TEST A
TEST EGZAMINACYJNY Z PRZEDMIOTU PRACOWNIA ŻYWIENIA I DIETETYKI
Badania spożycia żywności określane jako suma spożycia różnych produktów spożywczych przez wszystkie grupy żywionych: gospodarstwa domowe, żywienie zbiorowe, instytucje itp... to badanie na poziomie:
indywidualnym
krajowym
zbiorowym
handlowe
Badanie spożycia żywności prowadzone na określonej próbie reprezentatywnej dla całego społeczeństwa, populacji to:
badanie indywidualne
badanie krajowe
badanie zbiorowe
badanie handlowe
Do wywiadowczych technik badawczych stosowanych w badaniach spożycia żywności należą:
ankietowanie, wywiad 24 -godzinny, historia żywienia, częstotliwość spożycia
ankietowanie, bilans żywności, historia żywienia, częstotliwość spożycia
ankietowanie, wywiad 24 -godzinny, bilans żywności, rachunkowość
historia żywienia, częstotliwość spożycia, bilans żywności, rachunkowość
Badanie polegające na 3-krotnie powtórzonym wywiadzie 24-godzinnego spożycia to:
ankietowanie
wywiad 24-godzinny
historia żywienia
częstotliwość spożycia
Pytanie „jak często spożywa pan/pani ryby” zostanie zadane stosując badanie spożycia żywności metodą:
wywiadu 24-godzinnego
historii żywienia
częstotliwości spożycia
w każdej
Zachowanie żywieniowe należy do kategorii zachowań:
codziennych i oczekiwanych
okazjonalnych
zdrowotnych i konsumpcyjnych
konsumpcyjnych
Nasze wybory żywieniowe czyli co, kiedy i dlaczego jemy to inaczej:
obyczaje żywieniowe
zachowania żywieniowe
nawyki żywieniowe
preferencje żywieniowe
Wg WHO opieka zdrowotna w ujęciu systemowym decyduje o zdrowiu w:
10%
20%
30%
50%
Wg WHO czynnikiem który w największym stopniu ma wpływ na nasze zdrowie jest:
opieka zdrowotna
czynniki genetyczne
czynniki środowiskowe
styl życia
Charakterystyczne i powtarzające się zachowania realizowane pod wpływem potrzeby dostarczania składników odżywczych oraz zapewnienia społecznych i emocjonalnych celów to:
obyczaj żywieniowy
zachowanie żywieniowe
nawyk żywieniowy
preferencja żywieniowa
Powstrzymywanie się w piątki od spożycia potraw mięsnych jest przykładem:
preferencji żywieniowych
nawyków żywieniowych
zwyczajów żywieniowych
obyczajów żywieniowych
Zachowania żywieniowe, które podlegają kontroli społecznej; niedostosowanie się do nich wywołuje sankcje ze strony otoczenia społecznego należą do kategorii:
preferencji
nawyków
zwyczajów
obyczajów
Preferencje żywieniowe charakteryzowane są jako stopień lubienia lub nielubienia w odnosi się do:
grup produktów spożywczych
składników pokarmowych
potraw
nazw rynkowych żywności
W ocenie preferencji można stosować skale hedoniczne:
5-cio stopniowe
7-io stopniowe
9-cio stopniowe
wszystkie odpowiedzi są prawidłowe
Pytanie zadane w teście: ile posiłków należy spożywać w ciągu dnia jest pytaniem z zakresu:
wiedzy żywieniowej
nawyków żywieniowych
preferencji
zwyczajów żywieniowych
Punktowa ocena jadłospisu wg Starzyńskiej służy do oceny jadłospisów:
jednodniowych
dekadowych
sezonowych
wszystkie odpowiedzi są prawidłowe
Punktowa ocena jadłospisu wg Bielińskiej służy do oceny jadłospisów:
jednodniowych
dekadowych
sezonowych
wszystkie odpowiedzi są błędne
Z punktu widzenia racjonalnego żywienia optymalna liczba posiłków w ciągu doby wynosi:
2-3 posiłki
3-4 posiłki
4-5 posiłków
liczba posiłków w ciągu doby nie ma znaczenia
Oceniając jadłospis metodą Bielińskiej przyznajemy punkt, gdy warzywa i owoce są w:
żadnym posiłku
1-2 posiłkach
2-3 posiłkach
3-4 posiłkach
Prawidłowy % rozkład racji pokarmowej na 3 posiłki przedstawia się następująco:
śniadanie 25-30%, obiad 35-40%, kolacja 25-30%
śniadanie 30-35%, obiad 35-40%, kolacja 25-30%
śniadanie 25-30%, obiad 30-35%, kolacja 25-30%
śniadanie 30-40%, obiad 35-40%, kolacja 25-30%
W jakim przypadku konieczne jest wprowadzanie posiłków dodatkowych w postaci II śniadań lub podwieczorków?
gdy podaż energii przekracza 3000 kcal/dobę
gdy przerwy pomiędzy posiłkami nie są jednakowe
gdy przerwa miedzy posiłkami przekracza dla dzieci 5h, a dla dorosłych 4h
gdy przerwa miedzy posiłkami przekracza dla dzieci 3h, a dla dorosłych 5h
Prawidłowy rozkład racji pokarmowej na posiłki potrzebny jest dla zachowania
równowagi w poszczególnych posiłkach miedzy składnikami budulcowymi, regulującymi i energetycznymi
równowagi w spożyciu składników energetycznych w posiłkach podstawowych
równowagi kwasowo-zasadowej organizmu
równowagi w ilości spożytego pokarmu
Produkty typowo alkalizujące to:
mleko, jaja, tłuszcze, warzywa, owoce
warzywa, owoce, mleko
warzywa, owoce, tłuszcze, mleko
mleko, przetwory mleczne, mięso, jaja
Prawidłowy zestaw obiadowy to:
Zupa kalafiorowa z makaronem, potrawka z kurczaka, makaron, fasolka szparagowa, kompot
Zupa kalafiorowa z makaronem, potrawka z kurczaka, ziemniaki puree, surówka z kapusty białej
Zupa kalafiorowa z makaronem, potrawka z kurczaka, kasza gryczana, buraczki, kompot
Zupa kalafiorowa z makaronem, potrawka z kurczaka, frytki, surówka z białej kapusty, kompot
Norma żywienia określa:
ilość produktów spożywczych potrzebnych do zestawienia racji pokarmowej
ilość produktów spożywczych i składników pokarmowych potrzebnych do wyżywienia populacji
ilość energii wyrażona w przeliczeniu na jedną osobę i jeden dzień
ilość energii i składników odżywczych wyrażona w przeliczeniu na jedna osobę na jeden dzień
Norma wyżywienia określa:
ilość produktów spożywczych potrzebnych do zestawienia racji pokarmowej
ilość produktów spożywczych i składników pokarmowych potrzebnych do wyżywienia populacji
ilość energii wyrażona w przeliczeniu na jedną osobę i jeden dzień
ilość energii i składników odżywczych wyrażona w przeliczeniu na jedna osobę na jeden dzień
Normy na energie z 2008 roku zostały opracowane na poziomie:
średniego zapotrzebowania grupy
zalecanego spożycia
wystarczającego spożycia
wszystkie odpowiedzi są prawidłowe
Poziom norm opracowanych w 2008r., który pokrywa zapotrzebowanie ok. 50% zdrowych, prawidłowo odżywionych osób wchodzących w skład grupy to:
MIN
EAR
RDA
AI
Poziom norm opracowanych w 2008r., który pokrywa zapotrzebowanie ok. 97,5% zdrowych, prawidłowo odżywionych osób wchodzących w skład grupy to:
MIN
EAR
RDA
AI
Norma uznana przez IŻŻ na podstawie badań eksperymentalnych lub obserwacji przeciętnego spożycia żywności przez osoby zdrowe i prawidłowo odżywione to:
MIN
EAR
RDA
AI
Nowe normy żywienia uwzględniają następujący podział grup ludności:
2 grupy niemowląt, 6 grupy dziecięce, 5 grup mężczyzn, 9 grup kobiet
2 grupy niemowląt, 3 grupy dziecięce, 5 grup mężczyzn, 5 grup kobiet
2 grupy niemowląt, 6 grupy dziecięce, 3 grup mężczyzn, 5 grup kobiet
2 grupy niemowląt, 3 grupy dziecięce, 3 grup mężczyzn, 3 grup kobiet
Normy energetyczne na mniej niż trzech poziomach aktywności zostały opracowane dla następujących grup ludności:
dzieci do lat 9, kobiet ciężarnych
dzieci do lat 9, kobiet ciężarnych i karmiących
dzieci do lat 6, kobiet ciężarnych i karmiących
tylko dla niemowląt
Dla osób powyżej 66 roku życia normy energetyczne zostały opracowane na:
3 poziomach aktywności
4 poziomach aktywności
5 poziomach aktywności
6 poziomach aktywności
Do oceny spożycia składników pokarmowych w grupie nie mają zastosowania normy:
RDA
EAR
AI
MIN
Poziom ekonomiczny B wykorzystywany przy opracowywaniu racji pokarmowej oznacza:
wyżywienie docelowe
wyżywienie warunkowo dostateczne
wyżywienie pełnowartościowe o średnim koszcie
wyżywienie dostateczne o umiarkowanym koszcie
Grupa V produktów (w podziale na XII grup) to:
mleko
masło i śmietana
inne tłuszcze
masło
Grupa VIII produktów (w podziale na XII grup) to:
warzywa i owoce obfitujące w witaminę C
ziemniaki
warzywa obfitujące w karoten
inne warzywa i owoce
Przeliczając 150g pieczywa na produkt bazowy uzyskamy wynik:
95,5g mąki
105g mąki
52,5g maki
97,5g mąki
Wymiana w racji pokarmowej masła na śmietanę jest wymianą:
poza grupą i wymaga przeliczeń
w obrębie grupy i wymaga przeliczeń
w obrębie grupy i nie wymaga przeliczeń
wszystkie odpowiedzi są błędne
Zachowując wartość odżywczą pożywienia 100g mleka można zastąpić:
10g sera podpuszczkowego; 15g sera twarogowego; 100g kefiru
10g sera podpuszczkowego; 10g sera twarogowego; 100g kefiru
15g sera podpuszczkowego; 10g sera twarogowego; 50g kefiru
15g sera podpuszczkowego; 10g sera twarogowego; 100g kefiru
Zachowując wartość odżywcza pożywienia 10g masła można zastąpić:
45g śmietany 30%; 70g śmietany 18%; 28g śmietany 12%
48g śmietany 30%; 70g śmietany 18%; 25g śmietany 12%
28g śmietany 30%; 70g śmietany 18%; 45g śmietany 12%
28g śmietany 30%; 45g śmietany 18%; 70g śmietany 12%
W celu urozmaicenia jadłospisów produkty z grupy IV można wymieniać na produkty z grupy:
I, II, III, XI
I, II, V, XI
II, III
II, XI
Przykładem prawidłowego nazewnictwa diet są:
bogatobiałkowa, niskobiałkowa, cukrzycowa, lekkostrawna
lekkostrawna, niskotłuszczowa, bogatobiałkowa, wrzodowa, wątrobowa
bogatobiałkowa, niskobiałkowa, łatwo strawna, ubogoenergetyczna
wrzodowa, nerkowa, wątrobowa, lekkostrawna
Dieta łatwo strawna może mieć zastosowanie w następujących przypadkach:
żywienie ludzi starszych, choroby przebiegające z gorączką, stany zapalne żołądka i jelit
żywienie ludzi starszych, choroby przebiegające z gorączką, miażdżyca, choroba wrzodowa
u rekonwalescentów, ludzi starszych, miażdżyca, choroby przebiegające z gorączką
u rekonwalescentów, ludzi starszych, miażdżyca, choroby przebiegające z gorączką, kamica żółciowa
W diecie łatwo strawnej można podać następujące potrawy:
pieczywo razowe z masłem, jajo sadzone, surówka z kapusty pekińskiej, jabłko pieczone
fasolka po bretońsku, uszka, surówka z marchwi i jabłka
pierogi ruskie, zrazy duszone, frytki, surówka z pomidora i cebuli
pierogi leniwe, jajo na miękko, ziemniaki puree, surówka z marchwi i jabłka
Produkty przeciwwskazane w diecie łatwo strawnej:
kasza gryczana, gruszki, śliwki, orzechy, sery żółte, kaczka
kasza jęczmienna, papryka, ogórki, makaron, soja, soczewica,
orzechy, mak, pomidory, cebula, ogórki, makaron, sery żółte
sery topione, śliwki, gruszki, jabłka, kaczki, gęsi, wieprzowina
Wymienniki dietetyczne stosuje się w celu:
ułatwienia pracy dietetyka w planowaniu jadłospisów
ułatwienia pacjentowi planowania swojego menu
zbilansowania diety bez konieczności obliczania wartości odżywczej jadłospisu
wszystkie odpowiedzi są prawidłowe
W metodzie wymienników dietetycznych wg Tatonia wszystkie produkty spożywcze podzielono na grupy wymienników (dokładność obliczeń wynosi 10-15%):
owocowe, warzywne, tłuszczowe, białkowe, zbożowe, mleczne
owocowe, warzywne, tłuszczowe, mięsno-nabiałowe, mleczne, mączne
białkowe, tłuszczowe, węglowodanowe
niskokaloryczne, wysokokaloryczne
Jeden wymiennik węglowodanowy (1 WW) to taka ilość produktu wyrażona w gramach, która zawiera:
100g węglowodanów ogółem
10g węglowodanów ogółem
10g węglowodanów przyswajalnych
15g węglowodanów przyswajalnych
Jeden wymiennik białkowy (WB) - jest to taka ilość pożywienia, w której znajduje się:
100g białka ogółem
10g białka ogółem
100g białka zwierzęcego
10g białka zwierzęcego
Badanie stanu odżywienia polega na:
przeprowadzeniu badań oceniających stan zdrowia wynikający z stosowania diety leczniczej i farmakoterapii
przeprowadzeniu badań oceniających stan zdrowia wynikający ze zwyczajowo spożywanej diety, wchłaniania i wykorzystania składników pokarmowych
przeprowadzeniu badań antropometrycznych
porównaniu spożycia z normami żywienia
Zakres badań oceniających stan odżywienia zależy od:
celu badania, nakładów finansowych, grupy ryzyka, liczebności grupy
celu badania, liczebności grupy badanej, możliwości finansowych i umiejętności badaczy
celu badania, liczebności i rodzaju grupy badanej, sytuacji żywieniowej i zagrożeń zdrowotnych
zakres jest zawsze taki sam niezależnie od czynników
Badanie stanu odżywienia ma na celu:
identyfikacja (tylko) otyłości
identyfikacja (tylko) niedożywienia energetycznego
identyfikacja otyłości lub niedożywienia
identyfikacja choroby, otyłości, niedożywienia
W roku 2000 podjęto pierwsze badania stanu odżywienia chorych w szpitalach. Zakres tych badań obejmował:
badanie przy przyjęciu i przy wypisie ze szpitala
badanie przy przyjęciu do szpitala
badanie przy wypisie ze szpitala
badanie po przeprowadzeniu badań podstawowych
W badaniach stanu odżywienia obowiązuje zasada hierarchiczności która uwzględnia następującą kolejność badań:
wywiad żywieniowy i badanie ogólnolekarskie; badania biochemiczne; badania antropometryczne; badania immunologiczne
wywiad żywieniowy i badanie ogólnolekarskie; badania biochemiczne i immunologiczne; badania antropometryczne
badania antropometryczne; wywiad żywieniowy i badanie ogólnolekarskie; badania biochemiczne
wywiad żywieniowy i badanie ogólnolekarskie; badania antropometryczne; badania biochemiczne i immunologiczne
Do medycznych badań oceny stanu odżywienia zaliczamy:
oględziny ogólnolekarskie, statystyka zdrowotna, badania antropometryczne
oględziny ogólnolekarskie, badania antropometryczne, testy laboratoryjne krwi i moczu
testy laboratoryjne krwi, moczu, mleka kobiecego
testy kliniczne i funkcjonalne
Do biochemicznych badań oceny stanu odżywienia zaliczamy:
oględziny ogólnolekarskie, statystyka zdrowotna, badania antropometryczne
oględziny ogólnolekarskie, badania antropometryczne, testy laboratoryjne krwi i moczu
testy laboratoryjne krwi, moczu, mleka kobiecego
testy kliniczne i funkcjonalne
Badania skriningowe w medycynie prowadzi się wśród osób:
posiadających objawy chorobowe
osób nie posiadających objawów chorobowych, których dany test mógłby wykryć
badania skriningowe prowadzone są losowo
nie ma wytycznych do badań skriningowych
Badania przesiewowe stanu odżywienia najczęściej opierają się na pytaniach:
utrata masy ciała, zmiany w przyjmowaniu pożywienia, BMI, ciężkość i czas trwania choroby
utrata masy ciała, zmiany w przyjmowaniu pożywienia, BMI, morfologia krwi
BMI, grubość fałdu skórnego, morfologia krwi, ciężkość i czas trwania choroby
zmiany w przyjmowaniu pożywienia, BMI, morfologia krwi, ciężkość i czas trwania choroby
Wywiad będący elementem oceny stanu odżywiania polega na zbieraniu informacji o:
historii żywienia
sytuacji społecznej
historii choroby
wszystkie odpowiedzi są prawdziwe
Wywiad żywieniowy wykorzystany do oceny historii żywienia musi zawierać pytania:
jak w wywiadzie 24-godzinnym
częstości spożycia poszczególnych produktów spożywczych
określające aspekty ilościowe i jakościowe diety oraz zmiany w diecie
określające aspekty ilościowe diety
Badania ogólnolekarskie polegające na szczegółowych oględzinach zewnętrznych powierzchni części ciała pozwala na wykrycie:
nadwagi lub otyłości
klinicznych objawów niedoborów żywieniowych
skutków niedożywienia
przyczyn niedożywienia lub otyłości
Metoda badania składu ciała wykorzystująca różnicę oporu elektrycznego tkanek to:
hydrodensytometria
bioimpedencja elektryczna
absorpcjometria rentgenowska
tomografia komputerowa
Różnica między masą ciała w powietrzu i masa pod wodą, skorygowana dla gęstości wody w temperaturze istniejącej podczas badania, jest objętością ciała określoną metodą:
hydrodensytometrii
bioimpedencji elektrycznej
absorpcjometrii rentgenowskiej
tomografii komputerowej
Analizując wyniki BMI za granicę niedożywienia można uznać (wg ESPEN i innych autorów):
BMI < 18,5
BMI < 17
BMI 18,5-22
BMI 18,5-20
Otyłość umiarkowaną z konsekwencjami zdrowotnymi diagnozujemy wg WHO gdy wyniki BMI wynosi:
> 30
> 40
30-40
25-30
Za wynik prawidłowy wskaźnika WHR uznajemy:
dla kobiet < 0,95; dla mężczyzn < 0,80
dla kobiet < 0,80; dla mężczyzn < 0,95
dla kobiet > 0,80; dla mężczyzn >1,0
dla kobiet > 1,0; dla mężczyzn > 0,80
Wynik WHR interpretowany jako typ otyłości androidalny to:
dla kobiet < 0,95; dla mężczyzn < 0,80
dla kobiet > 0,80; dla mężczyzn > 0,80
dla kobiet > 0,80; dla mężczyzn >1,0
dla kobiet >1,0; dla mężczyzn > 0,80
Obwód ramienia mierzony w połowie odległości między wyrostkiem kruczym a łokciowym, po lewej stronie ciała dla osób dorosłych dobrze odżywionych wynosi:
kobiety 16-23 cm; mężczyźni 18-25 cm
kobiety 18-25 cm; mężczyźni 16-23 cm
kobiety < 23 cm; mężczyźni < 25 cm
kobiety > 23 cm; mężczyźni > 25 cm
Grubość fałdu skórno-tłuszczowego nad mięśniem trójgłowym ramienia u osób dorosłych świadcząca o otyłości wynosi:
kobiety > 18 mm; mężczyźni > 25 mm
kobiety > 25 mm; mężczyźni >18 mm
kobiety 10-16,5 mm; mężczyźni 7,5-12,5 mm
kobiety 7,5-12,5 mm; mężczyźni 10-16,5 mm
Wskaźnik obwodu mięśni ramienia
wyliczany jest z wyników pomiaru obwodu ramienia i grubości fałdu skórno-tłuszczowego nad mięśniem trójgłowym ramienia
= obwód ramienia - 3,14 x grubość fałdu skórno-tłuszczowego nad mięśniem trójgłowym ramienia
służy do oceny stanu odżywienia białkowego
wszystkie odpowiedzi są prawidłowe
Badania biochemiczne krwi można pogrupować w tzw. profile oznaczeń. Profil kostny obejmuje:
sód, potas, mocznik, kreatynina
cholesterol, triglicerydy
białko całkowite, albumina, wapń, fosfor, fosfataza alkaliczna
białko całkowite, albumina, sód, potas, kreatynina, mocznik
Za poziomy nieprawidłowe cholesterolu całkowitego we krwi i LDL uznajemy:
cholesterol całkowity > 250 mg/dl; LDL > 155 mg/dl
cholesterol całkowity > 155 mg/dl; LDL > 250 mg/dl
cholesterol całkowity > 250 mg/dl; LDL < 155 mg/dl
cholesterol całkowity > 250 mg/dl; LDL > 250 mg/dl
Wśród wielu testów obrazujących stan immunologiczny ustroju najszersze zastosowanie mają:
całkowita liczba limfocytów we krwi obwodowej, stężenie prealbumin
całkowita liczba limfocytów we krwi obwodowej, testy skórne opóźnionej wrażliwości
stężenie białka całkowitego, prealbumin, transferryny
testy skórne opóźnionej wrażliwości, stężenie białka całkowitego, prealbumin, transferryny
Za prawidłową wartość całkowitej liczby limfocytów we krwi obwodowe (CLL) uznajemy:
< 1500 w mm3
> 1500 w mm3
1200-1500 w mm3
< 800 w mm3
Objawy niedożywienia typu marasmus:
utrata masy ciała, wygląd starczy, stłuszczenie wątroby, obrzęki, hipoalbuminemia
utrata masy ciała, twarz księżycowata, obrzęki, hipoalbuminemia, stłuszczenie wątroby
utrata masy ciała, brak stłuszczenia wątroby, brak obrzęków, twarz księżycowata
utrata masy ciała, wygląd starczy, brak stłuszczenia wątroby, brak obrzęków, hipoalbuminemia
Objawy niedożywienia typu kwashiorkor:
utrata masy ciała, wygląd starczy, stłuszczenie wątroby, obrzęki, hipoalbuminemia
utrata masy ciała, twarz księżycowata, obrzęki, hipoalbuminemia, stłuszczenie wątroby
utrata masy ciała, brak stłuszczenia wątroby, brak obrzęków, twarz księżycowata
utrata masy ciała, wygląd starczy, brak stłuszczenia wątroby, brak obrzęków, hipoalbuminemia
W ocenie stanu odżywienia wg B. Szczygła uwzględnia się następujące wskaźniki biochemiczne:
albuminy, transferyna, prealbuminy
białko całkowite, albuminy, kreatynina
białko całkowite, transferyna, kreatynina, mocznik,
CLL, RBC, HCT
Za prawidłowy poziom albumin, w ocenie stanu odżywienia uznajemy:
< 3,5 g/dl
200-300 mg/dl
16-30 mg/dl
> 3,5 g/dl
Za prawidłowy poziom transferyny, w ocenie stanu odżywienia uznajemy:
< 3,5 g/dl
200-300 mg/dl
16-30 mg/dl
> 3,5 g/dl
7