Piotr Osuch
Ćwiczenie 42
Grupa środa 1400
SZYBKOŚĆ INWERSJI SACHAROZY
Celem ćwiczenia jest zbadanie szybkości inwersji sacharozy w zależności od stężenia jonów wodorowych w roztworze wodnym.
Substancje optycznie czynne to substancje skręcające płaszczyznę polaryzacji światła.
Substancje takie mogą skręcać płaszczyznę bądź w prawo bądź w lewo.
Jeżeli przepuścimy światło przez polaryzator którym może być np. pryzmat Nicola
To zauważymy że wektory drgań tego światła po przejściu są ułożone do jednej płaszczyzny drgań. Takie ułożenie wektorów drgań światła do jednej płaszczyzny nazywamy
- POLARYZACJĄ ŚWIATŁA.
Gdybyśmy zbudowali zestaw doświadczalny, w skład którego wchodziłby polaryzator, analizator i jakaś lunetka i włożylibyśmy pomiędzy polaryzator a analizator (ustawione względem siebie o 90 0) jakąś substancję optycznie czynną to spoglądając przez lunetkę zauważylibyśmy, że zamiast zaciemnionej plamki otrzymaliśmy rozjaśnienie.
Wniosek byłby prosty - substancja optycznie czynna skręciła płaszczyznę polaryzacji światła o pewien kąt, stąd to rozjaśnienie.
RZĘDOWOŚCIĄ - badanej reakcji nazywamy sumę wykładników potęg w równaniu na szybkość reakcji dla najwolniejszego procesu.
CZĄSTECZKOWOŚĆ - reakcji wskazuje ile, ile cząsteczek: jedna dwie czy trzy bierze udział w najwolniejszym etapie reakcji.
Cząsteczkowości i zwykle równej jej rzędowości reakcji nie można przewidzieć ani obliczyć teoretycznie, można tylko wyznaczyć doświadczalnie.
-2-
Wyniki przeprowadzonych pomiarów
Tabela I.
t [min] |
10 |
20 |
30 |
40 |
50 |
60 |
70 |
|
t [s] |
600 |
1200 |
1800 |
2400 |
3000 |
3600 |
4200 |
|
|
α1 |
13,6 |
13,25 |
11,9 |
10,9 |
10,5 |
10,00 |
9,1 |
α |
α2 |
13,4 |
10,95 |
10,8 |
9,8 |
8,9 |
8,0 |
7,2 |
|
α3 |
12,2 |
10,80 |
9,00 |
7,7 |
6,4 |
6,9 |
4,15 |
αśr |
39,20 |
35,00 |
31,7 |
28,4 |
25,8 |
24,90 |
20,45 |
Temperatura pomiaru 25oC
α0 =14,80
Stężenia jonów wodorowych :
CH+=
Ogólne stężenie wody:
1)
2)
3)
Tabela II dla roztworu o stężeniu 1M:
t [s] |
αt |
|
|
|
k |
k1 |
600 |
13,6 |
19,462 |
18,262 |
0,027639 |
1,061·10-4 |
4,331·10-6 |
1200 |
13,25 |
19,462 |
17,912 |
0,036043 |
6,917·10-5 |
2,823·10-6 |
1800 |
11,9 |
19,462 |
16,652 |
0,067721 |
8,665·10-5 |
3,537 ·10-6 |
2400 |
10,9 |
19,462 |
15,562 |
0,097122 |
9,320·10-5 |
3,804·10-6 |
3000 |
10,5 |
19,462 |
15,162 |
0,1084309 |
8,324·10-5 |
3,398·10-6 |
3600 |
10,00 |
19,462 |
14,662 |
0,122994 |
7,868·10-5 |
3,211·10-6 |
4200 |
9,1 |
19,462 |
13,762 |
0,1505059 |
8,253·10-5 |
3,369·10-6 |
|
|
|
|
|
|
|
-3-
Za pomocą metody najmniejszych kwadratów wyznaczam parametry prostych.
xiyi |
xi2 |
16,5834 |
360000 |
43,2516 |
1440000 |
121,8978 |
3240000 |
233,0928 |
5760000 |
325,2927 |
9000000 |
442,7784 |
12960000 |
632,12478 |
17640000 |
|
|
= 3,47 ·10-5
k = a ·2,303 = 7,99 ·10-5
τ =
8675,18 s
0,003892
Tabela III dla roztworu o stężeniu 1.5M:
t[s] |
αt |
C0 |
Ct |
|
k |
k1 |
600 |
13,4 |
19,462 |
18,062 |
0,032422 |
1,244·10-4 |
3,368 ·10-6 |
1200 |
10,95 |
19,462 |
15,612 |
0,095729 |
1,837·10-4 |
4,973 ·10-6 |
1800 |
10,8 |
19,462 |
15,462 |
0,099922 |
1,278·10-4 |
3,459 ·10-6 |
2400 |
9,8 |
19,462 |
14,462 |
0,128959 |
1,237·10-4 |
3,349 ·10-6 |
3000 |
8,9 |
19,462 |
13,562 |
0,156864 |
1,204·10-4 |
3,259 ·10-6 |
3600 |
8,0 |
19,462 |
12,662 |
0,186685 |
1,194·10-4 |
3,232 ·10-6 |
4200 |
7,2 |
19,462 |
11,862 |
0,215030 |
1,179·10-4 |
3,192 ·10-6 |
|
|
|
|
|
|
|
-4-
xiyi |
xi2 |
19,4532 |
360000 |
114,8748 |
1440000 |
179,8596 |
3240000 |
309,5016 |
5760000 |
470,592 |
9000000 |
672,066 |
12960000 |
903,126 |
17640000 |
|
|
4,683 ·10-5
k = a ·2,303 = 1,078 ·10-4 ,
τ =
6429,94s
0,018419
Tabela IV dla roztworu o stężeniu 2M:
t[s] |
αt |
C0 |
Ct |
|
k |
k1 |
600 |
12,2 |
19,462 |
16,862 |
0,062278 |
2,390 ·10-4 |
4,903 ·10-6 |
1200 |
10,80 |
19,462 |
15,462 |
0,099922 |
1,918 ·10-4 |
3,934 ·10-6 |
1800 |
9,0 |
19,462 |
13,662 |
0,153673 |
1,966 ·10-4 |
4,033 ·10-6 |
2400 |
7,7 |
19,462 |
12,362 |
0,197099 |
1,891 ·10-4 |
3,879 ·10-6 |
3000 |
6,4 |
19,462 |
11,062 |
0,245354 |
1,884 ·10-4 |
3,865 ·10-6 |
3600 |
5,9 |
19,462 |
10,562 |
0,26544 |
1,698 ·10-4 |
3,483 ·10-6 |
4200 |
4,15 |
19,462 |
8,812 |
0,344113 |
1,887 ·10-4 |
3,871 ·10-6 |
|
|
|
|
|
|
|
-5-
xiyi |
xi2 |
37,3668 |
360000 |
119,9064 |
1440000 |
276,6114 |
3240000 |
473,0376 |
5760000 |
736,062 |
9000000 |
955,584 |
12960000 |
1445,2746 |
17640000 |
|
|
7,549 ·10-5
k = a ·2,303 = 1,739 ·10-4
τ =
3985,90 s
0,01424
Wyznaczam parametry prostej :
k = kn + k' · (CHCl)
k' - stała szybkości reakcji katalitycznej
kn - stała szybkości reakcji inwersji cukru bez katalizatora . Jeśli reakcja bez katalizatora przebiega bardzo powoli jej stała szybkości jest bliska zeru lub nawet ujemna.
Tabelka V :
CHCl = xi [M] |
K = yi |
xiyi |
xi2 |
0,5 |
7,99 ·10-5 |
3,995 ·10-5 |
0,25 |
0,75 |
1,078 ·10-4 |
8,085 ·10-5 |
0,5625 |
1 |
1,739 ·10-4 |
1,739 ·10-4 |
1 |
|
|
|
|
1,88 ·10-4 -stała szybkości inwersji cukru bez katalizatora
-6-
- 2,04667 ·10-5
Wnioski:
Wraz ze wzrostem stężenia HCl w roztworach stałe szybkości reakcji rosną , natomiast czas połowicznej przemiany maleje. Szybkość reakcji inwersji w poszczególnych reakcjach rośnie wraz ze wzrostem stężenia jonów wodorowych.