Z A T W I E R D Z A M

KIEROWNIK CYKLU ŁĄCZNOŚCI

kmdr ppor. Marek Osiński

Dnia ....................

KONSPEKT DO ZAJĘĆ TEORETYCZNYCH - WYKŁADU

KURS NA BOSMANÓW OKRĘTOWYCH

OPRACOWAŁ:

ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY

ŁĄCZNOŚCI RADIOWEJ

CYKL ŁĄCZNOŚCI

2 0 0 7

1. TEMAT:T1 SYSTEM GMDSS.

2. CELE SZKOLENIOWE:

a) dydaktyczne:

- nauczyć kursantów podstawowych wiadomości o systemie GMDSS.

b) operacyjne:

W wyniku realizacji treści zajęć słuchacz potrafi:

1. Omówić ogólne zasady organizacji systemu GMDSS;

2. Rozszyfrować podstawowe skróty używane w organizacji systemu GMDSS;

3. Określić ogólne zasady funkcjonowania podsystemu INMARSAT;

4. Określić ogólne zasady funkcjonowania podsystemu COSPAS - SARSAT.

5. Scharakteryzować funkcjonowanie podsystemu NAVTEX.

6. Omówić zasady prowadzenia radiowej łączności niebezpieczeństwa.

7. Omówić zasady prowadzenia radiowej łączności bezpieczeństwa.

3. DATA: zgodnie z planem turnusu szkoleniowego

opracowanego przez Sekcję ·Planowania
i Programowania CSzMW

4. CZAS: 80 minut

5. MIEJSCE: sala numer 204

6. ŚRODKI DYDAKTYCZNE: a) zabezpieczenie materiałowe

- rzutnik pisma, tablica, kreda.

b) wyposażenie szkolonych

- zeszyt, długopis.

7. MATERIAŁY DYDAKTYCZNE: a) literatura

• J. Czajkowski, „System GMDSS regulaminy, procedury i obsługa”, Wyd. „Skryba” Gdańsk 2002.

• J. Czajkowski, K. Korcz, „GMDSS dla łączności bliskiego zasięgu”, Wyd. „Skryba” Gdańsk 2006.

• A. Pochodaj, „Łączność na morzu”, Oficyna wydawnicza Alma-Press, Warszawa 2006.

b) pomoce szkoleniowe

- foliogramy, plansze poglądowe

8. WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO - METODYCZNE:

a) ustalenia organizacyjne

- Temat należy zrealizować jako zajęcia rozpoczynające nowy materiał w przedmiocie

„Bezpieczeństwo na morzu” jako materiał wprowadzający;

- Zajęcia powinien prowadzić wykładowca, starszy instruktor (instruktor) posiadający odpowiednie przygotowanie pedagogiczne;

- Należy je prowadzić w odpowiednio wyposażonej sali wykładowej, umożliwiającej pełne zaprezentowanie możliwości wykorzystania różnych środków dydaktycznych;

b) w zakresie przygotowania zajęć

- Przestudiować szczegółowo niniejszy konspekt;

- Przygotować się merytorycznie do zajęć korzystając z treści konspektu wykładu oraz dodatkowo studiując następujące pozycje literatury:

J. Czajkowski, „System GMDSS regulaminy, procedury i obsługa”, Wyd. „Skryba” Gdańsk 2002;

J. Czajkowski, K. Korcz, „GMDSS dla łączności bliskiego zasięgu”, Wyd. „Skryba” Gdańsk 2006;

A. Pochodaj, „Łączność na morzu”, Oficyna wydawnicza Alma-Press, Warszawa 2006.

- Jeżeli jest to konieczne - uczestniczyć w instruktażu do zajęć;

- Przygotować środki dydaktyczne i miejsce prowadzenia zajęć;

c) w zakresie prowadzenia zajęć

- Zajęcia przeprowadzić całością klasy w formie wykładu przy wykorzystaniu wszelkich dostępnych środków dydaktycznych;

- Zajęcia mają stanowić wzór do wykorzystania przez słuchaczy w realizowanych przez nich formach działalności szkoleniowej;

- Dobierając środki dydaktyczne należy uwzględnić konieczność zaprezentowania jak najszerszej gamy środków dydaktycznych oraz zaprezentować reguły postępowania wynikające z zasady poglądowości;

- Cele wychowawcze osiągać poprzez przykład osobisty, wyrażający się we wzorowym przygotowaniu i prowadzeniu zajęć zgodnie z wszelkimi regułami metodyki szkolenia,
a także poprzez podkreślanie znaczenia znajomości reguł dydaktycznych dla skuteczności podejmowanych działań szkoleniowych;

9. ZAGADNIENIA

1. Organizacja systemu GMDSS.

2. Podsystem INMARSAT.

3. Podsystem COSPAS - SARSAT.

4. Podsystem NAVTEX.

5. Łączność niebezpieczeństwa.

6. Łączność dla celów bezpieczeństwa.

10. PRZEBIEG ZAJĘĆ:

CZĘŚĆ WSTĘPNA: ( 14 min.)

• przyjęcie meldunku;

• zapoznanie z przedmiotem;

• podanie tematu, celu zajęć;

• podanie zagadnień i literatury.

CZĘŚĆ GŁÓWNA: ( 60 min.)

ZAGADNIENIE

1. ORGANIZACJA SYSTEMU GMDSS.

PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA GMDSS

System GMDSS

Podstawową koncepcję systemu GMDSS zobrazowano na rysunku 1.1, według której ośrodki koordynacji ratownictwa (MRCC i SAR) oraz statki będące w bliskim zasięgu od miejsca katastrofy - będą natychmiast poinformowane o wypadku lub katastrofie i w ten sposób zostaną stworzone warunki do podjęcia skoordynowanej akcji ratowniczej -
o minimalnym opóźnieniu.

System zapewnia również radiokomunikację dla celów pilnych i bezpieczeństwa, rozpowszechniania morskich informacji bezpieczeństwa (ostrzeżeń nawigacyjnych, meteorologicznych, prognoz i innych pilnych informacji).

Wszystkie statki w tym systemie, gdy znajdują się na morzu muszą być zdolne do:

• nadawania sygnałów alarmowych w relacji statek-ląd za pomocą przynajmniej dwóch oddzielnych i niezależnych środków radiowych, każdy stosujący różny system radiowy,

• odbioru sygnałów alarmowych w relacji ląd-statek,

• nadawania i odbioru sygnałów alarmowych w relacji statek-statek,

• nadawania i odbioru informacji dotyczących koordynacji poszukiwania i ratowania,

• nadawania i odbioru informacji na miejscu wypadku (katastrofy),

• nadawania i odbioru sygnałów do lokalizacji,

• nadawania i odbioru morskich informacji bezpieczeństwa,

• nadawania i odbioru informacji eksploatacyjnych i ogólnych za pośrednictwem lądowych ośrodków i sieci radiokomunikacyjnych,

• nadawania i odbioru informacji pomiędzy mostkami statków.

Biorąc pod uwagę to, iż różne podsystemy radiowe wchodzące w skład GMDSS mają indywidualne właściwości i ograniczenia co do zasięgu i rodzaju transmitowanych sygnałów, wprowadzono konieczność wyposażenia statków w aparaturę radiową w zależności od obszaru, w którym statek się porusza. Obszary te zdefiniowano w następujący sposób:

A l-obszar morski będący w zasięgu przynajmniej jednej stacji nadbrzeżnej ultrakrótkofalowej VHF, z którego możliwa jest ciągła i skuteczna łączność alarmowania za pomocą cyfrowego selektywnego wywołania na kanale 70 (156,525 MHz). Zasięg działania wynosi około 20-30 Mm.

A2-obszar morski będący w zasięgu przynajmniej jednej radio­telefonicznej stacji nadbrzeżnej pośredniofalowej z wyłączeniem obszaru Al), w którym możliwa jest ciągła i skuteczna łączność alarmowania za pomocą cyfrowego selektywnego wywołania na częstotliwości 2187,5 kHz, zasięg wynosi około 150 Mm.

A3-obszar morski z wyłączeniem A1 i A2, z którego możliwe jest ciągłe i skuteczne realizowanie alarmowania za pomocą morskiego satelitarnego systemu radiokomunikacyjnego INMARSAT pracującego w oparciu o satelity geostacjonarne.

A 4 - obszar poza obszarami A 1, A2 oraz A3.

W zależności od tego w jakim z tych obszarów będzie się dany statek znajdował, będzie musiał posiadać odpowiednie wyposażenie w sprzęt radiowy, co jest ważne zarówno
w okresie przejściowym /1.02.1992 ­1.02.1999/, jak i od momentu pełnego uruchomienia całego systemu po 1.02.1999. Wymagania dotyczące zasięgu i wyposażenia w aparaturę radiowa dla statków pływających tylko w obszarze A1 będą najmniejsze, natomiast statki pływające w obszarach A3 i A4 będą musiały posiadać wyposażenie zapewniające łączność zarówno bliskiego jak i dalekiego zasięgu i to praktycznie z każdego miejsca na morzach świata.

Rys. 1.1 Struktura ogólna systemu GMDSS

Dlatego stało się niezbędne szczegółowe zdefiniowanie tych czterech rodzajów obszarów morskich. Wzięto przy tym pod uwagę, że warunki propagacyjne na tej samej częstotliwości w różnych rejonach świata, porach roku i dnia są zmienne.

Z definicji obszarów wynika, że jest tylko jeden obszar A3, tzn. obszar pokrycia przez satelitarny system INMARSAT, który obejmuje znaczną część świata i tylko jeden obszar A4, który pokrywa pozostałą powierzchnię Ziemi. Obszary Ali A2 będą liczne i z wyjątkiem specjalnie wydzielonych będą zawsze zawarte w obszarach A3 lub A4. Rozpatrzmy pokrótce charakterystykę poszczególnych obszarów.

ZAGADNIENIE

2. PODSYSTEM INMARSAT.

Satelitarny system radiokomunikacji morskiej INMARSAT działa za pośrednictwem satelitów umieszczonych na orbicie geostacjonarnej, odległej od powierzchni Ziemi o około 36 000 km, przy czym każdy z nich „zawieszony” jest nad jednym z oceanów.

Z właściwości orbity geostacjonarnej wynika, iż satelita umieszczony na niej ma taką samą prędkość kątowa co Ziemia, zatem rzut satelity na równik jest nieruchomy; można więc mówić o jego długości geograficznej. Tak powstaje układ, w którym poruszające się statki
w strefie obszaru „widzianego” przez satelitę, mogą nadawać i odbierać sygnały z satelity, który jest aktywną stacją przekaźnikową między nimi oraz usytuowanymi na lądzie naziemnymi stacjami nadbrzeżnymi. Ponieważ satelita jest nieruchomy w stosunku do obserwatora na Ziemi, zatem można na stacji nadbrzeżnej ustawić stacjonarną kierunkową antenę paraboliczna na niego skierowaną. Natomiast na statkach muszą być stosowane anteny z układami stabilizacji ich położenia i nadążnymi, czyli śledzącymi położenie satelity (względnie anteny o szerokiej wiązce).

Obszary powierzchni Ziemi podzielony został na trzy rejony obsługiwane od początku 1992 roku przez trzy geostacjonarne satelity telekomunikacyjne. Z uwagi na wzrost ruchu telekomunikacyjnego obsługiwanego przez satelitę Oceanu Atlantyckiego, zdecydowano się na na umieszczenie nad nim jeszcze jednego satelity operacyjnego. W związku z powyższym, aktualnie istniejące rejony satelitarne oraz położenia satelitów są następujące:

1) Rejon Oceanu Indyjskiego IOR - 64,0°E

2) Rejon Pacyfiku POR - 178,0°E

3) Wschodni Rejon Oceanu Atlantyckiego AOR - E - 015,5°W

4) Zachodni Rejon Oceanu Atlantyckiego AOR - W - 054,0°W

Tak więc statki morskie, poruszające się w obszarze pokrycia, mogą w ciągu całej doby wysyłać sygnały skierowane do odpowiedniego satelity, pełniącego funkcję stacji retransmitującej.

Obecnie INMARSAT zapewnia przesyłanie następujących typów informacji:

- telefonię;

- połączenia radioteleksowe;

- szybką transmisję danych do 56000 bitów/s w relacji statek - brzeg;

- transmisję faksymilograficzną;

- transmisję danych małej i średniej prędkości do 24000 bitów/s;

- wywołanie grupowe do pewnej liczby wybranych statków lub do statków w określonym obszarze oceanicznym;

- łączność w niebezpieczeństwie, natychmiastowe połączenie z właściwym dla danego kraju Ratowniczym Centrum Koordynacyjnym (RCC).

INMARSAT planuje poszerzenie swego serwisu o następne opcje:

- wprowadzenie telewizji;

- emisję częstotliwości wzorcowych;

- emisję sygnałów czasu;

- poszerzenie banku danych meteorologicznych i oceanicznych;

- poszerzenie serwisu rozgłaszania (np. o rozrywkowe audycje radiofoniczne lub programy informacyjne).

ZAGADNIENIE

3. PODSYSTEM COSPAS - SARSAT.

Podsystem COSPAS - SARSAT jest satelitarnym systemem poszukiwania i ratowania (SAR), przeznaczonym do lokalizacji radiopław awaryjnych, nadających na częstotliwościach 121,5 MHz i 406 MHz. W przypadku zaistnienia niebezpieczeństwa na wodzie, w powietrzu lub na lądzie umożliwia on wszystkim organizacją SAR prowadzenia akcji poszukiwania i ratowania.

Powstał on w wyniku następujących członków:

- COSPAS - „Komicheskaya Sistyema Poiska Avariynykh Sudov” - satelitarny system poszukiwania statków utworzony przez były Związek Radziecki,

- SARSAT - satelitarny system, wykorzystywany do poszukiwania i ratowania (Search and Rescue Satellite - Aided Tracking), utworzony przez USA, Kanadę i Francję.

Urządzenia COSPAS są umieszczone na satelitach obiegających Ziemię, w przybliżeniu co 105 minut, na wysokości około 999 km, przy nachyleniu orbity względem płaszczyzny równika równym 83 stopniom. Do dyspozycji na orbicie są przez cały czas dwa satelity.

Satelity systemu SARSAT obiegają Ziemię w przybliżeniu co 100 minut, na wysokości około 850 km, przy nachyleniu orbity równym 99 stopniom, przy czym na orbicie przez cały czas znajdują się dwie satelity.

System składa się z trzech zasadniczych części:

- satelitarnej radiopławy, zdolnej do przekazywania sygnałów do satelity (radiopławami lotniczymi są radiopławy typu ELT, morskimi,

- EPIRB, natomiast na lądzie coraz częściej używa się radiopław (PLB);

- stacji odbiorczych (LUT) usytuowanych w różnych częściach świata zapewniających odbiór sygnałów z satelitów i określenie na ich podstawie współrzędnych geograficznych miejsca wypadku.

- centrum kierowania systemem (MCC).

Niektóre z występujących skrótów na przedstawionym rysunku:

EPIRB emergency position - indcating radio beacon;

PLB personal lokator beacon;

LUT local user terminal;

MCC mission control centre;

RCC rescue coordination centre;

SAR search and rescue;

SART search and rescue transponder;

CES coast earth station;

MSI maritime safety information;

CRS coast radio stadion;

RT radiotelephony;

DSC digital selective halling;

NBDP narrow band direct painting.

ZAGADNIENIE

4. PODSYSTEM NAVTEX.

NAVTEX jest to system radioteleksowy stosujący radiotelegrafię NBDP tryb B, tj. FEC - w celu rozpowszechniania informacji MSI w strefie przybrzeżnej, zapewniający:

- odbiór informacji jedynie z wyselekcjonowanych stacji,

- odbiór jedynie określonych (przez operatora radiowego) informacji (niektórych informacji odrzucić nie można),

- uniemożliwiający powtórne odbieranie tej samej informacji (wcześniej poprawnie odebranej),

- przechowywanie odebranych informacji w pamięci,

- zapobiegający wydrukowi, gdy poziom sygnału odbieranego jest niewystarczający.

Wszystkie stacje NAVTEX używają pojedynczej częstotliwości 518 kHz, a informacje przekazywane są w języku angielskim. Konferencja WARC - MOB -87 (World Administrative Radio Conference for the Mobile Services, Geneva 1987) przydzieliła
w paśmie fal średnich i krótkich dodatkowe dwie częstotliwości, a mianowicie 490 kHz
i 4209,5 kHz do transmisji typu NAVTEX. Częstotliwość 490 kHz jest przeznaczona do emisji w języku dowolnie wybranym przez daną administrację.

Wybór pasma krótkofalowego 4 MHz podyktowany jest faktem istnienia znacznych zakłóceń atmosferycznych w paśmie 500 kHz, występujących w obszarach tropikalnych. Ich istnienie powoduje znaczne ograniczenie zasięgów stacji pracujących na częstotliwości
f = 518 kHz.

W celu uniknięcia wzajemnych zakłóceń stosuje się podział czasowy transmisji poszczególnych stacji, ograniczenie mocy nadajników oraz odpowiedni rozdział znaków indentyfikacyjnych. Koordynacją ustanawiania nowych stacji NAVTEX w serwisie międzynarodowym / 518 kHz, jęz. angielski / i ich transmisjami zajmuje się Morski Komitet Bezpieczeństwa IMO.

Odbiór transmisji NAVTEX jest możliwy za pomocą istniejących instalacji radioteleksowych, ale w celu wykorzystania wszystkich cech systemu stosowane są specjalne odbiorniki, które na podstawie nadawanego na początku kodu znakowego są
w stanie przyjąć lub odrzucić odpowiednie klasy informacji.

Ostrzeżenie nawigacyjne i meteorologiczne oraz komunikaty SAR będą drukowane niezależnie od selekcji dokonanej przez użytkownika.

Generalną ideą systemu jest dostarczanie w sposób w pełni skoordynowany
i automatyczny Morskich Informacji Bezpieczeństwa na statki w strefie przybrzeżnej.

Ostrzeżenia nawigacyjne inicjowane przez np. straż przybrzeżna raporty statków, władze odpowiedzialne za prawidłową prace systemów radionawigacyjnych, kierowane są do ośrodka zajmującego się ich zbieraniem rozpowszechnianiem. Podobna jest droga wywołań w niebezpieczeństwie raportów pogodowych, opracowanych przez biura meteorologiczne - niezbędne informacje są dostarczane do ośrodków koordynacyjnych, które przygotowują właściwą treść ostrzeżeń.

ZAGADNIENIE

5. ŁĄCZNOŚĆ NIEBEZPIECZEŃSTWA.

Na radiotelefoniczną łączność alarmową składa się:

• radiotelefoniczny sygnał alarmowy,

• wywołanie alarmowe,

• wiadomość alarmowa,

• sygnały do radionamiarów,

• potwierdzenie odbioru wiadomości alarmowej,

• korespondencja alarmowa,

• zakończenie korespondencji alarmowej.

RADIOTELEFONICZNY SYGNAŁ ALARMOWY

Głównym zadaniem radiotelefonicznego sygnału alarmowego jest uruchomienie radiotelefonicznych autoalarmów. Jednakże, ze względu na jego charakterystyczne brzmienie, zwraca on także uwagę na stację emitującą, dlatego w miarę sygnał ten powinno się nadać nawet w przypadku, gdy stacja nie dysponuje automatycznym nadajnikiem radiotelefonicznego sygnału alarmowego, stosując inne środki.

Radiotelefoniczny sygnał alarmowy składa się z dwóch tonów (czysto sinusoidalnych częstotliwości akustycznych) nadawanych naprzemiennie. Jeden ton powinien mieć

f=2200 Hz, a drugi f=1300 HZ, przy czym czas trwania każdego tonu wynosi 250 ms.

Tolerancja częstotliwości nie może przekraczać dla f=1300 Hz ±20Hz i dla

f=2200Hz ±35 Hz, a tolerancja czasu trwania poszczególnych tonów ± ms. Gdy sygnał ten nadawany jest przez automat, powinien być wysyłany w sposób ciągły przez okres co najmniej 30 s, lecz nie dłużej niż przez 1 minutę.

Kiedy generowany jest w inny sposób, powinien być wysyłany, o ile to możliwe, w sposób ciągły, łącznie przez ok. 1 minutę.

WYWOŁANIE ALARMOWE (W NIEBEZPIECZEŃSTWIE)

Na wywołanie alarmowe składają się:

PRZYKŁADY:

WIADOMOŚĆ ALARMOWA (W NIEBEZPIECZEŃSTWIE).

Wiadomość alarmowa składa się z:

PRZYKŁADY:

Wiadomość alarmowa (za pomocą współrzędnych geograficznych):

Wiadomość alarmowa (za pomocą namiaru i odległości od znaku lądowego:

KORESPONDENCJA ALARMOWA (W NIEBEZPIECZEŃSTWIE)

W następstwie nawiązania łączności przez stację zagrożoną - ze stacją lub stacjami biorącymi udział w akcji ratowniczej, dokonywana jest wymiana informacji pomiędzy nimi. Ten etap łączności alarmowej nazywa się korespondencją alarmową.

Zgodnie z zaleceniami Regulaminu Radiokomunikacyjnego w korespondencji tej przed każdym wywołaniem, które poprzedza przekazanie informacji oraz przed samą informacją, powinien być nadany sygnał alarmowy MAY DAY.

Wymianą korespondencji oraz akcją ratunkową kieruje jedna ze stacji. Zazwyczaj jest to radiostacja ruchoma zagrożona lub nadająca wiadomość alarmową. W uzasadnionych przypadkach może ona przekazać kierownictwo jednej ze stacji biorącej udział w akcji ratowniczej, albo najbliższej stacji brzegowej.

Do obowiązków radiostacji kierującej należy:

• Koordynacja akcji ratunkowej,

• Kierowanie wymianą korespondencji,

• Uciszanie stacji zakłócających korespondencję alarmową,

• Odwołanie ciszy na częstotliwości alarmowej, po zakończeniu akcji ratunkowej.

Wyjątkowo, gdy zachodzi konieczność nadania komunikatu poprzedzonego sygnałem pilności PAN PAN lub ostrzegawczym SECURITE, jeśli istnieje pewność, że korespondencja alarmowa nie zostanie zakłócona lub opóźniona, radiostacja nie biorąca udziału w akcji ratowniczej - zwłaszcza stacja brzegowa, mogą nadać na częstotliwości alarmowej krótkie zapowiedzi. Ich treść winna być jak najkrótsza - zawierać tylko wskazanie częstotliwości roboczej, na której komunikat zostanie nadany, a sygnał pilności PAN PAN, względnie sygnał ostrzegawczy SECURITE powinny być nadane tylko jeden raz.

Zagrożona stacja lub stacja kierująca korespondencją alarmową, może nakazać ciszę wszystkim stacjom służby ruchomej w danym obszarze lub stacji, która zakłóca korespondencję alarmową. Powinna ona zależnie od okoliczności, adresować taki nakaz do wszystkich stacji (CQ) lub tylko do jednej stacji. W każdym z tych przypadków powinna stosować sygnał SEELONCE MAY DAY.

Jeżeli uzna to za niezbędne, każda stacja służby ruchomej znajdująca się w pobliżu zagrożonego statku może także nakazać ciszę. Powinna ona stosować do tego celu słowo SEELONCE, a po nim słowo DISTRESS i swój sygnał wywoławczy.

W radiotelefonii stosowanie sygnału SEELONCE MAY DAY jest zarezerwowane dla zagrożonej stacji ruchomej oraz dla stacji kierującej korespondencją alarmową.

Stacja służby ruchomej, która wie o korespondencji alarmowej, ale sama nie może udzielić pomocy zagrożonej stacji, powinna śledzić tę korespondencję aż do momentu, kiedy zagrożona stacja uzyska pomoc.

PRZYKŁADY:

SYGNAŁY DO RADIONAMIARÓW

Po radiotelefonicznym nadaniu wiadomości alarmowej radiostacja ruchoma może być wezwana do nadania sygnałów do radionamierzania. Zobowiązana jest wówczas do nadawania dwóch następujących po sobie sygnałów ciągłych, każdy o czasie trwania od 10 do 15 sekund, zakończonych sygnałem wywoławczym lub nazwą statku.

Sygnały ciągłe powinny być nadawane z użyciem emisji zawierającej falę nośną niemodulowaną, względnie modulowaną częstotliwością akustyczną o stałej amplitudzie, np.: A1A, A2A, H2A, H3E (przy odłączonym lub zasłoniętym mikrofonie).

Sygnałów do radionamiarów używa się w następujących sytuacjach:

• Gdy radiostacja wzywająca pomocy nie ma stałej pozycji lub gdy pozycja jej nie jest dokładnie określona,

• Gdy istnieje potrzeba określenia kursu przez jednostkę biorącą udział w akcji ratowniczej wprost na jednostkę wzywającą pomocy.

PRZYKŁADY:

POTWIERDZENIE ODBIORU WIADOMOŚCI ALARMOWEJ
(W NIEBEZPIECZEŃSTWIE)

Stacje znajdujące się w pobliżu stacji nadającej wiadomość alarmową powinny niezwłocznie potwierdzić jej odbiór.

W pierwszej kolejności potwierdzanie powinny nadać stacje brzegowe. Stacja ruchoma zobowiązana jest dać im pierwszeństwo. Należy również dać pierwszeństwo radiostacjom ruchomym znajdującym się w bliższej odległości od statku zagrożonego. W praktyce oznacza to, że potwierdzenie odbioru wiadomości alarmowej powinny nadać statki, które skutecznie mogą pomóc zagrożonym.

Jeżeli jednak odbioru nie potwierdza żadna stacja, powinien to uczynić nawet odległy statek.

W radiotelefonii potwierdzenie odbioru wiadomości alarmowej nadawane zarówno przez radiostację brzegową jak i ruchomą, powinno zawierać:

Każda stacja ruchoma, która potwierdza odbiór wiadomości alarmowej, powinna na rozkaz kapitana lub osoby odpowiedzialnej za statek, nadać tak szybko jak to możliwe następujące informacje w podany porządku:

PRZYKŁADY:

ZAKOŃCZENIE KORESPONDENCJI ALARMOWEJ (W NIEBEZPIECZEŃSTWIE)

Z chwilą zakończenia korespondencji alarmowej obowiązkiem stacji kierującej jest odwołanie ciszy na częstotliwości zajmowanej przez tę korespondencję. W tym celu nadaje zawiadomienie do wszystkich stacji o następującej strukturze:

W wypadku gdy w korespondencji alarmowej nastąpią dłuższe przerwy, utrzymanie na częstotliwości, zajętej przez tę korespondencję, ciszy w pełnym wymiarze nie jest konieczne. W takim wypadku stacja kierująca może zezwolić innym radiostacjom na wznowienie pracy w ograniczonym zakresie. W każdej chwili obowiązek przestrzegania ciszy może być jednak ponownie przywrócony, gdy tylko wznowiona zostanie korespondencja alarmowa. W celu warunkowego zawieszenia ciszy stacja kierująca nadaje komunikat o strukturze podanej wyżej, z tym, że na końcu, w miejsce wyrazów SEELONCE FEENEE, nadaje się wyraz w języku francuskim PRUDONCE.

PRZYKŁADY:

ZAGADNIENIE

6. ŁĄCZNOŚĆ DLA CELÓW BEZPIECZEŃSTWA.

ŁĄCZNOŚĆ BEZPIECZEŃSTWA POPRZEDZONA SYGNAŁEM NAGLĄCYM (PILNOŚCI)

Radiotelefoniczny sygnał naglący (pilności) składa się z grupy słów PAN PAN wypowiedzianej trzykrotnie. Nadaje się go przed wywołaniem i tylko na wyraźne polecenie kapitana lub osoby odpowiedzialnej za statek.

Sygnał pilności wskazuje, że wołająca stacja ma do nadania bardzo pilne wiadomości dotyczące bezpieczeństwa statku, samolotu lub innego środka transportu lub bezpieczeństwa człowieka.

W praktyce łączność bezpieczeństwa poprzedzona sygnałem naglącym stosuje się następujących przypadkach:

1. Przy wezwaniu pomocy lekarskiej drogą radiową.

2. Przy wezwaniu porady lekarskiej drogą radiową.

3. Przy wypadnięciu człowieka za burtę.

4. Przed zapowiedziami dużych zagrożeń pogodowych (huragany, cyklony).

5. Przed komunikatami o poszukiwaniu jednostki uznanej za opóźnioną w przybyciu do wyznaczonego celu, itp.

Sygnały naglące i następujące po nich wiadomości nadaje się na międzynarodowych częstotliwościach alarmowych. Jednak, gdy nadawana informacja ze względu na jej obszerną treść będzie zajmować dużo czasu, jak również w przypadku wywołania do celów medycznych, należy ją nadać na częstotliwości roboczej. Podobnie postępuje się w strefach
o dużym natężeniu ruchu radiotelefonicznego, przy powtarzaniu wiadomości poprzedzonych sygnałem pilności, raz nadanych już na jednej z częstotliwości alarmowych. Wywołanie na częstotliwości alarmowej powinno być opatrzone odpowiednią wskazówką.

Sygnał naglący ma pierwszeństwo przed wszelkimi innymi rodzajami łączności,
z wyjątkiem łączności alarmowej. Wszystkie stacje, które usłyszą ten sygnał powinny uważać, aby nie zakłócić swoim nadawaniem wiadomości, które po nim następują.

W morskiej służbie ruchomej informacje poprzedzone sygnałem naglącym mogą być adresowane albo do wszystkich stacji (CQ) albo do stacji określonej. Na przykład,
w przypadku wzywania porady lekarskiej drogą radiową statek zazwyczaj zwraca się do określonej stacji brzegowej.

Wiadomość poprzedzona sygnałem naglącym powinno być redagowana w języku jawnym. Dopuszcza się jednak możliwość stosowania MKS (INTERCO).

W dwóch przypadkach wołanie poprzedzone sygnałem pilności oraz następująca po nim wiadomość powinna być poprzedzona radiotelefonicznym sygnałem alarmowym:

• Dotyczy to upoważnionych stacji brzegowych ostrzegających przed gwałtownym cyklonem.

• Dotyczy stacji statkowych nadających komunikat o wypadnięciu człowieka za burtę
  i to tylko w wypadku, gdy nie wystarczające jest nadanie samego sygnału pilności.

Wołanie poprzedzone sygnałem naglącym oraz następujące po nim zawiadomienie pierwszy raz nadaje się natychmiast, gdy zachodzi potrzeba. Gdy nie uzyska się odpowiedzi należy je powtórzyć (o ile istnieje taka możliwość) w najbliższym okresie ciszy radiowej po upewnieniu się, że dana częstotliwość nie jest zajęta przez łączność alarmową.
W przypadkach szczególnie pilnych należy je powtórzyć w kolejnych okresach ciszy, aż do skutku.

Korespondencja w łączności bezpieczeństwa poprzedzona sygnałem naglącym
z informacją skierowaną do wszystkich stacji, zazwyczaj przyjmuje formę akcji (np.: przy wypadnięciu człowieka za burtę). Wszystkie stacje zobowiązane są wówczas do przestrzegania ciszy na częstotliwości zajętej przez tą łączność.

Postępowanie stacji, które odebrały informacje poprzedzone sygnałami naglącymi uzależnione jest od treści tych informacji. Gdy są one skierowane do wszystkich stacji, zobowiązane są do ich odbioru. Przy czym zarówno fakt wystąpienia łączności poprzedzonej sygnałem naglącym jak i treść komunikatu należy odnotować w Dzienniku Radiotelefonicznym. Decyzje o dalszym postępowaniu podejmuje kapitan.

Jeśli natomiast informacje nie dotyczą danej stacji, może ona kontynuować swoją pracę, ale w taki sposób aby nie zakłócić łączności bezpieczeństwa. Może przy tym prowadzić nadawanie, ale na częstotliwościach innych niż te, które są użyte do łączności poprzedzonej sygnałem pilności.

Po zakończeniu korespondencji, gdy tylko staje się wiadome, że dalsza akcja przestaje być niezbędna, ciszę należy odwołać. Czyni to radiostacja, na rzecz której akcja była prowadzona, podając odpowiedni komunikat do wszystkich stacji. W praktyce
w komunikacie tym umieszcza się wyrazy w języku francuskim SEELONCE FEENEE, częściej jednak używa się zwrotu angielskiego CANCEL ............. , ze wskazaniem cech identyfikacyjnych komunikatu, który nałożył obowiązek przestrzegania ciszy.

W przypadku, kiedy po sygnale naglącym nie zostanie nadana żadna informacja, stacja ruchoma winna nasłuchiwać przez następne 3 minuty. Gdy w tym czasie nie zostanie nadany żaden komunikat - o zaistniałym fakcie powinna powiadomić najbliższą stację brzegową, po czym wznowić swoją normalną pracę.

ORGANIZACJA RADIOWEJ SŁUŻBY MEDYCZNEJ W KOMUNIKACJI MORSKIEJ

Na radiową służbę medyczną składa się (nie dotyczy transportu medycznego Medical Transports państw - stron konfliktu):

1. Wzywanie pomocy lekarskiej.

2. Uzyskiwanie porad lekarskich.

3. Rozpowszechnianie biuletynów epidemiologicznych.

4. Nadawanie meldunków kwarantannowych.

Uzyskiwanie pomocy lekarskiej w praktyce sprowadza się do zapewnienia bezpośredniego kontaktu lekarza z chorym. Oznacza to, że należy przekazać go do miejsca pobytu lekarza, względnie sprowadzić pomoc medyczną na statek. W każdym wypadku konieczne jest nawiązanie łączności radiowej z innymi stacjami. Łączność taką należy poprzedzać sygnałem naglącym zgodnie z zasadami przytoczonymi w poprzednim zagadnieniu.

W celu uzyskania pomocy lekarskiej stacja ruchoma zwraca się do innych radiostacji ruchomych, względnie do określonej stacji brzegowej. W pierwszym przypadku łączność nawiązać należy na częstotliwości niebezpieczeństwa a wywołanie powinno być poprzedzone sygnałem naglącym. W drugim przypadku łączność nawiązuje się na częstotliwości niebezpieczeństwa lub wywoławczej stacji brzegowej, a sygnał naglący nadaje się, gdy stacja tego wymaga.

W obydwu wypadkach właściwa wymiana informacji związana z uzyskaniem porady lekarskiej powinna odbywać się na częstotliwościach roboczych. Wykazy radiostacji brzegowych, przez które można otrzymać porady znajdują się w LIST OF RADIOTERMINATIONS AND SPECIAL SERVICE STATIONS, section 12 lub THE ADMIRALITY LIST OF RADIO SIGNALS, volume 1.

Przy wyborze radiostacji brzegowej pośredniczącej należy uwzględnić następujące kryteria:

• Język, w którym udzielane są porady za pośrednictwem stacji;

• Wysokość opłaty za poradę i korespondencję.

Należy dążyć do tego, aby porozumiewać się językiem jawnym, co znacznie podnosi skuteczność wymiany informacji. Jeśli jest to niemożliwe, należy posługiwać się MKS (INERCO).

Część stacji udziela porad całkowicie bezpłatnie. Niektóre pobierają opłatę za łączność radiową, inne tylko za samą poradę. Jeszcze inne pobierają opłatę zarówno za łączność jak
i za poradę.

PRZYKŁADY ŁĄCZNOŚCI POPRZEDZONEJ SYGNAŁEM NAGLĄCYM

PRZYKŁADY:

ŁĄCZNOŚĆ BEZPIECZEŃSTWA POPRZEDZONA SYGNAŁEM OSTRZEGAWCZYM

Na radiotelefoniczny sygnał ostrzegawczy składa się trzykrotnie wypowiedziane słowo w języku francuskim SECURITE. Nadaje się go przed wywołaniem zapowiadającym ważny komunikat o nawigacyjnym lub meteorologicznym zagrożeniu w żegludze.

Łączność bezpieczeństwa poprzedzona sygnałem ostrzegawczym oznajmia następujące rodzaje zagrożeń:

1. Ostrzeżenia o silnych wiatrach.

2. Ostrzeżenia o zalodzenia szlaków morskich.

3. Ostrzeżenia zawiadamiające o nieprawidłowościach w oznakowaniu torów wodnych.

4. Ostrzeżenia o złym funkcjonowaniu świateł nawigacyjnych.

5. Ostrzeżenia o przeszkodach na torze wodnym, np.: pojawieniu się min lub wraków.

6. Ostrzeżenia o złym funkcjonowaniu radiowych sygnałów nawigacyjnych, itp.

Sygnał ostrzegawczy oraz wywołanie powinny być nadawane na jednej lub kilku częstotliwościach alarmowych. Jednakże następujące po wywołaniu komunikaty powinno nadawać się na odpowiedniej częstotliwości roboczej, wskazując ją wcześniej w wywołaniu.

W morskiej służbie ruchomej ostrzeżenia zazwyczaj adresowane są do wszystkich

stacji (CQ). Należy je więc nadawać językiem jawnym. Dopuszcza się stosowanie MKS (INTERCO). Gdy zachodzi taka potrzeba, komunikat ostrzegawczy może być adresowany do określonej stacji.

Większość stacji nadaje ostrzeżenia o stałych godzinach w ciągu doby. Nadawanie poza ustalonymi godzinami powinno następować pod koniec okresu ciszy w taki sposób, aby sam sygnał ostrzegawczy wystąpił w okresie ciszy, a następujące po nim wywołanie nadane zostało poza tym okresem. W szczególności nadawane przez stacje brzegowe dla ruchomej służby morskiej ostrzeżenia nawigacyjne pierwszy raz powinny być nadane bezzwłocznie, gdy tylko zachodzi potrzeba, drugi raz winny być wysłane w opisany wyżej sposób w najbliższym okresie ciszy, a następnie powinny być powtórzone w czasie właściwej transmisji radiowej oznaczonej w LIST RADIOTERMINATION AND SPECIAL SERVICE STATIONS.

Wszystkie stacje słyszące sygnał ostrzegawczy powinny słuchać następującego po nim ostrzeżenia do chwili, gdy upewnią się, że ono ich nie dotyczy. W żadnym przypadku, nie wolno prowadzić nadawania, które mogłoby zakłócić innym stacjom odbiór tego ostrzeżenia.

Ostrzeżenia najczęściej nadawane są przez stacje brzegowe i kierowane do stacji ruchomych. W określonych przypadkach mogą być one nadawane również przez statki. Ma to miejsce wówczas, gdy na statku zostanie zaobserwowany niebezpieczny cyklon, o którym nie była poinformowana służba meteorologiczna, niebezpieczny lód, wrak itp. przeszkody zagrażające bezpieczeństwu żeglugi. Stacja ruchoma nadaje wywołanie do wszystkich stacji (CQ), poprzedzone sygnałem ostrzegawczym, powiadamiając je o występującym zagrożeniu. W szczególności, swój komunikat powinna przekazać do najbliższej stacji brzegowej, która zobowiązana jest do pokwitowania jego odbioru.

Wywołań poprzedzonych sygnałem ostrzegawczym zazwyczaj nie poprzedza się radiotelefonicznym sygnałem alarmowym. Tylko dużej wagi ostrzeżenia nadawane przez stacje brzegowe poprzedza się nawigacyjnym sygnałem ostrzegawczym, który ma na celu przyciągnięcie uwagi osób pełniących służbę nasłuchową oraz uruchomienie samoczynnych urządzeń alarmowych.

Większość stacji brzegowych swoje ostrzeżenia numeruje i podaje je w wywołaniu. Ułatwia to zorientowanie się danej stacji ruchomej, czy określone ostrzeżenie już odebrano wcześniej.

PRZYKŁADY ŁĄCZNOŚCI POPRZEDZONEJ SYGNAŁEM OSTRZEGAWCZYM

PRZYKŁADY:

CZĘŚĆ KOŃCOWA: ( 6 min.)

1. Podsumowanie zajęć:

• synteza przerobionego materiału;

• odpowiedzi na pytania szkolonych;

• pytania sprawdzające stopień opanowania materiału;

2. Zadania na naukę własną

• w oparciu o notatki własne utrwalić materiał dotyczący tematu „System GMDSS”

3. Temat następnych zajęć „Praktyczna praca w systemie GMDSS z wykorzystaniem radiostacji KF i UKF”.

4. Zakończenie zajęć

11. PROWADZĄCY: bsm szt. Dominik TOMCZAK

24

• Trzykrotnie wypowiedziany sygnał niebezpieczeństwa MAYDAY,

• Wyrazy w języku angielskim THIS IS, względnie skrót DE (który należy przeliterować fonetycznie),

• Trzykrotnie wypowiedziany, przeliterowany sygnał wywoławczy lub inny znak rozpoznawczy radiostacji ruchomej zagrożonej

1. W języku angielskim:

MAYDAY MAY DAY MAY DAY

THIS IS

NAREW NAREW NAREW

OVER

2. W języku polskim:

MAYDAY MAY DAY MAY DAY

TU

NAREW NAREW NAREW

ODBIÓR

3. Stosując MKS :

MAYDAY MAY DAY MAY DAY

DE

SQSP SQSP SQSP

R

• Sygnał niebezpieczeństwa MAYDAY,

• Nazwy lub innego znaku rozpoznawczego zagrożonej stacji ruchomej,

• Danych o pozycji statku podanych przez określenie współrzędnych geograficznych albo przez wskazanie namiaru rzeczywistego i odległości w milach od znanego punktu geograficznego,

• Informacji o rodzaju zagrożenia i rodzaju żądanej pomocy,

• Innych istotnych informacji mogących ułatwić ratunek.

1. W języku angielskim:

MAY DAY AT 1010 UTC MY POSITION 5435 NORTH 1731 EAST I HAVE DANGEROUS LIST

I REQUIRE IMMEDIATE ASSISTANCE

OVER

2. W języku polskim:

MAY DAY NAREW O GODZINIE 1010 CZASU LOKALNEGO

MOJA POZYCJA SZEROKOŚĆ GEOGRAFICZNA 54 STOPNIE 35 MINUT PÓŁNOCNA

DŁUGOŚĆ GEOGRAFICZNA 17 STOPNI 31 MINUT WSCHODNIA

MAM SILNY PRZECHYŁ

ŻĄDAM NATYCHMIASTOWEJ POMOCY

ODBIÓR

3. Stosując MKS:

MAY DAY SQSP INTERCO Z 1010

L5435N G1731E CB1

R

1. W języku polskim:

MAYDAY NAREW

Statek w niebezpieczeństwie Moja pozycja 015 stopni Łeba

15 mil Tonę

ODBIÓR

2. Stosując MKS:

MAYDAY CS SQSP INTERCO

A 015 ŁEBA R 15 DX

R

Uciszanie stacji zakłócających korespondencję alarmową - przez stację kierującą:

• W języku angielskim:

MAY DAY

HELLO ALL STATIONS

THIS IS NAREW

SEELONCE MAY DAY

• W języku polskim:

MAY DAY

DO WSZYSTKICH STACJI

TU NAREW

SEELONCE MAY DAY

• Stosując MKS:

MAY DAY

CQ

DE

SQSF

QRT MAY DAY

Uciszanie konkretnej stacji zakłócającej - przez inna stację:

• W języku angielskim:

MAY DAY

IBIZA

THIS IS

ZAWRAT

SEELONCE DISTRESS

• W języku polskim:

MAY DAY

IBIZA

TU

ZAWRAT

SEELONCE DISTRESS

• Stosując MKS:

MAY DAY

SPZS

DE

DART

QRT DISTRESS

(10 - 15 sekund) (10 - 15 sekund)

SQSP (NAREW)

• Sygnał niebezpieczeństwa MAY DAY,

• Trzykrotnie wymówiony, przeliterowany sygnał wywoławczy lub inny znak rozpoznawczy stacji, która wysyła wiadomość alarmową,

• Wyrazy w języku angielskim THIS IS, względnie przeliterowany skrót DE

• Trzykrotnie wymówiony, przeliterowany sygnał wywoławczy lub inny znak rozpoznawczy stacji potwierdzającej odbiór,

• Wyrazy w języku angielskim RECEIVED lub przeliterowany znak RRR

• Sygnał niebezpieczeństwa MAY DAY.

• Swoją nazwę,

• Swoją pozycję,

• Prędkość z jaką zdąża w kierunku radiostacji ruchomej zagrożonej,

• Przybliżony czas przybycia do stacji zagrożonej,

• Inne dodatkowe informacje dotyczące możliwości udzielenia pomocy,

• Ewentualny namiar rzeczywisty (QTE) statek zagrożony, jeśli zdążyła go dokonać, z podaniem jego klasy.

1. I część w języku angielskim:

MAY DAY NAREW NAREW NAREW

THIS IS

ZAWIERCIE ZAWIERCIE ZAWIERCIE

RECEIVED MAY DAY

2. II część w języku angielskim:

MAY DAY NAREW

THIS IS

ZAWIERCIE

At 1010 UTC My position 5615 North 01748 East My speed 15 knots Expect to arrive 1130 UTC

True bearing 190

OVER

3. I część w języku polskim:

MAY DAY NAREW NAREW NAREW

TU

ZAWIERCIE ZAWIERCIE ZAWIERCIE

RECEIVED MAY DAY

4. II część w języku polskim:

MAY DAY NAREW

TU

ZAWIERCIE

Moja pozycja o godz 1010 czasu lokalnego

Szerokość geograficzna 56 stopni 15 minut północna

Długość geograficzna 017 stopni 48 minut wschodnia

Idę do was z szybkością 15 węzłów

Przypuszczalny czas przybycia godz 1130 czasu lokalnego

Namiar rzeczywisty na was 190 stopni Klasa A

ODBIÓR

1. Stosując MKS:

MAY DAY

SQSP DE SPRS INTERCO

Z1010 L5615N G01748E S15 FE1130

QTE 190

R

• Sygnał alarmowy MAY DAY

• Trzykrotnie wymówione wołanie w języku angielskim HELLO ALL STATION lub przeliterowany znak CQ,

• Wyrazy w języku angielskim THIS IS lub przeliterowany znak DE,

• Przeliterowany własny sygnał wywoławczy lub inny znak rozpoznawczy,

• Czas, od którego zawiadomienie obowiązuje,

• Nazwę i sygnał wywoławczy radiostacji ruchomej zagrożonej,

• Wyraz w języku francuskim SEELONCE FEENEE.

Zakończenie korespondencji alarmowej:

• W języku angielskim:

MAY DAY

HELLO ALL STATIONS HELLO ALL STATIONS HELLO ALL STATIONS

THIS IS

NAREW

AT 1400 UTC NAREW CALL SIGN SQSF

SEELONCE FEENEE

• W języku polskim:

MAY DAY

DO WSZYSTKICH STACJI DO WSZYSTKICH STACJI DO WSZYSTKICH STACJI

TU

NAREW OD GODZ 1400 CZASU LOKALNEGO

NAREW MÓJ SYGNAŁ WYWOŁAWCZY SQSF

SEELONCE FEENEE

Zakończenie korespondencji alarmowej:

• Stosując MKS:

MAY DAY

CQ CQ CQ

DE

SQSF INTERCO

Z1400 SQSF

QUM

Warunkowe odwołanie ciszy (można wznowić pracę w ograniczonym zakresie):

• W języku angielskim:

MAY DAY

HELLO ALL STATIONS HELLO ALL STATIONS HELLO ALL STATIONS

THIS IS

NAREW

AT 1300 UTC NAREW CALL SIGN SQSF

PRUDONCE

• W języku polskim:

MAY DAY

DO WSZYSTKICH STACJI DO WSZYSTKICH STACJI DO WSZYSTKICH STACJI

TU

NAREW OD GODZ 1300 CZASU LOKALNEGO

NAREW MÓJ SYGNAŁ WYWOŁAWCZY SQSF

PRUDONCE

• Stosując MKS:

MAY DAY

CQ CQ CQ

DE

SQSF INTERCO

Z1300 SQSF

QUZ

1. W języku angielskim:

PAN PAN PAN PAN PAN PAN

HELLO ALL STATIONS HELLO ALL STATIONS

HELLO ALL STATIONS

THIS IS

CETUS CETUS CETUS

Crew member inyured STOP

Patient has comminuted fracture of leg and a wound with ragged edges of calp STOP

Require immediate surgeons assistance STOP

My position 6010 North 00309 West STOP

All ships in vicinity having doctor on board please answer on 2182 kilocycles

OVER

2. W języku polskim:

PAN PAN PAN PAN PAN PAN

DO WSZYSTKICH STACJI DO WSZYSTKICH STACJI

DO WSZYSTKICH STACJI

TU

CETUS CETUS CETUS

Członek załogi ma złamaną nogę STOP Potrzebne natychmiastowe wsparcie chirurgiczne STOP Moja pozycja szerokość geograficzna 60 stopni 10 minut Północna długość geograficzna 003 stopnie 09 minut Zachodnia STOP

Wszystkie statki mające na pokładzie lekarza proszę odpowiadać na 2182 kHz

ODBIÓR

1. Wzywanie pomocy lekarskiej drogą radiową (w przypadku trudności językowych):

PAN PAN PAN PAN PAN PAN

CQ CQ CQ

DE

SPZR SPZR SPZR

INTERCO

.......................................................

(w miejsce kropek wstawiamy skróty odpowiednie do zaistniałej sytuacji wykorzystując MKS.

ODBIÓR

2. Nawiązywanie łączności w celu uzyskania porady lekarskiej od innych stacji ruchomych. Wywołanie na 2182 kHz:

PAN PAN PAN PAN PAN PAN

DO WSZYSTKICH STACJI DO WSZYSTKICH STACJI

DO WSZYSTKICH STACJI

TU

HAZAR HAZAR HAZAR

Potrzebuję porady lekarskiej STOP Będę odbierał na 2107 kHz

ODBIÓR

Komunikat poprzedzony sygnałem ostrzegawczym, nadany przez stację brzegową GDYNIA RADIO równocześnie na częstotliwościach 2182 kHz i 156,8 MHz.

• W języku angielskim:

SECURITE SECURITE SECURITE

ALL SHIPS ALL SHIPS ALL SHIPS

THIS IS

GDYNIA RADIO GDYNIA RADIO GDYNIA RADIO

For my navigational warning number One Two Three and One Two Four

Please listen eighteen eighteen kilocycles opr channel twenty six very high frequency

OVER

• W języku polskim:

SECURITE SECURITE SECURITE

DO WSZYSTKICH STATKÓW DO WSZYSTKICH STATKÓW

DO WSZYSTKICH STATKÓW

TU

GDYNIA RADIO GDYNIA RADIO GDYNIA RADIO

Ostrzeżenie nawigacyjne numer 123 i 124

Proszę słuchać na 1818 kHz lub kanale 16 UKF

ODBIÓR

---