Przyczyny rozwoju logistyki:

Stale zwiększające się wymagania w zakresie obsługi klientów oraz rosnące koszty kapitału, przemieszczenia i składowania stały się zasadniczymi przyczynami wyodrębnienia pojęcia logistyki w życiu gospodarczym;

W punkcie wyjścia logistyka była utożsamiana z fizyczną dystrybucją towarów i zajmowała się optymalizacją procesów transportu i magazynowania.

W późniejszym czasie rozszerzyła zakres swych zainteresowań, zajmując się zapasami, lokalizacją produkcji i magazynowania, przepływem informacji.

Wśród przyczyn wzrostu popularności logistyki w ciągu minionych 50 lat wymienia się:

∙ wyczerpanie się możliwości obniżki kosztów produkcji

∙ wzrost zróżnicowania towarów

∙ rosnące koszty transportu

∙ globalizacja procesów transportowych

∙ wzrost kosztów obsługi zapasów

∙ rozwój technik komputerowych, który umożliwił stworzenie nowoczesnych technik komputerowych optymalizujących

W ostatnich latach logistykę zaczęto traktować jako strategiczną szansę firmy.

Główne obszary działań logistycznych w przedsiębiorstwie.

Standaryzacja produktów i usług:

-określenie życzeń i potrzeb klienta

-projekt produktu i usługi

-prognoza sprzedaży

-zarządzanie jakością

-tworzenie Logistycznego Systemu Informacji

Zarządzanie zapasami:

- wybór lokalizacji baz magazynowych

- liczba i wielkość magazynów

- liczba pozycji asortymentów

- poziom zapasów bezpiecznych

Działalność transportowa:

- wybór gałęzi trasy

- wybór technologii przewozu

- rozkład jazdy

- wyposażenie

- koszty transportu

Proces zamówień:

- wybór liczby dostawców

- otwarcie i przyjęcie zamówień

- określenie form zamówień

- przygotowanie zamówień

- realizacja zamówień

Główne rodzaje usług logistycznych.

Usługa logistyczna: zorganizowanie przez firmę zewnętrzną transportowanie i magazynowanie produktów logistycznych wraz z pełną obsługą formalno-prawną.

Magazynowanie i obsługa zapasów:

- składowanie towarów

- obsługa rampy magazynu

- lokalizacja baz magazynowych

- tworzenie jednostek ładunków

- pakowanie

- planowanie wielkości powierzchni magazynowych

- obsługa magazynów

Transportowanie i obsługa ładunku:

- przewóz ładunków

- transport intermodalny

- transport multimodalny

- transport bimodalny

- obsługa punktów przeładunkowych

- obsługa transportu bliskiego

Badanie rynku i tworzenie marketingowego systemu informacji:

- badanie rynku, udział w zysku

- tworzenie MIS (marketingowy system informacji)

- prognoza popytu

- raport sprzedaży

- planowanie wielkości sprzedaży

- public relations

- promocja

- reklama

Finansowanie transakcji i obsługa bankowa ubezpieczenia:

- umowy leasingowe

- umowy kredytowe

- audyt

- controlling

- księgowość

- factoring

- ubezpieczenie ładunków

- ubezpieczenie przewoźnika i operatora

Fazy życia produktu i jego główne cechy w tych fazach.

Cykl życia wyrobu- według tej tezy sektor przechodzi przez pewną liczbę faz lub etapów:

1.Koncepcja-idea

2.Wprowadzenie

3.Rozwój-produkcja

4.Dojrzałość-zaspokojenie potrzeb rynku produktem

5.Schyłek-wycofanie się z produkcji.

W miarę przechodzenia sektora przez ten cykl życia zmienia się istota konkurencji.

Co to jest produkt „gwiazda” , „dojna krowa”. Fazy życia, potrzeby i korzyści.

Gwiazda- jednostki o dużym względnym udziale w szybko rosnących rynkach, zazwyczaj będą potrzebować dużych nakładów na rozwój, lecz przyniosą duże zyski. Ich wpływy i nakłady będą się niemal równoważyły.

Dojna krowa- jednostki o wysokim względnym udziale w powoli rosnących rynkach powinny przynosić spore wpływy finansowe, które można wykorzystywać do finansowania innych, rozwijających się jednostek.

Pieski- jednostki o niskim względnym udziale w powoli rosnących rynkach często będą potrzebować niewielkich nakładów finansowych. Będą bezproduktywnie pochłaniać pieniądze ze względu na słabą pozycję konkurencyjną.

Znaki zapytania(?)- jednostki o małym względnym udziale w szybko rosnących rynkach potrzebują dużych nakładów na sfinansowanie rozwoju. Ich wpływy będą niskie ze względu na słabą pozycję konkurencyjną.

Logistyczne problemy typu „trade off”(coś za coś) przedsiębiorstwa.

Zależność typu „trade off” to zależności substytucyjne, odnoszą się one do relacji między:

-dwoma lub większą liczbą produktów

-dwoma lub większą liczbą cech jakościowych, opisujących poziom obsługi klientów firmy

-poziomem tych cech, a kosztami niezbędnymi dla jego osiągnięcia.

Przykłady konfliktu kosztów: (może spowodować)

∙ obniżenie kosztów-wzrost kosztów

∙ transport-zapasy magazynowe

∙ opakowanie-uszkodzenia w transporcie

∙ obsługa zamówień-transport

∙ zakup-zapasy magazynowe

∙ obsługa klienta-magazyny zewnętrzne

∙ gospodarka magazynowa-produkcja

Podstawowe strategie rozwoju firmy według PORTERA.

1.Rodzaj strategii: Wiodąca pozycja pod względem kosztów całkowitych.

Potrzebne zazwyczaj umiejętności i zasoby:

Ciągłe nakłady inwestycyjne i dostęp do kapitałów.

Umiejętności projektowania technologii.

Ścisły nadzór nad siłą roboczą.

Technologizacja konstrukcji wyrobu.

Potrzeby organizacyjne:

Ścisła kontrola kosztów.

Częstsze i szczegółowe sprawozdania kontrolne.

Ustrukturalizowana organizacja i zakresy odpowiedzialności.

Zachęty oparte na ścisłym wykonaniu planów ilościowych.

2.Rodzaj strategii: Zróżnicowanie.

Potrzebne zazwyczaj umiejętności i zasoby:

Duże umiejętności marketingowe.

Projektowanie wyrobów.

Uzdolnienia twórcze.

Duże możliwości prowadzenia badań podstawowych.

Wysoka reputacja lub wiodąca pozycja korporacji w dziedzinie techniki.

Długa tradycja w danym sektorze albo szczególna kombinacja umiejętności ludzi przyciągniętych z innych firm.

Potrzeby organizacyjne:

Ścisła koordynacja funkcji badawczo - rozwojowych, opracowania wyników i marketingowych.

Subiektywne oceny i zachęty zamiast pomiarów ilościowych.

Atrakcyjne warunki przyciągające wysoko wykwalifikowanych pracowników.

3.Rodzaj strategii: Koncentracja.

Potrzebne zazwyczaj umiejętności i zasoby:

Kombinacja w/w zasad postępowania nakierowania na określony segment strategiczny.

Potrzeby organizacyjne:

Kombinacja w/w zasad postępowania nakierowania na określony segment strategiczny.

Dlaczego i kiedy utrzymywane są zapasy?

Cele utrzymywania zapasów:

- utrzymanie założonego poziomu obsługi klienta

- osiągnięcie korzyści skali w produkcji (długie serie)

- osiągnięcie korzyści związanych z dużymi partiami w transporcie i zaopatrzeniu

- ochrona przed zmianami cen i kursów walutowych

- ochrona przed gwałtownymi wahaniami podaży i popytu

- ochrona przed skutkami innych-trudnych do prognozowania zdarzeń.

Zapasy w różnych ogniwach łańcucha logistycznego występują w postaci surowców, półproduktów, wyrobów gotowych.

Pozwalają one na:

• doskonalenie obsługi klienta

- oferowanie coraz korzystniejszych warunków finansowych i kredytowych

- dostarczenie towarów w określonym czasie oraz wysokiej jakości świadczonych usług transportowych

- unowocześnianie techniki fakturowania

- wprowadzanie i rozszerzanie możliwości sprzedaży wysyłkowej

- szybkie reagowanie na propozycje lub uwagi klienta

- doskonalenie prezentacji sprzedawanych towarów

- pomoc w instalowaniu produktów, serwisie, zaopatrzeniu w części zamienne

• wzrost korzyści skali produkcji

• zabezpieczenie przed zmianami cen

• zabezpieczenie przed niepewnością dostaw

Rodzaje zapasów w przedsiębiorstwie.

∙ zapas cykliczny (zużycie równomierne, stały okres składania zamówienia)

∙ zapas w drodze (w chwili , gdy zapas znajduje się w drodze pomiędzy producentem i odbiorcą)

∙ zapas bezpieczeństwa

Problemy decyzyjne w odniesieniu do zapasów.

Do najważniejszych problemów decyzyjnych podejmowanych w przedsiębiorstwie w zakresie zarządzania zapasami należą:

1.Wybór pozycji, których zapasy powinny być utrzymywane

2.Określenie wielkości zamawianych partii

3.Określenie czasu składania zamówień

4.Określenie systemu kontroli zapasów.

Wpływają one przede wszystkim na poziom obsługi klienta ale również na koszty zaopatrzenia, wymagania względem powierzchni składowej i koszty transportu.

I tak np. jeżeli zmniejsza się poziom zapasów mogą się także zmniejszyć koszty utrzymania składów.

Struktura kosztów zapasów.

W ujęciu logistycznym koszty zapasów dzieli się na następujące grupy:

• koszty tworzenia zapasów: powstają w poszczególnych sferach działalności przedsiębiorstwa (koszty zapasów materiałowych, zapasów w produkcji i zapasów w dystrybucji); koszty tworzenia zapasów to przede wszystkim koszty procesów informacyjnych, są kosztami zmiennymi ponieważ kształtują się wprost proporcjonalnie do wielkości zakupu

• koszt utrzymania zapasów: obejmują następujące elementy składowe -koszty kapitałowe(koszty niewykorzystanych możliwości, wyrażają straty jakie ponosi przedsiębiorstwo w wyniku zamrożenia kapitału) -koszty magazynowania(koszty związane z ruchem zapasów, ich utrzymaniem w magazynie) -koszty obsługi zapasów(obejmują wydatki związane z ubezpieczeniem oraz podatki od wartości utrzymywania zapasów) -koszty ryzyka(powstają w wyniku spadku wartości zapasów z przyczyn pozostających poza kontrolą przedsiębiorstwa, starzenie się produktu, powstawanie ubytków

• koszty dostaw: koszty związane z koniecznością pozyskiwania przez przedsiębiorstwo produktów w celu uzupełnienia zapasów

• koszt wyczerpania zapasów: koszty zakłóceń w rytmie pracy, utrata reputacji firmy, utrata korzyści jakie poniesie przedsiębiorstwo w skutek braku zapasów w odpowiedniej ilości, miejscu i czasie, brak zapasów może spowodować powstanie innych kosztów

Klasyfikacja zapasów ABC i XYZ:

Analiza ABC pozwala na ustalenie wśród setek zapasów tych, które wymagają szczególnej troski z uwagi na ich koszty utrzymania. Analiza ta pozwala na określenie grupy zapasów, które powinny być zarządzane w inny sposób.

Analiza XYZ: poszczególne rodzaje materiałów- na podstawie regularności zapotrzebowania na nie- są dzielone na trzy grupy w zależności od regularności zapotrzebowania i dokładności sporządzonych prognoz zapotrzebowania. Wówczas: • do grupy X zalicza się materiały o regularnym zapotrzebowaniu i wysokiej dokładności prognoz • do grupy Z materiały o nieregularnym zapotrzebowaniu i niskiej dokładności prognoz • do grupy Y materiały o średnim poziomie.

Analizę ABC i XYZ łączy się i tworzy się 9 kategorii różniących się celowością i możliwością minimalizacji.

Ekonomiczna wartość zamówienia (formuła Wilsona)

Wprowadzenie formuły Wilsona jest oparte na następujących założeniach:

∙ wielkość popytu jest stała

∙ Czas dostawy towarów jest stały i znany

∙ Nie są dozwolone przypadki wyczerpania się zapasów

∙ Towary są zamawiane w partiach, zaś cała partia jest umieszczana w składzie w tym samym czasie

∙ Przyjmuje się specyficzną strukturę kosztów:

Koszt jednostki towaru jest stały i nie można otrzymać rabatu za zakup jego większej ilości. Koszty utrzymywania zapasów zależą liniowo od średniego poziomu zapasów.

Koszt zamówienia jest stały dla każdej zamawianej partii, niezależnie od jej wielkości

∙Zamawianym towarem jest pojedynczy produkt. Nie ma tu żadnej współzależności z innymi produktami.

Przy wyborze wielkości zamawianej partii mamy do czynienia ze współzależnością między częstotliwością składania zamówienia, a wielkością zapasów.

Małe partie będą prowadziły do częstszego składania zamówień, lecz również mniejszego średniego poziomu zapasów.

Jeśli zamawiane będą większe partie, zmniejszy się częstotliwość składania zamówień przy jednoczesnym zwiększeniu się wielkości otrzymywanych zapasów.

Ta współzależność między częstotliwością składania zamówień, a poziomem zapasów przyjmuje postać:

Roczne koszty składania zamówień = S ∙ D/Q

Roczne koszty utrzymywania zamówień = iCQ/2

TC = SD/Q + iCQ/2

TC jest minimalne dla: Q = √2SD/iC

Gdzie:

D- wielkość popytu w jednostkach/rok

S- koszt złożenia zamówienia w jednostkach/rok

C- koszt jednostki towaru i- stopa określająca koszty utrzymywania zapasów

Q- wielkość zamawianej partii towaru

TC- globalne koszty składania zamówień oraz kosztów utrzymywania zapasów

Główne uproszczenia formuły Wilsona.

- Zakłada się stałość popytu, podczas, gdy w wielu rzeczywistych sytuacjach popyt ulega znacznym wahaniom. Formuła powinna zatem uwzględniać zmienność popytu.

- Zakłada się stałość kosztu jednostkowego, ale w praktyce w przypadku zakupu większej partii towaru oferowane są rabaty ilościowe. Fakt ten wymaga modyfikacji podstawowego modułu EWZ.

- Zakłada się jednoczesne przybycie całej zamówionej partii, podczas, gdy w rzeczywistości często jest on dostarczany sukcesywnie w miarę produkcji. Element ten może zostać uwzględniony w zmodyfikowanych formułach EWZ.

- Zakłada się występowanie pojedynczego produktu ale wielokrotnie zamawia się różne produkty u tego samego producenta, które są wysyłane w tym samym czasie. Fakt ten można także uwzględnić w modyfikacjach formuły EWZ.

- Przyjmuje się za względnie koszty przestawienia produkcji, podczas gdy w rzeczywistości mogą one często być obniżane.

Strategia zaopatrzenia.

Może ona polegać na konfrontacyjnym podejściu do dostawy i na prowadzeniu nim walki konkurencyjnej lub na zachowaniach kooperacyjnych.

Możliwe jest przy tym stosowanie różnego rodzaju podejścia do różnych dostawców. Konkurencyjna lub kooperacyjna strategia zaopatrzenia wynika przede wszystkim z generalnej strategii konkurencyjnej.
Konfrontacyjna strategia zaopatrzenia akceptuje rolę dostawcy jako podwykonawcy. Kupujący lub dający zlecenie w całości projektuje wyrób i metody jego wytwarzania, a wykonawca realizuje zlecenie bez zgłoszenia żadnych propozycji.

Kooperacyjna strategia opiera się coraz częściej na współdziałaniu operacyjnym.

Co to jest siła finansowa?

Dostawcy mogą wykorzystywać siłę przetargową nabywców w określonym sektorze grożąc podniesieniem cen lub obniżeniem jakości sprzedawanych towarów czy usług.

Dysponujący siłą finansową nabywcy mogą zatem zdusić rentowność sektora, niezdolnego do odzyskania podwyżek kosztów przez podniesienie własnych cen.

Grupa dostawców dysponuje siłą jeśli:

- Jest zdominowana przez kilka przedsiębiorstw i jest bardziej skoncentrowana niż sektor któremu sprzedaje. Dostawcy sprzedają bardziej rozproszonym nabywcom zazwyczaj będą mogli wywierać znaczny wpływ na ceny, jakość i warunki dostawy.

- Nie musi współzawodniczyć z innymi wyrobami substytucyjnymi oferowanymi sektorowi.

- Sektor nie jest znaczącym klientem dla grupy dostawców. Gdy dostawcy sprzedają swoje wyroby różnym sektorom, z których jeden nie zapewnia znacznej części sprzedaży to dostawcy są znacznie bardziej skłonni wykorzystywać swoją siłę.

Jeśli dany sektor jest ważnym klientem to losy dostawców będą z nim ściśle związane, będą zatem dążyć do jego ochrony przez ustalenie rozsądnych cen i przez udzielanie pomocy w takich dziedzinach jak prace badawczo

- rozwojowe czy dążenie do uzyskania poparcia politycznego.

- Wybór dostawcy jest ważnym nakładem w działalności nabywcy.

- Wyroby grupy dostawców są zróżnicowane albo powodują koszt zmiany. Zróżnicowanie wyrobów albo koszty zmian uniemożliwiają nabywcom przeciwstawianie jednego dostawcy.

Warunki wyznaczające potencjał dostawców nie tylko mogą podlegać zmianom, ale często nie poddają się również kontroli firmy.

Podstawowe funkcje logistyczne składów.

1. Utrzymywanie zapasów - magazyny zapewniają ochronę zapasów oraz świadczą na ich rzecz szereg dodatkowych usług, np. śledzenie ich stanu.

2.Konsolidacja ładunków - gdy grupy produktów pochodzą z wielu źródeł to przedsiębiorstwo może dokonać oszczędności wysyłając produkty do składu, konsolidując je, a następnie wysyłając jako dużą przesyłkę do odbiorcy.

3.Dekonsolidacja ładunków .

4.Konfekcjonowanie.

System magazynowania - skoordynowana działalność w czasie i przestrzeni, polegająca na gromadzeniu zapasów, ich składowaniu wraz z czynnościami manipulacyjnymi, pielęgnującymi oraz kontrolą.

Budowle magazynowe - konstrukcje inżynierskie przeznaczone do magazynowania zapasów, uwzględniające w maksymalnym stopniu podatność magazynową zapasów.

Różnorodność budowli magazynowych wynika z następujących przesłanek:

-rodzaj towarów i ich podatność magazynowa

-czas magazynowania zapasów

-rotacja zapasów w magazynie

-stopnia przygotowania do zmechanizowanych manipulacji

-mechanizacji i automatyzacji procesów magazynowych.

Budowla magazynowa posiada:

-parametry konstrukcyjne

-parametry użytkowe

PODZIAŁBUDOWLI MAGAZYNOWYCH:

Pod względem stanu skupienia:

-zbiorniki

-silosy -magazyny uniwersalne.

Pod względem rozwiązań techniczno - uniwersalnych:

-magazyny otwarte (do przechowywania produktów odpornych na czynniki atmosferyczne)np.węgiel

-magazyny półotwarte (posiadają dach, jedną dwie lub trzy ściany, służą do składowania materiałów odpornych na zmiany temperatury lecz wrażliwe na bezpośrednie oddziaływania czynników atmosferycznych)
-magazyny zamknięte
-magazyny specjalne
∙nie zmechanizowane

∙zmechanizowane

∙zautomatyzowane

∙przemysłowe

∙handlowe

∙transportowe

∙usługowe

∙zasobowe

Główne kryteria podejmowania decyzji o lokalizacji składów i/lub zakładów produkcyjnych.

1.Formy własności: podjęcie decyzji o użyciu składów prywatnych lub publicznych; innymi słowy czy przedsiębiorstwo powinno zbudować lub nabyć własny skład czy też wynająć powierzchnię składową w składzie publicznym.

Rozwiązanie tkwi w rozpatrzeniu wpływu określonej decyzji na globalne koszty logistyczne.

2.Określenie wielkości i liczby składów w systemie logistycznym przedsiębiorstwa.

Obie decyzje są od siebie uzależnione.

Z reguły ze wzrostem liczby składów w systemie logistycznym maleje ich średnia wielkość. Wielkość składów można określić w jednostkach powierzchni lub pojemności.

Do czynników kształtujących wielkość składów można zaliczyć:

-poziom obsługi klienta

-wielkość obsługiwanego rynku

-wielkość produkcji

-system transportu

-liczbę sprzedawanych na rynku produktów.

Liczba składów: musimy przeanalizować współzależność kosztów na które ma wpływ decyzja.

3.Rozplanowanie i konstrukcja składów:

Dobre podjęcie decyzji może:

- Zwiększyć wydajność

- Poprawić przepływ produktów

- Obniżyć koszty

- Poprawić poziom obsługi klienta

- Zapewnić lepsze warunki pracy personelowi.

Koncepcja i elementy obsługi rynku, poziom a koszty.

Obsługa:

-Wszystkie działania niezbędne do przyjmowania, przygotowywania, realizacji i finansowej obsługi zamówień klientów oraz energiczne zwolnienie działań nieprawidłowych jeżeli takie wystąpiły.

-Punktualność i pewność dostaw materiałów do klientów zgodnie z oczekiwaniami.

-Kompleksowe działania angażujące wszystkie dziedziny przedsiębiorstwa, które współdziałają aby realizować dostawy oraz fakturowanie produktów w sposób który satysfakcjonuje klienta i przyczynia się do postępu w osiąganiu celów danego przedsiębiorstwa.

-Całość przyjmowania zamówień, całość procesów porozumiewania się z klientami, wszystkie załadunki, przewozy, całe fakturowanie oraz pełna kontrola produktów i realizacja reklamacji.

-Punktualne dostawy produktów dokładnie według życzeń klientów, uważne zbadanie reakcji i dostawa faktury.

Elementy:

-Całkowity cykli obsługi zamówienia

-Dostawa w określonym czasie i jej zgodność co do życzeń zamawiającego

-Nowoczesne metody fakturowania

-Dostępność zapasów

-Procedura obsługi świadczeń gwarancyjnych, skarg o zażaleń .

Formy obsługi klienta.

-korzystne warunki finansowe i kredytowe

-zaopatrywanie dostaw w odpowiednim czasie

-unowocześnienie techniki fakturowania

-podstawienie ludzi mogących szybko reagować na sygnały klientów

-rozszerzenie sprzedaży wysyłkowej
-utrzymywanie zadowalających zapasów części zamiennych

Standardy obsługi klienta.

Opracowując standardy obsługi klientów organizacja powinna zidentyfikować typy usług wymaganych przez klientów, koszty dostarczania alternatywnych usług i metody pomiaru poziomu serwisu.

Podstawą tych informacji są analizy zachowań klientów w podziale na sektory rynku, wielkość klientów oraz linie produktów.

Standardy odnoszą się do:

-czasu -niezawodności

-strat -uszkodzeń muszą one mieć charakter ilościowy i przyjmować wartości minimalne, ustala się je indywidualnie hurtownik-95% prawidłowo realizowanych zamówień producent- czas cyklu dostaw nie dłuższy niż 5 dni detalista- akceptacja zwrotu w ciągu 30 dni

Skąd wywodzą się wykonawcy obsługi logistycznej.

Wywodzą się z firm, które utworzyły sobie własne biura logistyczne.

Pracownicy by ciągle nie robić tych samych rzeczy (by się rozwijać) zaczęli pod szyldem pracodawcy świadczyć usługi innym przedsiębiorstwom.

Z czasem wydzieliły się z przedsiębiorstw i utworzyły samodzielne, indywidualne firmy świadczące usługi logistyczne na sprzedaż.

Logistyka własna czy nie?

Zalety:

-przewaga konkurencyjna

-rynek logistyczny jest bardziej atrakcyjny niż transportowy

-wyższa koncentracja podaży

Wady:

-kurczenie się rynku przewozowego

-przebranżowienie się

Transport własny czy nie?

Wady i zalety.

Transport własny może uzupełniać bądź zastępować transport publiczny.

Transport własny może obejmować środki każdej gałęzi transportu, choć zasadniczo ogranicza się najczęściej do własnego taboru samochodowego.

Użycie własnego transportu może być uzasadnione pięcioma przyczynami:

-porównawczą analizą kosztów przemawiającą za wykorzystywaniem własnego taboru

-zapotrzebowaniem na specjalne formy przewozu nie oferowane przez przewoźników publicznych

-specyficzną potrzebą menedżerskiej kontroli planowania przewozów lub jakości usług niedostępną na rynku przewozów publicznych

-chęcią sprostania innym specyficznym wymogom dotyczącym usług przewozowych

-użyciem pojazdów dostawczych do celów sprzedaży lub promocji.

Za posiadaniem własnego transportu mogą przemawiać też takie względy, jak wykorzystanie pojazdów do reklamy lub powiązanie funkcji kierowcy z funkcją akwizytora.

Analiza progu rentowności dla transportu własnego.

Gdzie:

a - koszty stałe dla usług przewozowych,

b- koszty stałe dla własnych usług przewozowych,

c- suma kosztów stałych i zmiennych dla obcych usług przewozowych,

d- suma kosztów stałych i zmiennych dla własnych usług przewozowych .

Analiza kosztów wykorzystania własnego transportu

P = Di∙A∙Td∙F∙Vt∙B∙q∙E

gdzie:

P- wykonana w roku praca przewozowa w tonokilometrach

Di- dni inwentarzowe (liczba dni w roku, w których pojazd był w posiadaniu firmy)

A- wskaźnik wykorzystania taboru, stosunek dni pracy do dni inwentarzowych; zależy od stanu technicznego pojazdu i pracy stacji obsługi

Td- średni dobowy czas pracy, iloraz czasu pracy w godzinach i dni pracy

F- wskaźnik wykorzystania dnia pracy, stosunek jazdy w godzinach do czasu pracy ogółem; zależy przede wszystkim od czasu załadunku i wyładunku

Vt- szybkość techniczna, iloraz przebiegu taboru ogółem i czasu jazdy w godzinach; zależy od czynników niezależnych od przedsiębiorstwa i od kierowcy

B- wskaźnik wykorzystania przebiegu, określa wykorzystanie pojazdów

q- średnia ładowność pojazdów

E- dynamiczny wskaźnik wykorzystania ładowności, stosunek wykonanej pracy przewozowej do pracy przewozowej możliwej do wykonania w przypadku, gdyby ładowność była całkowicie wykorzystana.

Transport a decyzje lokalizacyjne.

Decyzje dotyczące lokalizacji zakładów produkcyjnych lub składów należą do najważniejszych w działaniach logistyków.

Wpływ lokalizacji na koszty przedsiębiorstw wzrósł znacznie w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych w wyniku wzrostu cen paliw, konkurencji międzynarodowej, inflacji itp. Strategiczne decyzje lokalizacyjne mogą poprawić poziom obsługi klienta poprzez zlokalizowanie zakładów produkcyjnych i składów w pobliżu rynków zbytu przedsiębiorstwa.

Właściwa lokalizacja może obniżyć koszty transportu wynikające z przemieszczania produktów z zakładu do składu, między zakładami czy ze składu do klienta, umożliwiające wykorzystanie niższych stawek przewozowych dla większych partii ładunku.

Klasyczne teorie lokalizacyjne uważają koszty transportowe za podstawowy czynnik lokalizacji. Teorie zalecają wybór takiego wariantu lokalizacji, który minimalizuje globalne koszty transportu, a w konsekwencji maksymalizuje zyski przedsiębiorstwa.

Technika sieciowa- pomaga przedsiębiorstwom działającym na wielu rynkach zaopatrzenia i zbytu w znalezieniu miejsca lokalizacji charakteryzującego się najniższymi kosztami.

Umożliwia podjęcie próby określenia stałej lokalizacji obiektu tzn. znalezienia punktu charakteryzującego się najniższymi kosztami dostaw zarówno surowców jak i wyrobów gotowych w ramach sieci geograficznej.

Technika ta pozwala określić charakteryzujące się niskimi kosztami „centrum ciążenia” dla dostaw surowców i wyrobów gotowych.

Pakiet usług logistycznych.

Kompleksowe podziały mogą obejmować usługi wchodzące w skład czterech grup:

Usługi podstawowe związane z przemieszczaniem, magazynowaniem:

-przewozy łącznie z przewozami specjalnymi

-składowanie krótko i długoterminowe

-pakowanie

-obsługa opakowań zwrotnych

-utylizacja odpadów

-konsolidacja i konfekcjonowanie dostaw

-realizacja zamówień JUST-IN-TIME

-pełna obsługa zaopatrzenia

-samodzielne prowadzenie dystrybucji na całym rynku lub jego segmencie

Usługi dodatkowe:

-realizowanie zamówień klientów

-inwentaryzacja zapasów

-kontrola towarów

-obsługa posprzedażna

-promocje

-badanie popytu i prognozowanie sprzedaży

Usługi finansowe:

-sprawy ubezpieczeniowe

-finansowanie transakcji

-realizacja płatności

-sprzedaż komisowa

-ewidencja finansowa

Usługi informatyczne:

-dostarczanie informacji dotyczących rynków zaopatrzenia i zbytu oraz przebiegu procesów logistycznych firmy w sposób odpowiadający potrzebom zarządzania strategicznego i operacyjnego.

Udział kosztów logistycznych w kosztach produktu a jej znaczenie w obsłudze klienta.(Współzależność między kosztem a poziomem obsługi klienta).

Wysoki poziom obsługi klienta wiąże się z reguły z wysokimi kosztami jego zapewnienia.

Górny limit poziomu obsługi klienta, który może zaoferować przedsiębiorstwo, jest limitowany uzasadnieniem poniesienia kosztów dla jego osiągnięcia.

Wyższy poziom obsługi wymaga takich pociągnięć jak zwiększenia poziomu zapasów w celu skrócenia czasu dostaw i zmniejszenia liczby zagubionych i uszkodzonych przesyłek, często większej liczby składów oraz podwojenia lub potrojenia kontroli zamówień celem zapewnienia ich prawidłowej realizacji.

-Warunkiem uzyskania konkurencyjnej pozycji na rynku, a w efekcie widocznego zwiększenia sprzedaży i zysków, jest zaoferowanie poziomu obsługi wyższego niż konkurencja

-Uzyskiwanie wyższego poziomu obsługi klienta wymaga dużych nakładów, które jednak są do pewnego momentu rekompensowane przez ponadprzeciętny przyrost sprzedaży

-Przedsiębiorstwa kierujące się w swej działalności kryterium maksymalizacji zysku powinny podejmować działania na rzecz poprawy obsługi do poziomu który gwarantuje największą różnicę między dodatkową sprzedażą a dodatkowymi kosztami jej osiągnięcia

-Podwyższanie poziomu obsługi klienta przez przedsiębiorstwa maksymalizujące sprzedaż jest uzasadnione do poziomu wyznaczonego punktem przecięcia się krzywych przyrostu sprzedaży i kosztów uzyskania określonego poziomu obsługi warunkującego tę sprzedaż.

Co oznacza termin „globalne koszty logistyczne”, jakie są ich główne składowe.

Globalne koszty logistyczne przedsiębiorstwa stanowią od 10% do 40% wartości sprzedawanych towarów i są grupą kosztów, w której istnieją największe rezerwy działań oszczędnościowych.

Koncepcja globalnych kosztów logistycznych opiera się na założeniu, że wszystkie działania przedsiębiorstwa mające znaczenie w fizycznym przepływie i składowaniu surowców i materiałów do produkcji oraz wyrobów gotowych powinny być traktowane jako całość, a nie indywidualnie.

W koncepcji globalnych kosztów logistycznych powinny być uwzględnione koszty cząstkowe: koszty transportu, koszty utrzymania zapasów, koszty utrzymania powierzchni składowej, koszty zaopatrzenia, koszty realizacji zamówienia.

Kluczem do efektywnego zastosowania koncepcji kosztów globalnych jest jednoczesne rozpatrywanie wszystkich pozycji kosztowych w trakcie podejmowania decyzji logistycznych.

Koszty logistyczne - suma kosztów magazynowania, transportu, procesu zamówień.

Koszty logistyczne należy obliczać stosując kryteria zgodne z:

a) Miejscem ich powstawania:

1.Pozyskiwanie materiałów jako ogół operacji związanych z dostarczaniem materiałów do własnych magazynów

2.Magazynowanie materiałów

3.Transport wewnątrzzakładowy

4.Magazynowanie wyrobów gotowych

5.Przekazywanie wyrobów gotowych, przygotowanie do sprzedaży, dostarczenie do odbiorcy, pakowanie, załadowywanie środków transportu, przewozu transportem własnym lub obcym

b)Pozycjami analitycznymi w układzie rodzajowym:

1.Płace i narzuty, delegacje

2.Materiały, energia, paliwo

3.Przedmioty nietrwałe

4.Amortyzacja

5.Remonty i konserwacja

6.Usługi transportowe własne i obce

7.Koszty finansowania odsetek kredytów i zapasów

8.Koszty ubytków i strat

9.Koszty ubezpieczeń

c)Nośnikami kosztów

Koszty składowania- związane z ruchem produktów do i z magazynu oraz utrzymaniem zapasów w magazynie.

Koszty ryzyka- spadek wartości zapasów z przyczyn pozostających poza kontrolą firmy.

Koszty dostaw- koszty zamówień, które powstają w wyniku składowania i realizacji zamówień na dodatkowy zapas u dostawcy zewnętrznego, a także koszty zmiany profilu produkcji.

Koszty utraconej sprzedaży- niezrealizowany zysk.

3

---