PROGRAMOWANIE BOGACTWA

Mieliśmy nieszczęście przez wiele lat żyć i funkcjonować w systemie, który wbijał nam w głowę, że posiadanie pieniędzy jest rzeczą złą, niegodziwą, brudną. Wystarczy tylko przypomnieć hasła, jakie wciskano nam w głowy na temat „zgniłego zachodu”: „kapitaliści to krwiopijcy i wyzyskiwacze”; „ucisk człowieka przez człowieka”; „kapitalizm jest źródłem wszelkiego zła”; „szpetna morda kapitalizmu”. A teraz? Cóż, żyjemy w kapitalizmie... Należy zadać sobie pytanie - ilu z nas nosi w podświadomości te stare hasła, które słyszeliśmy codziennie przez radio, w telewizji, o których czytaliśmy w gazetach. Wielu z nas pamięta być może osoby, które w czasach komunistycznych miały czelność dorobić się pieniędzy. Z mieszaniną zazdrości i niechęci mówiło się o nich pogardliwie: badylarze, handlarze, bonzowie partyjni, itp. Na pewno złodzieje, bo przecież „uczciwy człowiek nie może się u nas dorobić pieniędzy”...

Pieniądze

To słowo nosi w sobie ogromny ładunek emocjonalny. Nadmiar pieniędzy jest rzeczą niemalże wstydliwą, nie wypada o tym mówić, ale prawie każdy intensywnie o nich myśli. Szczególnie w sytuacjach - gdy tych pieniędzy brak.

Być może mamy nowy ustrój, ale jakże często hołdujemy starym przyzwyczajeniom. Smutne, ukryte w podświadomości dziedzictwo czasów Polski Ludowej. I nie bardzo rozumiemy dlaczego życie, które miało być w kapitalizmie piękne i bogate, trzyma nas w tym samym miejscu - albo jeszcze gorzej - cofa w stronę biedy i przysparza coraz więcej problemów.

Czy można to zmienić?

Czy więc przeciętny Polak - który z trudnością dociąga do pierwszego - ma jakiekolwiek szansę na sukces finansowy?

Odpowiedź na to ostatnie pytanie brzmi: zdecydowanie TAK. Przykładów są tysiące. Ja sam miałem okres w Kanadzie, kiedy żyłem z rodziną z zasiłku społecznego i z trudnością dorabiałem sprzedawaniem odkurzaczy. Od drzwi do drzwi, aby było co jeść... Znam osoby w Polsce, które ze skrajnej biedy w stosunkowo krótkim czasie osiągnęły poziom finansowy, o którym się im nawet nie śniło...

Z badań przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych wynika, że niedostatek nie jest wynikiem:

• braku okazji

• braku inteligencji

• braku dobrej rady

• braku planu

• braku chęci

• nawet - braku kapitału.

Wynika on w ogromnie większości z dwóch elementów kierujących życiem człowieka:

istnienia OGRANICZAJĄCYCH PRZEKONAŃ oraz

braku DZIAŁANIA (który jest na ogół bezpośrednią pochodną punktu poprzedniego).

Z badań w dziedzinie psychologii behawioralnej wiemy, że nasze działania, nasze akcje i zachowania powodowane są dwoma wewnętrznymi, przeciwstawnymi siłami: PRAGNIENIEM UNIKNIĘCIA BÓLU i DĄŻENIEM DO PRZYJEMNOŚCI. Nasza podświadomość stara się za wszelką cenę unikać tego, co interpretuje jako BÓL i pociąga nas w stronę interpretowaną jako PRZYJEMNOŚĆ. Nie chodzi tu oczywiście o ból fizyczny lub przyjemności fizyczne, lecz o symbol tego, co może istnieć w podświadomości, jako bolesne lub przyjemne skojarzenie. Wyobraźmy sobie, że dziecko słyszy od swoich rodziców wiele razy takie określenia: „pieniądze nie przynoszą szczęścia” lub „wszyscy bogacze to złodzieje”. W podświadomości może powstać skojarzenie:

POSIADANIE PIENIĘDZY = BÓL

(brak szczęścia, nieuczciwość, itp...) Gdy dorośnie, może u niego nastąpić podświadomy sabotaż własnego sukcesu finansowego.

Jest zrozumiała rzeczą, że na poziomie świadomym - ogromna większość z nas chciałaby mieć pieniądze. Teoretycznie - jest to przecież przyjemność. Jeżeli jednak na głębszym poziomie działa inne neuro-skojarzenie, podobne do wymienionego przed chwilą - włącza się wewnętrzny „termostat”, który sprowadza nas do punktu wyjścia...

Aby więc zmienić swój stosunek do pieniędzy musimy NAJPIERW zmienić nieświadome, ograniczające przekonania. Stosując zasadę, że TWOJE MYŚLI TWORZĄ TWOJĄ RZECZYWISTOŚĆ pierwsze działania powinny odbyć się na poziomie mentalnym. I tak:

Trzeba zdać sobie sprawę ze swojego nieograniczonego POTENCJAŁU, z którym każdy z nas przychodzi na świat i uwolnić się od iluzji, że pieniędzy nie starczy dla wszystkich.

Zaakceptować swoje prawo do bogactwa. Bieda nie jest najlepszym sposobem pomagania sobie i innym. Bieda - przyciąga biedę.

Zmienić swoje ograniczające przekonania na temat pieniędzy...

Punkt 3 wydaje się najtrudniejszy - bo jak zmienić coś, co kołacze się gdzieś w podświadomości i o czym nie wiem nawet, że istnieje...? Niemniej jednak, identyfikacja podświadomych, ograniczających programów na temat pieniędzy nie jest wcale taka trudna. Wystarczy spojrzeć na swoje życie i punkt, w którym w tej chwili jesteś. Jeżeli twoja sytuacja finansowa jest niezadowalająca - to co powstrzymuje cię aby ją poprawić...? Chyba nie jest to świadome szukanie okazji, aby żyć w niedostatku...? Jeżeli więc istnieje problem pieniędzy i ten problem powtarza się i przewija w takiej czy innej wersji przez większość twojego życia, jeżeli od czasu do czasu przychodzą do głowy negatywne myśli lub negatywne skojarzenia na temat posiadania pieniędzy - to prawdopodobnie, na poziomie podświadomym, działają negatywne programy, które należy zmienić...

Najlepszym i sprawdzonym wielokrotnie (m.in. w programach znanego na terenie USA trenera rozwoju osobistego Anthony Robbinsa) sposobem zmiany takich programów - jest zastosowanie mechanizmu BÓL - PRZYJEMNOŚĆ.

Jak to zrobić praktycznie?

Osoby, które ukończyły kurs podstawowy Silvy prawdopodobnie doskonale pamiętają technikę osiągania celów zwaną Zwierciadłem Umysłu. Polega ona na tym, że po wprowadzeniu się w stan rozluźnienia (tzw. stan alfa) należy dokonać dokładnej analizy danego problemu, czy sytuacji, którą chcemy zmienić na inną - bardziej pożądaną. Taką analizę Silva sugeruje wykonać tylko jeden raz, powinna ona być jednak bardzo dokładna. Ten etap polega na wprowadzeniu programu „BÓL” w stosunku do istniejącej sytuacji, którą chcemy zmienić... W Silvie nazywa się to analizą w niebieskiej ramie Zwierciadła Umysłu.

Osoby, które nie ukończyły kursu Silvy mogą osiągnąć podobny stan, siadając wygodnie na krześle lub w fotelu, zamykając oczy i rozluźniając całkowicie ciało i licząc w myśli od 25 do l lub od 50 do l (trzeba tylko uważać, aby nie zasnąć).

Stan rozluźnienia i wewnętrznego wyciszenia (gdy mózg wytwarza dominującą częstotliwość około 8 - 12 cykli na sekundę zwaną częstotliwością alfa) jest o tyle ważny i w tej sytuacji pomocny, że pozwala na szybsze wprowadzenie pożądanych wyobrażeń i myśli na poziom, gdzie mogą istnieć stare programy, które pragniemy zlikwidować.

Tak więc, znajdź sobie spokojne miejsce w mieszkaniu, usiądź wygodnie, rozluźnij się (dowolnym sposobem) i rozpocznij

...

Programowanie „bólu”

Po osiągnięciu stanu rozluźnienia nadaj jak najwięcej BÓLU sytuacji. „BRAK PIENIĘDZY (NIEDOSTATEK)”. Aby to zrobić efektywnie:

Wyobraź sobie wszystkie negatywne sytuacje związane z brakiem pieniędzy. Przypomnij sobie: napięcia rodzinne; brak własnego mieszkania; nędzną pracę; poniżenia; ciągłe myślenie na temat niedostatku; stresy z tym związane; brak poczucia własnej wartości; zgryźliwe uwagi innych na temat twojej sytuacji materialnej; brak wolności podróżowania tam gdzie chcesz; brak odpowiedniej opieki lekarskiej; niezaspokojone potrzeby materialne, itp.

Przypomnij sobie wszystko, co słyszałeś w młodości na temat pieniędzy. Pozwól myślom błądzić... Zwróć szczególną uwagę na takie skojarzenia negatywne jak: pieniądze są brudne; nie przynoszą szczęścia; są źródłem wszelkiego zła; wszyscy bogacze to złodzieje; pieniądze nie rosną na drzewach; kapitaliści to wyzyskiwacze i złodzieje, itd... Potem pozwól im odejść...

Obserwuj swoje emocje płynące z tych wyobrażeń, skojarzeń i myśli... Zadaj sobie pytanie: „Co tracę w życiu przez brak pieniędzy?” Wyobraź sobie swój ŻAL i FRUSTRACJĘ... Kiedy poczujesz, że masz naprawdę dość tych negatywnych emocji i obrazów, że podświadomie chcesz już od tego uciec przejdź do następnego etapu, mianowicie...

Programowanie „przyjemności”

Teraz nadaj jak najwięcej PRZYJEMNOŚCI sytuacji NADMIAR PIENIĘDZY (BOGACTWO). Absolwenci Silvy znają ten etap pod nazwą Programowanie w białej ramie Zwierciadła Umysłu. Tak więc:

Wyobraź sobie, jak zmieni się twoje życie w momencie, gdy masz więcej pieniędzy niż potrzeba ci na życie. O wiele więcej niż ci potrzeba...

Zadaj sobie pytanie: - „Co zyskuję przez to, że mam nadmiar pieniędzy”? Poczuj w wyobraźni, że bogactwo należy już do ciebie, że jesteś wart jego posiadania... Poczuj ogromną RADOŚĆ tego posiadania...!

Pomyśl, komu możesz pomóc przez fakt, że masz więcej niż ci potrzeba. Poczuj RADOŚĆ i SZCZĘŚCIE, że masz możliwość udzielenia takiej pomocy twoim najbliższym, twojej rodzinie, przyjaciołom...

„Posłuchaj” w wyobraźni, co mówią do ciebie twoi bliscy i twoi przyjaciele... Poczuj WDZIĘCZNOŚĆ za swoje bogactwo... Możesz je w myśli wyrazić słowami.

Powtórz w myśli kilka pozytywnych stwierdzeń (afirmacji) na temat pieniędzy, na przykład: „Jestem bogaty i szczęśliwy”; „Korzystanie z bogactwa wszechświata jest częścią mojego życia”; „Pieniądze płyną do mnie szerokim strumieniem i zaspokajają wszystkie potrzeby moje i moich bliskich...”, itp.

Zakończ sesję, powoli otwórz oczy, przeciągnij się. Proces zmiany negatywnych programów już się zaczął.

Pierwsza sesja rozluźniająca powinna trwać około 15 minut - jest to jednak tylko punkt odniesienia, a nie sztywny przepis. Jeżeli ktoś ma jednak ochotę posiedzieć w tym stanie dłużej lub krócej - nie ma problemu. Intuicja jest tutaj najlepszym przewodnikiem.

Pamiętaj! Część zaznaczoną jako „Programowanie bólu” robi się tylko JEDEN RAZ. Po pierwszej sesji nie należy już do tego wracać.

Natomiast „Programowanie przyjemności” na poziomie rozluźnienia powinno się robić codziennie. Ćwiczenie raz dziennie jest dobrze, dwa razy dziennie - bardzo dobrze, trzy razy dziennie - doskonale. Pięć minut praktyki - jest dobrze, dziesięć minut - bardzo dobrze, piętnaście minut - doskonale. Tak więc, jeżeli chcesz szybko i skutecznie wprowadzić do swojej podświadomości np. program „Jestem bogaty i szczęśliwy” i chciałbyś aby w niedalekiej przyszłości zaczął się demonstrować na poziomie świata fizycznego - czyli w Twoim życiu (zgodnie z zasadą „Przypadki mają tendencję do kierowania się w stronę naszych dominujących myśli”) ćwicz „Programowanie przyjemności” trzy razy dziennie po około piętnaście minut... Dobrze jest nagrać tę część ćwiczenia własnym głosem na kasetę (robiąc przerwy na tworzenie wyobrażeń) i posługiwać się nią w czasie sesji rozluźniających. Poza tym - za każdym razem, kiedy myślisz na temat pieniędzy - powtarzaj sobie w myśli jakąś pozytywną afirmację, dodając do tego poczucie dumy, szczęścia lub wdzięczności za to, że cel ten jest już właściwie osiągnięty. Przynajmniej w twojej wyobraźni.

Jeżeli w czasie dnia przyjdą ci do głowy jakiekolwiek negatywne myśli na temat dostatku - postaraj się zmienić każdą z nich na coś innego, neutralnego, śmiesznego lub pozytywnego. Na przykład: Jeżeli przyjdzie ci do głowy myśl „Pieniądze są źródłem wszelkiego zła” możesz ją zmienić na: - „To miłość do pieniędzy jest źródłem zła. Moją miłością jest Bóg, którego bogactwo przejawia się przez mnie”. - Myśl „Pieniądze nie przynoszą szczęścia...” - możesz zmienić przez dokończenie jej... „tym, którzy ich nie mają”, itp. Rób tak z wszystkimi negatywnymi myślami na temat pieniędzy. W ten sposób stare programy zaczną tracić swoją moc...

Czy to wystarczy?

Aspekt umysłowy jest z pewnością bardzo ważną, ale nie jedyną częścią osiągania sukcesu finansowego. Następnym, niezwykle ważnym elementem jest podjęcie akcji FIZYCZNEJ, czyli jakiegoś konkretnego działania kierunku zarabiania pieniędzy. Do tego potrzebne są z kolei jasno sprecyzować cele, ale o tym będziemy pisali w następnym numerze ALPHY. O jednym dobrze pamiętać. To nie pieniądze są źródłem wszelkiego zła. To miłość do pieniędzy i robienie z pieniędzy bożka jest źródłem zła...

Każdy z nas natomiast - ma prawo do bogactwa.

Chcesz BMW? ... to sobie kup!

Osiąganie celów

Aby jakikolwiek cel miał sens, muszą w naszym umyśle zaistnieć trzy podstawowe elementy: wiara, programowanie i oczekiwanie.

WIARA. Trzeba wierzyć, że osiągnięcie danego celu jest możliwe, czyli trzeba mieć odpowiedni system przekonań. Wielu ludzi stawia sobie różne ciekawe cele ale tak naprawdę, świadomie lub podświadomie, nie bardzo wierzy w ich osiągnięcie.

PRAGNIENIE. Trzeba bardzo chcieć ten cel osiągnąć, mieć do tego odpowiednią motywację. Wiedzieć dlaczego chce się to osiągnąć.

OCZEKIWANIE. Na poziomie umysłowym jest to uczucie pewności, że prędzej czy później otrzyma się dokładnie to co zostało „zamówione”. Oczekuje się tego. Tak jak w dobrej restauracji gość wie, że po przyjęciu zamówienia kelner wcześniej czy później przyniesie zamówione dania. Na poziomie fizycznym jest to zmasowana akcja. Trzeba podjąć konkretne, zdecydowane, fizyczne działania w kierunku osiągnięcia tego celu.

Stawianie przed sobą konkretnych celów jest według wszystkich źródeł, które mówią na ten temat, kluczem do długotrwałych sukcesów w życiu. Tak często mówi się o tym, że niektórzy są w końcu nieco zdumieni tym tematem i reagują pewnym zniecierpliwieniem:

„Och, nie mów mi znowu o stawianiu sobie celów. Tak, rzeczywiście wiem, że cel musi być konkretny, że musi być w czasie teraźniejszym, że musi być pozytywny...! I cóż z tego. Od dawna mam konkretny cel by zarabiać więcej i ciągle mi to nie wychodzi...!”

Trzeba jednak uważać aby nie dać się złapać w pułapkę:

„Och, ja już to znam, raz już to kiedyś robiłem”.

Stawianie i programowanie celów jest podstawą szczęśliwego życia i powinno być praktykowane niemalże jako dzienna rutyna. Poza tym - cele się zmieniają. Zmienia je samo życie.

W rzeczywistości wszyscy mamy jakieś cele, czy sobie to uświadamiamy, czy nie. Cele te mogą być jednak nieatrakcyjne. Trudno być zainspirowanym mając cel „jakoś przeżyć ten dzień” lub „byle tylko doczekać do pierwszego”, czy też „nie zasnąć dzisiaj w pracy”... Nudne cele prawdopodobnie powodują nieatrakcyjną rzeczywistość i brak motywacji do robienia czegokolwiek nowego.

Bardzo ciekawe badania na ten temat wykonane zostały w 1953r. na Uniwersytecie Yale w USA. Grupę 53 studentów, kończących jeden z wydziałów uczelni, poproszono o wypełnienie ankiety. Niektóre pytania dotyczyły celów. Studenci mieli odpowiedzieć czy mają konkretne cele życiowe, czy mają je zapisane i czy mają napisany plan ich osiągnięcia. Nietrudno się domyśleć, że mniej niż 3% ankietowanych miało swoje cele zapisane z pisemnym planem ich osiągnięcia.

Dwadzieścia lat później, w 1973r., badacze powrócili do tego projektu i przeprowadzili wywiad na temat jakości życia absolwentów owego rocznika, których byli w stanie odnaleźć. Oto wyniki:

Osoby z zapisanymi celami i z 29 planem ich osiągnięcia wydawały się być szczęśliwsze w porównaniu z resztą, lepiej dostosowane do rzeczywistości. Byli bardziej aktywni - jako grupa. Nie to zaskoczyło jednak badaczy gdyż są to oceny subiektywne.

Najbardziej zadziwiające i bardzo wymierne okazało się to, że grupa z zapisanymi celami i z planem ich osiągnięcia - finansowo była warta więcej (w sensie zarobków i nagromadzonego majątku) niż pozostałe 97% ich kolegów z rocznika.

Tak wielka jest siła celów. Jest w tym jakaś magia - magia dziecinnych marzeń, pomysłów, uogólnień, które wkładane w coraz bardziej precyzyjny system opisów i ukierunkowań, napędzany pragnieniem, wiarą i akcją (zarówno fizyczną jak i w wyobraźni) - staje się nagle przed twoimi zdumionymi oczyma - fizyczną rzeczywistością.

Czy wystarczy jednak pragnąć czegoś, wierzyć, że to możliwe i robić coś w tym kierunku...? Wydaje się, że jest jeszcze jedna niezwykle ważna rzecz: moc pytania DLACZEGO? Skąd wzięło się twoje pragnienie?

Można znać setki technik programowania sukcesu, ale jeżeli się nie wie dlaczego chce się ten sukces osiągnąć - wyniki mogą być bardzo mizerne.

Jeżeli więc stworzyłeś już precyzyjny plan zarobienia w tym roku na przykład miliona złotych (nowych) - to zastanów się DLACZEGO tego chcesz? Co ci to da? W czym ci pomoże? Jakie problemy ci rozwiąże?

Jak programować cele?

Napisz na kartce papieru to, z czego jesteś w życiu niezadowolony. Bądź szczery wobec samego siebie. Nie chodzi o bycie negatywnym lecz o to aby wzbudzić w sobie wystarczająco mocne „dlaczego”. W życiu są dwie przeciwstawne siły, które rządzą naszym zachowaniem i naszymi emocjami: ucieczka od bólu i dążenie do przyjemności. Nadaj wystarczającą ilość bólu sytuacji, którą chcesz zmienić na inną, bardziej pożądaną i wcześniej czy później podświadomie zaczniesz kierować swoje zachowania i energię w stronę zmiany...

Patrz na siebie uważnie w aspekcie fizycznym, emocjonalnym, duchowym, intelektualnym, finansowym. Oceń siebie w stosunkach międzyludzkich i pomyśl z czego nie jesteś zadowolony. Co chciałbyś zmienić? Cokolwiek zapiszesz - jeżeli chcesz, będziesz mógł zacząć zmieniać. Jeżeli finanse są twoim największym problemem - zapisz co chcesz zmienić w sferze finansowej, w stylu życia.

Przyjrzyj się temu, co napisałeś, wybierz to, co w tej chwili wydaje ci się najważniejsze i zadaj sobie pytanie: czy masz jakieś przekonania, które mogą ci utrudnić osiągnięcie twoich celów. Przekonanie, jest to uczucie pewności co do czegoś, co jest dla ciebie ważne. Na lewej stronie czystej kartki zapisz dwa, lub trzy takie przekonania. Po prawej stronie zostaw miejsce (patrz punkt 10). Zastanów się co powinieneś zmienić, aby osiągnąć na przykład niezależność finansową. Zarabiać więcej pieniędzy? Może masz przekonanie, że nie jesteś w stanie zarabiać więcej niż ci potrzeba dla siebie i twojej rodziny? Może wydaje ci się, że „pieniądze nie przynoszą szczęścia?” Może wydaje ci się, że „już do niczego się nie nadajesz?” lub, że „i tak nic mi się nie uda?”... Co powstrzymuje cię, aby zmienić inne aspekty swojego życia i żeby osiągnąć to, o czym marzysz?

Po zapisaniu usiądź wygodnie i wyobraź sobie to wszystko, co przed chwilą opisałeś - wszystkie negatywne aspekty twojej obecnej sytuacji. Na kursach samokontroli umysłu metodą Silvy nazywamy to „analizą problemu w niebieskiej ramie zwierciadła umysłu”. Przemyśl o tym czego nie chcesz, tak dokładnie jak umiesz...

Wyobraź sobie, jak będzie wyglądało twoje życie za 5,10,15, 20 lat jeżeli utrzymasz swoje przekonania i nie podejmiesz akcji, aby je zmienić i aby osiągnąć swoje cele...?

Wszystko, co ukształtowało naszą jaźń, zaczęło się od myśli. Aby więc zmienić cokolwiek w życiu, musimy najpierw to zmienić na poziomie myśli, wyobraźni. Następnym etapem osiągania celów jest więc stworzenie w swoim umyśle obrazu, myśli, wyobrażenia tego, co chce się osiągnąć...

Ponownie zrobimy to i w formie pisemnej i w wyobraźni. Weź drugą kartkę papieru i pomyśl o czasach gdy byłeś dzieckiem. Miałeś 7 czy 12 lat. Jakie były wtedy twoje marzenia? Kim chciałeś być? Co chciałeś mieć? Jako dzieci nie mamy jeszcze ograniczeń intelektualnych, nie zdajemy sobie sprawy z tego, co jest a co nie jest możliwe. Mój młodszy synek kiedy miał pięć lat nie miał problemu, aby zażyczyć sobie na gwiazdkę całą wyspę na ciepłym morzu. Jedną dla siebie i jedną dla kolegi z podwórka.

Gdy planujemy swoje cele, dobrze jest powrócić w wyobraźni do dziecinnych marzeń i zadać sobie pytanie: „Gdyby wszystko było możliwe - czego bym tak naprawdę chciał?”

A więc usiądź wygodnie, zamknij oczy, rozluźnij ciało i pomyśl przez chwilę, co byś chciał mieć z przedmiotów materialnych lub w dziedzinie rozwoju osobistego, czy w jakichkolwiek dziedzinach poprzednio wymienionych. Daj się ponieść wyobraźni, załóż, że wszystko jest możliwe, nawet ta wyspa na ciepłym morzu dla ciebie i dla kolegi czy koleżanki z podwórka... Potem zapisz na kartce wszystko, cokolwiek przychodzi ci do głowy, nawet najbardziej absurdalne pomysły...

Przejrzyj to co napisałeś i przy każdym wymienionym pomyśle napi5 kiedy chciałbyś to zrealizować rzeczywistości: za rok lub krócej, za pięć lat lub krócej, za dziesięć lat lub krócej, czy za dwadzieścia lat lub krócej?

Teraz wybierz wszystkie wymienione rzeczy w kategorii „za rok lub krócej” i wybierz z nich trzy, które wydają ci się najważniejsze, co do których masz najsilniejszą motywację.

Zapisz te trzy cele na osobnej kartce i przy każdym z nich napisz (tak szczegółowo jak możesz) DLACZEGO chcesz ten cel osiągnąć. Co zyskujesz przez osiągnięcie każdego z tych celów? Przeznacz na to tyle czasu ile ci potrzeba.

Teraz przeczytaj jeszcze te trzy - ważne dla ciebie - cele i pomyśl jak byś się czuł, gdybyś je już w tej chwili osiągnął? Czy czujesz się zainspirowany, podekscytowany? Jeżeli te cele nie wywołują u ciebie żadnych pozytywnych emocji - być może potrzebne ci są inne cele? Bardziej inspirujące. Być może jest ci potrzebne mocniejsze „dlaczego?”.

Zadaj sobie pytanie - jakie powinieneś mieć przekonania, które mogą ci pomóc osiągnąć własne cele?... Pamiętaj - przekonanie jest to uczucie pewności na temat czegoś, co jest dla ciebie ważne. Po prawej stronie kartki z punktu 2, naprzeciwko ograniczających przekonań zapisz inne, nowe przekonania, które mogą ci pomóc w osiągnięciu celów. Powinny one być odwrotnością przekonań negatywnych, ograniczających, zapisanych w tym punkcie. Na przykład zamiast: „Pieniądze nie przynoszą szczęścia” można napisać „Mam prawo do szczęścia i bogactwa” zamiast „Wszyscy są przeciwko mnie” można napisać „To ode mnie zależy jak ludzie się do mnie odnoszą”... itp.

Początkowo te nowe przekonania mogą ci się wydać niewygodne, nawet głupie. Bo jeśli ktoś ma przekonanie: „ja się do niczego nie nadaję” i postanowi je zmienić na „mogę osiągnąć wszystko czego zapragnę” - to prawdopodobnie na początku może mieć wrażenie, że „coś tu nie pasuje”. W psychologii nazywa się to „dysonans poznawczoemocjonalny” i jest normalną reakcją na próbę wprowadzenia czegoś nowego. Noś tę kartkę i za każdym razem, gdy przyjdzie do głowy negatywna myśl z ograniczającym przekonaniem - wyciągnij ją i przeczytaj sobie jej pozytywny odpowiednik. Po pewnym czasie zauważysz, że kartka jest ci już niepotrzebna, bo przestaną ci przychodzić do głowy ograniczające myśli....

Po sprawdzeniu swoich celów, przekonań i emocji, napisaniu wszystkich „dlaczego” usiądź wygodnie, zamknij oczy, rozluźnij ciało i wyobraź sobie, że te trzy cele, które sobie postawiłeś zostały już osiągnięte. Wyobraź sobie każdy z nich i wyobraź sobie siebie we wszystkich sytuacjach, jako szczęśliwego, zadowolonego z siebie człowieka z nowymi przekonaniami, z większą pewnością siebie. Jeżeli jesteś wierzący - podziękuj Bogu za to, że w tej chwili cele te już zostały osiągnięte. Dla absolwentów kursu Silvy to ćwiczenie jest zwane programowaniem w białej ramie zwierciadła umysłu. Sugeruję abyś - to ćwiczenie w wyobraźni wykonywał raz lub dwa razy dziennie: najlepiej wieczorem tuż przed snem i rano po przebudzeniu.

Wyobraź sobie, jak zmieniło się twoje życie za 5, 10, 15, 20 lat jako skutek osiągnięcia zapisanych celów.

Teraz napisz swoje cele na osobnej kartce papieru i umieść je w miejscu, gdzie często możesz na nie patrzeć. Włóż je sobie do kieszeni, do torebki, powieś w sypialni, czy w ubikacji, koło lustra.

Przygotowanie planu akcji

Najczęstszą przyczyną braku sukcesu w osiągnięciu zaplanowanych celów jest brak konsekwentnej akcji. Początkowo człowiek jest bardzo podekscytowany swoimi celami, myśli o nich, programuje, marzy, coś zaczyna robić... Ale pozornie nic się nie dzieje. W dodatku - gdy coś nie wychodzi - to zamiast skorygować swój plan lub skorygować cel - wielu ludzi zniechęca się i w ogóle przestaje działać.

Dlatego też doskonałym narzędziem do uniknięcia tej zasadzki jest przygotowanie elastycznego, pisemnego planu akcji.

Tak więc gdy masz ustalone swoje trzy najważniejsze cele, wierzysz, że są one możliwe do osiągnięcia, pragniesz ich (znasz swoje wszystkie „dlaczego?”) i oczekujesz, że je osiągniesz (twoje ćwiczenie posuwania się w czasie i w wyobraźni pomaga ci wzmocnić ten element) - zrób dokładny plan osiągnięcia każdego z nich. Zrób to na piśmie. Pamiętaj, że cokolwiek napiszesz, może być później skorygowane, poprawione ale teraz daje ci to konkretny plan działania. Zadaj sobie pytania:

• Co powinienem zrobić dzisiaj - czyli jaki powinien być mój pierwszy krok?

• Co następne? Co chciałbym zrobić jutro, pojutrze, za tydzień, za miesiąc?

• Jakie są poszczególne etapy i kiedy powinny być osiągnięte? itp.

Po napisaniu planu spójrz na to, co powinieneś zrobić dzisiaj. Dzisiaj jest bardzo ważne, bo jeżeli przeszedłeś przez wszystkie poprzednie etapy - to powinieneś mieć dużą motywację, energię do działania. Skorzystaj z tej energii i zrób dzisiaj cokolwiek, co zacznie posuwać cię w kierunku osiągnięcia celu. Może to być telefon do kogoś, pytanie o informację, kupienie gazety aby w ogłoszeniach poszukać lepszej pracy (jeżeli to jest twoim celem), obejrzenie czegoś co chcesz kupić... Zrób cokolwiek aby uzyskać „momentum” działania. Następne kroki będą wtedy łatwiejsze.

Ktoś może zapytać - no dobrze, ale co robić, jeżeli ja mam „ogromny” cel, na przykład chcę sobie kupić nowy samochód BMW a zarabiam tylko 800 zł miesięcznie?

Wtedy możesz pójść lub zadzwonić do sklepu gdzie sprzedają BMW i poprosić o prospekty tego samochodu... Możesz zadzwonić do znajomych i powiedzieć im, że szukasz pracy lub źródeł dodatkowego zarobku, itp. itd. Zawsze jest coś, co można zrobić teraz, co posunie cię w kierunku osiągnięcia celu lub celów. Jeżeli masz wystarczająco mocne „dlaczego”, pragniesz tego i wierzysz, że to możliwe - przypadki powinny zacząć się układać w stronę twoich dominujących myśli.

Ostatnie zdanie dla niektórych brzmi może nieco mistycznie, ale bardzo wiele faktów wskazuje na to, że nasze myśli wpływają na zdarzenia, które wokół nas się dzieją i że możemy wpływać na tzw. zbiegi okoliczności, które mogą nam pomóc lub przeszkodzić w osiągnięciu celów. Im więcej masz więc pozytywnych przekonań i myśli w kierunku osiągnięcia celów, tym częściej mogą ci się zdarzać prowadzące do celu „zbiegi okoliczności”. Sugeruję więc, abyś każdego dnia pamiętał, myślał, czuł, programował i czytał swoje cele.

Jeżeli nasycisz swoje myśli wiarą, programowaniem, oczekiwaniem i wdzięcznością - zaczniesz doświadczać całkiem nowej jakości życia i tego ci serdecznie życzę.

Przegląd podstawowych technik w systemie samokontroli umysły Silvy.

(tylko dla absolwentów kursu podstawowego Metody Silvy)

• Zwierciadło umysłu.

• Kontrola bólu głowy.

• Kontrola zasypiania.

• Kontrola budzenia.

• Kontrola senności.

• Kontrola snów.

• Technika trzech palców.

• Technika szklanki wody.

• Specjalna techniak szklanki wody.

• Wzorzec „SWISH”.

• Kontrola nawyków.

• Techika „środka sceny”.

ZWIERCIADŁO UMYSŁU

Technika ta jest przeznaczona do rozwiązywania problemów i do osiągania wyznaczonych celów.

Wprowadź się w poziom Alfa, stosując metodę liczenia od 3 do 1. W momencie osiągnięcia poziomu Alfa stwórz i wyobraź sobie na twoim Ekranie Wyobraźni pełnej długości zwierciadło. To zwierciadło będzie od tej pory nazywane Zwierciadłem Umysłu.

Zwierciadło Umysłu można w wyobraźni powiększać tak, aby w jego ramach można było zmieścić rzecz, lub rzeczy, jedną osobę lub kilka osób, małą lub dużą scenę.

Kolor ramy Zwierciadła Umysłu może być w wyobraźni zmieniany z niebieskiego na biały. Niebieska rama będzie oznaczała problem lub aktualną sytuację, która może być zmieniona na inną, bardziej pożądaną. Biała rama będzie oznaczała rozwiązanie problemu lub cel, który chcesz osiągnąć.

Aby rozwiązać problem lub aby osiągnąć wyznaczony cel przy użyciu Zwierciadła Umysłu wyobraź sobie na Ekranie Wyobraźni Zwierciadło Umysłu w niebieskiej ramie. W celu dokładnego przestudiowania problemu w niebiesko obramowanym Zwierciadle Umysłu stwórz wyobrażenie rzeczy, osoby lub sceny, które ten problem stanowią.

Po dokładnym przestudiowaniu problemu wymaż wytworzony obraz, przesuń zwierciadło w lewo, zmień kolor jego obramowania na biały, po czym stwórz wyobrażenie rozwiązania problemu w biało obramowanym zwierciadle.

Od tego momentu, kiedykolwiek będziesz myśleć na temat tej sprawy (już nie problemu), w białej ramie wyobraź sobie wytworzony poprzednio obraz jej rozwiązania.

KONTROLA BÓLU GŁOWY

Kontrola Bólu Głowy, technika typu formuła, która może być stosowana w celu pozbycia się bólu głowy. Przy zwyczajnym bólu głowy - zastosować jeden raz, przy migrenie - zastosować trzy razy, w odstępach pięciominutowych.

Zwyczajny ból głowy.

Przy zwyczajnym bólu głowy, należy wprowadzić się w poziom 1 stosując metodę liczenia od 3 do 1. W momencie osiągnięcia poziomu 1 powiedz do siebie w myśli: „Mam ból głowy, czuję ból głowy; nie chcę mieć bólu głowy, nie chcę czuć bólu głowy”.

Następnie powiedz do siebie w myśli: „Policzę teraz od 1 do 5 i w momencie gdy osiągnę 5 otworzę oczy, będę rześki, przebudzony(na), z doskonałym samopoczuciem i w doskonałym zdrowiu. W tym momencie nie będę miał(a) bólu głowy. Nie będę czuł(a) bólu głowy.”

Powoli zacznij liczyć od 1 do 2, potem do 3 i na 3 powtórz sobie w myśli, że „Gdy osiągnę 5 otworzę oczy, będę rześki, przebudzony(na), z doskonałym samopoczuciem i w doskonałym zdrowiu. W tym momencie nie będę miał(a) dolegliwości w głowie. Nie będę czuł(a) dolegliwości w głowie.”

Zwróć uwagę, że przy 3 wprowadziliśmy zmianę z bólu na dolegliwość. Ból pozostawiliśmy za sobą. Następnie licz powoli dalej do 4 i do 5. Po doliczeniu do 5 mając otwarte oczy powiedz do siebie w myśli „Jestem rześki, przebudzony(na) z doskonałym samopoczuciem i w doskonałym zdrowiu. Nie mam żadnej dolegliwości w głowie. Nie czuję żadnej dolegliwości w głowie”.

Migrena

W przypadku migreny wprowadź się w poziom 1 stosując metodę liczenia od 3 do 1. Po osiągnięciu poziomu 1 zastosuj tę samą procedurę, jak w przypadku zwyczajnego bólu głowy, ale powtarzając ją 3 razy, w odstępach co 5 minut.

Zauważysz, że po pierwszym zastosowaniu ustąpi pewna część dolegliwości. Poczekaj 5 minut i znowu powtórz ćwiczenie. Drugie użycie spowoduje ustąpienie większej ilości bólu. Poczekaj jeszcze 5 minut i zastosuj formułę po raz trzeci. Po trzecim użyciu ustąpi cała dolegliwość.

Od tego momentu, przy każdym następnym pojawieniu się objawów, jednorazowe zastosowanie formuły uwolni cię od problemu migreny. Przy konsekwentnym usuwaniu problemu za pomocą tej metody, objawy zaczną się pojawiać znacznie rzadziej, aż w końcu organizm zapomni, jaka była ich przyczyna, całkowicie eliminując w ten sposób problem migreny, bez używania proszków.

Pamiętaj o konieczności konsultacji z lekarzem.

KONTROLA ZASYPIANIA

Kontrola Zasypiania, technika typu formuła, której celem jest nabycie umiejętności osiągania w dowolnym miejscu i czasie stanu normalnego, naturalnego, fizjologicznego snu bez używania proszków.

Jeżeli będziesz potrzebował(a) Kontroli Zasypiania, przyjmij wygodną pozycję i wprowadzić się w poziom 1 za pomocą metody liczenia od 3 do 1. W momencie, gdy osiągniecie poziom 1, użyj technikę Kontroli Zasypiania typu formuła w następujący sposób:

Wyobraź sobie tablicę szkolną. Wyobraź sobie, że w jednej ręce trzymasz kredę a w drugiej szmatkę do ścierania tej tablicy. W wyobraźni narysuj na tablicy duże koło. Następnie w środku tego koła narysuj duże X. Teraz zacznij wymazywać narysowane X, zaczynając od środka i posuwając się w kierunku krawędzi koła, uważając jednak, aby nie naruszyć tych krawędzi.

W momencie gdy X zostanie wymazane ze środka koła, na prawo i na zewnątrz koła napisz słowo „Głębiej”. Za każdym razem, gdy piszesz słowo „Głębiej” będziesz osiągał(a) głębszy, zdrowszy poziom umysłu prowadzący do normalnego, naturalnego, zdrowego snu.

Następnie w środku koła napisz liczbę 100, po czym zacznij wymazywać liczbę 100 uważając, aby nie naruszyć w najmniejszym stopniu krawędzi koła. W momencie, gdy numer 100 zostanie wymazany, na prawo i na zewnątrz koła, napisz słowo „Głębiej”. Za każdym razem, gdy piszesz słowo „Głębiej” będziesz osiągał(a) głębszy, zdrowszy poziom umysłu prowadzący do normalnego, naturalnego, zdrowego snu.

Następnie napisz dużymi cyframi liczbę 99 wewnątrz koła. Wymaż ją w ten sam sposób. Napisz słowo „Głębiej”. Za każdym razem, gdy piszesz słowo „Głębiej” będziesz osiągał(a) głębszy, zdrowszy poziom umysłu prowadzący do normalnego, naturalnego, zdrowego snu.

Kontynuuj pisanie numerów 98, 97, 96, 95, 94, 93 i tak dalej do momentu, kiedy zapadniesz w sen.

Kiedykolwiek zaśniesz przy użyciu techniki Kontroli Zasypiania, obudzisz się o zwykłej lub wyznaczonej przez ciebie porze i będziesz całkowicie przebudzony(a) z doskonałym samopoczuciem i w doskonałym zdrowiu, oraz osiągniesz zawsze i w dowolnym miejscu normalny, naturalny, zdrowy, fizjologiczny sen, bez użycia proszków.

Jeśli ktoś cię zawoła, lub w przypadku niebezpieczeństwa, otworzysz natychmiast oczy i będziesz rześki, przebudzony(a) z doskonałym samopoczuciem i w doskonałym zdrowiu.

KONTROLA BUDZENIA

Kontrola Budzenia, technika typu formuła, którą możecie używać w celu budzenia się bez użycia budzika. Stosowanie tej techniki pomaga w rozwinięciu SAMOKONTROLI UMYSŁU. W celu użycia Kontroli Budzenia, proszę ćwiczyć budzenie się bez użycia budzika.

Tuż przed położeniem się spać wprowadź się w poziom 1 za pomocą metody liczenia od 3 do 1.

Po osiągnięciu poziomu 1 wyobraź sobie tarczę zegarka. W wyobraźni przesuń wskazówki zegarka tak, aby wskazywały czas planowanego przebudzenia, po czym powiedz do siebie w myśli: „O tej godzinie chcę się obudzić, o tej godzinie się obudzę”.

Pozostań w poziomie 1 oraz zaśnij z poziomu 1. Obudzisz się o oznaczonym czasie i będziesz rześki, przebudzony(a), z doskonałym samopoczuciem i w doskonałym zdrowiu.

KONTROLA SENNOŚCI

Ta technika służy do nauki pozostawania dłużej w stanie przebudzenia. Stosuje się ją gdy odczuwamy zmęczenie i senność i gdy nie chcemy czuć zmęczenia i spać, szczególnie podczas jazdy samochodem. Sugerujemy stosowanie zdrowego rozsądku przy jej użyciu pamiętając, że celem jej nie jest zastąpienie normalnego snu.

Jeżeli prowadzisz samochód należy przede wszystkim zjechać na pobocze, zatrzymać silnik i wprowadzić się w poziom 1 za pomocą metody liczenia od 3 do 1. Po osiągnięciu poziomu 1, należy powiedzieć do siebie w myśli: „Jestem zmęczony(na) i senny(na); nie chcę być zmęczony(na) i senny(na); chcę być całkowicie przebudzony(na), mieć doskonałe samopoczucie i być w doskonałym zdrowiu.”

Następnie powiedz do siebie w myśli: „Teraz policzę od 1 do 5. Gdy doliczę do 5, otworzę oczy, będę rześki, przebudzony(na), z doskonałym samopoczuciem i w doskonałym zdrowiu. Nie będę zmęczony(na) i senny(na); będę rześki i przebudzony(na)”.

W myśli powoli policz: 1, 2, 3; gdy osiągniesz 3, powiedz do siebie w myśli: „Gdy dojdę do 5 otworzę oczy, będę rześki, przebudzony(na), z doskonałym samopoczuciem i w doskonałym zdrowiu”. Następnie powoli policz w myśli do 4, potem do 5; na 5 i z otwartymi oczyma powiedz do siebie w myśli: „Jestem rześki, przebudzony(na), czuję się doskonale i w doskonałym zdrowiu, czuję się lepiej niż poprzednio”.

KONTROLA SNÓW

Kontrola Snów, technika typu formuła, którą możesz stosować w celu zapamiętywania snów. Stosowanie tej techniki pomaga w rozwinięciu SAMOKONTROLI UMYSŁU. Jest to technika używana wieczorem, przed położeniem się spać.

Kontrola Snów - etap 1.

W celu zapamiętania snu wprowadź się na poziom 1 za pomocą metody liczenia od 3 do 1. Po osiągnięciu poziomu 1 powiedz sobie w myśli: „Chcę zapamiętać sen i zapamiętam sen”. Następnie zaśnij z poziomu 1. (W tym momencie połóż się, jeżeli technika programowana była w pozycji siedzącej).

W nocy lub nad ranem obudzisz się pamiętając wyraźnie swój sen. Miej przygotowany ołówek i kartkę papieru i zapisz treść tego snu.

W momencie, gdy stwierdzisz, że etap 1 Kontroli Snów daje zadawalające wyniki, przejdź do etapu 2 Kontroli Snów.

Kontrola Snów - etap 2.

W celu zapamiętania snów wprowadź się na poziom 1 za pomocą metody liczenia od 3 do 1. Po osiągnięciu poziomu 1 powiedz sobie w myśli: „Chcę pamiętać moje sny i będę pamiętać moje sny”. Następnie zaśnij z poziomu 1. W nocy oraz nad ranem kilkakrotnie obudzisz się, pamiętając wyraźnie swoje sny. Miej przygotowany ołówek i kartkę papieru i zapisz treść tych snów.

W momencie, gdy stwierdzisz, że etap 2 Kontroli Snów daje zadawalające wyniki przejdź do etapu 3 Kontroli Snów.

Kontrola Snów - etap 3.

Spowodowanie snu, który możesz zapamiętać, zrozumieć i użyć do rozwiązania problemów. Wprowadź się na poziom 1 za pomocą metody liczenia od 3 do 1. Po osiągnięciu poziomu 1 powiedz do siebie w myśli:

„Chcę, aby przyśnił mi się sen zawierający informacje potrzebne do rozwiązania problemu, który mam na myśli”. Opisz ten problem i dodaj: „Taki sen mi się przyśni, zapamiętam go i zrozumiem.” Następnie zaśnij z poziomu 1.

Możesz obudzić się w nocy mając wyraźny obraz takiego snu, lub możesz obudzić się nad ranem, pamiętając wyraźnie taki sen. Taki sen ci się przyśni, zapamiętasz go i zrozumiesz.

TECHNIKA TRZECH PALCÓW

Złączenie dwóch palców i kciuka u jednej lub u obydwu rąk powoduje, że twój umysł dostraja się do głębszych poziomów świadomości w celu lepszego programowania. W wyniku lepszego programowania informacji następuje lepsze jej odtwarzanie oraz poprawa pamięci.

W celu studiowania

Tuż przed rozpoczęciem czytania zadanego materiału wprowadź się w poziom 1 za pomocą metody liczenia od 3 do 1. Następnie powiedz do siebie w myśli, że policzysz od 1 do 3 i po osiągnięciu 3 otworzysz oczy i przeczytasz zadany materiał. Wymień przedmiot i tytuł lekcji. Dodaj: „Hałas nie będzie mi przeszkadzał, lecz pomoże mi w lepszej koncentracji. Osiągnę stan doskonałej koncentracji i doskonale zrozumiem tekst”. Następnie policz od 1 do 3, otwórz oczy i przeczytaj zadany materiał.

Radzimy siedzieć w wygodnej, wyprostowanej pozycji, podobnej do tej, którą miałeś osiągając poziom alfa. Podczas czytania można trzymać trzy palce złączone, ale nie jest to niezbędne.

Po przeczytaniu lekcji ponownie wprowadź się w poziom 1, za pomocą metody liczenia od 3 do 1, oraz powiedz do siebie w myśli „Stosując Technikę Trzech Palców w dowolnym momencie w przyszłości przypomnę sobie przeczytany przed chwilą materiał (wymień przedmiot i tytuł)”.

W celu wysłuchania i zapamiętania wykładu

Dla lepszego przyswojenia materiału z wykładu przed jego rozpoczęciem wprowadź się w poziom 1 za pomocą metody liczenia od 3 do 1, oraz powiedz do siebie w myśli, że za chwilę będziesz słuchać wykładu. Wymień tytuł tego wykładu, przedmiot oraz nazwisko wykładowcy.

Powiedz do siebie, że „hałas nie będzie mi przeszkadzał, lecz pomoże mi w osiągnięciu stanu lepszej koncentracji. Taki stan osiągnę i doskonale zrozumiem treść wykładu”. Następnie powiedz do siebie, że „stosując Technikę Trzech Palców, przypomnę sobie treść wykładu (wymień tytuł, przedmiot i nazwisko wykładowcy) w dowolnym momencie w przyszłości”. Następnie policz od 1 do 3 i wysłuchaj wykładu, mając oczy otwarte.

Należy siedzieć w wygodnej, wyprostowanej pozycji i trzymać złączone trzy palce w czasie słuchania wykładu. Po zakończeniu wykładu można wzmocnić to programowanie przez powtórzenie jeszcze raz w poziomie Alfa, że „Stosując Technikę Trzech Palców, przypomnę sobie treść wykładu (wymienić tytuł, przedmiot i nazwisko wykładowcy) w dowolnym momencie w przyszłości”.

Podczas zdawania egzaminu testowego

Stosując Technikę Trzech Palców podczas zdawania egzaminu lub kolokwium pisemnego należy zastosować następujące trzy etapy:

Najpierw przeczytaj pytania w zwykły sposób, nie zatrzymując się zbyt długo nad żadnym z nich. Jeżeli prawidłowa odpowiedź jest ci znana, należy ją zapisać, jeżeli nie, należy opuścić to pytanie i przejść do następnego.

Następnie, używając Technikę Trzech Palców powtórz etap pierwszy, pozostając jednak nieco dłużej przy pytaniach, na które nie znasz odpowiedzi. Jeżeli odpowiedź przyjdzie do głowy, należy ją zapisać, jeżeli nie, należy to pytanie opuścić i przejść do następnego.

Używając Technikę Trzech Palców ponownie przeczytaj pytania, na które nie znasz odpowiedzi i jeżeli odpowiedź w dalszym ciągu nie przychodzi ci do głowy zamknij oczy, zwrócić je nieco w górę i na Ekranie Wyobraźni wyobraź sobie twarz nauczyciela. W wyobraźni zapytaj go, jaka jest prawidłowa odpowiedź na to pytanie. Następnie odrzuć wszelkie myśli i po chwili i ponownie zacznij myśleć. Pierwsza odpowiedź, która przyjdzie ci do głowy jest odpowiedzią nauczyciela. Zapisz ją.

TECHNIKA SZKLANKI WODY

Tę technikę stosuje się w celu rozwiązywania problemów, gdy istnieje więcej niż jedno możliwe rozwiązanie lub do otrzymywania dodatkowych informacji pomocnych do ich rozwiązywania.

Wieczorem, tuż przed snem wybierz problem, który chcesz rozwiązać.

Weź szklankę i napełnij ją wodą. Zamknij oczy, zwróć je lekko do góry i pijąc mniej więcej połowę wody ze szklanki, powiedz do siebie w myśli: „To jest wszystko, co muszę zrobić, aby znaleźć rozwiązanie problemu, który mam na myśli”.

Następnie odstaw szklankę z pozostałą połową wody tak, aby ją można było wypić rano po przebudzeniu i połóż się spać.

Rano wypij pozostałą wodę ze szklanki, mówiąc do siebie w myśli „To jest wszystko, co muszę zrobić, aby znaleźć rozwiązanie problemu, który mam na myśli i tak się stanie”.

Podczas stosowania tej formuły, nie ma potrzeby używania metody liczenia od 3 do 1 w celu osiągnięcia poziomu 1. Poziom ten osiągniesz automatycznie w czasie picia wody ze szklanki, po zamknięciu oczu i zwróceniu ich lekko do góry.

Używając tę metodę programowania, możesz obudzić się w nocy lub nad ranem wyraźnie pamiętając sen, zawierający informacje, które pomogą ci w rozwiązaniu problemu, lub też w czasie dnia może ci się zdarzyć przypadek, przeczucie, lub przebłysk świadomości zawierający taką informacje.

SPECJALNA TECHNIKA SZKLANKI WODY

Przekazanie informacji dla twojej korzyści, programowanie techniki typu formuła „Specjalna” Technika Szklanki Wody.

Aby nauczyć się używania „Specjalnej” Techniki Szklanki Wody napełnij szklankę do połowy wodą i wlej do niej trzy krople soku z cytryny. Usiądź na krześle trzymając szklankę w palcach obydwu rąk tak, aby palce i kciuk lewej i prawej dłoni były oddalone od siebie o mniej więcej półtora centymetra. Wprowadź się w poziom 1 za pomocą metody liczenia od 3 do 1. Gdy osiągniesz poziom 1, trzymając cały czas szklane w dłoniach, wyobraź sobie następujące sceny:

Pierwsza scena

Wyobraź sobie problem, nad którym pracujesz (niebieska rama - rys. 1)

Druga scena

Wyobraź sobie, że napełniasz energią trzymaną w szklance wodę. Następnie wyobraź sobie, że wypijasz naenergetyzowaną wodę ze szklanki i że woda ta rozwiązuje twój problem (biała rama - rys. 2)

Trzecia scena

Mając oczy w dalszym ciągu zamknięte, wyobraź sobie jak będziesz wyglądał(a) i jak się będziesz czuł(a) po rozwiązaniu problemu; wyobraź sobie idealne rozwiązanie (biała rama - rys. 3). Potem wyjdź z poziomu 1 i wypij całą wodę ze szklanki.

Przy problemach związanych ze zdrowiem należy pracować pod opieką i kierunkiem lekarza.

Rys. 3	Rys. 2	Rys. 1
Rozwiązanie Wynik końcowy	„Wyobrażam sobie...” Energetyzujesz i potem pijesz wodę	Sytuacja obecna Problem (niebieska rama)

WZORZEC „SWISH” (zmiana niechcianego zachowania)

Pomyśl o zachowaniu, które chcesz zmienić: np. obgryzanie paznokci, gniewna reakcja na pytania dziecka, itp.

Zamknij oczy i wyobraź sobie duży, kolorowy obraz niepożądanego zachowania tuż przed sobą (na swoim Ekranie Wyobraźni). W prawym dolnym rogu wyobraź sobie mały, czarno-biały obraz zachowania pożądanego.

„Chwyć” ręką obraz pożądany i mówiąc głośno słowo „SŁYSZSZ!!!” lub „UUSZSZ!!” „rzuć” go sobie w twarz (robiąc przy tym fizyczny ruch) tak, aby obraz pożądany „rozbił” poprzedni obraz i stał się dominującym w twojej wyobraźni.

Otwórz oczy.

Ponownie zamknij oczy i wyobraź sobie duży, kolorowy obraz niepożądanego zachowania tuż przed sobą (na swoim Ekranie Wyobraźni). W prawym dolnym rogu wyobraź sobie mały, czarno-biały obraz zachowania pożądanego.

Powtórz punkt 2 i ponownie otwórz oczy.

Wykonaj to ćwiczenie (od punktu 1 do 3) około 15 - 20 razy, szybciej za każdym razem.

Obserwuj swoje reakcje. Jeżeli zauważysz, powrót do starego wzorca zachowania - powtórz ćwiczenie jeszcze raz.

KONTROLA NAWYKÓW

Kontrola Nawyków - Jedzenie

Jeżeli pragniesz zredukować wagę wprowadź się w poziom 1, za pomocą metody liczenia od 3 do 1 i zanalizuj swój problem nadwagi. W wyobraźni napisz duże, czerwone „NIE” nad każdą potrawą, która według ciebie powoduje ów problem.

Zaprogramuj, że głód pomiędzy posiłkami zniknie po zjedzeniu kawałka marchewki, selera, jabłka, lub innej tego typu potrawy, albo po wzięciu trzech głębokich oddechów.

Zaprogramuj, że pozostawiasz pewną ilość jedzenia na talerzu ponieważ nie musisz jeść wszystkiego, co zostało ci nałożone. Zaprogramuj unikanie jedzenia deseru. W niebieskiej ramie Zwierciadła Umysłu wyobraź sobie siebie w obecnym stanie. Następnie w białej ramie zwierciadła zaznacz w jednym jego rogu pożądaną wagę, a w drugim rozmiar garnituru lub sukienki, który pragniesz nosić. W środku zwierciadła zobacz siebie w idealnej wadze i idealnych rozmiarach. Od tej pory, w białej ramie Zwierciadła Umysłu zawsze umieszczaj swój idealny obraz.

Jeżeli chcesz przybrać na wadze, jedz tylko te potrawy, które w poziomie Alfa wydają ci się pomocne w osiągnięciu celu. Jedz powoli i delektuj się każdym kęsem. Przez koncentrację na procesie spożywanego jedzenia, możesz poprawić wasze poczucie smaku i zapachu.

Za każdym razem, gdy będziesz myśleć na temat swojej wagi używaj Zwierciadła Umysłu, wyobrażając sobie swój idealny wygląd.

Kontrola Nawyków - Palenie Papierosów

Kiedykolwiek pragniesz ograniczyć lub porzucić palenie papierosów, wprowadź się w poziom 1 za pomocą metody liczenia od 3 do 1 i po osiągnięciu poziomu 1 zanalizuj problem.

Zorientuj się, kiedy wypalasz pierwszego papierosa i następnie zaprogramuj wypalenie go o 1 godzinę później. Gdy ten cel zostanie osiągnięty, proszę zaprogramuj opóźnienie wypalenia pierwszego papierosa o następną godzinę. Programując na poziomie 1 kontynuuj dokonywanie tych zmian do momentu, aż będziesz wypalać tylko kilka papierosów dziennie. Wtedy całkowite porzucenie palenia będzie już sprawą bardzo prostą.

Możesz również zaprogramować palenie tylko 1 papierosa na godzinę, dokładnie o tej godzinie. Gdy ten cel zostanie osiągnięty, zaprogramuj palenie tylko o godzinach parzystych. Gdy i ten cel zostanie osiągnięty, całkowite porzucenie palenia będzie sprawą bardzo prostą.

W poziomie 1 możesz również zaprogramować całkowite porzucenie palenia 30 dni od daty pierwszego programowania.

Zaznacz w kalendarzu datę 30 dni od daty obecnej i w myśli powiedz sobie, że w tym dniu całkowicie porzucisz palenie i do końca życia nie będziesz już miał(a) ochoty na papierosy. Przez wzmacnianie tego programu codzienną wizualizacją w poziomie 1, cel ten zostanie osiągnięty i tak się stanie.

Rady, które mogą wam pomóc w programowaniu pozbycia się nałogu palenia papierosów:

Często zmieniaj gatunek palonych papierosów.

Ogranicz zaciąganie się papierosami.

Zaprogramuj, że 3 głębokie oddechy spowodują zniknięcie natychmiastowej potrzeby wypalenia papierosa.

Porzucić palenie: zrób to dla siebie i dla dobra tych, których kochasz.

TECHNIKA „ŚRODKA SCENY”

Technika ta jest wariantem „zwierciadła umysłu”, jest ona przeznaczona do rozwiązywania problemów, osiągania wyznaczonych celów lub pozbywania się czegoś czego nie akceptujemy.

Wprowadź się w poziom Alfa, stosując metodę liczenia od 3 do 1. W momencie osiągnięcia poziomu Alfa zwizualizuj siebie przed teatrem. Wejdź do teatru i zajmij miejsce pośrodku trzeciego rzędu.

Akt I.

Wyobraź sobie, że kurtyna jest opuszczona, a ty siedzisz wygodnie. Następnie zobacz jak kurtyna się podnosi, a ty przenieś siebie na scenę. Wprowadź tam także aktorów grających w tej sztuce. Wyobraź sobie całą scenografię; wprowadź odpowiednie rekwizyty. Teraz zagraj swój problem. Po odegraniu przedstawienia przenieś się z powrotem na miejsce i zwizualizuj opadanie kurtyny. Umieść wielkie czerwone NIE na opuszczonej kurtynie i powiedz sobie w myślach: Pozbywam się teraz wszystkich dawnych uczuć, które przywiodły mnie na tę scenę. Poczuj, jak uczucia te znikają, i zwróć uwagę na samopoczucie po uwolnieniu się od nich.

Podczas drugiego aktu będziesz programować wzór, który pomoże ci łatwiej osiągać sukcesy. Większość sukcesów została wcześniej zaprogramowana. Im więcej nad czymś pracujesz, tym łatwiej to osiągniesz. Twoim celem w drugim akcie jest usunięcie wszystkich ograniczeń, dzięki czemu wzniesiesz się ponad swe dotychczasowe możliwości, oraz - to najważniejsze - zaprojektowanie sukcesu. Dla ułatwienia sobie zadania posłużysz się swoim alter ego.

Zastanów się przez chwilkę: gdybyś mógł wybrać osobowość - prawdziwą lub fikcyjną - która miałaby cię reprezentować w sztuce o twoim życiu, to kogo byś wybrał? Ta osoba będzie twoim alter ego i zagra rozwiązanie twojego problemu w akcie II „środka sceny”. Określiłeś już pozytywny wynik swego programu; w trakcie tego aktu pozostaniesz w swoim miejscu na środku trzeciego rzędu, podczas gdy twoje alter ego zagra na scenie. Jesteś zarówno reżyserem, jak i autorem i w każdej chwili możesz w myślach zmienić bieg akcji.

Akt II.

Kurtyna podnosi się. Twoje alter ego gra ciebie. Zaczynasz akcję. Zwizualizuj sobie jak twoje alter ego odnosi sukcesy w tym, co zaprogramowałeś. Jeśli na przykład zaprogramowałeś nową pracę, to zobacz swoje alter ego w nowej pracy, jak siedzi za twoim biurkiem lub wykonuje twoje obowiązki w scenerii wymarzonego przez ciebie miejsca pracy. Każ aktorom grać wszystko, co będzie się działo po tym, jak osiągniesz cel. Teraz wprowadź końcowy termin: usłysz wypowiadane głośno słowa: To wszystko stanie się (tu wstaw datę). Po ustaleniu daty opuść kurtynę. Umieść na niej słowo LEPIEJ i pomyśl: Chcę, żeby tak właśnie było.

Teraz, kiedy już powstał projekt, jedyną rzeczą, jaka ci pozostała, jest zrealizować go, a do tego służy akt III „środka sceny”. Podczas tego aktu zagrasz wszystko dokładnie tak samo jak wcześniej twoje alter ego. Wzór już istnieje. Wprowadzisz tę samą datę. Ale tym razem sam przeniesiesz się na scenę i sam zagrasz pozytywne zakończenie swojego programu.

Akt III.

Kurtyna podnosi się. Przenosisz się na scenę i grasz rozwiązanie swojego problemu w taki sam sposób, w jaki uczyniło to twoje alter ego w akcie II. Wprowadź tę samą datę realizacji. Po odegraniu pozytywnego zakończenia, z sobą w roli głównej, przenieś się z powrotem na swoje miejsce w środku trzeciego rzędu. Kurtyna opada, a ty piszesz na niej: CORAZ LEPIEJ i stwierdzasz w myślach: Tak właśnie ma być.

Proponujemy, aby dla każdego z wybranych celów powtórzyć ją trzykrotnie: raz dziennie przez trzy dni z rzędu. Pierwszego dnia zagraj wszystkie trzy akty; drugiego - tylko akt II i III; trzeciego zaś - jedynie III. Akt I wizualizuj tylko raz odnośnie każdego problemu. Musisz skoncentrować się przede wszystkim na zakończeniu.

5

---