzacji.
3. Metoda 5„Sił” Portera
Rysunek
ŹRÓDŁA BARIER WEJŚCIA:
Efekt skali (ekonomia skali - próg opłacalności zależny od wielkości produkcji)
Zróżnicowanie produktu (siła marek)
Potrzeby kapitałowe (konieczny koszt startu)
Niekorzystna sytuacja kosztowa (patenty, krzywa doświadczenia...)
Dostęp do kanałów dystrybucji
Polityka władz (koncesje, normowanie, przepisy)
Koszty zmiany dostawców i odbiorców
Bariery wyjścia (psychologiczne, materialne)
PONADTO - „Krzywa doświadczenia” jako bariera wejścia: koszty jednostkowe maleją w miarę nabywania doświadczenia (kombinacja efektu skali, krzywej uczenia się przez pracowników i substytucji robocizny przez środki trwałe).
Nowi konkurenci ponoszą wyższe koszty niż już działający
Wysokość bariery zależy od znaczenia relacji koszty - inne czynniki (np. marketing, sprzedaż, innowacje)
Barierę można zlikwidować wprowadzając innowacje (tworząc nową krzywą doświadczenia).
4. Metoda Mapa grup strategicznych
Grupa strategiczna: zbiór firm stosujących podobne strategie działania
Procedura metody:
określenie istotnych zmiennych strategicznych, różniących firmy w danym sektorze / branży
ustalenie zbioru istotnych konkurentów
zgrupowanie konkurentów wokół wartości strategicznych zmiennych.
Rysunek
Wykonanie mapy grup strategicznych (mgs) pozwala rozważyć przejście z jednej grupy do drugiej i np. zwiększyć zysk poprzez dotarcie do nowych grup klientów lub zwiększenie (zmiana) asortymentu.
5. Metoda Łańcuch wartości
szereg powiązanych faz procesu zarządzania i procesów wykonawczych odniesionych do sektora działalności firmy
„wartość” - odnosi się do poszczególnych ogniw łańcucha (funkcji jednostek organizacyjnych, stanowisk) i wyraża bądź wynik końcowy (np. zysk i efekty pośrednie) bądź też koszty generowane w kolejnych studiach procesu.
Wyróżnia się:
- łańcuch zewnętrzny: układ kooperacyjny, wiążący przedsiębiorstwo z dostawcami, dystrybutorami i nabywcami
- łańcuch wewnętrzny: funkcje zarządzania oraz funkcje procesów podstawowych i obsługowych (logistycznych) w ramach organizacji firmy
Przedmiotem analizy są główni te funkcje, które decydują o realizacji strategii firmy.
Celem jest ujawnianie źródeł niesprawności i wad ogniw łańcucha oraz wskazywanie sposobów zmian w systemie w dążeniu do osiągania przewagi konkurencyjnej.
System łańcucha wartości
Dostawcy → Przedsiębiorstwo → Dystrybutorzy → Nabywcy
Schemat
Wykład 16.11.2004
NOWE TRENDY W ZARZĄDZANIU ZASOBAMI LUDZKIMI
I Ewolucja podejścia do zarządzania zasobami pracy.
Profesjonalnym modelem sprawowania funkcji personalnej jest tzw. zarządzanie personelem. (Personnel Management)
Zarządzanie personelem
harmonizowanie interesów pracodawcy i pracowników
dobór ludzi i zwiększanie ich wkładu w wyniki organizacji
równoległa troska o wydajność pracy i stosunki społeczne
szerszy zakres zadań komórek i menedżerów personalnych
II Zarządzanie zasobami ludzkimi jako model strategicznego znaczenia i realizacji funkcji personalnej przedsiębiorstwa
Typowe cechy zarządzania zasobami ludzkimi w świetle aktualnych wyzwań zarządzania
1. postrzeganie zasobów ludzkich w firmie jako źródła przewagi konkurencyjnej:
ludzie to cenny składnik aktywów firmy
działania personalne ukierunkowane na tworzenie i wykorzystanie potencjalnych możliwości ludzi
budowanie zaangażowania ludzi ważniejsze od nacisku na realizację określonych ról
konsekwencja: wzrost znaczenia doboru i rozwoju personelu
2. Postulat integracji strategii kadrowej z ogólną strategią firmy
decyzje kadrowe = decyzje strategiczne
konieczność angażowania się zarządu w zarządzanie zasobami ludzkimi (ZZL)
3. Decentralizacja odpowiedzialności za zatrudnienie
włączanie kierowników liniowych w zarządzanie zasobami ludzkimi [p, o, k, k] [planowanie, organizowanie, kontrolowanie, kierowanie ludźmi]
kluczowa rola rozwoju kadry kierowniczej
4. Wzrost roli kultury organizacji jako podstawy działań w zarządzaniu zasobami ludzkimi
5. Indywidualizacja stosunków pracy
6. Rozwój bezpośrednich form partycypacji pracowników w życiu firmy
7. Zmiana stylu kierowania w kierunku przywództwa transformacyjnego
8. Orientacja na „klienta wewnętrznego”
DEFINICJA SYNTETYCZNA: Zarządzanie zasobami ludzkimi jest koncepcją sprawowania funkcji personalnej firmy, w której zasoby ludzkie pojmuje się jako składnik aktywów firmy i źródło konkurencyjności; postuluje się strategiczną integrację spraw personalnych ze sprawami biznesowymi, aktywną rolę kierowników liniowych oraz wskazuje się potrzebę kształtowania kultury organizacyjnej, indywidualizacji procesów personalnych i budowania zaangażowania pracowników jako metod osiągania celów.
III Różnice pomiędzy PM i HRM
PERSONAL MANAGEMENT |
HUMAN RESOURCES MANAGEMENT |
Wartości założenia |
|
dokładne zapisanie praw i obowiązków w umowie |
z założenia wychodzi się poza zapisy kontraktu |
jasne określenie wzajemnych stosunków |
oczekiwanie inicjatywy |
normy, zwyczaje, sprawdzona pragmatyka |
misja organizacji i promowanie wartości |
monitorowanie, interweniowanie kierowników |
inspirowanie, rozwijanie |
instytucjonalizacja konfliktów |
unikanie konfliktów |
Aspekty strategiczne |
|
relacja pracownicy - kierownictwo |
firma - klienci |
działania fragmentaryczne |
działania zintegrowane |
niewielkie znaczenie planowania |
centralne znaczenie planowania |
powolne decyzje |
szybkie decyzje |
Metody i techniki zarządzania |
|
płace: wartościowanie pracy |
płace: systemy Payment by Results |
oddzielnie negocjowane warunki racy i płacy |
warunki pracy i płacy negocjowane łącznie z innymi kwestiami |
stosunki pracy regulowane układami zbiorowymi |
stosunki pracy regulowane umowami indywidualnymi |
wiele kategorii zaszeregowania |
mniej kategorii zaszeregowania |
ograniczony dostęp do informacji |
duży i rosnący dostęp do informacji |
sposoby interwencji: procedury kadrowe |
sposoby interwencji: tworzenie kultury firmy i realizacja strategii personalnych |
doraźne rozwiązywanie konfliktów |
konflikty rozwiązywane wraz ze zmianą kultury organizacji |
Wartościowanie pracy to stosowanie metod konkretnej oceny trudności pracy na danym stanowisku.
Najbardziej dokładne są tzw. metody analityczno-punktowe np. AWP-2bis - ankieta wartościowania pracy, UMEWAP.
Rezultatem jest tzw. taryfikator prac (stanowisk).
Wykład 23.11.2004
IV Zarzuty wobec HRM:
realną władzę objęli menedżerowie wyspecjalizowani w zarządzaniu poszczególnymi rodzajami zasobów
następuje rozwój „biurokracji profesjonalnej”, zaś konkretnego człowieka zastępuje „portfel kompetencji”
zasoby ludzkie są „przetwarzane” ta jak inne zasoby
służby personalne pracują na wzór inżynierów, na ludzi patrzą dokładnie tak samo jak inne służby funkcjonalne na „swoje” zasoby
rozwijają się mechanizmy kontroli oparte na „twardych” miernikach, uniformizujących działania (controlling personalny)
V ZARZĄDZANIE POTENCJAŁEM SPOŁECZNYM jako odpowiedź na krytykę HRM
Zasadnicze uzasadnienie ZPS
społeczeństwo postindustrialne tworzy gospodarkę opartą na wiedzy; główny problem - bariery kulturowe
burzliwość otoczenia wymaga częstych zmian strategii przedsiębiorstwa - model ZZL staje się nieadekwatny
w konkretnym przedsiębiorstwie wiedza staje się kapitałem strategicznym, decydującym o jego unikalności
strategia personalna musi ulegać częstym zmianom - odpowiadać aktualnie realizowanej strategii przedsiębiorstwa (np. rozwijanie, pozyskiwanie, kontrolowanie, alians KL - kapitał ludzki
kompetencje pracowników to jednak tylko potencjał, który nieustannie trzeba wyzwalać - nie można zmusić człowieka do używania mózgu
konieczne jest uruchamianie mechanizmów motywacji wewnętrznej
PRAKTYCZNE ZALECENIA ZPS
Zmiana logiki zarządzania
posłuszeństwa na odpowiedzialności,
piramidy na sieci,
mechanistycznej na organicznej.
Prostota i spłaszczanie struktur
Autonomia ludzi pracujących w małych zespołach (intrapreneuring)
Przewodzenie: wspieranie ludzi i zdobywanie poparcia zamiast „sprawowania władzy” i „kreowania”
Styl kierowania - 9/9 (kierowanie partycypacyjne, zespołowe, demokratyczne)
Siatka kierowania - Blake & Mouton
Wykres
Odrzucanie odgórnych form koordynacji hierarchicznej, komunikacja pozioma, współpraca dla synergii
Rezygnacja z mechanicznego kopiowania obcych wzorów
Zarządzanie przez kulturę zamiast techno - strukturę
Ciągłe indywidualne i zbiorowe uczenie się.
NOWOCZESNE METODY ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI
Strategiczne zarządzanie zasobami ludzkimi
Wartościowanie stanowisk pracy
Okresowe ocenianie pracowników
Elastyczne formy wynagradzania
Kierowanie zespołem pracowniczym
1. Model strategicznego zarządzania zasobami ludzkimi
STRATEGICZNE POTZREBY FIRMY
STRATEGICZNE ZARZĄDZANIE ZASOBAMI LUDZKIMI
FILOZOFIA zasobów ludzkich - wspólne wartości (kultura firmy)
POLITYKA zasobów ludzkich - wytyczne polityki kadrowej
PROGRAMY zarządzania ZL - przyjęte substrategie kadrowe
PRAKTYKA zarządzania ZL - style kierowania menedżerów
i realizacja procesu kadrowego
Strategiczne zarządzanie zasobami ludzkimi jest rezultatem traktowania zasobów ludzkich jako kluczowego kapitału firmy, trudno imitowalnego, decydującego o pozycji konkurencyjnej zasobu.
Celem jest budowanie strategii kadrowej dostosowanej do strategii biznesowej firmy i wdrażanie jej do praktyki.
FILOZOFIA zasobów ludzkich: polega na określeniu najważniejszych wartości składowych kultury firmy (np. klient, jakość naszej oferty, niezawodność produktu itd.)
POLITYKA zasobów ludzkich: to budowanie zasad systemu działań kadrowych (np. polityka awansowa
PROGRAMY zarządzania ZL: dotyczą zasad poszczególnych działań kadrowych (np. rekrutacji, selekcji, oceniania i zwalniania)
PRAKTYKA zarządzania ZL: powinna odpowiadać przyjętej strategii kadrowej
Role menedżerów w zarządzaniu zasobami ludzkimi
Rysunek
Wizjoner - identyfikacja przyszłych kierunków rozwoju firmy (wartości, normy, zasady polityki w sferze ZZL)
Architekt - tworzenie odpowiednich warunków strukturalnych ZZL
Promotor - promowanie problematyki zarządzania kapitałem ludzkim wewnątrz firmy
Realizator - optymalne wykorzystanie kapitału ludzkiego
Inspirator - sprawowanie praktycznego przywództwa
Mentor - udzielanie merytorycznego i emocjonalnego wsparcia w rozwoju potencjału podwładnych
Integrator - koordynowanie procesów kadrowych
Doradca - oferowanie usług dla klientów wewnętrznych
Audytor - monitorowanie praktyki ZZL
Wykład 07.12.2004
ZARZĄDZANIE PRZEZ KULTURĘ ORGANIZACJI (KO)
I Istota kultury organizacji → jest to zbiór dominujących wartości organizacji i towarzyszących im norm podbudowanych przez założenia dotyczące rzeczywistości i przejawiający się przez tak zwane artefakty (sztuczne, celowe wytwory ludzkie).
KO staje się jednym z najważniejszych metod zarządzania ponieważ:
eksponuje rolę zarządzania „miękkiego”,
zwiększa elastyczność struktur organizacyjnych,
sprzyja (jeśli jest odpowiednia) kreatywności i innowacyjności pracowników,
często służy do wdrażania strategii globalnej (ogólnej) firmy.
II Elementy kultury organizacji
Model wg Edgara Scheina korzysta z metafory „góry lodowej”
zdrzemnąć
Artefakty
(widoczne)?
Wartości i normy
Założenia o rzeczywistości
(niewidoczne)?
Artefakty dzielą się na 3 grupy:
językowe (utrwalone sposoby mówienia→ żargon; mit, legenda)
behawioralne (przejawy zachowań pracowników, utrwalone wzory zachowań→ rytuały)
fizyczne (wystrój zewnętrzny firmy→ recepcja, portiernia; materiały reklamowe; historia firmy; samochód służbowy)
Najważniejsze w kulturze organizacji są wartości.
Świadomie określone i „wdrażane” mocno wspierają realizację strategii.
Wartości dzielimy na:
deklarowane
przestrzegane
Luka między wartościami deklarowanymi a przestrzeganymi jest problemem zarządzania przez strukturę organizacji. Głównym zadaniem kierowania jest zatem dążenie do likwidacji tej luki.
Do nowoczesnych wartości można zaliczyć:
poszanowanie klienta
wysoka jakość naszych produktów (usług)
niezawodność naszego serwisu
Wartością towarzyszą normy:
Ad. 1) wszystko robimy dla klienta
Ad. 2) unikamy braków, niedoróbek
Ad. 3) braki (reklamacje) załatwiamy szybko i niezawodnie
Założenia kulturowe są głęboko zakorzenionymi stereotypami:(jak np. stereotyp Polaka w oczach Niemca)
na temat stosunku człowieka do pracy (teoria x, y)
celu życia
natury rynku
Aby zarządzać przez KO należy:
zbudować zbiór dostosowanych do misji firmy i jej strategii wartości norm
zadbać o wdrożenie wartości i minimalizację luki między wartościami deklarowanymi a przestrzeganymi
wspomóc system wartości firmy przez odpowiednio dobrane artefakty
III Kierunki zmian kultur organizacyjnych w Polsce i na świecie.
Tradycyjnie główną funkcją kultury organizacyjnej było budowanie wspólnoty i zmniejszanie niepewności działania wewnątrz firmy jak i w jej otoczeniu.
Zachodzące i pożądane zmiany kultur organizacyjnych polegają na:
dążeniu do zwiększania tolerancji niepewności, zarówno w odniesieniu do wnętrza firmy jak i otoczenia.
Cel:
łatwiejsze podejmowanie ryzyka - podwyższenie poziomu zachowań przedsiębiorczych
zwiększenie innowacyjności i kreatywności - dążenie do poszukiwania okazji (a nie zagrożeń)
Wykład 14.12.2004
STRATEGICZNE ZARZĄDZANIE ZASOBAMI LUDZKIMI
Model kreowania strategicznego zarządzania zasobami ludzkimi
Schemat
Punktem wyjścia SZZL jest diagnoza kapitału ludzkiego firmy pod kątem jego wartości i unikalności. Dla danej strategii biznesowej istnieje kapitał ludzki strategiczny i operacyjny (wartość). Wskaźnikiem unikalności KL jest tzw. „wiedza sp...” - (np. dostępność danych kwalifikacji na rynku pracy).
Polityka personalna - wybór sposobu kształtowania „portfela kompetencji” oraz zasad długofalowych i operacyjnych działań kadrowych.
Rysuneczek
1. Model rozwoju KL (unikalność, KL strategiczny)
polityka k. p. k. (kształtowanie portfela kompetencji); orientacja na rozwój wew.
model zatrudnienia: integracja pracownicza
architektura systemu kadrowego: zorientowana na zaangażowanie pracowników np.
sponsorowanie ścieżki kariery, szkolenia
wynagrodzenie powiązane z kompetencjami
długotrwałość zatrudnienia
oczekiwania: wysokiej produktywności (wydajność)
2. Model pozyskiwania KL (standard, KL strategiczny) „sita”
polityka KPK - orientacja na zdobywanie „gwiazd” z rynku pracy
model zatrudnienia - współpraca na zasadzie wzajemnych korzyści
architektura systemu kadrowego - zatrudnienie i zwolnienie w zależności od potrzeb; eksponowanie selekcji i oceny
oczekiwania - umiejętności odpowiednich do aktualnej strategii
Zasady polityki kadrowej
Apartyjność
Obiektywizm
Praworządność
Kompleksowość
Racjonalność
Planowość
Humanizm
Jednolitość i jawność
Konkretność
Trwałość i doskonalenie
Ad. 1 Apartyjność
unikanie eksponowania interesów grupowych w firmie (unikanie klikowości)
Ad. 4 Kompleksowość
unikanie działań fragmentarycznych i nie dopuszczanie do autonomizacji narzędzi zarządzania kadrami
Ad. 7 Humanizm
podmiotowe traktowanie pracownika
Ad. 10 Trwałość i doskonałość
dążenie do kontynuacji dobrych, sprawdzonych powiązań przy jednoczesnej dbałości o unikanie wkostnienia np. struktury organizacyjnej
WARTOŚCIOWANIE STANOWISK PRACY I SYSTEM WYNAGRODZEŃ
Wartościowanie pracy - to poznanie specyfiki pracy na danym stanowisku i określenie stopnia trudności tej pracy na tle innych, prowadzi do powiązania płac z treścią pracy, sytuacją na rynku pracy, polityką i możliwościami finansowymi firmy.
Funkcje WP:
hierarchizowanie plac w celu ustalenia właściwych relacji i wynagrodzeń pracowników
inspirowanie do zdobywania odpowiednich kwalifikacji i podejmowania odpowiedniej pracy
Wartościowanie pracy należy prowadzić zwłaszcza:
przy tworzeniu nowego stanowiska,
w sytuacji zmian, w związku z rozwojem lub restrukturyzacją firmy,
w przypadku zmiany wymagań w związku z wdrożeniem nowej techniki lub nową org. pracy.
1